Analiza psychometryczna - Max Freedom Long.pdf

(1234 KB) Pobierz
Microsoft Word - Max Freedom Long - Analiza psychometryczna.doc
MAX FREEDOM LONG
ANALIZA PSYCHOMETRYCZNA
[Tytuł oryginału: „Psychometric Analysis”, 1959 / Wydawnictwo MEDIUM, 1996]
W kolejnym tomie cyklu po Ļ wi ħ conego nauce
dawnych kapłanów polinezyjskich Autor
prezentuje ciekawy sposób praktycznego
wykorzystania elementów ich wierze ı .
Analiza psychometryczna jest opart Ģ na
odkryciach Huny metod Ģ pomiaru inteligencji
człowieka oraz rozpoznawania cech jego
osobowo Ļ ci. Za pomoc Ģ prostego przyrz Ģ du
mo Ň na zbada ę charakter, predyspozycje
zawodowe, typ umysłowo Ļ ci i poziom etyczny
nie tylko osób Ň yj Ģ cych, ale równie Ň zmarłych –
na podstawie pozostawionych przez nich
podpisów, zdj ħę lub innych przedmiotów. Autor
udziela szczegółowych wskazówek, jak dokona ę
odczytów psychometrycznych naszych dzieci,
znajomych, a tak Ň e jak zbada ę samych siebie.
Opisana metoda jest cennym narz ħ dziem
przydatnym w wielu dziedzinach ludzkiego
Ň ycia. Dzi ħ ki jej zastosowaniu ka Ň dy człowiek
mo Ň e znale Ņę dla siebie wła Ļ ciwe miejsce w
społecze ı stwie, zgodnie ze swoj Ģ inteligencj Ģ i
zdolno Ļ ciami.
W ten sposób ró Ň norodne umiej ħ tno Ļ ci i
talenty zostan Ģ racjonalnie wykorzystane dla
dobra nas wszystkich. Ksi ĢŇ ka jest nieocenion Ģ
pomoc Ģ dla rodziców, nauczycieli, szefów
przyjmuj Ģ cych do firm nowych pracowników,
dla personelu medycznego i dla ka Ň dego, kto
szuka wła Ļ ciwej drogi Ň yciowej.
42337989.001.png 42337989.002.png 42337989.003.png
Wst ħ p
Wkrótce po opublikowaniu w Ameryce mojej pierwszej ksi ĢŇ ki, po Ļ wi ħ conej odkryciom
starodawnego systemu zwanego Hun Ģ , powołano do Ň ycia eksperymentaln Ģ grup ħ maj Ģ c Ģ na celu
zbadanie dawnych wierze ı i praktyk. Organizacja ta przyj ħ ła nazw ħ „Stowarzyszenie Badaczy
Huny” (Huna Research Associates, w skrócie – HRA), a jej członkowie rozprzestrzenieni byli po
całym Ļ wiecie. Wi ħ kszo Ļę bada ı przeprowadzały wyznaczone osoby, które od czasu do czasu
przysyłały mi sprawozdania z rezultatów swoich prac.
W celu utrzymania ci Ģ głego kontaktu mi ħ dzy członkami stowarzyszenia oraz umo Ň liwienia
wymiany spostrze Ň e ı na temat przebiegu pracy i uzyskiwanych wyników, wydawali Ļ my okresowe
biuletyny HRA (Huna Research Associates Bulletin).
Wiele prac eksperymentalno-badawczych tylko po Ļ rednio odnosiło si ħ do praktyk Huny,
stosowanych w dawnych latach. Jednak wszystkie one miały taki charakter, Ň e ich powtórna analiza
w Ļ wietle teorii Huny dawała nadziej ħ na pełniejsze zrozumienie istoty badanych zjawisk.
Gdy pod koniec 1957 roku biuletyny przestały zadowala ę ich odbiorców, nie uko ı czono jeszcze
kilku prac o najwi ħ kszym znaczeniu badawczym. Poniewa Ň nadal, pod moj Ģ kontrol Ģ , trwały próby
i wci ĢŇ napływały nowe informacje i pomysły, daj Ģ c nadziej ħ na bliskie uko ı czenie pracy, zrodziła
si ħ potrzeba ostatecznego uporz Ģ dkowania materiałów i prezentacji aktualnych problemów oraz
wniosków płyn Ģ cych z prób ich rozwi Ģ zania.
Dlatego te Ň powstała propozycja publikowania niedu Ň ych ksi ĢŇ eczek, które dawałyby obraz
aktualnego stanu nie doko ı czonych zada ı HRA.
Jeden z projektów, krótko opisany w mojej ksi ĢŇ ce Wiedza tajemna w praktyce , wzbudził du Ň e
zainteresowanie. Było to studium metody pomiaru cech charakteru człowieka i poziomu jego
inteligencji za pomoc Ģ instrumentu skonstruowanego przez doktora Oscara Brunlera. Brunler oparł
swoje prace na wcze Ļ niejszych eksperymentach pewnego Francuza, M. Bovisa. Przyrz Ģ d nazwano
„biometrem Brunlera-Bovisa”.
Zalety biometru natychmiast stały si ħ oczywiste. Wykłady Brunlera i jego krótkie artykuły
pojawiały si ħ od czasu do czasu w biuletynach HRA. Niektórcy członkowie stowarzyszenia, ł Ģ cznie
ze mn Ģ , zyskali przywilej nauczenia si ħ dokonywania odczytów na jednym ze skonstruowanych
wówczas przyrz Ģ dów. Jednak brak mo Ň liwo Ļ ci zakupienia sprz ħ tu był przeszkod Ģ na drodze do
przeprowadzania cz ħ stszych i bardziej ogólnych testów i bada ı .
Na niepowodzenia w produkcji biometrów i w ich szerokiej dystrybucji na rynku zło Ň yło si ħ
kilka okoliczno Ļ ci. Jedn Ģ z wa Ň niejszych była obawa, Ň e przyrz Ģ d ten łatwo b ħ dzie mo Ň na pomyli ę
z „radiatorami”, u Ň ywanymi przez niektórych lekarzy do stawiania diagnoz i leczenia pewnych
niedomaga ı , których to aparatów nie mo Ň na było – pod restrykcjami prawnymi – konstruowa ę i
sprzedawa ę w handlu wewn ħ trznym.
Faktem jest, Ň e nigdy nie udowodniono istnienia „promieni”, które podczas diagnozy miałyby
płyn Ģę od pacjenta i dawa ę odczyt na przyrz Ģ dach „radiatora” [Wydawnictwo MEDIUM,
Warszawa 1996.].
Niestety, nie otrzymali Ļ my równie Ň przekonuj Ģ cego wyja Ļ nienia, co wła Ļ ciwie rejestrował
biometr. Doktor Brunler tłumaczył, Ň e przyrz Ģ d wskazuje i analizuje „promieniowanie mózgu”, ale
dodawał te Ň , Ň e promienie nie maj Ģ charakteru zwykłych fal elektrycznych, lecz ze swej natury s Ģ
„dielektryczne”.
Równie Ň zespół cz ħĻ ci składowych przyrz Ģ du, o których mówiło si ħ , Ň e stanowi Ģ podstaw ħ
urz Ģ dzenia, obj ħ ty był tajemnic Ģ .
W ka Ň dym razie brak swobodnego dost ħ pu członków HRA do biometru uniemo Ň liwiał badania
wa Ň nych zjawisk, w których du ŇĢ pomoc Ģ – co oczywiste – byłby ten wła Ļ nie przyrz Ģ d. Poniewa Ň
brakowało nam informacji potrzebnych do skonstruowania podobnego instrumentu, najlepszym
mo Ň liwym wyj Ļ ciem było odszukanie jednego ze starych francuskich biometrów, wykonanych
dawniej przez M. Bovisa, i próby rekonstrukcji kolejnych kroków czynionych przez Brunlera, gdy
starał si ħ go udoskonali ę . Jednocze Ļ nie trzeba było szuka ę bardziej przekonuj Ģ cych wyja Ļ nie ı
przyczyn i mechanizmu dotychczasowego działania instrumentów.
Doktor Brunler zmarł w 1952 roku. Mimo i Ň teorie, które ledwo co rozwin Ģ ł, z wolna zacz ħ ły
ust ħ powa ę miejsca innym, nic nie mo Ň na uj Ģę jego geniuszowi, który objawił si ħ w konstrukcji
nowej wersji biometru i monumentalnej pracy, dziel Ģ cej procedur ħ odczytu na trzy etapy i
opisuj Ģ cej znaczenie wskaza ı otrzymanych na skali instrumentu.
Czytelnikowi, który podchodzi do czytania tej ksi ĢŇ ki bez znajomo Ļ ci teorii Huny, wyło Ň onej
mi ħ dzy innymi w moich wcze Ļ niejszych ksi ĢŇ kach, nale Ň y si ħ krótkie wyja Ļ nienie głównych jej
zasad (opisanych szczegółowo w mojej podstawowej ksi ĢŇ ce Magia cudów [Wydawnictwo
MEDIUM, Warszawa 1995.]), aby materiał po Ļ wi ħ cony systemowi biometrycznemu był bardziej
zrozumiały. Przydatne b ħ dzie równie Ň krótkie podsumowanie wyników prac doktora Brunlera nad
rozwojem systemu.
Mam nadziej ħ , Ň e czytelnicy obeznani ju Ň z ksi ĢŇ kami i biuletynami HRA zaakceptuj Ģ t ħ Ļ wie ŇĢ
prezentacj ħ jako powtórk ħ dotychczasowych wiadomo Ļ ci, przygotowuj Ģ c Ģ ich umysły do przyj ħ cia
nowego zasobu nie publikowanych dot Ģ d informacji.
Max Freedom Long
Rozdział 1
Co to jest psychometria?
W miar ħ jak rozwijała si ħ eksperymentalna praca z biometrem, zwłaszcza po Ļ mierci Oscara
Brunlera, w teoriach opisuj Ģ cych działanie tego urz Ģ dzenia pojawiało si ħ tyle zmian, Ň e zrodziła si ħ
potrzeba znalezienia nowej, bardziej wła Ļ ciwej nazwy dla zmodyfikowanego systemu bada ı , który
uwzgl ħ dniał rozwi Ģ zania zaoferowane przez Hun ħ .
Do powszechnego u Ň ytku wybrano termin „analiza psychometryczna”, ale cały proces okre Ļ lano
mianem „psychometrycznej analizy ludzkiego charakteru i umysłowo Ļ ci”.
„Psychometria” to słowo ukute kilka lat temu w Ļ rodowisku badaczy zjawisk parapsychicznych.
Oznacza ono pomiary lub analiz ħ przedmiotu bada ı bez u Ň ycia Ļ rodków fizycznych. Zakazane jest
korzystanie z naszych pi ħ ciu zmysłów. Nawet czas i przestrze ı s Ģ odrzucone jako elementy Ļ wiata
fizycznego.
W celu przeprowadzenia badania psychometrycznego, osobie dokonuj Ģ cej odczytu zazwyczaj
wr ħ cza si ħ jak ĢĻ rzecz, z któr Ģ raz b Ģ d Ņ wi ħ cej razy miał styczno Ļę człowiek lub obiekt b ħ d Ģ cy
przedmiotem badania. Listy pisane ołówkiem lub atramentem, zwłaszcza podpisy, jak równie Ň
zdj ħ cia i cz ħĻ ci garderoby noszone kiedy Ļ przez badanych, pozwalaj Ģ operatorowi nawi Ģ za ę kontakt
z Ň yj Ģ cymi lub zmarłymi lud Ņ mi, którzy znajduj Ģ si ħ bardzo blisko lub w du Ň ej odległo Ļ ci.
Przedmioty takie, jak kawałek lawy wulkanicznej czy z Ģ b mamuta, s Ģ Ļ rodkami do nawi Ģ zania
kontaktu parapsychicznego tam, gdzie nie mo Ň na skontaktowa ę si ħ z lud Ņ mi.
W Encyclopedia of Psychic Science, w artykule na stronie 317, doktor Nandor Fodor opisuje
słynny eksperyment przeprowadzony w latach 1853-1863 przez profesora Williama Dentona z
Bostonu:
„Badaj Ģ c fragment z ħ ba mastodonta, pani Denton (dokonuj Ģ ca odczytu) powiedziała: Mam
wra Ň enie, Ň e jest to cz ħĻę jakiego Ļ olbrzymiego zwierz ħ cia, prawdopodobnie cz ħĻę z ħ ba. Czuj ħ si ħ
jak jaki Ļ straszny potwór, z ci ħŇ kimi nogami, wielk Ģ głow Ģ i ogromnym cielskiem. Schodz ħ do
płytkiego potoku, by napi ę si ħ wody. Nie mog ħ wydoby ę z siebie głosu, tak ci ħŇ kie s Ģ moje szcz ħ ki.
