Cztery fazy procesu psychoterapii osób współuzależnionych
wg Z. Sobolewskiej
1. faza wstępna, skoncentrowana na rozpoznaniu, diagnozie i nawiązaniu kontaktu.
- diagnoza współuzależnienia (sytuacji rodzinnej, sposobów przystosowania, czynników warunkujących powstanie współuzależnienia, zasobów i deficytów)
- wsparcie emocjonalne
- sytuacje kryzysowe wymagające natychmiastowej interwencji: przemoc, silny lęk, myśli samobójcze, depresja.
2. faza uzyskiwania orientacji i zmiany postępowania
- określenie destrukcji dominującej w związku (rozmiary, charakter)
- rozpoznawanie własnych schematów zachowań, które wzmacniają destrukcję i uwikłanie)
- określenie skutków dotychczasowego schematu dostosowania,
- praca nad przyznaniem sobie prawa do wprowadzania korzystnych dla siebie zmian,
- świadoma praca nad emocjami (wyrażanie, wyciszanie, oswajanie) w kierunku nadziei i poczucia siły
- praca nad zmianą zachowań koalkoholowych i nauka nowych umiejętności (np. asertywności, komunikacji, negocjacji)
3. faza zmiany systemu przekonań i stosunku do siebie
- wykrywanie systemu przekonań, (wzmacniające poczucie bezsilności, lęk przed zmianą, tendencje destrukcyjne oraz usprawiedliwiające fakt, że nie szuka się nowych rozwiązań, podtrzymujące irracjonalną nadzieję, że samo się poukłada)
- dotarcie do potrzeb, które karmią te przekonania, które dają energię aby trwać w niszczącym układzie czyli przekonań tworzących model życia we dwoje za wszelką cenę z tym właśnie mężczyzną (potrzeba posiadania partnera lub przynależności do partnera na której osadzone jest poczucie tożsamości i wartości kobiety)
- praca nad zmianą systemu przekonań
- szukanie skryptów życiowych, praca nad ich zmianą
4. faza pogłębionej pracy nad problemami emocjonalnymi, które wynikają ze współuzależnienia
praca nad emocjami będącymi konsekwencją życia przez wiele lat w stresie: zaburzone poczucie własnej wartości i krzywdy, lęk, który dezorganizuje całe życie, wstyd, ukierunkowana lub rozproszona złość.
katarzynakalinowska