DLA RODZICÓW
Troska o prawidłową adaptację dziecka do nowej dla niego sytuacji jest ważnym elementem nie tylko dla nauczycieli pracujących w przedszkolu, ale także dla bliskich – rodziców. Dziecko trzyletnie przychodzące do przedszkola musi przystosować się do:
· Nowego dla niego otoczenia i wymagań związanych ze sposobami korzystania z urządzeń i wyposażenia w swojej sali.
· Przebywania w licznej grupie rówieśników.
· Wymagań stawianych w zakresie czynności samoobsługowych nie zawsze wykonywanych dotychczas samodzielnie w domu rodzinnym.
· Sposobu komunikowania się i odnoszenia się do rówieśników i dorosłych.
· Nowego trybu życia i rozkładu dnia nie zawsze zrozumiałego dla niego.
· Innej niż w rodzinie pozycji społecznej – w grupie rówieśników jest ono jednym z wielu.
· Braku oparcia w osobach bliskich w sytuacjach trudnych i osamotnienie.
· Nawiązywanie kontaktów interpersonalnych z nieznanymi ludźmi.
Bardzo ważne jest, by te pierwsze doświadczenia dziecka z przedszkolem przebiegały w atmosferze bezpieczeństwa, spokoju, łagodności.
Oto kilka propozycji, które ułatwia dziecku start w przedszkolu:
· Wprowadzajmy w domu stały rytm dnia.
· Nie mówmy dziecku, że przyjdziemy po niego wcześniej, kiedy jest to niemożliwe, ponieważ będzie nieszczęśliwe.
· Nie składajmy obietnic, których nie możemy wypełnić.
· Nigdy nie straszmy dziecka przedszkolem.
· Przyzwyczajajmy je do urozmaiconych potraw, skończmy z rozdrabnianiem pokarmów, gdyż trzylatek może swobodnie gryźć pokarmy.
· Wdrażajmy dzieci do przestrzegania umów i zasad.
· Przyzwyczajajmy do samoobsługi, pozwólmy dziecku samemu załatwiać potrzeby fizjologiczne, myć ręce, ubierać się.
· Odzwyczajajmy od smoczków, pampersów, nocnika.
· Pozwólmy dziecku zabrać ze sobą do przedszkola przytulankę.
· Pozwólmy dziecku uczestniczyć w przygotowaniach do przedszkola ( wspólne zakupy), dajmy możliwość przyzwyczajania się do tych rzeczy w domu, aby w przedszkolu wszystko nie było takie nowe, a już znajome i zarazem łatwe do rozpoznania.
· Organizujmy dziecku kontakty z rówieśnikami i innymi dziećmi.
· Stosujmy w przedszkolu krótkie pożegnania. Kiedy je przedłużamy, dzieci cierpią dłużej.
· Nie okazujmy dzieciom własnych rozterek zostawiając je w przedszkolu, przekazujemy im wtedy swoje lęki.
· Przygotujmy dla dziecka wygodny strój do samodzielnego ubierania, który można pobrudzić.
Dla wielu dzieci pierwsze kontakty z rówieśnikami są źródłem przykrych napięć emocjonalnych utrudniających im przystosowanie. Jednak przedszkole jest dobrym środowiskiem do uczenia dziecka niezależności i uspołecznienia. Kontakty z rówieśnikami uczą norm współżycia w grupie społecznej.
Rybuniagrazia