Proces oczyszczania się pni dębu szypułkowego (Quercus robur L.) a pierśnica drzew w drzewostanach gospodarczych.pdf

DOI: 10.2478/v10111-010-0004-3

Leœne Prace Badawcze ( Forest Research Papers ) , 2010, Vol. 71 (1): 61–73.

ORYGINALNA PRACA NAUKOWA

Marek Szymañski 1 , Witold Pazdrowski 1 , Katarzyna KaŸmierczak 2 , Marcin Nawrot 1 , Marta Werner 1 ,

Krzysztof Mañka 1

Proces oczyszczania siê pni dêbu szypu³kowego ( Quercus robur L.)

a pierœnica drzew w drzewostanach gospodarczych

Self-pruning of pedunculate oak ( Quercus robur L.) stems and the diameter at breast height

of trees in commercially managed stands

Abstract. The focus of this study was on the knottiness and self-pruning of trees at 10 study sites from which 30 trees

were selected for observation. These areas represent two main forest site types (fresh mixed deciduous forest – LMœw

and fresh deciduous forest – Lœw) characteristic of the silvicultural regime of oaks in Poland’s lowland area. Sample

trees were selected according to the principles of the Urich method (with the same number of trees in the diameter class)

and Kraft’s biosocial classification. Trees from the dominant stand (class I, II and III according to Kraft’s classification)

were subjected to analysis.

Normal distribution of length parameters was found for the majority of analysed zones of sample trees. On this basis

correlation values were calculated describing the relationships between the diameter at breast height (dbh) and self-

pruned zones on the stem: with knobs visible on external surface of tree stem, with snags remained after the dead

branches, with the still unbroken dead and dying branches, live crown (active with regard to transpiration and

photosynthesis).

The length of the self-pruned tree stems from the fresh deciduous forest was greater in comparison with the trees

from the fresh mixed deciduous forest. In turn, the length of the knob and snag zones was greater in trees from the fresh

mixed deciduous forest. The variation in these parameters was rather insignificant.

No statistically significant differences were detected in mean lengths of the examined zones between the two forest

site types. Trees in the oldest age classes (VI and VII) showed a higher mean length of individual stem zones compared

with those in younger age classes.

Key words: knottiness, tree crown, wood quality, juvenile wood

1. Wstêp

W warunkach polskich drewno okr¹g³e, g³ównie wiel-

kowymiarowe, najczêœciej przeznaczane jest do produkcji

tarcicy lub okleiny. Ta grupa drewna ma najwiêkszy udzia³

w produkcji surowca drzewnego. W przypadku drewna

dêbowego nie bez znaczenia jest jego zastosowanie jako

surowca na okleinê. W rozwi¹zaniach konstrukcyjnych

Drzewa pozostaj¹ wci¹¿ g³ównym komponentem

biosfery, a drewno odgrywa ogromn¹ rolê jako surowiec

odnawialny i naturalny, bêd¹cy elementem zrównowa-

¿onej gospodarki (Plomion et al. 2001).

Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, Katedra U¿ytkowania Lasu, ul. Wojska Polskiego 71 ‘A’, 60-625 Poznañ,

Fax: + 48 61 848 77 55, e-mail: marek.szymanski@up.poznan.pl

Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, Katedra Urz¹dzania Lasu, Zak³ad Dendrometrii i Produkcyjnoœci Lasu,

ul. Wojska Polskiego 71’C’, 60-625 Poznañ

Praca niniejsza powsta³a dziêki wsparciu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego ze œrodków na naukê oraz Uniwersytetu

Przyrodniczego w Poznaniu

M. Szymañski et al. / Leœne Prace Badawcze, 2010, Vol. 71 (1): 61–73.

szczególn¹ rolê odgrywaj¹ niektóre parametry surowca

drzewnego: wymiary, w³aœciwoœci mechaniczne, kur-

czenie siê i pêcznienie (Macdonald et Hubert 2002).

Wymiary surowca s¹ jednym z g³ównych kryteriów oce-

ny przyjêtym w Polskich Normach i stosowanym przez

odbiorców. Wymiary i sêkatoœæ s¹ podstawowymi ce-

chami surowca drzewnego decyduj¹cymi o mo¿liwoœci

jego zastosowania do okreœlonych celów. Sêkatoœæ,

okreœlana iloœci¹ i rozmiarami sêków, jest jednym z

podstawowych parametrów oceny jakoœci drewna 1 .

Wa¿na jest równie¿ trwa³oœæ drewna, determinuj¹ca jego

wytrzyma³oœæ na niekorzystne dzia³anie czynników

atmosferycznych (Harding 1988, za Macdonald et

Hubert 2002).

Sêki i drewno m³odociane wp³ywaj¹ zarówno na

jakoœæ surowca, jak i w³aœciwoœci technologiczne dre-

wna w przerobie. St¹d w obszarze prezentowanych ba-

dañ znalaz³ siê m.in. problem wp³ywu zagêszczenia

upraw na jakoœæ produkowanego drewna. Uznano, ¿e

drzewa posadzone w rzadszej wiêŸbie posiadaj¹ ten-

dencjê do wytwarzania wiêkszych sêków, powiêkszania

szerokoœci s³ojów strefy drewna m³odocianego i obni-

¿enia gêstoœci drewna (Brazier 1970, 1977, Ward et

Gardiner 1976, Gardiner et O’Sullivan 1978, Humph-

reys 1991, Brazier et Mobbs 1993, za Macdonald et

Hubert 2002). Pollack i inni (1990, za Macdonald et

Hubert 2002) wykazali, ¿e rozluŸnienie wiêŸby powo-

duje wzrost œrednicy korony, powierzchni rzutu korony i

skutkuje obni¿eniem zwarcia. Humphreys (1991, za

Macdonald et Hubert 2002) stwierdzi³, ¿e luŸniejsza

wiêŸba jest powi¹zana z mniejszym udzia³em surowca

wy¿szej jakoœci, wzrostem szerokoœci s³ojów drewna

m³odocianego, wzrostem rozmiarów ga³êzi, a tak¿e

zmniejszon¹ gêstoœci¹ drewna.

Istotnym zagadnieniem jest tempo zarastania sêków.

Szczupakowska (1975), prowadz¹c prace nad dynamik¹

zarastania sêków u podkrzesanych dêbów bezszypu³ko-

wych ( Quercus petraea Liebl.) w Nadleœnictwie Doœ-

wiadczalnym Laski, zaobserwowa³a, ¿e sêki po³o¿one

po po³udniowej stronie pnia zarastaj¹ przeciêtnie o 12%

szybciej od po³o¿onych po stronie pó³nocnej. Najwiêk-

szy œredni stopieñ zarastania sêków w ujêciu procen-

towym wykazuj¹ drzewa o œredniej pierœnicy (63%).

Œrednica drzewa w miejscu wystêpowania sêka, wy-

nosz¹ca od 4,01 do 6,00 cm, wp³ywa na zwiêkszenie

szybkoœci zarastania sêków, natomiast wysokoœæ drze-

wa i d³ugoœæ korony ¿ywej nie maj¹ na to wyraŸnego

wp³ywu.

Polska norma PN-EN 1316-1, dostosowana do nor-

my europejskiej EN 1316-1:1997, przeznaczona do doœ-

wiadczalnego stosowania stanowi, ¿e w najwy¿szej kla-

sie jakoœci drewna dêbowego Q-A mo¿e wystêpowaæ

maksymalnie 15 mm sêków zdrowych niezaroœniêtych

(jako suma œrednic) na 2,5 m bie¿¹cego pnia, przy braku

innych sêków. Sêki zepsute niezaroœniête s¹ niedopusz-

czalne, a wilki i sêki zaroœniête oraz czeczota mog¹

wystêpowaæ w iloœci 1 wilk na 2,5 metra pnia przy braku

pozosta³ych wad z tej grupy.

Zale¿noœæ pomiêdzy wielkoœci¹ korony i wysoko-

œci¹ drzew by³a stosunkowo czêsto poddawana ocenie

(Lemke 1966, 1968, 1971), rzadziej natomiast obser-

wowano wp³yw tych elementów oraz klasy wieku na

jakoœæ produkowanego surowca drzewnego.

Badaniami zale¿noœci miêdzy jakoœci¹ drewna rêb-

nych sosen wyros³ych w warunkach boru mieszanego

œwie¿ego (z udzia³em drewna bez wad) a niektórymi ce-

chami koron drzew zajmowa³ siê m.in. Pazdrowski

(1994). Stwierdzi³ on, ¿e analizowane cechy iloœciowe

koron (d³ugoœæ korony, szerokoœæ korony, pole rzutu

korony, wzglêdna d³ugoœæ korony – wzglêdem wyso-

koœci drzewa lub drzewostanu) mog¹ byæ przydatne do

szacowania udzia³u drewna bez wad w k³odach od-

ziomkowych drzew (za wyj¹tkiem wzglêdnej d³ugoœci

korony – ustalonej wzglêdem wysokoœci drzewostanu).

Zamieranie ga³êzi nastêpuje po przekroczeniu punk-

tu kompensacyjnego asymilacji i dysymilacji. Czynnik

œwiat³a spe³nia tu du¿¹ rolê (Pazdrowski 1996). Wed³ug

Hejnowicza (2002) starzenie siê i obumieranie ga³êzi

bocznych odbywa siê w kilku etapach. Temesgen et al.

(2005) (za Kramer et Kozlowski 1979) uwa¿aj¹, ¿e ¿ywe

ga³êzie pozostaj¹ na drzewach wówczas, gdy przyczy-

niaj¹ siê do produkcji netto fotosyntezy oraz ¿e wy-

stêpowanie ulistnionych ga³êzi w ni¿szych partiach pnia

drzew rosn¹cych w zwarciu zale¿y od iloœci œwiat³a

przepuszczonego przez sklepienie koron i cienioznoœ-

noœci gatunku: u drzew rosn¹cych na otwartej prze-

strzeni zachowane s¹ ¿ywe ga³êzie do poziomu gruntu.

W prowadzeniu drzewostanów sztucznie odnawia-

nych nale¿y zwracaæ uwagê na w³aœciw¹ wiêŸbê po-

cz¹tkow¹, warunkuj¹c¹ zwieranie siê upraw, oraz na

prawid³ow¹ regulacjê zwarcia w kolejnych fazach roz-

wojowych drzewostanów. Szybkie dojœcie do zwarcia

przyœpiesza zamieranie ga³êzi pocz¹wszy od do³u i stop-

niowo przesuwa siê ono ku górze (Pazdrowski 1996).

Zabiegi hodowlane wp³ywaj¹ na jakoœæ drewna w spo-

sób poœredni, kszta³tuj¹c warunki wzrostu i rozwoju

PN-79/D-01011 Polska Norma: Wady Drewna. Polski Komitet Normalizacyjny;

PN-EN 1316-1. 1999. Drewno okr¹g³e liœciaste. Klasyfikacja jakoœciowa. D¹b i buk. Polski Komitet Normalizacyjny,

norma do doœwiadczalnego stosowania.

M. Szymañski et al. / Leœne Prace Badawcze, 2010, Vol. 71 (1): 61–73.

koron oraz korzeni drzew (Briggs et Smith 1986, Zobel

et van Buijtenen 1989, za Macdonald et Hubert 2002).

Brazier (1977, za Macdonald et Hubert 2002) podzieli³

zabiegi hodowlane na dwa rodzaje, wed³ug ich wp³ywu

na pojedyncze drzewa i ich grupy. Do pierwszego ro-

dzaju nale¿¹ czynnoœci, ich efekty oraz przejawy, które

wp³ywaj¹ wprost na wzrost pojedynczych drzew, tj.:

zastosowana wiêŸba pocz¹tkowa, czyszczenia i trze-

bie¿e oraz podkrzesywanie. Do drugiego rodzaju nale¿¹

te, które oddzia³uj¹ na siedlisko i poprzez siedlisko na

produkowany surowiec drzewny.

Sêki, jako pozosta³oœci drewna ga³êzi, wroœniête w

tkankê drzewn¹ strza³, powoduj¹ obni¿enie jakoœci su-

rowca drzewnego. Wielu autorów zastanawia³o siê nad

najtrafniejszym sformu³owaniem definicji jakoœci drew-

na. Doszli oni do rozmaitych wniosków. Tak na przyk³ad

Macdonald i Hubert (2002) powo³uj¹ siê na prace Kli-

gera (Kliger et al. 1994), który stwierdzi³, ¿e jakoœæ

drewna nie jest ³atwo zdefiniowaæ, bowiem to co zwyk³o

siê uznawaæ, ¿e determinuje jakoœæ drewna zmienia siê

w zale¿noœci od jego przeznaczenia. Mitchell (1961, za

Macdonald et Hubert 2002), stwierdzi³, ¿e jakoœæ jest

rezultatem fizycznych i chemicznych cech posiadanych

przez drzewo lub jego czêœæ, która umo¿liwia zaspo-

kojenie ró¿nych potrzeb odbiorców koñcowych.

Ishii i inni (2003, za Fernández et Norero 2006)

wykazali, ¿e zwykle stosowane modele alometryczne s¹

niewystarczaj¹ce dla wyjaœnienia zmiennoœci d³ugoœci i

gruboœci ga³êzi. Niektóre modele wykorzystuj¹ dla okre-

œlania gruboœci ga³êzi kilka zmiennych (Grace et al.

1999, Pont 2001, Woollons at al. 2002). Todoroki i in.

(2001, za Fernández et Norero 2006) rozwa¿ali przy-

datnoœæ œrednicy najgrubszej ga³êzi na pniu jako pa-

rametru do oceny jakoœci drewna. W przegl¹dzie prac

dotycz¹cych parametrów koron drzew i modelowania

ga³êzistoœci Fernández i Norero (2006) wymieniaj¹ m.in.

takie gatunki objête ocen¹, jak daglezja Pseudotsuga

menziesii (Mirb.) (Magiure et al. 1991, 1994, 1999), czy

sosna zwyczajna Pinus sylvestris L. (Mäkinen et Colins

1998, Catchlepoole et al. 2004), brak natomiast prac

dotycz¹cych dêbów, a zw³aszcza dêbu szypu³kowego

( Quercus robur L.).

Praca ma na celu stwierdzenie, czy wystêpuje za-

le¿noœæ pomiêdzy pierœnic¹ a procesem oczyszczania siê

pni dêbu szypu³kowego ( Quercus robur L.) z ga³êzi oraz

okreœlenie charakteru ewentualnych zale¿noœci. Prze-

prowadzone badania zmierzaj¹ do wype³nienia luki po-

znawczej dotycz¹cej zagadnienia oczyszczania siê pni

dêbu szypu³kowego jako procesu kszta³tuj¹cego jakoœæ

produkowanego drewna.

2. Materia³ i metodyka pracy

Poddany ocenie materia³ badawczy pochodzi z Nad-

leœnictwa £opuchówko, które nale¿y administracyjnie

do Regionalnej Dyrekcji Lasów Pañstwowych w

Poznaniu.

Na podstawie analizy danych z operatu urz¹dzania

lasu wybrano wydzielenia, które spe³nia³y za³o¿one kry-

teria badawcze. Pod uwagê wziêto dwa siedliskowe typy

lasu: las mieszany œwie¿y i las œwie¿y, które uznawane

s¹ za typowe do hodowli dêbu. W warunkach Wielko-

polsko – Pomorskiej Krainy Przyrodniczo – Leœnej (III)

siedliska te odpowiadaj¹ najczêœciej nastêpuj¹cym zes-

po³om roœlinnym (wed³ug Matuszkiewicza, 2007):

Tabela 1. Charakterystyka powierzchni próbnych

Table 1. Characteristics of sample plots

powierz-

chni

Plot no

Udzia³

Quercus robur L.

Share of Quercus

robur L.

Klasa

wieku

Age class

Pierœnica

Dbh

[cm]

Wysokoœæ

Height

[m]

Bonitacja

dla dêbu

Bonitet class

for oak

Typ

siedliskowy

lasu

Forest site

type

Zwarcie

Closure

Zadrzewi

enie

Stocking

III

Lœw

0,8

Lœw

0,8

I.5

Lœw

0,9

I.5

Lœw

0,7

VII

Lœw

0,8

III

I.5

LMœw

0,9

LMœw

0,8

III

LMœw

0,5

LMœw

VII

III.5

LMœw

0,7

Oznaczenia: Lœw – las œwie¿y, LMœw – las mieszany œwie¿y, zwarcie: U – umiarkowane, P – przerywane, L – luŸne

Description: Lœw – fresh deciduous forest, LMœw – fresh mixed deciduous forest, U – moderate, P – broken, L – loose

M. Szymañski et al. / Leœne Prace Badawcze, 2010, Vol. 71 (1): 61–73.

1) Galio silvatici–Carpinetum , Luzulo pilosae – Fa-

getum , Potentilio albae–Quercetum , czasami Calama-

grostio arundinaceae – w lesie mieszanym œwie¿ym;

2) Galio silvatici–Carpinetum , Galio odorati–Fa-

getum , czasami równie¿ Calamagrostio arundinaceae –

w lesie œwie¿ym.

W wybranych wydzieleniach za³o¿ono powierzchnie

próbne o areale jeden hektar (tab. 1), przeprowadzono

pomiar pierœnic wszystkich drzew oraz wysokoœci pro-

porcjonalnie do udzia³u w stopniach gruboœci, wed³ug

metodycznych za³o¿eñ dendrometrycznych (Grochow-

ski 1973). Na podstawie uzyskanej charakterystyki gru-

boœciowo – wysokoœciowej wybrano w ka¿dym drze-

wostanie po 3 drzewa próbne, wed³ug metody Uricha I (z

równ¹ liczb¹ drzew w stopniu gruboœci).

Na poszczególnych powierzchniach oznaczono drze--

wa, dobieraj¹c je na podstawie wymiarów pierœnicy i

wysokoœci (stosownie do za³o¿eñ metody Uricha I). Przy

wyborze drzew próbnych sugerowano siê tak¿e ich klas¹

biosocjaln¹ (Kraft 1884). W efekcie drzewa nale¿¹ce do

I klasy gruboœci (najcieñsze) reprezentowa³y jednoczeœ-

nie III klasê biosocjaln¹ Krafta (wspó³panuj¹ce). Drze-

wa z II klasy gruboœci nale¿a³y do II klasy Krafta (pa-

nuj¹cych), a drzewa z III klasy gruboœci (reprezentuj¹ce

najgrubsze w drzewostanie) – do I klasy Krafta (góru-

j¹cych). Nastêpnie dokonano ich œcinki i pomierzono

niezbêdne parametry pnia i korony ka¿dego drzewa

próbnego. Dane te pos³u¿y³y do okreœlenia niezbêdnych

charakterystyk jakoœciowo – iloœciowych koron i pni

drzew próbnych. Stwierdzono, ¿e pobocznica pnia cha-

rakteryzuje siê zmiennym stopniem oczyszczenia i na tej

podstawie wyró¿niono 5 stref:

1 – woln¹ od sêków otwartych i zaroœniêtych,

2 – sêków zaroœniêtych (g³ównie guzów),

3 – krótkich tylców po obumar³ych ga³êziach w za-

awansowanym stadium zarastania,

4 – martwych ga³êzi,

5 – ¿ywej, czynnej fizjologicznie korony.

Na drzewach le¿¹cych pomierzono d³ugoœci posz-

czególnych stref pnia wyró¿nionych ze wzglêdu na sto-

pieñ oczyszczenia. Uzyskane wyniki pos³u¿y³y do obli-

czenia proporcjonalnego udzia³u ka¿dej ze stref oraz do

obliczenia zale¿noœci pomiêdzy d³ugoœci¹ stref pnia o

zró¿nicowanym stopniu oczyszczenia. Do obliczeñ wy-

korzystano arkusz kalkulacyjny Excel z pakietu MS

Office® oraz Statistica 6.0 (Statsoft®).

Przeprowadzono ocenê zgodnoœci rozk³adu empi-

rycznego badanych cech z rozk³adem normalnym za

pomoc¹ testu W Shapiro-Wilka. Test ten nale¿y do naj-

mocniejszych dla szerokiej klasy rozk³adów alternatyw-

nych. Mo¿e byæ stosowany dla prób o liczebnoœci rów-

nej lub mniejszej od 50 oraz wykorzystuje pe³n¹ in-

formacjê uzyskan¹ z próbki (Krzysicki et al. 2002).

Wartoœci prawdopodobieñstwa p < 0,05 stanowi³y pod-

stawê do odrzucenia hipotezy o zgodnoœci rozk³adu em-

pirycznego z rozk³adem normalnym.

3. Wyniki

Zdecydowana wiêkszoœæ uzyskanych wyników wska-

zuje na normalnoœæ rozk³adu. Po zbadaniu zbie¿noœci

rozk³adu empirycznego z rozk³adem normalnym przy-

st¹piono do obliczenia podstawowych statystyk cha-

rakteryzuj¹cych badane cechy (tab. 2). Nastêpnie prze-

prowadzono analizê wariancji œrednich parametrów pni.

Analizie poddano d³ugoœæ poszczególnych stref i

pierœnicê dla wszystkich drzew ³¹cznie oraz dla po -

szczególnych siedliskowych typów lasu osobno. Œrednia

pierœnica z kor¹ dla wszystkich drzew osi¹gnê³a wartoœæ

30,28 cm. Spoœród wszystkich obserwowanych cech dla

pierœnicy odnotowano najwiêksz¹ wartoœæ odchylenia

standardowego (10,86 cm). W przypadku lasu œwie¿ego

stwierdzono wiêksz¹ œredni¹ pierœnicê ni¿ w przypadku

lasu mieszanego œwie¿ego.

W przypadku pozosta³ych cech opisuj¹cych d³ugoœci

rozpatrywanych stref podkreœliæ nale¿y niewielk¹ roz-

piêtoœæ i ma³¹ wartoœæ liczbow¹ b³êdu standardowego

œredniej. D³ugoœæ strefy ga³êzi martwych oraz d³ugoœæ

strefy ga³êzi ¿ywych (¿ywej, czynnej fizjologicznie ko-

rony) wykaza³y podobne wielkoœci odchylenia standar-

dowego i b³êdu standardowego œredniej.

D³ugoœæ strefy oczyszczonej obliczona dla drzew

wyros³ych w warunkach lasu œwie¿ego wynosi³a 4,34 m,

a dla drzew wyros³ych w warunkach lasu mieszanego

œwie¿ego – 2,72 m. Parametr ten charakteryzowa³ siê

odpowiednio odchyleniem standardowym 2,58 m i 1,46

m oraz b³êdem standardowym œredniej o wartoœci 0,67 m

i 0,38 m. D³ugoœæ strefy oczyszczonej charakteryzuje siê

zmiennoœci¹ wynosz¹c¹ 59,45% dla lasu œwie¿ego i

53,68% dla lasu mieszanego œwie¿ego.

Œrednia d³ugoœæ strefy guzów dla drzew wyros³ych w

warunkach lasu œwie¿ego i lesu mieszanego œwie¿ego

wynosi³a odpowiednio 2,55 m i 3,06 m. Odchylenie

standardowe d³ugoœci strefy guzów by³o stosunkowo

niewielkie w obu siedliskowych typach lasu, aczkolwiek

mniejsze w lesie œwie¿ym. B³¹d standardowy œredniej

d³ugoœci strefy guzów kszta³towa³ siê na poziomie po-

ni¿ej jednoœci.

Œrednia d³ugoœæ strefy tylców dla drzew wyros³ych

w warunkach lasu œwie¿ego by³a ni¿sza ni¿ tych wyro-

s³ych w lesie mieszanym œwie¿ym. Tak¿e odchylenie

standardowe i wspó³czynnik zmiennoœci by³y mniejsze w

przypadku drzew z lasu œwie¿ego ni¿ lasu mieszanego

œwie¿ego. B³¹d standardowy œredniej kszta³towa³ siê na

poziomie poni¿ej jednoœci (podobnie jak dla wszystkich

parametrów d³ugoœci stref) i wynosi³ 0,37 m dla lasu

œwie¿ego oraz 0,58 m dla lasu mieszanego œwie¿ego.

M. Szymañski et al. / Leœne Prace Badawcze, 2010, Vol. 71 (1): 61–73.

Tabela 2. Charakterystyka statystyczna wybranych cech biometrycznych drzew

Table 2. Statistical characteristic of selected biometrical parameters of trees

Cecha

Parameter

[sztuk]

[pieces]

Wszystkie drzewa ³¹cznie

All trees together

Pierœnica z kor¹

Dbh over bark

30,28

10,86

14,55

56,85

35,86

1,98

D³ugoœæ strefy oczyszczonej

Self pruned zone length

3,53

2,22

1,10

8,80

62,89

0,40

D³ugoœæ strefy guzów

Knob zone length

2,81

1,85

0,30

7,10

65,84

0,34

D³ugoœæ strefy tylców

Snag zone length

2,93

1,93

0,30

8,20

65,87

0,35

D³ugoœæ strefy ga³êzi

martwych

Dead branch zone length

5,54

2,56

1,70

9,70

46,21

0,47

D³ugoœæ ¿ywej korony

Live crown zone

9,23

2,43

5,60

17,00

26,33

0,44

Wysokoœæ

Height

24,03

4,54

18,3

32,4

18,89

0,83

Las œwie¿y

Fresh deciduous forest

Pierœnica z kor¹

Dbh over bark

31,79

12,81

16,55

56,85

40,30

3,31

D³ugoœæ strefy oczyszczonej

Self pruned zone length

4,34

2,58

1,10

8,80

59,45

0,67

D³ugoœæ strefy guzów

Knob zone length

2,55

1,18

0,70

4,60

46,27

0,30

D³ugoœæ strefy tylców

Snag zone length

2,40

1,43

0,80

5,30

59,58

0,37

D³ugoœæ strefy ga³êzi

martwych

Dead branch zone length

5,93

2,82

2,00

9,70

47,55

0,73

D³ugoœæ ¿ywej korony

Live crown zone

9,78

2,70

5,60

17,00

27,61

0,70

Wysokoœæ

Height

25,01

5,06

19,1

32,4

20,23

1,30

Las mieszany œwie¿y

Fresh mixed deciduous forest

Pierœnica z kor¹

Dbh over bark

28,77

8,68

14,55

46,65

30,17

2,24

D³ugoœæ strefy oczyszczonej

Self pruned zone length

2,72

1,46

1,30

6,00

53,68

0,38

D³ugoœæ strefy guzów

Knob zone length

3,06

2,36

0,30

7,10

77,12

0,61

D³ugoœæ strefy tylców

Snag zone length

3,45

2,26

0,30

8,20

65,51

0,58

D³ugoœæ strefy ga³êzi

martwych

Dead branch zone length

5,14

2,31

1,70

9,40

44,94

0,60

D³ugoœæ ¿ywej korony

Live crown zone

8,69

2,07

6,00

13,60

23,82

0,53

Wysokoœæ

Height

23,06

3,89

18,3

30,5

16,87

1,00

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: