ŹRÓDŁA POZYSKIWANIA WĘGLOWODORÓW
PODSTAWOWYMI ŹRÓDŁAMI WĘGLOWODORÓW SĄ SUROWCE NATURALNE: GAZ ZIEMNY, ROPA NAFTOWA I WĘGIEL KAMIENNY. POWSTAŁY ONE W WYNIKU PRZEMIAN:
- Z ORGANIZMÓW ŻYWYCH: GAZ I ROPA ;
- Z OGROMNYCH PAPAROTNIKÓW: WĘGIEL.
- ŻÓŁTAWA CIECZ, MIESZANINA WĘGLOWODORÓW NAFTENOWYCH I PARAFINOWYCH, POCHODNYCH N-HEPTANU,
SĄ ONE PEWNEGO RODZAJU NOŚNIKAMI SUBSTANCJI AKTYWNYCH – UŁATWIAJĄ IM PRZEJŚCIE PRZEZ BARIERY NASKÓRKA.
NAFTA UŻYWANA JEST W PŁYNACH NA POROST WŁOSÓW.
BEZBARWNANA, OLEISTA CIECZ, MIESZANINA WĘGLOWODORÓW NAFTENOWYCH, NIEROZPUSZCZALNA W WODZIE
ROZPUSZCZALNA W OLEJACH, WOSKACH, INNYCH PRODUKTACH NAFTOWYCH,
NIE REAGUJE Z KWASAMI I ZASADAMI, NIE ZMYDLA SIĘ,
PO ZASTOSOWANIU ODPOWIEDNICH EMULGATORÓW TWORZY Z WODĄ EMULSJĘ.
UŻYWANY W KREMACH, OLEJKACH DO OPALANIA, OLEISTYCH BRYLANTYNACH, DO ZMYWANIA I ODTŁUSZCZANIA SKÓRY ORAZ DO INNYCH ZABIEGÓW KOSMETYCZNYCH.
BEZBARWNA, OLEISTA CIECZ, ZAWIERA GŁÓWNIE WĘGLOWODORY NASYCONE, NIE REAGUJE Z KWASAMI I ZASADAMI, NIE ZMYDLA SIĘ, PO ZASTOSOWANIU EMULGATORA TWORZY EMULSJE. UŻYWANY W KREMACH, MLECZKACH, OLEJACH DO OPALANIA, PŁYNACH DO WŁOSÓW, BRYLANTYNACH ORAZ DO NASTĘPUJĄCYCH ZABIEGÓW KOSMETYCZNYCH: ODTŁUSZCZANIA SKÓRY, OKŁADÓW, MASECZEK, MASAŻU. OLEJE: WAZELINOWY I PARAFINOWY NAZYWANE SĄ CZĘSTO OLEJAMI MINERALNYMI [MINERAŁ OIL]. NAZWĘ TĘ ZACHOWAMY JEDNAK NA OKREŚLENIE WYSOKOLEPKIEGO 5 % R-RU WIELKOCZĄSTECZKOWYCH WOSKÓW POLIETYLENOWYCH W CIEKŁEJ PARAFINIE.
Uwaga: brak kancerogennych węglowodorów aromatycznych
PARAFINA STAŁA (węglowodory o długości
łańcucha większej niż 17 węgli) hydrofobowa warstwa na powierzchni skóry. Struktury o podobnej budowie znajdują się w spoiwie łusek włosa i cemencie międzykomórkowym, nie wchłania się, cenny surowiec kosmetyczny.
WAZELINA [PETROLATUM, VASELINUM]
WAZELINA TO MAZISTA, CIĄGLIWA, BEZWONNA, PÓŁPRZEJRZYSTA, BIAŁO-ŻÓŁTA LUB NAWET FLSNOBRĄZOWA SUBSTANCJA. JEST UKŁADEM DYSPERSYJNYM, MIESZANINĄ ZAWIERAJĄCĄ GŁÓWNIE WĘGLOWODORY NASYCONE, STAŁE ORAZ CIEKŁE, O> DŁUGOŚCI ŁAŃCUCHA C12-20. (ALE O CAŁKOWITEJ LICZBIE ATOMÓW WĘGLA NAWET SIĘGAJĄCEJ C 7O- WŁAŚCIWY STOSUNEK WĘGLOWODÓW STAŁYCH I CIEKŁYCH O ODPOWIEDNIEJ LEPKOŚCI ODPOWIADA ZA CHARAKTERYSYCZNĄ DLA WAZELINY ŻELOWĄ STRUKTURĘ MIKROKRYSTALICZNĄ. KIEDY OGLĄDAMY WAZELINĘ POD MIKROSKOPEM W ŚWIETLE SPOLARYZOWANYM, OKAZUJE SIĘ, ŻE WĘGLOWODORY STAŁE TWORZĄ IGIEŁKOWATE KRYSZTAŁKI, TZW. ■KRYSTALITY", KTÓRE FORMUJĄ TRÓJWYMIAROWĄ SIEĆ, STABILIZOWANĄ PRZEZ FRAKCJĄ CIEKŁĄ. TAKA FAKTURA ZAPEWNIA ODPOWIEDNIĄ CIĄGLIWOŚĆ, PLASTYCZNOŚĆ, ROZSMAROWYWALNOŚĆ ORAZ, CO BARDZO WAŻNE WŁAŚCIWĄ STABILNOŚĆ (ZAPOBIEGA ROZWARSTWIANIU SIĘ FRAKCJI CIEKŁYCH I STAŁYCH).
POCZĄTKOWO OTRZYMYWANO WAZELINĘ: Z POZOSTAŁOŚCI DESTYLACYJNEJ ROPY NAFTOWEJ, TZW. ROPY WAZELINOWEJ", O CHARAKTERZE PARAFINOWO-NAFTENOWYM. STOPNIOWO UDOSKONALANO PRODUKCJĘ POPRZEZ ZASTOSOWANIE ODPARAFINOWANIA ROZPUSZCZALNIKOWEGO I RAFINACJI. OTRZYMYWANY PRODUKT NAZYWANO „WAZELINĄ NATURALNĄ". WCIĄŻ ROSNĄCE ZAPOTRZEBOWANIE ORAZ UŚCIŚLENIE WYMAGAŃ DOTYCZĄCYCH WŁAŚCIWOŚCI SUROWCA WYMUSIŁY STOSOWANIE NOWEJ TECHNOLOGII, DZIĘKI KTÓREJ PRODUKUJE SIĘ TZW. „WAZELINĘ SZTUCZNĄ".
anecia0109