atm_09_2007.pdf

Nr ind. 352136 ISSN 0239-6440

ZROZUM SWÓJ SAMOCHÓD Nr 9 (594) wrzesieñ 2007

Cena 7,90 zl (w tym 7% VAT)

audI KONTRA PorSche

automaty

pO bU£gARSKU

haldex

CORAZ lEpSZy

defeNder

ODNOWIONy KlASyK

PrezeNtacje

AUDI R8, A5, Q7

I SREbRNE STRZA£y

AUTO UNION

fiat 500 bêdzie

sukces?

Cuda

Polacy mieli kilka

głośnych medialnie

powodów, by myśleć i mówić

o bezpieczeństwie na dro-

gach. Zaczęło się od wypad-

ku Roberta Kubicy na torze

w Kanadzie, a skończyło,

miejmy nadzieję, wypad-

kiem autokaru pod Grenoble.

Trzeba przyznać, że oba te

zdarzenia były w kategorii

wypadków samochodowych

szczególne. Pierwszy dlate-

go, że zdarzył się przed kame-

rami żądnej sensacji telewizji

i obiektywami fotorepor-

terów. Oczywiście fakt, że

Kubica wyszedł z opresji pra-

wie bez szwanku, okrzyknię-

to cudem. A przecież nie był

to wcale cud, tylko efekt właściwego dopracowania, z wykorzystaniem

wieloletnich doświadczeń i badań, konstrukcji samochodu wyścigowe-

go oraz... toru. To prawda, że wypadek wydarzył się przy dużej prędko-

ści, blisko 300 km/h, ale prawdą jest też, że cała akcja trwała dość długo.

W tym czasie auto wytracało prędkość i energię, gubiąc koła, zawiesze-

nia oraz elementy obudowy. A gdy doszło do dość twardego ude-

rzenia, nastąpiło ono z poślizgiem, bez całkowitej utraty prędkości,

a zatem i energii. W rezultacie w krytycznym momencie odpowiednia

konstrukcja kokpitu była, jak widać, na to przygotowana. „Mniejszy”

wypadek, ze znacznie niższej prędkości, kończący się w ułamku se-

kundy uderzeniem o drzewo, przyniósłby fatalne skutki. Czego to do-

wodzi? Nie tego, że mieliśmy do czynienia z cudem, tylko tego, że

przepisy wynikające z doświadczenia, nakazujące, by w obrębie toru

nie było drzew i innych twardych elementów, a bariery ustawiono we-

dług pewnych reguł, działają. Nawiasem mówiąc, kolejny medialny

wypadek – Lewisa Hamiltona, mimo że mniej dramatyczny, mógł być

poważniejszy, bo samochód zatrzymał się w miejscu.

Tyle tylko że tam zadziała elastyczna bariera z opon.

I znowu – nie cud, tylko doświadczenie budowniczych

torów i dobre zabezpieczenie kierowcy.

Wypadek pod Grenoble był inny, szczególny z po-

wodu liczby zabitych. Nie powinien się w ogóle zda-

rzyć, gdyby przestrzegano

wszystkich procedur. Ale

tu zabrakło doświadczenia,

zwykłej ostrożności, a na ko-

niec zapewne zadziałał jak

zwykle zbieg kilku fatalnych

okoliczności. Wiadomo, że

autobus nie powinien tam-

tędy jechać. Gdy już jechał,

może kierowca powinien

hamować inną techniką?

Może podczas zjazdu uległ

awarii jeden z hamulców

– retarder albo zasadni-

czy, co postawiło kierowcę

w jeszcze trudniejszej sytu-

acji? A może gdyby przed

fatalnym zakrętem przestał

hamować i spróbował pra-

widłowo dobrać tor jazdy,

zmieściłby się w nim? Ale

skąd miał wiedzieć, jak to zrobić, skoro pewnie nikt go tego nie

uczył, a sam nie miał okazji się tego nauczyć?

Nie będziemy rozstrzygać, kto zawinił w wypadku pod Grenoble.

Telewizja i codzienna prasa już napisała na ten temat wystarczają-

co dużo głupstw. Najbardziej denerwujące z nich to „nie mieli od-

powiedniego dokumentu”, „źle poprowadził ich GPS” i „jechali za

szybko”. A jak mieli jechać, skoro od siedmiu kilometrów było ostro

w dół, a hamulce już dobrze nie działały? Ale zostawmy to – jedno

jest pewne, że ten kierowca tym autobusem tego dnia nie powinien

tamtędy jechać. Wykorzystajmy te zdarzenia, by uświadomić so-

bie, że ruch drogowy ciągnie za sobą sytuacje, których efektem są

wypadki. W stu procentach ich nie ograniczymy, i to jest pierwsze

ostrzeżenie – kiedyś na nas trai! Można i trzeba tego próbować uni-

kać, przede wszystkim myśląc, kultywując coś, co nazywamy kulturą

jazdy. Nie zawsze też będą nad nami czuwały miliony euro wydane

na wszelakie zabezpieczenia, tak jak w F1.

Nowe samochody będą coraz bezpieczniejsze, ale ni-

gdy stuprocentowo bezpieczne. Dla ich konstrukto-

rów ważna jest w tej dziedzinie statystyka (piszemy

o tym na stronie 50), ale reszta zależy od człowieka

– mamy pewien wpływ na to, czy dojedziemy bez-

piecznie. Warto spróbować pomyśleć.

Jerzy Dyszy

O statnimi czasy

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: