Swiadectwa_charakterystyki_energetycznej.pdf

Świadectwa charakterystyki energetycznej

Ustawa z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy Prawo budowlane

( Dz. U. Nr 191, poz. 1373 ) wdraża postanowienia dyrektywy 2002/91/WE Parlamentu

Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002r. w sprawie charakterystyki

energetycznej budynków (Dz. Urz. UE, L 1, z 4 stycznia 2004 r., s. 65.).

Głównym celem dyrektywy jest tworzenie świadomości społecznej w zakresie możliwości

poprawy własnych warunków mieszkaniowych oraz ograniczenia kosztów eksploatacyjnych.

Dokument ten ma stanowić jeden z filarów polityki energetycznej krajów członkowskich.

Potencjał drzemiący w efektywności energetycznej w Polsce wynosi ok. 40% energii, jaką

zużywamy na cele socjalno-bytowe. Elementem systemu oceny energetycznej jest świadectwo

energetyczne budynku z informacją o rzeczywistych kosztach eksploatacji i zaleceniami

poprawy efektywności energetycznej. W Polsce przeprowadza się rocznie ok. 0,5 mln transakcji

zakupu i sprzedaży nieruchomości, a do tego dochodzi wynajem budynków, lokali i mieszkań –

razem może to wymagać sporządzenia ponad 1 mln świadectw w ciągu roku.

Obowiązek posiadania świadectwa charakterystyki energetycznej nieruchomości (popularnie

certyfikatu energetycznego, paszportu energetycznego) wynika z prawa europejskiego.

Zobowiązania państw członkowskich Unii Europejskiej zapisane w Dyrektywie 2002/91/EC,

zostały wprowadzone do polskiego prawa przez nowelizację ustawy Prawo budowlane.

Celem wprowadzenia świadectw jest promowanie budownictwa efektywnego energetycznie.

Dzięki informacjom zawartym w świadectwie właściciel, najemca, użytkownik będzie mógł

określić orientacyjne roczne zapotrzebowanie na energię, a tym samym koszt utrzymania

związany z zapotrzebowaniem na energię.

Od stycznia 2009 certyfikat będzie obowiązkowy dla wszystkich nowopowstałych nieruchomości

oraz używanych wprowadzanych do obrotu (sprzedawanych lub wynajmowanych).

Świadectwo jest sporządzane na podstawie oceny energetycznej, polegającej na określeniu

wielu różnych parametrów energetycznych (zintegrowanej charakterystyce energetycznej), na

podstawie której następuje przyporządkowanie budynkowi klasy energetycznej (oznaczenia: A1,

A2, B1, B2, C, D, E, F, G).

Podstawą do sporządzenia zintegrowanej charakterystyki jest charakterystyka energetyczna

budynku, określona w projekcie budowlanym lub dla budynku istniejącego, jeśli brak jest dla

niego dokumentacji projektowej - wyznaczana w wyniku inwentaryzacji. Charakterystyka

energetyczna jest to zbiór danych i wskaźników energetycznych budynku dotyczących

obliczeniowego zapotrzebowania budynku na energię na cele centralnego ogrzewania, ciepłej

wody, wentylacji i klimatyzacji, a w przypadku budynku użyteczności publicznej także

oświetlenia.

Najważniejsze postanowienia w nowelizowanej ustawie

Nowelizacja ustawy Prawo budowlane z implementacją głównych postanowień dyrektywy

wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2009 r. Zgodnie z nowelizacją od stycznia 2009 r.

każdy nowo wybudowany budynek oddawany do użytkowania oraz budynek

wprowadzany do obrotu lub wynajmu będzie musiał mieć świadectwo charakterystyki

energetycznej. Określać ono będzie wielkość energii w kWh/m 2 /rok niezbędną do

zaspokojenia potrzeb związanych z użytkowaniem budynku, w tym m.in. na potrzeby

ogrzewania, oświetlenia, przygotowania ciepłej wody użytkowej oraz klimatyzacji.

Świadectwo charakterystyki energetycznej budynku jest ważne 10 lat. (art. 5. ust. 3.).

W budynkach z lokalami mieszkalnymi lub częściami budynku stanowiącymi samodzielną

całość techniczno-użytkową, przed wydaniem lokalu mieszkalnego lub takiej części budynku

osobie trzeciej, należy sporządzić świadectwo charakterystyki energetycznej lokalu

mieszkalnego lub części budynku (art. 5. ust. 4.). Natomiast w przypadku budynków ze wspólną

instalacją grzewczą świadectwo charakterystyki energetycznej sporządza się wyłącznie dla

budynku, a w innych przypadkach także dla lokalu mieszkalnego najbardziej reprezentatywnego

dla danego budynku (art. 5. ust. 5.). Świadectw nie muszą mieć budynki: podlegające ochronie

na podstawie przepisów o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami; używane jako miejsca

kultu i do działalności religijnej; przeznaczone do użytkowania w czasie nie dłuższym niż 2 lata;

niemieszkalne służące gospodarce rolnej; przemysłowe i gospodarcze o zapotrzebowaniu na

energię nie większym niż 50 kWh/m 2 /rok; mieszkalne przeznaczone do użytkowania nie dłużej

niż 4 miesiące w roku oraz wolno stojące o pow. użytkowej poniżej 50 m 2 (art. 5. ust. 7.).

Świadectwa mogą sporządzać osoby, które ukończyły studia wyższe magisterskie i mają

uprawnienia budowlane do projektowania w specjalności architektonicznej, konstrukcyjno-

budowlanej lub instalacyjnej albo odbyły szkolenie i złożyły z wynikiem pozytywnym

egzamin przed ministrem budownictwa. Za równorzędne z odbyciem szkolenia i złożeniem

egzaminu uznaje się ukończenie studium podyplomowego w zakresie audytu energetycznego i

oceny energetycznej budynków. Tak więc osoby mające uprawnienia budowlane do

projektowania będą mogły sporządzać świadectwa bez szkoleń i egzaminów , a wszyscy

inni – po odbyciu szkolenia i zdaniu egzaminu lub po ukończeniu studiów podyplomowych.

Ponadto osoba sporządzająca świadectwa musi mieć pełną zdolność do czynności prawnych (w

przeszłości nie może być karana za przestępstwa przeciwko mieniu, za przestępstwa związane

z wiarygodnością dokumentów, obrotem gospodarczym, obrotem pieniędzmi i papierami

wartościowymi lub za przestępstwa skarbowe). Sposób przeprowadzania i zakres programowy

szkolenia oraz egzaminu, a także warunki i wysokość opłat za szkolenie i egzamin określi

minister budownictwa w drodze rozporządzenia (art. 5. ust. 8. i 9.). Metodologie obliczania

charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego oraz sposób sporządzania i wzór

świadectw charakterystyki energetycznej określi w rozporządzeniu minister budownictwa.

Świadectwo powinno zawierać m.in. następujące elementy: dane ilościowe i wskaźniki

charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego, dane osoby wykonującej

świadectwo oraz dane właściciela budynku lub lokalu (art. 55a).

Kopię świadectwa charakterystyki energetycznej budynku inwestor musi dołączyć do

zawiadomienia o zakończeniu budowy obiektu budowlanego lub wniosku o udzielenie

pozwolenia na użytkowanie (art. 57. ust. 1. pkt 7.).

Zarządcy i właściciele w czasie użytkowania obiektów powinni je poddawać okresowym

kontrolom polegającym na sprawdzeniu stanu technicznego kotłów, z uwzględnieniem

efektywności energetycznej kotłów oraz ich wielkości do potrzeb użytkowych:

• co najmniej raz na 2 lata – opalanych nieodnawialnym paliwem ciekłym lub stałym o

efektywnej nominalnej wydajności ponad 100 kW,

• co najmniej raz na 4 lata – opalanych nieodnawialnym paliwem ciekłym lub stałym o

efektywnej nominalnej wydajności 20÷100 kW oraz kotłów opalanych gazem.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: