Ucho
Ucho zewnętrzne składa się z małżowiny, przewodu słuchowego, przez który biegnie dźwięk, oraz błony bębenkowej. Przewód słuchowy ma nieregularny, kręty kształt. Ma około 2.5 cm długości i 8mm średnicy. Zakrzywienia przewodu słuchowego zapobiegają gromadzeniu się w nim wody i innych ciał obcych. Przewód słuchowy utrzymuje również stałą temperaturę i wilgotność błony bębenkowej. Zewnętrzna część przewodu słuchowego jest stosunkowo miękka (część chrzęstna), podczas gdy wewnętrzna jest twarda (odcinek kostny). Przewód słuchowy kończy się błoną bębenkową. W skórze wyściełającej ściany przewodu słuchowego znajdują się gruczoły wydzielające woskowinę. Funkcją ucha zewnętrznego jest lokalizacja, odbiór, przewodzenie i wzmocnienie dźwięku. Pełni również funkcję zabezpieczającą dla ucha środkowego.
Ucho środkowe to wypełniona powietrzem przestrzeń znajdująca się za błoną bębenkową. W jamie ucha środkowego znajdują się trzy malutkie kosteczki: młoteczek, kowadełko i strzemiączko. Kiedy dźwięk spowoduje drgania błony bębenkowej, łańcuch kosteczek przenosi je do cieczy w uchu wewnętrznym
Ucho wewnętrzne jest wypełnione płynami i wieloma mikroskopijnymi elementami, zachowującymi się jak mikrofony. Kiedy ciecz się porusza, powoduje ruchy (drgania) błony podstawnej i rzęsek komórek słuchowych. Różne komórki słuchowe odpowiadają za odbieranie różnych tonów- komórki w przedniej części ślimaka za niskie tony, w końcowej części za tony wysokie. Komórki słuchowe przekształcają fale dźwiękowe w impulsy elektryczne przekazywane nerwem słuchowym do mózgu.
LOGOPEDA_DLA_DZIECI_W_ORATORIUM