Zrzeszenie Rodzimej Wiary - Swadźba.doc

Swadźba

Przywitanie
Ofiarnik:
Witamy uczestników Obrzędu Swadźby . Chlebem i solą witamy Państwa Młodych, witamy Swata i Swachę, witamy weselnych gości.
(wszyscy zajmują miejsca. Swat wręcza wieniec swadziebny Młodemu, Swacha zaś Młodej, oboje Młodzi wkładają wieńce na głowy.)

Informacja
Ofiarnik:
Małżeństwo, czyli Swadźba jest związkiem między mężczyzną i niewiastą opartym na wzajemnej miłości, usankcjonowanym religią i prawem a zawartym w celu wspólnego pożycia i wychowania spłodzonego przez małżonków potomstwa. Małżeństwo wynika z fizycznych, moralnych i społecznych potrzeb człowieka.

Swadźbą nazywano w pradawnej polszczyźnie radosny obrzęd zawierania małżeństwa. Związek dwojga ludzi w celu założenia nowej rodziny był także u dawnych przełomowym momentem o charakterze społecznym.

Swadźba jest też obrzędem mającym uświetnić połączenie młodej pary (tu wymienia imiona obojga Młodych)

Następnie zostaje odprawiona RODZIMA LITURGIA OFIARY

Pieśń Swadziebna:
Oj, chmielu, chmielu, ty bujne ziele,
Nie będzie bez ciebie żadne wesele,
Ref: Oj, chmielu, chmielu, oj, nieboże,
To na dół, to ku górze,
Chmielu nieboże!
Żebyś ty, chmielu na tyczki nie lazł,
Nie robiłby z panienek niewiast.
Ref: Oj, chmielu, oj, nieboże...

Zaręczyny
Ofiarnik:
Państwa Młodych prosimy teraz do stołu na zaręczyny. Stańcie po obu jego stronach. Chleb jest od wieków symbolem życia, pracy, gościnności, zamożności i domowego ładu. Niech go wam nigdy nie zabraknie! Stół w waszej izbie niechaj wam będzie ołtarzem domowego chleba. A gdy komuś z was przypadkiem kromka chleba na ziemię upadnie podniósłszy ja niech ucałuje na znak poszanowania dla daru bożego.

........ i ........ (tu wymienia imiona młodych) na chlebie połóżcie teraz wasze prawe dłonie (Ofiarnik ręcznikiem przewiązuje dłonie młodych dotykające chleba).

Łączmy przyjacielskie dłonie. Łączmy je, łączmy przy tak zacnym gronie.
(przekrawa chleb i daje po połowie każdemu z młodych)

Oto chleb wasz wspólny - wspólny wasz los.

Wymiana wianków
Ofiarnik:
Czas nadszedł, aby Pan Młody na dowód nieskazitelnej miłości od dnia dzisiejszego aż do zgonu życia oddał Pannie Młodej swój wieniec, zaś Panna Młoda niech oblubieńcowi swój odda wzajemnie.
(Swat i Swacha pomagają zmienić wieńce na głowach Młodych)

Różdżka godowa
Ofiarnik :
A oto zdawiny (podając różdżkę godową Młodemu). Weźmij Panie... (tu wymienia imię Młodego) tę różdżkę godową a niechaj będzie wam obojgu upewnieniem zobowiązań swadziebnych obustronnych. A z różdżką bierz sobie pannę (tu wymienia jej imię)...

Dokument Swadziebny
Ofiarnik:
Prosimy Państwa Młodych o podpisanie dokumentu Swadźby. (Młodzi podpisują trzy egzemplarze: dla Młodej, dla Młodego, dla archiwum Świątyni)

Swat i Swacha rozdają zebranym naczyńka z miodem pitnym.

Toast godowy
Ofiarnik:
(zanurza symbol falliczny w naczyńkach Młodej i Młodego mówiąc dwukrotnie)
Oby wiodło się wam w łożu!!
(wszyscy wypijają)

Kołacz godowy
Ofiarnik:
Kołacz grunt wszystkiemu a można rzec śmiele: bez kołaczy jakoby nie było wesele.
(Swat i Swacha częstuje drobno ponakrawanym kołaczem, wszyscy bez wyjątku, zjadają po kawałeczku)

B I E S I A D A
Podczas której Młodzi jedzą wszystko z jednego talerza na znak, że "odtąd wspólny chleb życia dozgonnie pożywać mają", co wyjaśnia zebranym Ofiarnik.