Czuj ħ , Ň e stoj ħ na czterech łapach. Och! Jaki hałas słysz ħ z lasu. Czuj ħ odruch, by odpowiedzie ę .
Moje uszy s Ģ bardzo du Ň e i jakby skórzane. Gdy poruszam głow Ģ , mam wra Ň enie, Ň e uderzaj Ģ mnie
po twarzy. S Ģ tutaj jeszcze starsze ode mnie osobniki. S Ģ brunatne, jak gdyby miały garbowan Ģ
skór ħ . W Ļ ród nich jest stary samiec z ogromnymi kłami. Wygl Ģ da na bardzo silnego. Widz ħ te Ň
kilka młodszych sztuk. Wła Ļ ciwie jest tu całe stado«„.
W dalszej cz ħĻ ci artykułu Fodor pisze: „Widocznie ju Ň nawet bardzo słaby kontakt (z obiektem)
wystarcza, by wywrze ę na badaj Ģ cego tak szczególny wpływ. William Stead obci Ģ ł paski białego
papieru z samego dołu listów pisanych r ħ k Ģ wybitnych ludzi; były to fragmenty papieru tu Ň pod
zło Ň onymi przez te osoby podpisami. Wysłał je pani Ross z adnotacjami: nr 1 (dla listów pisanych
przez kobiety) i nr 2 (dla listów pisanych przez m ħŇ czyzn). Rozpoznanie było prawidłowe...”.
Odczyty psychometryczne, dokonywane z przedmiotów nale ŇĢ cych do poszczególnych osób lub
z ich podpisów, bardzo cz ħ sto wskazuj Ģ wygl Ģ d zewn ħ trzny i sytuacj ħ badanych ludzi, jak równie Ň
daj Ģ wra Ň enia zwi Ģ zane z ich charakterem, mentalno Ļ ci Ģ , zaletami i wadami. W wielu solidnie
udokumentowanych przypadkach dokonywano odc2ytów, podczas których badane osoby nie były
znane operatorowi, lecz zostały okre Ļ lone jako przest ħ pcy, je Ļ li takimi były.
Ň nica mi ħ dzy wy Ň ej opisanym badaniem psychometrycznym a badaniem przy u Ň yciu
biometru czy za pomoc Ģ analizy psychometrycznej (przy której u Ň ywa si ħ tylko wahadełka i
zestawu standardowych miar) polega głównie na zakresie odczytu.
W psychometrii sceny z przeszło Ļ ci zaczynaj Ģ znowu o Ň ywa ę , a człowiek badaj Ģ cy uczestniczy
w nich osobi Ļ cie. Natomiast przy analizie psychometrycznej nie docieraj Ģ do niego Ň adne wra Ň enia
wzrokowe ani słuchowe. Nie prze Ň ywa Ň adnych sensacji, nie wyst ħ puje tu uto Ň samianie si ħ
operatora z przedmiotem odczytu. Jedyne, co mo Ň na zauwa Ň y ę , to wychylenia wahadełka, gdy
wskazuje ono na wykresie trzy mierzone wielko Ļ ci: charakter człowieka, zapisany w Ļ wiadomej i
pod Ļ wiadomej cz ħĻ ci umysłu, oraz jego ogóln Ģ inteligencj ħ .
Z tego krótkiego wyja Ļ nienia wynika, dlaczego odrzucono okre Ļ lenie „badanie biometrem”, a
przyj ħ to termin „analiza psychometryczna”. Dla wygody zast ħ pujemy go skrótem PA, tak jak skrót
ESP oznacza Extra Sensory Perception (postrzeganie pozazmysłowe), a IQ – iloraz inteligencji.
Obserwacja dziecka czy dorosłego lub słuchanie tego, co mówi Ģ , daje bardzo niewiele
wskazówek na temat ich charakteru i rozwoju umysłowego. Ju Ň niemal sto lat próbujemy wymy Ļ li ę
testy, które pozwalałyby oceni ę złe i dobre strony testowanego. Chcemy pozna ę cechy charakteru
badanych osób, by móc sklasyfikowa ę poszczególne jednostki jako reprezentuj Ģ ce postaw ħ Ň yciow Ģ
z reguły destruktywn Ģ b Ģ d Ņ konstruktywn Ģ . Pragniemy tak Ň e stwierdzi ę , jakim stopniem
inteligencji kto Ļ został obdarzony przez natur ħ . Co wi ħ cej, chcemy si ħ dowiedzie ę , je Ļ li to mo Ň liwe
– czy inteligencja jest mu dana z natury, czy została nabyta dzi ħ ki korzystaniu z pi ħ ciu zmysłów.
