Diwow_Oleg_-_Wybrakowka.pdf

(1283 KB) Pobierz
Diwow Oleg - Wybrakowka
OLEG DIWOW
WYBRAKÓWKA
Przełożył
Andrzej Sawicki
2005
14188863.001.png
Wybrakówka
tyt. oryg. Wybrakowka
Copyright © 2005 Oleg Diwow
All Rights Reserved
ISBN 83-89951-35-5
Projekt i opracowanie graficzne okładki
Grzegorz Kmin
Korekta Bogdan Szyma
Skład Tadeusz Meszko
Wydanie I
Agencja „Solaris”
Małgorzata Piasecka
ul. Generała Okulickiego 9/1, 10-693 Olsztyn
tel/fax. (0-89) 541-31-17
e-mail: agencja@solaris.net.pl
www.solaris.net.pl
NIEZBĘDNE WYJAŚNIENIA
Sama praca nad „Wybrakówką” zajęła mi łącznie około czterech miesięcy. Ale
szlifowanie koncepcji, włączając w to eksperymentowanie na wybranych grupach, trwała od
dawna. Nad „Wybrakówką” pracowałem w istocie przez pięć lat. Tak ciężko nie mozoliłem
się dotąd nad żadną książką.
Wiele z tego, co przeczytacie, wzięte zostało prosto z życia. Jeszcze więcej materiału
obserwacyjnego trzeba było – niestety – złożyć do archiwum, żeby nie obciążać tekstu
niepotrzebnymi szczegółami.
Liczne osoby, z jakimi zetkniecie się na kartach tej książki, wcale nie zostały wymyślone.
Niektóre powstały w wyobraźni innych autorów. Liczne sytuacje też nie zrodziły się w mojej
wyobraźni. Niektóre z nich podpatrzyłem nie ja sam, ale opowiedzieli mi o nich ludzie
zasługujący na zaufanie i kompetentni w swoich dziedzinach. Dlatego chciałbym
przeprowadzić wyraźne rozgraniczenie pomiędzy fantastyką i rzeczywistością, wyjaśniając,
skąd się co wzięło.
Mam nadzieję, że ten zestaw praw autorskich wyda się czytelnikowi zabawny.
Obraz miczmana Charitonowa © Aleksander Gromow.
Imię, nazwisko, powierzchowność, mimika i automobil „Porsche 944” stażysty
pełnomocnika Aleksieja Waluszka © Alęksiej Waluszek.
Niektóre odzywki Pe Gusiewa © Pe Kraminow.
Niektóre odzywki profesora Krumowa © Mirza Krumow.
Przypadek posterunkowego Muraszkina © prywatny ochroniarz, były milicjant, znany
także jako Ataman Zezowaty.
Historia domu na bulwarze Gogolewskim © rozjuszeni lokatorzy, w tym autor.
Przypadek z bezdomnym psem w metro © świadek, który wolał pozostać anonimowy.
Wszystkie odzywki Azera w salonie wideo © Azer w salonie wideo.
Informacja o zwyczajach na obszarze Centralnego Szpitala Klinicznego © grupa ludzi
dobrej woli.
Wywieszka „Praworządne bractwo świętego męczennika Epidifora. Skład hurtowy” ©
hurtowy skład bractwa innego męczennika.
Rozmowa ubogich na umyśle staruszek i reakcja chorego Pieti © anonimowy
psychoterapeuta.
Incydent z wariatem na ruchomych schodach © anonimowa poszkodowana.
Epigrafy rozdziałów © „Dookoła świata” nr 12/1991, A. Słuczewski „Orle gniazdo
wołoskiego księcia”.
Jeden z trudniejszych dla mnie rozdziałów napisała Olga Diwowa, kobieta o rzadkiej
urodzie i wybitnym intelekcie. Nie jest to nasz pierwszy wspólny projekt. W przypadku
„Wybrakówki” moja żona nie była już tylko zaproszonym specjalistą, a redaktorem
prowadzącym. Dziękuję, Oleńko.
Koncepcja „Wybrakówki” zrodziła się w głowie autora w 1994 roku w wyniku długich
rozmów z ludźmi już niemłodymi, albo nieukrywającymi swojej starości.
Poświęcam tę książkę wszystkim rosyjskim staruszkom, którzy się zagubili w wichrach
„epoki przemian” i mozolnie szukają wyjścia.
Oleg Diwow, marzec 1999 rok.
OD WYDAWCY
Moskwa, sierpień 2099
Od dnia, w którym ukazało się pierwsze wydanie tej książki upłynął bez mała wiek. W
pamięci narodu wiele się zatarło i nie ma komu postawić pytań (albo – co trudniejsze, a
potrzebniejsze – zarzutów). Tymczasem sprawą zajęli się historycy i archiwiści. Dzięki ich
staraniom odszukano i opracowano niemało obiektywnych informacji. Emocjonalne
subiektywne oceny, którymi kiedyś karmiono społeczeństwo, mocno się zatarły. Dlatego
OMEKS 1 uznał za konieczne w miarę możności dokładnie skomentować publikowany
aktualnie tekst. Znaleźliśmy chyba najbardziej dogodny dla czytelnika wariant. Uznaliśmy za
rozsądne zrezygnować z większości narzucających się odnośników, zostawiwszy tylko
najbardziej niezbędne, i realizować „pakietową” metodę podawania materiałów źródłowych,
podczas gdy cała książka jest opatrzona rozwiniętym wstępem.
Komentarze, które na zlecenie OMEKS-u napisali czołowi naukowcy, potrzebne są po
części i dlatego, że „Wybrakówka” wcale nie pretenduje do statusu „encyklopedii życia w
Związku Słowiańskim”. Niektóre opisane w książce realia, zupełnie zrozumiałe z kontekstu
dla współczesnego pierwszemu wydaniu czytelnika, mogą się wam wydać dziwne, albo po
prostu niemożliwe czy nieprawdopodobne. Wybór metody korzystania z bloku źródłowego:
przeczytanie książki „od deski do deski”, a dopiero potem wnikanie w szczegóły, czy
systematyczne odrywanie się od tekstu literackiego i zaglądanie do odpowiednich rozdziałów
zamieszczonych na końcu tomu, zostawiamy czytelnikowi.
Wydawca nie może sobie jednak odmówić przyjemności zacytowania w całości
oryginalnej przedmowy Bolszakowa do pierwszego moskiewskiego wydania „Wybrakówki”
z 2015 roku. Patrząc z dzisiejszego punktu widzenia esej „Oprawcy i szeryfowie” wygląda na
utwór skrajny i kompletnie pozbawiony politycznej poprawności. Ale, wedle naszego
skromnego rozeznania, właśnie on powinien właściwie naświetlić powieść. Podkreślić jej
wartości i niedostatki, wynikające wprost z konkretnej sytuacji społeczno-politycznej, która
zrodziła tak niejednoznaczną książkę. Nie od rzeczy będzie przypomnienie w tym miejscu, że
1 - OMEKS - skrót nazwy hipotetycznego Moskiewskiego Oddziału Związku Wydawców Klasyki i Dzieł
Współczesnych (przyp. tłum.)
Zgłoś jeśli naruszono regulamin