patrol-1-2010.pdf

NR 1 /2010

 aKcja  ZaWoDoWcY  formacje  comBaT camera

 SeLeKcja  TecHNIKa  SUrVIVaL  maNeWrY

w w w . p o l s k a - z b r o j n a . p l

Droga

przez mękę

strona 12

strona 4

Na PIerWSZej LINII

Wojsko

ZWYCIĘZCY

strona 7

od środka

OKIEM

f o r m a c j e

1/2007

1/2010

N a P aT r o L U

Spis treści

4. Wojsko

od środka

Patrol to przeważnie lekki pododdział, który ma znaczną swobodę dzia-

łania, a jego znaczenie jest istotne dla sił głównych. Patrol dociera

wszędzie, pozyskuje i wykorzystuje zdobyte informacje, nie bierze bez

potrzeby udziału w walce, czasem wpada w zasadzki.

u SA Y A Pt O L

7. Okiem

zwycięzcy

10. Wszystko

gra

12. Droga

przez mękę

14. Cyborg

czy wojownik

16. Zero

paniki

18. Nasze

warsztaty

P I o T r B e r N a B I U K

dea suplementu „Polski Zbrojnej” od początku była niezachwiana

– chcieliśmy zbliżyć do siebie dwa światy: wojskowy, ten za bramą koszar,

na poligonach i podczas misji, z cywilnym, ale już zainfekowanym bakcy-

lem wojska, światem ludzi ciekawych klimatów, zdarzeń, ba, sposobiących

się do służby w szeregach sił zbrojnych. chcieliśmy zejść z dyplomatycznych sa-

lonów tam, gdzie widać jak na dłoni żołnierskie życie.

Tytuł niespodziewanie przyniosło życie. jesienią ubiegłego roku odbył się czwar-

ty już „Patrol”, chwilami iście mordercze szkolenie młodych dowódców podod-

działów rozpoznawczych. Uczestnicy kursu pozbawieni w tej grze stopni, imion

i nazwisk, będący jedynie numerami, przechodzili próbę ognia, wody i powie-

trza, działali ze śmigłowca, pokonywali w marszach taktycznych setki kilome-

trów. „maltretowani” przez najlepszych szkoleniowców, jakich można było w na-

szym kraju pozyskać, dochodzili do kresu swoich możliwości. Z 42, którzy stanę-

li na starcie, tylko 15 dotarło do mety, a jedynie siedmiu otrzymało nobilitujące

certyfikaty uprawniające do noszenia naszywki z napisem „Patrol”.

od lat czekaliśmy na twarde, wszechstronne szkolenie, kształtujące pełno-

wartościowego dowódcę. Przy okazji mamy tytuł suplementu. Zapraszamy

więc czytelników na wspólny patrol. 

ZASTĘPCA DYREKTORA

REDAKCJI WOJSKOWEJ

SEKRETARZ REDAKCJI „POLSKI ZBROJNEJ”

Wojciech Kiss-Orski,

tel.: +4822 684 02 22, ca moN 840 222;

wko@redakcjawojskowa.pl

DRUK

Drukarnia Wydawnictw Specjalnych Sztabu

Generalnego WP

DYREKTOR REDAKCJI WOJSKOWEJ

REDAKTOR NACZELNY

Marek Sarjusz-Wolski,

tel.: +4822 684 53 65, 684 56 85,

faks: 684 55 03; ca moN 845 365,

845 685, faks: 845 503;

sekretariat@redakcjawojskowa.pl

al. jerozolimskie 97, 00-909 Warszawa

BIURO REKLAMY I MARKETINGU

tel. +4822 684 53 87, 684 51 80,

684 55 03, faks: +4822 ca moN 845 387;

reklama@redakcjawojskowa.pl

PRENUMERATA: rUcH Sa, KoLPorTer Sa,

Garmond PreSS, GLm.

Informacja: +4822 684 04 00

REDAKTOR „PATROLU”

Piotr Bernabiuk,

tel.: +4822 684 52 44, ca moN 845 244

patrol@redakcjawojskowa.pl

1/2010

a K c j a

NA PIERWSZEJ LINII

WOJSKO OD ŚRODKA

Brak wystarczającej wiedzy to podstawowy grzech

kandydatów na żołnierzy zawodowych.

a D a m B a r a N o W S K I

edwie dotknęliśmy pro-

fesjonalizacji, jeszcze po

żołnierzach służby za-

sadniczej kurz nie opadł,

a już widać, jak powierz-

chowna jest często wie-

dza młodych ludzi na temat tego, co

kryje się poza bramami koszar. Kan-

dydaci do służby czerpią wiadomo-

ści z telewizji, radia, gazet i wszech-

obecnego internetu. To wielka karu-

zela informacyjna, dająca niespójne

obrazy, serwująca sensacyjne wia-

domości, opisująca tragedie i afery.

Kręte drogi

Na czym więc się oprzeć przy podej-

mowaniu decyzji na całe życie? jaki

cel sobie wyznaczyć? między szere-

gowym a generałem, piechocińcem

a komandosem, pilotem a maryna-

rzem są bowiem pewne różnice. Ile

z siebie dać, skoro nie do końca wia-

domo, w co się angażujemy? czy po-

stanawiamy służyć ojczyźnie, uczest-

niczyć w zagranicznych szkoleniach

i misjach, czy chodzi o to, by prze-

trwać kryzys na rynku pracy, a po-

tem jakoś się zobaczy? Iluż nawie-

dzonych, ale niedoinformowanych

entuzjastów, zamieniwszy różowe

okulary na noktowizyjne gogle, bę-

dzie chciało wracać do mamy?

Liczba pytań wydaje się niewyczer-

pana. Powoli, miesiąc po miesiącu,

będziemy jednak próbowali udzie-

lać na nie odpowiedzi, szukać infor-

macji u źródeł, w żołnierskich

szeregach.

Cisi bohaterowie

Gdzie indziej pisano by o nich książ-

ki, kręcono filmy... U nas obrońcy city

GŁUPI?

Gdzieś, w innym świecie,

napisano by o nich

książkę, nakręcono film...

Cóż, jak mawiał

generał Włodzimierz

Michalski,

skromność jest

cechą żołnierza...

ale tylko głupiego

żołnierza. Dlaczego

nie chwalimy się

naszymi bohaterami?

Hall pozostają nadal idolami z zaple-

cza, bo tak ogólnie to niby wszyscy

o nich wiemy, ale w szczegółach – nie-

wiele. a szkoda, bo gdy się nam przy-

pomina, że powinniśmy mieć bohate-

rów i wzorce, to sięgamy do odległej

przeszłości, jak byśmy nie wiedzieli, że

mamy gotowe przykłady dziś, tu, we

własnych szeregach.

rebelia muchtady as Sadra wybuchła

w pierwszych dniach kwietnia 2004

roku, dokładnie wtedy, gdy do Karbali

na muzułmańskie święto aszura ścią-

gały nieprzebrane tłumy szyickich piel-

grzymów. W efekcie okrutnego i do-

skonale wycelowanego uderzenia

w mieście zginęło w kolejnych zama-

chach około półtorej setki cywilów.

Właśnie wówczas z city Hall, siedzi-

by władz prowincji, a zarazem głów-

nego posterunku policji, zaczęli cich-

cem znikać iraccy funkcjonariusze.

Dla polsko-bułgarskiej załogi strate-

gicznego obiektu, liczącej w sumie

1/2010

a K c j a

sywane przez majora Kaliciaka,

nie dla wszystkich mogą być czytel-

ne i oczywiste: „Pewnej nocy, gdy ze

swoimi łącznościowcami rozpozna-

wałem teren, dostaliśmy się w tak

silny ogień, że musieliśmy się cho-

wać za ciała zabitych rebeliantów.

To dowód, jak okrutna była ta bitwa

i w jak skrajnych warunkach musieli-

śmy działać”. czytelnik zaczyna się

bowiem zastanawiać, jakim sposo-

bem po stronie przeciwnika było stu

zabitych i kilkuset rannych, a po na-

szej tylko jeden lekko ranny?

To właśnie z tej historii, tak do koń-

ca jeszcze nienagłośnionej, wynika,

że garstka ludzi długo może się bro-

nić przed znacznie liczebniejszym

przeciwnikiem, łącząc ducha walki

z przemyślaną taktyką. Podczas bi-

twy o city Hall okazało się, że każdy

żołnierz, a nie jeden na dziesięciu,

musi mieć noktowizor, a śmigłowce

powinny operować również w nocy.

Zdobyliśmy bezcenne doświadcze-

nia związane z wyposażeniem

i uzbrojeniem, które dziś wydają się

oczywistością. 

W CHWILACH ZAGROŻENIA

NAJLEPSZYM RATUNKIEM

JEST ATMOSFERA W ZESPOLE

osiemdziesięciu żołnierzy, był to sy-

gnał nadciągającej burzy.

rebelianci zaatakowali nocą. W ciem-

nościach tłum uzbrojonych ludzi idą-

cych w zmasowanym ataku budził gro-

zę. Uderzenie odbiło się od murów

i potężnej siły ognia. Napastnicy zo-

stawili na polu walki blisko setkę za-

bitych. Przez trzy kolejne noce, mimo

wielokrotnej przewagi liczebnej, „sa-

dryści” ponosili w kolejnych sztur-

mach ogromne straty. Wśród obroń-

ców jedynie bułgarski żołnierz został

ranny w pośladek, Polak zaś niegroź-

nie draśnięty w nogę.

Po czterech dobach sytuacja obroń-

ców była wręcz rozpaczliwa. Kończyła

się amunicja i wyczerpywały zapasy

wody, nie było jedzenia i przelewały

się ubikacje. jedynym planem awaryj-

nym było wycofanie się na dach. Na

szczęście atakujący nie mieli już sił

1/2010

D ziś obrazy krwawej batalii, opi-

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: