Udział polaków w wojnie na zachodzie i Afryce
II wojna światowa była konfliktem między dwoma sojuszami polityczno-militarnymi: koalicją Francji, Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych i ZSRR, do której przystąpiło kilkadziesiąt państw oraz sojuszem Trzeciej Rzeszy, Włoch i Japonii popieranych przez Węgry, Rumunię, Bułgarię i Słowację. Wojna trwała 6 lat. Rozpoczęła się 1 września 1939 roku z momentem kiedy wojska niemieckie dokonały agresji wobec Polski. Walki podczas II wojny światowej toczyły się na wielu frontach i w wielu sytuacjach Polacy okazali się wspaniałymi wodzami oraz żołnierzami. Niewątpliwie bardzo zależało nam na obronie własnej Ojczyzny, tak więc wiele zapału Polacy włożyli w wojnę obronną. Mimo iż armia polska nie zdążyła się jeszcze całkowicie zmobilizować, przeciwstawiła Niemcom zaciekły, zbrojny opór. Niemniej aktywni Polacy byli na innych frontach. 4 stycznia 1940 r. w Paryżu zawarta została umowa wojskowa pomiędzy Francją a Polską odnośnie utworzenia polskiej armii na terenie Francji. Było to możliwe dzięki stopniowemu napływowi polskich żołnierzy z Węgier i Rumunii. Organizacja i szkolenie polskich oddziałów odbywało się głównie w Coetquidan. W maju 1940 r. armia polska we Francji liczyła ok. 84 tys. żołnierzy i oficerów. Odtworzenie polskich sił zbrojnych na Zachodzie Europy było jednym z najważniejszych celów działania rządu generała Władysława Sikorskiego.
Kolejny etap walk rozpoczął się z dniem 9 kwietnia 1940 r. po odrzuceniu przez rząd norweski ultimatum niemieckie odnośnie kapitulacji. Agresja Niemiec na Norwegię stała się wtedy faktem. Działania oddziałów sojuszniczych w obronie Norwegii miały charakter desantowo – morski. Początkowo główne zadania spadały na flotę morską.
W walkach o Narvik wzięły też udział polskie niszczyciele „Grom” i „Błyskawica”. 28 maja oddziały Legii Cudzoziemskiej pod dowództwem generała Zygmunta Szyszko – Bohusza wraz z batalionem norweskim opanowały ostatecznie Narvik. Było to pierwsze zwycięstwo wojsk sprzymierzonych w walce z wojskami niemieckimi.
Polacy walczyli również na froncie francuskim o obronę kraju, który został zaatakowany przez Niemcy zaraz po ich ataku na Holandię, Belgię i Luksemburg co miało miejsce 10 maja 1940 r. Polskie wojska zostały zaangażowane w walkę dopiero w drugim etapie kampanii, kiedy to oddziały niemieckie przełamały front nad rzekami Sommą i Aisne.. Atak powstrzymała sformowana z 10 Brygady Kawalerii Pancernej gen. Stanisława Maczka specjalna grupa bojowa. Stoczyli oni dwie zacięte bitwy pod Champaubert i Montmirail.
Jednak II wojna światowa objęła nie tylko Europę, walki toczyły się też na kontynencie afrykańskim. Tam również udział Polaków był zauważalny. W kampanii egipsko-libijskiej udział wzięła Samodzielna Brygada Strzelców Karpackich. Uczestniczyła ona w budowie fortyfikacji w Egipcie, potem miała być przerzucona do napadniętej przez Włochów Grecji, do czego ostatecznie nie doszło, gdyż Grecja wcześniej skapitulowała.
Polacy brali też udział w walkach we Włoszech. Jedną z najsłynniejszych bitew tamtego rejonu jest bitwa pod Monte Cassino. Szczyt ten stanowił ważny element Linii Gustawa – pozycji obronnych przecinających cały Półwysep Apeniński i blokujących drogę do Rzymu. Podczas grudniowych i styczniowych ataków wojsk alianckich na Linii Gustawa 10. Armia Niemiecka zdołała obronić swoje pozycje. Jedną z ostatnich akcji w jakich brali udział Polacy była operacja berlińska. W szturmie na Berlin uczestniczyły jedynie doborowe jednostki polskie, takie jak: oddziały 1. Armii Wojska Polskiego i jednostka Odwodu Naczelnego Dowództwa Wojsk Polskich. II wojna światowa przyczyniła się do powstania nowego podziału świata na dwa bloki polityczno-militarne czyli USA i ZSRR. Wszystkie uczestniczące w konflikcie państwa, a było ich 61, poniosły ogromne straty ludnościowe i materialne. Ogólna statystyka dla Polski wygląda następująco: straciliśmy około 6 028 000 ludzi (ogółem śmierć poniosło ok. 55 mln ludzi). W czasie wojny lotnictwo polskie na Zachodzie wykonało ok. 80000 lotów, zestrzeliło i uszkodziło ok. 1000 samolotów, strąciło 190 bomb latających (V-1), zrzuciło ok. 14000 ton bomb (nie licząc bomb zrzuconych przez myśliwce), zniszczyło kilka tysięcy pojazdów mechanicznych i wagonów kolejowych, zatopiło lub uszkodziło ok. 200 różnych jednostek pływających. Okręty pod polską banderą walczyły na Oceanie Atlantyckim oraz morzach: Północnym, Norweskim i Śródziemnym: często działały na M. Arktycznym; uczestniczyły też w operacjach przeciwko liniowym okrętom niemieckim, pływały w konwojach do Kanady, Stanów Zjednoczonych i Związku Radzieckiego. Brały także udział w głównych morskich operacjach desantowych w Afryce Północnej i w Normandii. Ich liczne zwycięstwa nie obyły się bez strat. W akcjach zatonęło 6 okrętów polskich (Grom, Orzeł, Jastrząb, Kujawiak, Orkan, Dragon).
Polacy podczas walk pokazali, że potrafią czynnie uczestniczyć w wydarzeniach na skalę światową, jednocześnie zaś bronić swych przekonań, własnego kraju wraz z jego tradycjami i przeszłością.
helenka_22