Kierunek_energooszczednosc.pdf

Kierunek Energooszczędność – wymagania

W związku z wdrożeniem dyrektywy EPBD w Polsce poprzez

nowelizację Prawa Budowlanego z dnia 19 września 2007 (DzU

nr 191/2007 poz.1373), Minister Infrastruktury został zobowiązany

m. in. do wprowadzenia odpowiednich zmian w istniejących rozpo-

rządzeniach w sprawie zakresu projektu budowlanego, warunków

technicznych oraz opracowanie nowego, zawierającego metodologię

obliczeń charakterystyki energetycznej.

Zmiany w zakresie i formie projektu budowlanego

DzU nr 201/2008 poz. 1239

CHARAKTERYSTYKA ENERGETYCZNA BUDYNKU

Rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu i formy projek-

tu budowlanego DzU nr 120/2003 poz. 1133 wprowadza w opisie

technicznym projektu architektoniczno-budowlanego dodatkowe

uszczegółowienia.

Od 1 stycznia 2009 r. opis techniczny w projektach budynków powi-

nien zawierać charakterystykę energetyczną obiektu budowlanego

opracowaną zgodnie z przepisami dotyczącymi metodologii opubli-

kowanej w DzU nr 201/2008 poz. 1240. Charakterystyka powinna

określać w zależności od potrzeb:

a) bilans mocy urządzeń elektrycznych oraz zużywających inne

rodzaje energii z wydzieleniem mocy urządzeń do celów technolo-

gicznych,

b) właściwości cieplne przegród zewnętrznych (ścian pełnych, okien,

drzwi, itp.) w budynkach z instalacjami grzewczymi, wentylacyjny-

mi, klimatyzacyjnymi lub chłodniczymi,

c) parametry sprawności energetycznej instalacji grzewczej, wentyla-

cyjnej lub chłodniczej,

d) dane wykazujące, że przyjęte w projekcie architektoniczno-budow-

lanym rozwiązania budowlane i instalacyjne spełniają wymagania

dotyczące oszczędności energii zawarte w przepisach techniczno-

budowlanych.

Nie ma obowiązku wykonywać takiej charakterystyki energetycznej

w opisie technicznym projektów obiektów budowlanych o prostej

konstrukcji, takich jak: budynki mieszkalne jednorodzinne, niewielkie

obiekty gospodarcze, inwentarskie i składowe.

ANALIZA WPŁYWU NA ŚRODOWISKO

– BUDYNKI > 1000 m 2

Dodatkowo dla budynków dużych, o powierzchni użytkowej większej

niż 1000 m 2 projekt powinien zawierać analizę wpływu obiektu na śro-

dowisko. Należy dołączyć analizę możliwości racjonalnego wykorzy-

stania pod względem technicznym, ekonomicznym i środowiskowym

odnawialnych źródeł energii. Nowelizacja wymienia takie jak: energia

geotermalna, energia promieniowania słonecznego, energia wiatru.

Można załączyć również analizę zastosowania produkcji energii

elektrycznej i ciepła oraz zdecentralizowanego systemu zaopatrzenia

w energię, w postaci bezpośredniego lub blokowego ogrzewania.

OPISY INSTALACJI

Oprócz założeń przyjętych do obliczeń instalacji grzewczych, wenty-

lacyjnych, klimatyzacyjnych lub chłodniczych należy podać założone

parametry klimatu wewnętrznego z powołaniem przepisów technicz-

no-budowlanych oraz innych przepisów w tym zakresie. Każdy opis

powinien zawierać dobór i zwymiarowanie parametrów technicznych

podstawowych urządzeń grzewczych, wentylacyjnych, klimatyzacyj-

nych i chłodniczych oraz określenie mocy cieplnej i chłodniczej oraz

mocy elektrycznej związanej z tymi urządzeniami.

RYSUNKI

W części rysunkowej należy zamieszczać roziwązania konstrukcyjno-

materiałowe przegród zewnętrznych wraz z niezbędnymi szczegółami

budowlanymi, mającymi wpływ na właściwości cieplne i szczelność

powietrzną przegród.

Zmiany w zakresie warunków technicznych,

jakim powinny odpowiadać budynki

DzU nr 201/2008 poz. 1238

OSZCZĘDNOŚĆ ENERGII

I IZOLACYJNOŚĆ CIEPLNA

Aby ilość energii cieplnej potrzebnej do użytkowania

budynku zgodnie z jego przeznaczeniem można było utrzy-

mać na racjonalnie niskim poziomie przewidziano dwa

sposoby potwierdzania spełnienia tych wymagań w no-

woprojektowanych jak i przebudowywanych budynkach:

METODA I – WSPÓŁCZYNNIKI PRZENIKANIA CIEPŁA U (max)

Pierwsza możliwość polega na takim zaprojektowaniu przegród w budynku,

aby wartości współczynników przenikania ciepła U przegród zewnętrznych, okien,

drzwi oraz technika instalacyjna odpowiadały wymaganiom izolacyjności cieplnej.

Załącznik do rozporządzenia podaje wymagania izolacyjności cieplnej U (max)

przegród pełnych:

War tości U (max) [W/m 2 K] dla budynku

Rodzaj przegrody i temperatura w pomieszczeniu

Mieszkalny i zamieszka-

nia zbiorowego

Użyteczności

publicznej

Produkcyjny, magazy-

nowy i gospodarczy

> 16°C

0,30

Ściany zewnętrzne przy temperaturze

w pomieszczeniu

8°C < t i ≤ 16°C

0,80

0,65

≤ 8°C

0,80

0,65

0,90

Dachy, stropodachy i stropy pod nieogrzewa-

nymi poddaszami lub nad przejazdami przy

temperaturze w pomieszczeniu

> 16°C

0,25

8°C < ti ≤ 16°C

0,50

Δ t i * ≤ 8°C

0,70

Stropy nad piwnicami (kondygnacjami

podziemnymi) nieogrzewanymi i zamkniętymi

przestrzeniami podłogowymi (podpodłogo-

wymi), podłogi (posadzki) na gruncie przy

temperaturze w pomieszczeniu

> 16°C

0,45

0,80

8°C < t i ≤ 16°C

0,45

1,20

Δ t i * ≤ 8°C

1,50

* Δ t i - przy różnicy temperatur obliczeniowych w pomieszczeniach

Załącznik do rozporządzenia podaje wymagania współczynników izolacyjności cieplnej U (max) okna, drzwi balkonowych i świetlików.

Wart ości U (max) [W/m 2 K] dla budynku

Rodzaj przegrody i strefa klimatyczna

Mieszkalny i zamieszka-

nia zbiorowego

Użyteczności

publicznej

Produkcyjny, magazy-

nowy i gospodarczy

Okna, drzwi balkonowe i powierzchnie

przezroczyste nieotwieralne w pomieszczeniu

o t i ≥ 16°C

I, II, III strefa

klimatyczna

1,8

1,9

IV, V strefa

klimatyczna

1,7

1,8

1,7

Okna, drzwi balkonowe w pomieszczeniach

o szczególnych wymaganiach higienicznych

1,8

Okna połaciowe i świetliki w pomieszczeniu o t i ≥ 16°C

1,8

1,7

1,8

Komentarz

Izolacja cieplna przewodów rozdzielczych i kom-

ponentów w instalacjach centralnego ogrzewania,

ciepłej wody użytkowej (w tym przewodów cyrku-

lacyjnych), instalacji chłodu i ogrzewania powietrz-

nego powinna spełniać następujace wymagania

minimalne określone w poniższej tabeli:

Metoda pierwsza zapewnia

spełnienie wymagań wa-

runków technicznych (WT)

z możliwością późniejszego

wyboru sposobu ogrzewania,

wentylacji, przygotowania

ciepłej wody użytkowej,

chłodzenia w budynku. Choć

brak jednoznacznego wyma-

gania uwzględnienia linio-

wych mostków termicznych,

na tym etapie warto podczas

projektowania przegród

zewnętrznych uwzględnić

pewne dodatki korekcyjne dla

wartości U w celu racjonalnej

optymalizacji zużycia energii.

Mamy wówczas pewność,

w perspektywie wykonania

świadectwa energetyczne-

go, że osłona budynku jest

zaprojektowana w sposób

należyty. Takie podejście jest

zgodne z zasadą zrówno-

ważonego gospodarowania

energią – Trias Energetica,

która nakazuje:

1. minimalizowaćstraty

energii,

2. uwzględniać odnawialne

źródła energii,

3. wykorzystaćnajbardziej

efektywne, tradycyjne

źródła ciepła

(więcej na ten temat w roz-

dziale „Zalecany Standard

Rockwool”).

Lp. Rodzaj przewodu lub komponentu

Minimalna grubość izolacji

cieplnej (materiał 0,035 W/m 2 K) 1)

Średnica wewnętrzna do 22 mm

20 mm

Średnica wewnętrzna od 22 do 35 mm

30 mm

Średnica wewnętrzna od 35 do 100 mm

równa średnicy

wewnętrznej rury

Średnica wewnętrzna ponad 100 mm

100 mm

Przewody i armatura wg poz. 1-4 przechodzące przez ściany lub stropy skrzyżo-

wania przewodów

1/2 wymagań z poz. 1-4

Przewody ogrzewań centalnych wg poz. 1-4, ułożone w komponentach budowla-

nych między ogrzewanymi pomieszczeniami różnych użytkowników

1/2 wymagań z poz. 1-4

Przewody wg poz. 6 ułożone w podłodze

6 mm

Przewody ogrzewania powietrznego (ułożone wewnątrz izolacji cieplnej budynku) 40 mm

Przewody ogrzewania powietrznego (ułożone na zewnątrz izolacji cieplnej budynku)

80 mm

10 Przewody instalacji wody lodowej prowadzone wewnątrz budynku 2)

50% wymagań poz. 1-4

Przewody instalacji wody lodowej prowadzone na zewnątrz budynku 2)

100% wymagań poz. 1-4

Uwaga:

1) przy zastosowaniu materiału izolacyjnego o innym współczynniku przenikania ciepła niż podano w tabeli, należy odpowiednio skorygowac grubość

warstwy izolacyjnej,

2) izolacja cieplna wykonana jako powietrznoszczelna.

> Po wielu latach wracają wymagania dla

współczynników przenikania ciepła U dla

przegród w budynkach wielorodzinnych

i zamieszkania zbiorowego i są one iden-

tyczne jak dla domów jednorodzinnych.

> Nie będzie miała już znaczenia budowa

przegród (wielo- i jednowarstwowe)

oraz przeznaczenie obiektu (mieszkalny,

użyteczności publicznej, magazynowy,

gospodarczy itp.). Dla ścian zewnętrznych

maksymalne wartości współczynnika U (przy

temperaturze w pomieszczeniu powyżej 16°C)

zostały ujednolicone do wartości U ≤≤ 0,3 W/m 2 K

bez względu na to czy w ścianie są otwory okienne

i drzwiowe. W ogrzewanym budynku użytecz-

ności publicznej lub produkcyjnym wymagana

wartość U dla ścian z oknami była na poziomie

U < 0,55 W/m 2 K, a od 1 stycznia 2009 roku

będzie to wartość U ≤≤ 0,3 W/m 2 K.

> Najniższa wartość U ≤≤ 0,25 W/m 2 K

wymagana jest dla dachów, stropodachów

i stropów pod nieogrzewanymi poddaszami

lub przejazdami. A i tak nie jest to jeszcze

uzasadniony ekonomicznie poziom dla strefy

klimatycznej w jakiej znajduje się Polska.

Już dziś w nowych budynkach mieszkalnych

dla dachów stosowane są izolacje o grubościach

umożliwiających osiągnięcie współczynnika

U < 0,20 W/m 2 K lub nawet U < 0,15 W/m 2 K.

> Pojawiło się wymaganie dla maksymalnych

wartości U dla podłóg i posadzek na gruncie

na poziomie U ≤ 0,45 W/m 2 K. Dodatkowo

w ogrzewanym pomieszczeniu, we wszystkich

rodzajach budynków należy zastosować izolację

cieplną po obwodzie z materiału izolacyjnego

w postaci warstwy o oporze cieplnym co najmniej

2,0 m 2 K/W.

> Pierwszy raz w warunkach technicznych

pojawiają się wymagania dla budynków

poddawanych przebudowie poprawiającej

właściwości cieplne i charakterystykę ener-

getyczną. Średni współczynnik przenikania ciepła

osłony przebudowywanego budynku nie może być

gorszy niż 15% w porównaniu do nowobudowa-

nego obiektu o takiej samej geometrii i sposobie

użytkowania. Jest to wyraźny sygnał, że budynki

modernizowane powinny być prawie tak samo

efektywni energetycznie jak budynki nowe.

METODA II – LIMITOWANIE WSKA-

ŹNIKA ZAPOTRZEBOWANIE NA NIEOD-

NAWIALNĄ ENERGIĘ PIERWOTNĄ EP

Druga możliwość to zaprojektowanie budyn-

ku pod kątem ograniczenia zapotrzebowania

na nieodnawialną energię pierwotną.

Polega na zapewnieniu, że zintegrowany

wskaźnik zapotrzebowania na nieodnawialną

energię pierwotną niezbędną do ogrzewania,

wentylacji, przygotowania ciepłej wody użyt-

kowej, chłodzenia i - w przypadku budynków

użyteczności publicznej – również oświetlenia

wbudowanego, wyliczony dla projektowanego

obiektu nie przekracza wartości granicznych,

wynikających z Warunków Technicznych

obowiązujących od 01.01.2009 r.

EP graniczne dla konkretnego budynku zależy

od współczynnika kształtu budynku A/V, do-

puszczalnego zapotrzebowania na c.w.u. oraz

pewnych parametrów związanych z instalacją

chłodzenia, o ile taka jest projektowana.

Procedura jest następująca: mając założenia

i koncepcję budynku, można wyznaczyć od-

powiadające mu EP graniczne, a następnie,

po szczegółowym zaprojektowaniu całości:

osłony, instalacji, sposobu dostaw energii,

wyliczyć EP i porównać z wymaganym.

Przy tak kompleksowym podejściu, zmiana

jakiegokolwiek elementu osłony budynku

(ściany zewnętrzne, dach, okna), instalacji

(ogrzewania, wentylacji, c.w.u., chłodzenia)

lub źródła energii dostarczanego do budynku

na różne cele (rodzaj paliw, typ kotłów, grzej-

ników etc.) powoduje konieczność ponow-

nego przeliczenia i sprawdzenia czy warunek

EP < EP granicznego jest w dalszym ciągu

spełniony, a jeżeli nie, doprowadzenie do

zgodności poprzez zmianę jednego lub kilku

innych elementów projektowanego obiektu.

Komentarz

PORÓWNANIE METOD SPEŁNIANIA

WYMAGAŃ WSPÓŁCZYNNIKA

„U” I WSKAŹNIKA „EP”

UWAGA:

obecne EP nie może być bezpośrednio, ani

jednoznacznie, porównywane z dotychczaso-

wym E dla budynków mieszkalnych.

E, czyli wskaźnik zapotrzebowania

na ciepło, wyliczany wg Polskiej Normy

PN-B-02025:2001 dotyczył tzw. energii

netto, czyli potrzebnej dla utrzymania okre-

ślonej temperatury w pomieszczeniach.

Dodatkowe uwzględnienie w obliczeniach

jakości systemu grzewczego, jego spraw-

ności i strat ciepła w systemie, pozwalałoby

dopiero na wyliczenie energii końcowej.

Przejście na energię pierwotną wymaga jesz-

cze uwzględnienia rodzaju paliwa, z którego

zaspokajane są poszczególne potrzeby ener-

getyczne. Ponieważ różnym źródłom energii

przypisane są różne współczynniki nakładu,

posługiwanie się wskaźnikami dotyczącymi

zapotrzebowania na nieodnawialną energię

pierwotną, zmienia praktycznie ocenę ener-

gooszczędności budynku z aspektu czysto

energetycznego (zaspokojenie potrzeb

przy minimalnej ilości energii końcowej) na

środowiskowy (zaspokojenie potrzeb przy

mniejszym zużyciu paliw kopalnych).

Rozporządzenie dotyczące nowych warunków

technicznych pozostawia projektantowi wybór

wariantu, wg którego będzie potwierdzał zgodność

projektu z wymaganiami WT 2008.

WYBIERAJĄC SPOSÓB I - metodę bazującą

na tzw. współczynnikach cząstkowych, w U (max)

przegród, projektant zyskuje:

> prostotę i szybkość obliczeń,

> łatwą możliwość porównania przyjętych rozwią-

zań z obowiązująymi wymaganiami,

> swobodę dokonywania zmian poszczególnych

rozwiązań na różnych etapach projektowania bez

konieczności zmian innych elementów.

WYBIERAJĄC SPOSÓB II, czyli metodę polegająca

na obliczeniu jednego zintegrowanego wskaźnika

EP, musi liczyć się z tym, że każda zmiana założeń

dotycząca jakiegokolwiek elementu osłony budyn-

ku, techniki grzewczej lub systemu zaopatrzenia

w energię, pociągnie za sobą konieczność wykonania

kompleksowych przeliczeń uwzględniających wpływ

tego zmienionego parametru na całość, a wtedy

może się okazać, że dla spełnienia wymagań, nie-

zbędne są również zmiany w innych elementach.

Ponadto, wskaźnik rocznego zapotrzebowania na

nieodnawialną energię pierwotną EP nie zawsze

uwzględnia w wystarczającym stopniu interes

inwestora-przyszłego użytkownika obiektu, dla

którego liczyć się będzie raczej wskaźnik zapotrze-

bowania na energie końcową. Niejednoznaczność

celu realizowanego przez minimalizowanie wartości

wskaźnika EP może być przedmiotem kontrowersji

i odpowiedzialności projektanta wobec inwestora.

Niezależnie od przyjętego sposobu potwierdzenia

zgodności projektu z wymaganiami WT 2008,

czyli dla obu metod, przed oddaniem budynku do

użytkowania sporządzane będzie jego świadectwo

energetyczne. Podczas opracowywania świadectwa

uwzględnione będą wszystkie parametry wpływa-

jące na charakterystykę energetyczną budynku, na

poziomie wynikającym z projektu, z uwzględnie-

niem wszystkich zmian, wprowadzonych na etapie

realizacji.

Energia Pierwotna EP H+W = EP H + EP W [ kWh/(m 2 ·rok)]

Współczynnik kształtu

EP H - na ogrzewanie i wentylację

EP W - na ciepłą wodę

A/Ve ≤ 0,2

7800/(300+0,1 · A f )

0,2 ≤ A/Ve ≤ 1,05

73 – 149,5

7800/(300+0,1 · A f )

A/Ve ≤ 1,05

149,5

7800/(300+0,1 · A f )

A – całkowite pole powierzchni ogrzewanej w m 2 np. dach + ściany + podłoga na gruncie

V e – kubatura ogrzewana po obrysie zewnętrznym w m 3

A f – ogrzewana powierzchnia użytkowa budynku w m 2

180

160

140

120

100

przebudowywane

nowe

A/V e

0,1

0,2

0,3

0,4

0,5

0,6

0,7

0,8

0,9

1,0

1,1

1,2

1,3

E H – dla przebudowanych budynków dopuszcza się przekroczenie maksymanie o 15%

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: