King Stephen - Pokochała Toma Gordona(1).pdf - King, paka (rottka1303) - ChomikAltF4

Stephen King

Pokochała Toma Gordona

(Przełożył Krzysztof Sokołowski)

Książkę tę poświęcam mojemu synowi Owenowi

który w końcu nauczył mnie o baseballu

o wiele więcej, niż ja nauczyłem jego.

Czerwiec 1998

Rozgrzewka

Świat to potwór zębaty, gotów gryźć, gdy tylko zechce. Trisha McFarland odkryła tę

fundamentalną prawdę w wieku dziewięciu lat, o dziesiątej rano tego dnia na początku

czerwca siedziała na tylnym siedzeniu dodge'a caravana matki, w niebieskiej bluzie

treningowej Czerwonych Skarpet (z numerem 36 - numerem Toma Gordona na plecach),

bawiąc się swą lalką Moną, o dziesiątej trzydzieści zabłądziła w lesie, o jedenastej

rozpaczliwie próbowała opanować atak paniki, broniąc się przed myślą: “To poważna

sprawa, to bardzo poważna sprawa”. Rozpaczliwie broniła się także przed myślą, że

kiedy ludzi giną w lesie, bywa z nimi niedobrze. Bardzo niedobrze. Bywa, że umierają.

“A wszystko dlatego, że chciało mi się siusiu” - pomyślała, ale prawdę mówiąc, nie

chciało jej się siusiu aż tak, poza tym mogła przecież poprosić mamę i Petera, by

zaczekali na nią tę małą chwilkę, potrzebną do ukucnięcia za drzewem. Tyle że oni znów

się kłócili, ale nowina, no nie, i dlatego została odrobinę z tyłu, nie mówiąc im o tym ani

słowa. Dlatego zeszła ze szlaku, za kępę wysokich krzaków, i o tym też nic im nie

powiedziała. Uznała, że należy jej się mała przerwa, takie to proste. Miała dość

słuchania, jak się kłócą, miała dość udawania wesołej i pogodnej, ukrywania, że marzy

tylko o tym, by wrzasnąć na matkę: “Odpuść mu! Jeśli aż tak chce wrócić do Malden

i mieszkać z tatą, to mu na to pozwól, wielkie mi co. Gdybym miała prawo jazdy, sama

bym go odwiozła i wreszcie mielibyśmy chwilę ciszy i spokoju!” i co by się wówczas

stało? Co by powiedziała matka? Jaką by miała minę? i Pete. Pete jest starszy - ma

prawie czternaście lat - i całkiem niegłupi, więc czemu się upiera? Dlaczego sobie nie

odpuści? Pragnęła powiedzieć mu jedno: “Daj spokój”, a właściwie pragnęła to

powiedzieć im obojgu.

Do rozwodu doszło przed rokiem. Sąd przyznał matce prawo do opieki nad dziećmi.

Peter gorzko i długo protestował przeciw przeprowadzce z przedmieścia Bostonu do

południowego Maine; właściwie nie przerwał protestów aż do dziś. Po części

rzeczywiście wolał mieszkać z ojcem i nie miał zamiaru zrezygnować z tego argumentu,

kierowany bezbłędnym instynktem, który mu podpowiadał, że w ten sposób jest w stanie

ugodzić matkę najgłębiej i najboleśniej, Trisha wiedziała jednak, że nie jest to motyw

jedyny ani nawet najważniejszy. Peter chciał wrócić do Bostonu przede wszystkim

dlatego, że nienawidził Szkoły Przygotowawczej Sanford, w Malden szło mu jak po

maśle. Rządził klubem komputerowym niczym udzielny książę, miał przyjaciół -dupków,

bo dupków, ale była tych chłopaków spora grupa i szkolne łobuzy nie ośmielały się ich

zaczepiać, w Szkole Przygotowawczej Sanford nie było nawet klubu komputerowego,

King Stephen - Pokochała Toma Gordona(1).pdf