dr Andrzej Leszek Szcześniak - Judeopolonia II(1).pdf

(1056 KB) Pobierz
Andrzej Leszek Szcześniak
JUDEOPOLONIA II
ANATOMIA ZNIEWOLENIA POLSKI
805809346.003.png 805809346.004.png
ISBN 83-88822-26-8
805809346.005.png
„Kto na ziemię ojczystą, choćby grzeszną i złą,
wroga odwiecznego naprowadził, zdeptał ją, stratował,
splądrował, złupił rękami cudzoziemskiego
żołdactwa, ten się wyzuł z ojczyzny. Nie może ona
być dla niego już nigdy domem, ni miejscem spo-
czynku. Ha ziemi polskiej nie ma dla tych ludzi już
ani tyle miejsca, ile zajmą stopy człowieka, ani tyle,
ile zajmie mogiła."
Stefan Żeromski
805809346.006.png
WSTĘP
Próba utworzenia klasycznej Judcopolonii, czyli żydowskiego
państwa na ziemiach polskich zaboru rosyjskiego, podjęta w czasie
pierwszej wojny światowej przy pomocy Cesarstwa Niemieckiego -
poniosła całkowite fiasko. Próbę stworzenia Judcopolonii popierały
początkowo wszystkie ugrupowania żydowskie, w tym także i te o
nastawieniu probolszewickim. Kiedy jednak Niemcy, ponoszące coraz
więcej klęsk na frontach I wojny światowej, zaczęły się stopniowo
wycofywać z danych Żydom wcześniej obietnic, a aktywność
niepodległościowa Polaków przybrała nieoczekiwane przez wrogów
rozmiary, wówczas część organizacji żydowskich zaczęła snuć projekty
utworzenia Judeopolonii przy pomocy innego wroga Polski -
bolszewików. Początkowo były to mgliste wizje tworzenia wspólnego
socjalizmu, czyli zniewolonego społeczeństwa oczyszczonego z „burżujów i
nacjonałów",
kierowanego
przez
socjalistów,
wśród
których Żydzi
stanowiliby znakomitą większość.
Plany stworzenia Judeopolonii przy pomocy bolszewików zaczęły się
wydawać w pełni realne, gdy objęli oni władzę w Rosji i szykowali się do
podboju świata, czyli do „czerwonego marszu" na Zachód, oraz do
rozniecenia proletariackiej rewolucji światowej.
Niniejsze opracowanie poświęcone zostało analizie dążeń pewnych
ugrupowań żydowskich do realizacji dywersyjnych planów zniszczenia
Państwa Polskiego i stworzenia odpowiednika dawnej Judeopolonii na
ziemiach polskich. Nasze rozważania ograniczymy do tego właśnie tematu.
Dlatego też nie będziemy opisywać i analizować ani historii Żydów w
Polsce, ani stosunków polsko-żydow-skich, ani też innych ważnych
wydarzeń nie wchodzących w skład niniejszego tematu.
Wszystkie podkreślenia, zarówno w tekście, jak i w cytatach,
pochodzą od autora niniejszej pracy.
805809346.001.png
l. BOLSZEWICKO-NIEMIECKI SPISEK PRZECIW
POLSCE
W dniach od 27 grudnia 1917 do 3 marca 1918 toczyły się w Brześciu
Litewskim niemiecko-bolszewickie rozmowy pokojowe. „Wysokim
stronom" niełatwo się było dogadać, gdyż interesy były sprzeczne. Niemcom
chodziło o natychmiastowy pokój, aby przerzucić część wojsk na front
zachodni; bolszewicy natomiast chcieli realizować hasło „ani wojna, ani
pokój" i zerwali pertraktacje. W odpowiedzi na to armia niemiecka
przystąpiła do zakrojonej na szeroką skalę ofensywy, zajmując wielkie
połacie Ukrainy i Białorusi. 28 lutego 1918 rozbiła pod Narwą i Pskowem
oddziały Czerwonej Gwardii i zagroziła Piotrogradowi. W tej sytuacji
bolszewicy natychmiast zgodzili się na pokój i kosztem wielkich strat tery-
torialnych podpisali go 3 marca w Brześciu.
W jednej wszakże sprawie „wysokie strony" dogadały się zaraz na
początku rokowań. Była to kwestia polska. Już 16 stycznia 1918 w
kwaterze sowieckiej odbyła się tajna narada z wojskową delegacją
niemiecką z majorem Boelke'm na czele; zobowiązywano się wzajemnie
już wówczas „tępić bezwzględnie" na obszarach litewsko-białoruskich
„elementy wrogie"; wśród nich w pierwszym rzędzie organizacje polskie,
takie jak Polska Organizacja Wojskowa (POW), i stosować względem nich
„najostrzejsze środki aż do rozstrzelania włącznie" 1 .
Tego samego dnia, tj. 16 stycznia, w Brześciu w dowództwie
niemieckiego Ober-Ostu (Oberkommando der Ost), odbyła się
równolegle druga narada niemiecko-sowiecka poświęcona Polsce.
Ustalenia jej były tak zaskakujące, że warto przytoczyć główne jej fragmenty.
805809346.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin