SZYNSZYLA

MAŁY, SZARY, SZYBKI STWOREK.

SZPERA W SZAFIE, GRYZIE WOREK.

JE ORZECHY, CHRUPIE LIŚCIE,

CZĘSTO SKACZE ZAMASZYŚCIE.

KTÓŻ TO TAKI?

CZY ZGADLIŚCIE?

TO SZYNSZYLA – OCZYWIŚCIE!!

ŻABIE KŁOPOTY

W DUŻYM STAWIE PEWNA ŻABA

NARZEKAŁA, ŻE JEST SŁABA.

WCIĄŻ JĄ TYLKO BOLAŁ BRZUSZEK

CHOĆ NIE JADŁA WCALE GRUSZEK.

RZECZE ŻABIE ŻÓŁW POWOLI:

DROGA ŻABO – BRZUCH CIĘ BOLI?

JEŚLI TAK, TO ZNAM PRZYCZYNĘ,

ŻAB LECZYŁEM JUŻ RODZINĘ.

ŻABA SŁUCHA, CO ŻÓŁW RZECZE

A W ŻOŁĄDKU WCIĄŻ JĄ PIECZE.

ŻÓŁW ZAŚ MÓWI – NIE MA RADY,

WINNE TWOJE SĄ OBIADY.

JESZ ZBYT DUŻO TŁUSTYCH MUSZEK

A OD MUSZEK BOLI BRZUSZEK.

MUSISZ ZMIENIĆ SWE ŻYWIENIE:

LEKKOSTRAWNE JEDZ JEDZENIE.

MYSZKA

SZARA MYSZKA MIESZKA W NORZE

BIEDNA WYSPAĆ SIĘ NIE MOŻE.

WCIĄŻ KTOŚ STUKA, HAŁASUJE,

CISZY WCALE NIE SZANUJE.

MYŚLI MYSZKA – ZMIENIĘ POKÓJ,

W KOŃCU BĘDĘ MIAŁA SPOKÓJ.

TU ZBYT WIELE JEST HAŁASU

MUSZĘ UDAĆ SIĘ DO LASU.

W LESIE CICHO SZUMIĄ DRZEWA,

SŁODKO RANO PTAK ZAŚPIEWA.

TAM WYKOPAĆ MUSZĘ NORĘ,

GDZIEŚ POD DĘBEM LUB JAWOREM.

JAK MÓWIŁA – UCZYNIŁA

NORKĘ SOBIE WNET SPRAWIŁA.

W SERCU LASU, POD DĘBAMI,

OTOCZONĄ ŻOŁĘDZIAMI.

W GÓRZE SZUMIĄ LIŚCIE Z DRZEWA,

RANO PIĘKNIE PTAK ZAŚPIEWA.

CO DZIEŃ PACHNIE JEJ IGLIWIE

ŻYJE MYSZKA JUŻ SZCZĘŚLIWIE.

CZTERY KOSZE

MIAŁA KASIA CZTERY KOSZE,

A W TYCH KOSZACH – BARDZO PROSZĘ:

W KAŻDYM COŚ NA INNĄ GŁOSKĘ,

DZIŚ OPOWIEM O TYM TROSZKĘ.

W PIERWSZYM SZUMI GLOSKA „SZ”,

W DRUGIM „Ż” JAK GRZMOTY GRZMI.

W TRZECIM „CZ” JUŻ TAŃCZY CZACZĘ,

A GDZIE „DŻ”? – W BUDZIKU SKACZE.

JEŻ

BYŁ RAZ ZWIERZ, ZNASZ GO TEŻ.

PEŁEN KOLCÓW – JAK TO JEŻ.

CZY JUŻ DZIŚ WIEDZIEĆ CHCESZ.

ILE KOLCÓW MA TEN JEŻ?

ŻYRAFA

Moi drodzy, to żyrafa.

SZYJĘ DŁUŻSZĄ MA NIŻ SZAFA.

WZROKIEM SIĘGA AŻ POD CHMURY,

CIĄGLE PATRZY NA NAS Z GÓRY.

LIŚCIE Z DRZEWA JE ZE SMAKIEM,

POGAWĘDZI CZASEM Z PTAKIEM.

TYLKO TROCHĘ JEST JEJ ŻAL,

BO MIEĆ CHCIAŁA PIĘKNY SZAL.

A KTO TAKI SZAL USZYJE,

BY PASOWAŁ NA JEJ SZYJĘ?

ŻÓŁW

ŻÓŁW PO DRODZE WOLNO KROCZY

ZASMUCONE MA DZIŚ OCZY.

NIE CHCIAŁ PRZYZNAĆ SIĘ NIKOMU,

ŻE DZIEŃ CAŁY SZUKAŁ DOMU.

ZJADŁ DZIŚ RANO SWE ŚNIADANIE

I POWIEDZIAŁ - CHCĘ MIESZKANIE !

I PRZYTULNE I CIEPLUTKIE.

MOŻE NAWET BYĆ MALUTKIE.

MAŁE, CIASNE - ALE WŁASNE,

TO DLA WSZYSTKICH CHYBA JASNE.

LECZ WY PRZECIEŻ DOBRZE WIECIE –

ŻÓŁW SWÓJ DOMEK MA NA GRZBIECIE

ROZMOWY NAD RZECZKĄ

ŻABA MÓWI TAK DO ŻUKA:

ŻUCZKU ŻÓŁTY- COŚ TU STUKA!

TU NAD RZECZKĄ, WŚRÓD PORZECZEK

STUKA CIĄGLE JAK MŁOTECZEK.

NA TO ŻUCZEK: NIC NIE SŁYSZĘ!

TY ZAKŁÓCASZ TYLKO CISZĘ.

CIĄGLE KUMKASZ NIECIERPLIWIE,

AŻ KOŁYSZE SIĘ IGLIWIE.

ŻABA NA TO PEŁNA TRWOGI:

CHYBA WEZMĘ ZA PAS NOGI.

PEWNIE BOCIAN TAK WCIĄŻ STUKA

SMACZNYCH ŻABEK W GĄSZCZU SZUKA.

WNET DYSKUSJĘ ŻABY Z ŻUKIEM

COŚ PRZERWAŁO Z WIELKIM HUKIEM.

RAZ DMUCHNĘŁO, RAZ STRZELIŁO

POTEM W GÓRĘ SIĘ ZAŚ WZBIŁO.

DZIĘCIOŁ USIADŁ WŚRÓD PORZECZEK

I TAK WOLNO, CICHO RZECZE:

ŻABO, SŁUCH MASZ DOSKONAŁY,

WSZAK TO HAŁAS BYŁ NIEMAŁY.

DOM BUDUJĘ TAM, NA DRZEWIE

NIKT NA RAZIE O TYM NIE WIE.

STUKAM, PUKAM TAK DONOŚNIE

CHCĘ MIESZKANIE MIEĆ MA SOŚNIE.

ODETCHNĘŁA Z ULGĄ ŻABA:

ACH, ROBIŁAM SIĘ JUŻ SŁABA.

TERAZ MOGĘ BYĆ WESOŁA

MIAST BOCIANA – MAM DZIĘCIOŁA!

SSSSSYCZĄCE GŁOSKI

SĄ W JĘZYKU TAKIE GŁOSKI,

KTÓRE SYCZĄ I CYKAJĄ.

GDY POPROSISZ – DAJĘ SŁOWO –

BZYCZĄ, DZWONIĄ I STUKAJĄ.

SYCZY, STUKA GŁOSKA „S”,

BZYCZY DŹWIĘCZNIE GŁOSKA „Z”,

„C” TAK CYKA JAK CYKADA,

DZYN, DZYN, DZYN – „DZ” RYTM UKŁADA.

WIĘC ROZCIAGNIJ ŁADNIE USTA,

JĘZYK UŁÓŻ ZA ZĄBKAMI,

ZASYCZ PIĘKNIE LUB CYK – CYKAJ,

BAW SIĘ ŚMIAŁO DZIŚ GŁOSKAMI.

ESKIMOS

JESTEM SOBIE ESKIMOSEM,

ESKIMOSEM Z MAŁYM NOSEM.

MNIE NIE STRASZNE ŚNIEGI, MROZY,

MOJE SANIE MAJĄ PŁOZY.

NA TYCH PŁOZACH SUNĘ PRĘDKO,

BY SARDYNKI ZŁOWIĆ WĘDKĄ.

SMOK

NA PAGÓRKU STOI SMOK,

DZIŚ PLANUJE WIELKI SKOK.

SKRZYNIĘ SKARBÓW ZABRAĆ CHCE,

GDZIE JEJ SZUKAĆ DOBRZE WIE.

ZA SKAŁAMI, TUZ POD LASEM,

TAM GDZIE SŁOWIK ŚPIEWA CZASEM

PIRAT UKRYŁ SKARBÓW MOC,

GDY NADESZŁA CIEMNA NOC.

SMOK WYKOPAŁ SKARB RAZ –DWA,

WIELKĄ SKRZYNIĘ TERAZ MA.

SKARBÓW STARCZY MU NA ROK,

TAKI Z NIEGO SPRYTNY SMOK.

POCIĄG

JEDZIE POCIĄG - WIEZIE DZIECI,

NAD POCIAGIEM SŁOŃCE ŚWIECI.

POŚRÓD LASÓW POCIĄG MKNIE,

A W NIM DZIECI ŚMIEJĄ SIĘ.

ŚMIEJE SIĘ MAŁGOSIA, JAŚ,

ŚMIEJE ASIA, ZOSIA, STAŚ,

MICHAŚ, BARTUŚ ORAZ KRZYŚ

TYSIĄC PYTAŃ

CO JE ŚLIMAK NA ŚNIADANIE? –

JAŚ ZADAJE TO PYTANIE.

CZEMU ŚNIEG NAM Z NIEBA LECI?

CZEMU LODY LUBIĄ DZIECI?

TYSIĄC PYTAŃ ALBO DWA

KTO ODPOWIEDŹ NA NIE ZNA

A WRAZ Z NIMI NAWET MIŚ.

TRUDNE GŁOSKI

SZUMIĄ FALE, SZUMIĄ LIŚCIE,

SZUMIĄ MUSZLE OCZYWIŚCIE.

SYCZĄ GĘSI, SYCZY WĄŻ,

A JA MÓWIĘ DOBRZE WCIĄŻ.

CHOĆ BYWAJĄ GŁOSKI TRUDNE,

A ĆWICZENIA CZASEM ŻMUDNE

BĘDĘ PILNY I WYTRWAŁY -

MÓWCĄ CHCĘ BYĆ DOSKONAŁYM !

ZAMIESZANIE

W PEWNEJ DZIWNEJ „CUD” KRAINIE,

BRAĆ ZWIERZĘCA Z TEGO SŁYNIE,

ŻE W NIEJ MYŚLĄ WCIĄŻ ZWIERZAKI

KTÓRE MAJĄ WYBRAĆ SZLAKI.

JEST TAM BOWIEM LAS I BUSZ.

I TU MAMY PROBLEM JUŻ.

IŚĆ DO BUSZU? CZY DO LASU?

NA DECYZJĘ TRZEBA CZASU.

NIECH ZWIERZĘTA Z GŁOSKĄ „SZ”

PÓJDĄ TAM, GDZIE BUSZ IM BRZMI.

A TE , W KTÓRYCH „S” ZAŚPIEWA,

PÓJDĄ TAM, GDZIE LASU DRZEWA.

WSZAK REGUŁA TU JEST PROSTA –

IDZIESZ TAM, GDZIE TWOJA GŁOSKA.

LAS MA „S”, A BUSZ MA „SZ”,

GDY SIĘ WSŁUCHASZ, WIESZ I TY.

SZYMEK

  SZUMI SZYJA, SZUMIĄ USZY -

NIECH NIKOGO TO NIE WZRUSZY.

SZUMI SZALIK, SZUMIĄ SZELKI,

LECZ TO PROBLEM JEST NIEWIELKI.

SZUMI KIESZEŃ I BAMBOSZE.

OTO SZYMEK NASZ JEST- PROSZĘ!

A CO SYCZY, MOI MILI?

POWIEM WAM TO W KAŻDEJ CHWILI.

SYCZY SWETER, SYCZĄ SPODNIE –

TAK WIDOCZNIE IM WYGODNIE.

SYCZĄ WŁOSY, NOS I USTA,

A POZA TYM W KROPKI CHUSTA.

SZUMIĄ, SYCZĄ RÓŻNE SŁOWA,

AŻ OD TEGO BOLI GŁOWA.

LECZ W TYM SZKOPÓŁ, MOI MILI

BYŚMY PIĘKNIE JE MÓWILI.

BĄK

Spadł bąk na strąk,
a strąk na pąk.
Pękł pąk, pękł strąk,
a bąk się zląkł.


BYCZKI

W trzęsawisku trzeszczą trzciny,
trzmiel trze w Trzciance trzy trzmieliny
a trzy byczki znad Trzebyczki
z trzaskiem trzepią trzy trzewiczki.


BZYK

Bzyczy bzyg znad Bzury zbzikowane bzdury,
bzyczy bzdury, bzdurstwa bzdurzy
i nad Bzurą w bzach bajdurzy,
bzyczy bzdury, bzdurnie bzyka,
bo zbzikował i ma bzika!


CHRZĄSZCZ

Trzynastego, w Szczebrzeszynie
chrząszcz się zaczął tarzać w trzcinie.
Wszczęli wrzask Szczebrzeszynianie:
- Cóż ma znaczyć to tarzanie?!
Wezwać trzeba by lekarza,
zamiast brzmieć, ten chrząszcz się tarza!
Wszak Szczebrzeszyn z tego słynie,
że w nim zawsze chrząszcz brzmi w trzcinie!
A chrząszcz odrzekł niezmieszany:
- Przyszed...