Rezultat prób nad opracowaniem dobrych testów był nie najgorszy. Ale zwykłe testy inteligencji
(IQ) nadal pozostawiaj Ģ wiele do Ň yczenia. Podstaw Ģ wi ħ kszo Ļ ci z nich s Ģ odpowiedzi na zestaw
podanych pyta ı . To czasem skłania badanych do oszustwa. Umiej ħ tno Ļę rozumowania lub
korzystania z wrodzonych zdolno Ļ ci manualnych ocenia si ħ na podstawie czasu, jaki jest potrzebny
testowanemu do poprawnego dopasowania klocków w otwory wyci ħ te w tekturze. W takich testach,
daj Ģ cych wynik w postaci liczbowego wska Ņ nika IQ, trzeba bra ę pod uwag ħ wiek i do Ļ wiadczenie
badanego.
Dziecko z natury złe i destruktywne mo Ň e udawa ę pokorne i potulne oraz udziela ę gładkich
odpowiedzi na temat wła Ļ ciwych manier i moralnego post ħ powania. Natomiast dziecko z natury
dobre i konstruktywne, ale niewła Ļ ciwie nastawione, mo Ň e na te same pytania da ę odpowiedzi
m ħ tne i myl Ģ ce.
Przy testach maj Ģ cych na celu znalezienie wad umysłowych trudno Ļ ci s Ģ jeszcze wi ħ ksze, gdy
badana osoba nie rozumie zadawanych pyta ı . Obrazy, powstaj Ģ ce w umy Ļ le operatora dzi ħ ki
kontemplacji atramentowego kleksa, nie odzwierciedlaj Ģ ukrytych fiksacji i obsesji.
O wiele form zachowa ı odbiegaj Ģ cych od normy zwykło si ħ obwinia ę „pod Ļ wiadomo Ļę ”, ale ta
„cz ħĻę umysłu” nadal nie jest zbadana i zrozumiana, mimo Ň e na tym polu wiedzy, dzi ħ ki
ponownemu odkryciu staro Ň ytnego systemu psychologii i parapsychologii zwanego Hun Ģ , pojawiło
si ħ kilka wyja Ļ nie ı . Przypuszczenie, i Ň Ň yj Ģ cy ludzie mog Ģ pozostawa ę pod wpływem dobrych lub
złych duchów osób zmarłych, stale jest z uporem odrzucane przez Ļ rodowiska medyczne, nawet
gdy w ogromnej liczbie przypadków chorób nerwowych i psychicznych wszystkie symptomy
wskazuj Ģ na op ħ tanie.
Obecnie prace nad testami stan ħ ły w martwym punkcie. Do dawnej metody nie dodano Ň adnych
istotnych elementów. To pole bada ı czeka na tych, którzy je na nowo zaorz Ģ i rozpoczn Ģ upraw ħ .
Nowa metodologia analizy psychometrycznej oparta jest, jak ju Ň wspomnieli Ļ my, na Ņ ródłowej
pracy M. Bovisa i uwzgl ħ dnia pó Ņ niejsze zmiany dokonane przez Oskara Brunlera. Wł Ģ czono do
niej dane uzyskane ostatnio w dziedzinie nauk parapsychicznych oraz nowy zestaw teorii
obja Ļ niaj Ģ cych, które zaczerpni ħ to z dawnego systemu Huny.
Ko ı cowym rezultatem jest znacz Ģ ce uzupełnienie starych metod testowania ilorazu inteligencji i
ogólne oszacowanie natury i mo Ň liwo Ļ ci jednostki.
Przy metodzie PA wyniki bada ı w Ň adnym stopniu nie zale ŇĢ od odpowiedzi udzielanych przez
osob ħ testowan Ģ . Nie wymaga si ħ od niej dopasowywania klocków do odpowiednich otworów. Nie
ma wpatrywania si ħ w kleksy. Z tego powodu wyeliminowano mo Ň liwo Ļę pomyłek.
Inn Ģ wielk Ģ zalet Ģ metody PA jest mo Ň liwo Ļę pobrania odczytu od kilkutygodniowego dziecka;
nie trzeba wi ħ c czeka ę , a Ň osi Ģ gnie wiek sze Ļ ciu czy wi ħ cej lat.
Niecierpliwi rodzice od razu mog Ģ si ħ dowiedzie ę , czego spodziewa ę si ħ po swoim dziecku, a
wskazówki uzyskane z PA pomog Ģ im je wychowywa ę , planowa ę jego kształcenie i, we
wła Ļ ciwym czasie, razem z nim podj Ģę decyzj ħ co do wyboru zawodu, odpowiedniego do zdolno Ļ ci
i kompensuj Ģ cego jego braki i wady.
Kolejn Ģ zalet Ģ metody PA jest uniemo Ň liwienie badanemu, niezale Ň nie od jego wieku,
ukrywania swych naturalnych skłonno Ļ ci do działa ı destruktywnych lub konstruktywnych.
Niekiedy wyst ħ puje w człowieku dziwna mieszanina dobra i zła, i to równie Ň mo Ň e wykaza ę odczyt
psychometryczny. Poza tym pokazuje on równie Ň wady „woli” badanego. I w ko ı cu, co równie
wa Ň ne, mo Ň na za jego pomoc Ģ zlokalizowa ę w pod Ļ wiadomo Ļ ci obecno Ļę blokad psychicznych czy
fiksacji oraz z góry uzyska ę ostrze Ň enie przed podatno Ļ ci Ģ testowanego na wpływy op ħ tania.
W przeciwie ı stwie do po Ļ redniej metody testowania kleksów, przy metodzie PA dokonuje si ħ
pomiarów „ja Ņ ni” jednostki tylko po rozdzieleniu jej na „ Ļ wiadomo Ļę ” i „pod Ļ wiadomo Ļę ”. Ka Ň d Ģ
cz ħĻę bada si ħ osobno w kategoriach jej własnych cech.
Aktywna, podmiotowa „wola” i umiej ħ tno Ļę rozumowania przypisywane s Ģ Ļ wiadomej cz ħĻ ci
umysłu” (w Hunie nazwanej „ Ļ rednim Ja” w odró Ň nieniu od „pod Ļ wiadomo Ļ ci”, czyli „ni Ň szego
Ja”). Przedmiotowa „wola” i pami ħę cechuj Ģ drug Ģ cz ħĻę „ja Ņ ni”. (Dla łatwiejszej prezentacji.
b ħ dziemy odt Ģ d u Ň ywa ę terminologii Huny).
Wadliwa „wola” Ļ redniego Ja człowieka utrudnia koncentrowanie si ħ na my Ļ lach i działaniach.
Poniewa Ň „wola” Ļ redniego Ja panuje nad instynktown Ģ czy zwierz ħ c Ģ „wol Ģ ” ni Ň szego Ja, ka Ň de
niepowodzenie w kontrolowaniu tej „woli” umo Ň liwia ni Ň szemu Ja wymiganie si ħ od współpracy.
Je Ļ li dziecko zostanie poddane badaniu PA i ujawni Ģ si ħ u niego pewne braki, od razu mo Ň na
przyst Ģ pi ę do ę wicze ı i stara ę si ħ wyeliminowa ę wad ħ , niezale Ň nie od tego, czy b ħ dzie to defekt
„woli” Ļ redniego Ja, czy „osobowo Ļ ci” ni Ň szego Ja. Co pewien czas mo Ň na wykonywa ę łatwe i
dokładne testy wskazuj Ģ ce, czy w korygowaniu niedoskonało Ļ ci zachodzi post ħ p.
W dorosłym Ň yciu człowiek mo Ň e pracowa ę nad doskonaleniem swoich rozmaitych cech i
poddawa ę si ħ badaniom psychometrycznym tak cz ħ sto, jak to jest konieczne, by okre Ļ li ę stopie ı
sukcesu lub pora Ň ki.
B ħ dziemy jeszcze mówi ę o wielu dodatkowych korzy Ļ ciach, jakie ludzko Ļę mogłaby odnie Ļę ,
gdyby rozpowszechniono metod ħ PA, wyszkolono operatorów i przedstawiono nowy system
kwalifikuj Ģ cy si ħ do akceptacji i stosowania we wszystkich dziedzinach d ĢŇ e ı człowieka.
Rozdział 2
Bovis, Brunler i biometr
Zgłoś jeśli naruszono regulamin