Terapia Zaburzen Wieku Rozwojowego.pdf

(115 KB) Pobierz
QPrint
ProwadzĢcy:
dr ElŇbieta Trzħsowska-Greszta
Kontakt:
egreszta@swps.edu.pl
Nazwa przedmiotu: Terapia zaburzeı wieku rozwojowego
Forma organizacyjna:
seminarium
Tryb:
dzienne i zaoczne
Opis kursu: Seminarium stanowi uzupeþnienie
prowadzonego przeze mnie wykþadu: n . Seminarium jest
poĻwiħcone poznaniu programw terapeutycznych, metod i technik stosowanych w terapii
poszczeglnych zaburzeı, wystħpujĢcych u dzieci i mþodzieŇy. Sþuchacze seminarium bħdĢ
mieli okazjħ poznaę rŇne podejĻcia terapeutyczne, stosowane m.in. w: upoĻledzeniach
umysþowych, dysleksji, autyzmie, zespole hiperkinetycznym (ADHD), zaburzeniach
lħkowych i depresyjnych, zaburzeniach odŇywiania i nawykw.
Uwaga : Seminarium Terapia zaburzeı wieku rozwojowego jest kierowane przede wszystkim
do studentw, ktrzy wybiorĢ dodatkowĢ specjalnoĻę: áÑ (kierownik
specjalnoĻci: prof. dr hab. ElŇbieta SzelĢg) oraz do studentw kierunku: n
nn.
Cel zajħę: Celem seminarium jest przedstawoenie studentom rŇnych metod terapeutycznych
i wskazanie, ktre teorie z zakresu psychologii i psychopatologii leŇĢ u podstaw stosowanych
w praktyce klinicznej programw, technik i metod terapeutycznych (stosowanych w
odniesieniu do zaburzeı dzieci i mþodzieŇy). Studenci zapoznajĢ siħ z: (1) podstawowymi
pojħciami rŇnych teorii, uŇywanymi do opisu zaburzeı; (2) mechanizmami zaburzeı oraz (3)
najwaŇniejszymi zjawiskami zachodzĢcymi w toku terapii. Nastħpnie bħdĢ przedstawione
przykþady przebiegu terapii, prowadzonych wedþug zasad wybranych szkþ i kierunkw
terapeutycznych. Celem zajħę jest ponadto nauczenie studentw umiejħtnoĻci krytycznej
oceny skutecznoĻci rŇnych podejĻę terapeutycznych oraz umiejħtnoĻci wyboru odpowiedniej
strategii terapeutycznej. Prezentowane podstawy teoretyczne praktyki klinicznej bħdĢ
odwoþywaþy siħ do teorii i zagadnieı, przedstawianych na wykþadach: n
nn oraz nn Nabywana w trakcie zajħę wiedza pozwoli
przyszþym psychologom-praktykom na rozumienie mechanizmw stosowanych terapii oraz
uþatwi wybr najbardziej skutecznych metod. Zdobywan wiedza moŇe takŇe pomc w
tworzeniu nowych programw terapeutycznych oraz Ļwiadomym formuþowaniu adekwatnych
interwencji terapeutycznych.
Formy pracy: Zajħcia bħdĢ miaþy charakter seminaryjny. Oznacza to, Ňe waŇnĢ formĢ zajħę Î
obok wykþadu prowadzĢcego - bħdzie aktywny udziaþ studentw, polegajĢcy na
projektowaniu programw terapeutycznych oraz dyskusji nad nimi.
Wymagania : Studenci sĢ zobowiĢzani do rzetelnego przygotowania siħ do wszystkich zajħę.
Chodzi o uprzednie powtrzenie wiedzy zdobytej na wykþadach z zakresu: n
; nnn i nn. Przygotowanie siħ
do zajħę (tj. przypomnienie wczeĻniej nabytej wiedzy) jest niezwykle waŇne, gdyŇ umoŇliwi
studentom: (1) rozumienie przedstawianych zagadnieı praktyki klinicznej; (2) aktywne
Semestr:
letni
638183398.001.png 638183398.002.png 638183398.003.png
uczestniczenie w dyskusji; (3) stawianie pytaı i szukanie odpowiedzi oraz (4) formuþowanie
wþasnego stanowiska.
Warunki zaliczenia
1. ObecnoĻę na zajħciach.
2. Aktywny udziaþ studentw w zajħciach.
3. PomyĻlne zaliczenie sprawdzianu testowego (ocena zgodna z oglnymi zasadami
przyjħtymi w SWPS).
Tematy poszczeglnych spotkaı:
Temat 1. Zagadnienia oglne. Proces diagnostyczny a proces terapeutyczny. Teorie
zaburzeı i szkoþy terapeutyczne w odniesieniu do zaburzeı u dzieci i mþodzieŇy. Profilaktyka
zaburzeı - wczesna interwencja Î terapia.
Temat 2. Terapia w upoĻledzeniach umysþowych. Wczesna interwencja. Rehabilitacja a
rewalidacja. Terapia wspomagajĢca: techniki behawioralne oparte na warunkowaniu
instrumentalnym oraz na teorii spoþecznego uczenia siħ. Czynniki okreĻlajĢce skutecznoĻę
technik behawioralnych. Ocena terapii behawioralnej: zastosowania i ograniczenia.
Teoretyczna analiza mechanizmu zaburzenia i mechanizmu zmian zachodzĢcych w toku
terapii.
Temat 3. Terapia dysleksji. Wczesna interwencja - zapobieganie zaburzeniom wtrnym.
Techniki terapeutyczne stosowane w dysleksji. Metoda dobrego startu. Metoda 18 struktur
wyrazowych. Program rozwijajĢcy percepcjħ wzrokowĢ. System pomocy terapeutycznej
dzieciom z dysleksjĢ rozwojowĢ w Polsce - metoda piħciu krokw.
Temat 4. Terapia autyzmu. PrzeglĢd metod pracy z dzieckiem autystycznym. Metoda opcji.
Metoda Holdingu. Metoda Delacato (stymulacja sensoryczna). Metoda Sherborne
(wspomagajĢca, grupowa). Metoda Facilitated Communication. PodejĻcie behawioralne.
Omwienie podstawowych etapw terapii dzieci autystycznych.
Temat 5. Terapia w zespole hiperkinetycznym (ADHD). Kompleksowa terapia
ukierunkowana na dziecko i jego otoczenie: terapia psychospoþeczna, psychoterapia i leczenie
farmakologiczne. Psychoterapia indywidualna dziecka i grupowa (trening poznawczy, trening
rozwiĢzywania problemw, trening kompetencji spoþecznych, kontrolowania agresji,
budowania poczucia wþasnej wartoĻci itd). Rodzina i szkoþa: psychoedukacja. Zapobieganie
zaburzeniom wtrnym.
Temat 6. Terapia zaburzeı opozycyjno-buntowniczych, zaburzeı zachowania CD i
zachowaı agresywnych. Metody terapii: terapia rodzinna Î np. podejĻcie wg ámodelu
spjnej rodzinyÑ oraz techniki behawioralne Î np. áSzkoþy dziennego pobytuÑ (modyfikacja
zachowania). Profilaktyka zaburzeı: chronienie przed czynnikami zagraŇajĢcymi i
zapobieganie powstawaniu zaburzeı: pierwotnych, przeciwdziaþanie pogþħbieniu procesu
patologizacji oraz zaburzeı wtrnych. Budowanie zasobw. Opieka nad rodzicami i dzieęmi
wysokiego ryzyka.
638183398.004.png
Temat 7. Terapia zaburzeı lħkowych u dzieci i mþodzieŇy. Techniki behawioralne oparte
na warunkowaniu klasycznym oraz na teorii spoþecznego uczenia siħ. Mechanizm powstania i
podtrzymywania zaburzenia. Czynniki okreĻlajĢce skutecznoĻę technik behawioralnych.
Ocena terapii behawioralnej: zastosowania i ograniczenia. Przykþady terapii opartej na
warunkowaniu reaktywnym - terapia fobii. Terapia fobii w podejĻciu psychodynamicznym Î
krytyczna ocena. Lħk separacyjny Î podejĻcie systemowe. Metody poznawcze leczenia lħku.
Temat 8. Terapia zaburzeı depresyjnych. Teoretyczne modele depresji i modele terapii.
Mechanizm powstania i podtrzymywania zaburzenia, moŇliwoĻę zmiany oparty na rŇnych
modelach depresji. PodejĻcie poznawczo-behawioralne w leczeniu depresji: Becka,
Lewinsohna, Rhema i trening umiejħtnoĻci spoþecznych. Teoretyczna analiza mechanizmu
zaburzenia i zmian zachodzĢcych w toku terapii.
Temat 9. Terapia zaburzeı odŇywiania: anoreksji i bulimii. Psychoterapia anoreksji:
indywidualna behawioralno-poznawcza oraz rodzinna (systemowa). Mechanizm powstania i
podtrzymywania zaburzenia, proces terapeutyczny w Ļwietle koncepcji Selvini-Palazzoli,
koncepcji Webera i Stierlina oraz koncepcji Bowena: Funkcjonowanie rodziny anorektycznej
Î interwencje terapeutyczne w ramach terapii systemowej. PodejĻcia terapeutyczne w bulimii.
Temat 10. Terapia zaburzeı nawykw: techniki terapeutyczne stosowane w zaburzeniach
nawykw: tikw, masturbacji, enuresis i encopresis. Tiki i masturbacja: techniki
behawioralne, terapia podtrzymania emocjonalnego i terapia strategiczna. Enuresis: terapia
behawioralna, terapia podtrzymania emocjonalnego i terapia rodziny. Strategie leczenia
encopresis wg WewetzerÓa i WarnkeÓego.
Temat 11. Kolokwium.
Terapia zaburzeı nawykw (c.d.): terapia zaburzeı zaburzeı snu i zaburzeı jedzenia u
maþych dzieci. Poradnictwo, psychoedukacja (zmiana zasad postħpowania z dzieckiem).
Metody terapeutyczne: techniki behawioralne, terapia strategiczna i terapia rodzinna.
Temat 12. Terapia zaburzeı mowy o podþoŇu psychicznym: mutyzmu i jĢkania. Terapia
mutyzmu selektywnego u dzieci. Program terapeutyczny mutyzmu selektywnego: 9 etapw
terapii. Mutyzm caþkowity - psychodynamiczne techniki terapii (szukanie Ņrdeþ konfliktw),
terapia rodziny, terapia objawowa wg etapw stosowanych w mutyzmie selektywnym.
Terapia jĢkania - metody kompleksowe: psychoterapia podtrzymujĢca (rozwiĢzywanie
problemw osb jĢkajĢcych siħ), terapia logopedyczna (trening pþynnoĻci mwienia).
Temat 13. Terapia zaburzeı psychosomatycznych. Koncepcja Minuchina: rodzina
psychosomatyczna. Proces terapeutyczny w terapii systemowej. Terapia indywidualna:
terapia behawioralna, psychoterapia podtrzymujĢca, trening relaksacyjny. PodejĻcie
terapeutyczne w zaburzeniach blowych, astmie oskrzelowej, alergiach i w chorobach
przewodu pokarmowego.
Temat 14. Terapia problemw somatopsychicznych. Terapia rodziny z dzieckiem chorym
somatycznie. Terapia indywidualna: psychoterapia podtrzymujĢca i grupy wsparcia. PodejĻcie
terapeutyczne w pomocy psychologicznej w przypadku pacjentw z dysfunkcjami narzĢdw
(wzroku, sþuchu, mowy, ruchu) oraz w chorobach przewlekþych (cukrzyca i choroba
nowotworowa u dzieci i mþodzieŇy).
Temat 15. Podsumowanie - porwnanie i krytyczna ocena poznanych nurtw
terapeutycznych.
Literatura:
1. Grzesiuk L. (red.). Psychoterapia. Szkoþy, zjawiska, techniki i specyficzne problemy.
PWN 2000.
2. Namysþowska I. (red). Terapia rodzin. Springer PWN Warszawa 1997.
3. de Barbaro B. (red.). Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny. Collegium
Medicum UJ, Krakw 1997.
4. Carr J. Pomoc dziecku upoĻledzonemu. PZWL Warszawa 1984.
5. Lovaas, OI. Nauczanie dzieci niepeþnosprawnych umysþowo. WsiP. Warszawa 1993:
6. Bþeszyıski J.J. Terapie wspomagajĢce rozwj osb z autyzmem. Oficyna Wydawnicza
IMPULS 2005
7. Jakubowska U. Zastosowanie terapii behawioralnej w leczeniu fobii. PrzeglĢd
Psychologiczny, 1989, 4, 32.
8. Obuchowska I. (red.). Dziecko niepeþnosprawne w rodzinie. WSiP 1999.
9. Mayer G.R. Psychopatologia. Jeden przypadek - wiele teorii. Gdaıskie Wydawnictwo
Psychologiczne 2003.
10. Olechnowicz H. (red). OpowieĻci terapeutw. WSiP Warszawa 1997.
11. Olechnowicz H. (red). Drugie opowieĻci terapeutw. WSiP Warszawa 2000.
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin