Przygotowanie do operacji .pdf

(1284 KB) Pobierz
QPrint
Przygotowanie chorego do zabiegu operacyjnego.
Przygotowanie do zabiegu operacyjnego obejmuje zarwno sferħ psychicznĢ,
jak i sferħ fizycznĢ. Oba obszary przygotowania sĢ bardzo waŇne, a czynnoĻci,
jakie podejmuje w ich ramach pielħgniarka, naleŇĢ do istotnych elementw
stanowiĢcych o bezpieczeıstwie pacjenta i pomyĻlnym przebiegu zabiegu
operacyjnego.
Przygotowanie psychiczne chorego do operacji
Przed zabiegiem operacyjnym, jak i przed kaŇdym badaniem, zwþaszcza
inwazyjnym, pacjent moŇe odczuwaę niepokj.
Lħk towarzyszĢcy zabiegowi ma z reguþy Ļcisþy zwiĢzek z :
rozlegþoĻciĢ planowanego zabiegu operacyjnego,
z osobowoĻciĢ chorego,
wiekiem pacjenta,
z pþciĢ ( badania wskazujĢ iŇ kobiety wykazujĢ wyŇszy poziom
lħku niŇ mħŇczyŅni ),
z wyksztaþceniem,
z rokowaniem,
ze znieczuleniem, ( znieczulenie samo w sobie moŇe byę
stresogenne, zwþaszcza znieczulenie oglne z áwyþĢczeniemÑ
ĻwiadomoĻci i odruchw- pacjent jest wwczas caþkowicie zaleŇny
od osb drugich i obsþugiwanej przez nie aparatury medycznej )
Pacjent z wysokim poziomem lħku moŇe podchodzię do wszelkich procedur
medycznych podejmowanych na jego ciele z duŇĢ rezerwĢ ( a przez to moŇe nie
wyrazię na nie zgody).
WaŇna jest zatem przedoperacyjna rozmowa z chorym, majĢca na celu
wyjaĻnienie wszelkich niezrozumiaþych dla niego kwestii.
Przygotowanie psychiczne pacjenta do zabiegu operacyjnego polega przede
wszystkim na wyjaĻnieniu mu nurtujĢcych go kwestii i rozwianiu wszelkich
wĢtpliwoĻci zwiĢzanych z procesem leczenia i zabiegiem operacyjnym.
Przygotowanie psychiczne moŇe podejmowaę lekarz, pielħgniarka, psycholog Î
kaŇdy w ramach swojej wiedzy i kompetencji.
Dostarczenie informacji interesujĢcych pacjenta prowadzi do redukcji napiħę i
niepewnoĻci, co powoduje poprawħ stanu emocjonalnego chorego oraz
 
zadowolenie z kontaktu z zespoþem leczĢcym, sĢ zadowoleni ze sposobu
leczenia, mniej skþonni do skarg, a rekonwalescencja przebiega u nich szybciej.
NaleŇy jednak pamiħtaę, Ňe zbyt obszerna informacja moŇe niekiedy
powodowaę wzrost poziomu lħku u pacjenta, dlatego teŇ naleŇy dostarczaę mu
treĻci najwaŇniejszych i przydatnych w danym momencie.
Pielħgniarka powinna mieę duŇy udziaþ w edukacji chorego Î
udziela informacji medycznej zgodnie z aktualna wiedzĢ i ze
swoimi kompetencjami,
poprzez rozmowħ z chorym zmniejsza poczucie lħku,
towarzyszĢcemu pacjentowi w czasie hospitalizacji,
rozmawia z chorym przeddzieı zabiegu operacyjnego,
rozmowa z pielħgniarkĢ powinna wyjaĻniaę zasady oraz celowoĻę
przygotowania do zabiegu operacyjnego,
rozmowa ma zapewnię poczucie bezpieczeıstwa poprzez uzyskanie
dodatkowych informacji na temat czekajĢcych go zabiegw i
procedur ( np. wlew doodbytniczy, golenie pola operacyjnego),
rozmowa pielħgniarki z pacjentem ma rozwiaę jego ewentualne
wĢtpliwoĻci, ktre mogĢ powodowaę u niego stan napiħcia
emocjonalnego.
Przygotowanie fizyczne chorego do operacji.
1. Wykonanie podstawowych badaı laboratoryjnych:
grupa krwi i czynnik Rh,
morfologia krwi,
podstawowe badania biochemiczne( sd, potas, glukoza)
EKG,
Inne badania w zaleŇnoĻci od stanu aktualnego pacjenta, jego
choroby podstawowej oraz chorb wspþistniejĢcych a takŇe od
rodzaju planowego zabiegu operacyjnego (np. czas krwawienia i
krzepniħcia, mocznik, kreatynina, poziom okreĻlonych hormonw,
badanie oglne moczu, RTG i inne).
2. Pomiar wzrostu i masy ciaþa.
3. DĢŇenie do optymalizacji stanu zdrowia pacjenta, tak, aby podejmowany
zabieg operacyjny byþ przeprowadzony w czasie i w warunkach najbardziej
dla niego korzystnych. Optymalizacja stanu zdrowia chorego, ze szczeglnym
zwrceniem uwagi na ukþad krĢŇenia, oddechowy, pokarmowy, nerki,
choroby endokrynologiczne, hematologiczne, neurologiczne oraz zaburzenia
elektrolitowe.
4. Odpowiednie przygotowanie do zabiegu operacyjnego pacjenta z cukrzycĢ.
systematyczna kontrola glikemii
podawanie w ciĢgþym wlewie doŇylnym tzw. GIK z optymalnĢ
( ustalonĢ przez lekarza ) dawkĢ insuliny krtko dziaþajĢcej lub
pþyny infuzyjne niezawierajĢce preparatw 5- 10 % glukozy, np.
0,9% NaCl, PWE.
5. Rozmowa pacjenta przygotowywanego do zabiegu operacyjnego z lekarzem
anestezjologiem. Ma ona na celu ocenħ ryzyka znieczulenia, ocenħ
aktualnego stanu chorego i wspþistniejĢcych chorb, analizħ wymaganych i
stosowanych do rozpoznania wynikw badaı laboratoryjnych i dodatkowych
oraz zlecenie choremu lekw uspakajajĢcych w przeddzieı i w dniu operacji.
6. Przygotowanie przewodu pokarmowego pacjenta
operacja w trybie nagþym, to zabieg nie wczeĻniej niŇ 4- 6 godz., od
momentu spoŇycia ostatniego posiþku,
zaþoŇenie sondy ŇoþĢdkowej w celu oprŇnienia ŇoþĢdka, aby
zapobiec zachþystowemu zapaleniu pþuc, jeĻli operacja ma byę
przeprowadzona natychmiast
jeĻli zabieg w trybie planowym to wstrzymanie siħ od spoŇywania
posiþkw staþych i pþynnych na minimum 6 Î 8 godz.,
7. Przygotowanie pola operacyjnego :
pozbawienia owþosienia skry wokþ planowanego ciħcia
chirurgicznego
wykonanie wieczornej toalety caþego ciaþa ze szczeglnym
uwzglħdnieniem miejsca planowego ciħcia samodzielnie przez
chorego lub przez pielħgniarkħ(a jeĻli jest to moŇliwe to teŇ toalety
rannej).
Golenie pola operacyjnego powinno odbywaę siħ w dniu zabiegu, wyjĢtkowo
w przeddzieı operacji. Najmniejsze ryzyko zakaŇenia okolicy planowego ciħcia
chirurgicznego wystħpuje wwczas, gdy czas miħdzy goleniem a rozpoczħciem
zabiegu operacyjnego jest krtszy niŇ 1- 2godziny przed planowym zabiegiem
operacyjnym.
8. Poinformowanie pacjenta o tym, Ňe:
paznokcie u rĢk i ng pacjenta w czasie zabiegu
powinny byę pozbawione lakieru,
na okres zabiegu powinien zdjĢę wszystkie metalowe ozdoby Î
obrĢczki, pierĻcionki, kolczyki, bransolety, naszyjniki, spinki do
wþosw, itd.,
wyjĢę/usunĢę sztuczne protezy zħbowe, okulary, szkþa kontaktowe,
kobiety w okresie okoþooperacyjnym nie powinny malowaę ust i
skry wokþ oczu,
osoby, ktre majĢ dþugie wþosy powinny je na okres zabiegu spleĻę
w jeden warkocz,
jeĻli pacjent posiada protezy koıczyn i jeĻli umocowanie protez
uniemoŇliwia swobodny dostħp do pola operacyjnego, czy teŇ
utrudnia pacjentowi oddychanie w pozycji leŇĢcej na stole
operacyjnym to wwczas takie protezy przed zabiegiem naleŇy
zdjĢę/odczepię,
pacjent bezpoĻrednio przed zabiegiem operacyjnym powinien
oddaę mocz w celu oprŇnienia pħcherza moczowego,
9.W dniu operacji, u chorych ze wspþistniejĢcymi Ňylakami koıczyn dolnych,
bezpoĻrednio przed zabiegiem operacyjnym bandaŇowanie koıczyn
dolnych bandaŇem elastycznym Î opaskĢ uciskowĢ, oraz na zlecenie lekarza
podaje pacjentowi drogĢ podskrnĢ preparat heparyny drobnoczĢsteczkowej.
Rodzaj, dawkħ leku i godzinħ jego podania ustala lekarz indywidualni dla
operowanego pacjenta
10.W dniu zabiegu operacyjnego pielħgniarka podaje pacjentowi przed
planowanym zabiegiem operacyjnym leki i pþyny infuzyjne w rodzaju,
dawce i godzinie podania okreĻlone przez lekarza w pryzmacie planowanej
operacji.
11.Leki, ktrych podawanie w okresie okoþooperacyjnym powinno byę
kontynuowane:
obniŇajĢce nadkwaĻnoĻę i gastrokinetyczne,
przeciwpadaczkowe,
przeciwnadciĻnieniowe, przeciwdusznicowe, antyarytmiczne,
przeciwparkinsoidalne
antypsychotyczne i anksjolityczne,
kortykosteroidy,
przeciwastmatyczne,
immunosupresyjne,
12. Leki, ktrych podawanie w okresie okoþooperacyjnym powinno byę
wstrzymane lub powinny byę wprowadzone preparaty alternatywne:
przeciwkrzepliwe i przeciwpþytkowe,
przeciwcukrzycowe,
aspiryna i inne leki przeciwzapalne,
moczopħdne,
doustne antykoncepcyjne i zastħpcza terapia hormonalna.
13. Podanie premedykacji, ktra ma na celu zmniejszenie niepokoju, lħku,
zmniejszenie wydzielania w drogach oddechowych, nasilenie
dziaþania Ļrodkw anestetycznych, zahamowanie nudnoĻci i wymiotw
pooperacyjnych, uzyskanie amnezji, zmniejszenie objħtoĻci i podwyŇszenie
pH soku ŇoþĢdkowego, osþabienie ruchw wagalnych.
14. WyposaŇenie pacjenta w szpitalnĢ bieliznħ osobistĢ, ktra naleŇy zaþoŇyę
rano, w dniu zabiegu.
15. Powstrzymanie siħ od palenia tytoniu, najlepiej juŇ na kilka dni przed
planowanym zabiegiem. Nie ma to istotnego wpþywu na szereg zmian w
organizmie chorego dokonywanych przy wspþudziale tytoniu na
przestrzeni niekiedy wielu lat nikotynizowania, moŇe jednak zapobiec
niekorzystnemu dziaþaniu tlenku wħgla i nikotyny w okresie
okoþooperacyjnym. Gwaþtowne przerwanie naþogu, jakie ma miejsce przy
nagþym, ostrodyŇurowym zabiegu operacyjnym, moŇe korelowaę ze stanami
niepokoju, zaburzeniami snu oraz z oglna draŇliwoĻciĢ. Ponadto
pooperacyjne powikþania pþucne wystħpujĢ u palaczy szeĻciokrotnie czħĻciej,
a ryzyko wzrasta do 70% w porwnaniu z osobami, ktre nie palĢ tytoniu.
U palaczy czħĻciej wystħpuje skurcz krtani i kaszel podczas wprowadzania
do znieczulenia. Palacze w okresie pooperacyjnym sĢ takŇe bardziej od
niepalĢcych naraŇeni na Ļmiertelne powikþania choroby niedokrwiennej
serca. Palenie tytoniu wpþywa rwnieŇ na czħstoĻę powikþaı
gojenia siħ ran pooperacyjnych. Dym papierosowy zawiera ponad 4000
substancji, ktre w rŇny sposb dziaþajĢ na ukþad krĢŇenia, oddechowy,
pokarmowy, nerki, hemostazħ i system immunologiczny, wpþywajĢc tym
samym na metabolizm lekw i samopoczucie chorego.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin