PORÓWNANIA - Rozważania Różańcowe
Tajemnice Radosne
1. Zwiastowanie
Jednym z największych skarbów, jakimi Bóg obdarował człowieka, jest wolna wola. Bóg nie chciał i nadal nie chce niczego człowiekowi narzucać. Człowiek może i powinien sam dokonywać wyboru. Człowiek może i powinien sam decydować o sobie, o swoim życiu, o sprawach dla siebie najważniejszych.
Maryja była kiedyś w takiej samej sytuacji. Ona także musiała wybierać. Tylko że Jej wybór był trudniejszy. Decydując się na realizację woli Bożej, przyjmując Bożą propozycję, musiała dokonać zmian wcześniej nakreślonych planów, musiała zrezygnować z miłości do Józefa na rzecz miłości do Boga.
A ty? Czy żyjesz według Bożych przykazań? Jeżeli nie, to znaczy, że nie przyjąłeś Bożej propozycji, że dokonałeś niewłaściwego wyboru, że nie umiałeś kochać Boga naprawdę.
2. Nawiedzenie
Wiek XXI to czas rakiet, samolotów, komputerów i nie znanej kiedyś Energii jądrowej. Wiek XXI to czas największego w historii rozwoju myśli ludzkiej. Ale to także czas wielkiej samotności człowieka, czas gorzkiego, często daremnego czekania na miłość, na uśmiech, na życzliwość.
Wokół ciebie, może tuż za ścianą, mieszkają ludzie, którzy czekają na twoje przyjście. Czy ich zauważasz? Obyś umiał iść do nich tak, jak Maryja szła do swojej krewnej Elżbiety.
3. Narodzenie
Niezbyt przyjemnie czuje się człowiek, który musi stać z wyciągniętymi rękami i prosić o pomoc, zwłaszcza wtedy, gdy jego ręce pozostają puste, gdy nikt nie reaguje na jego prośby. A przecież takie chwile zdarzają się w życiu. Maryja była także w takiej sytuacji. I Ona także nie spotkała wtedy nikogo, kto miałby ochotę Jej pomóc.
A ty? Czy zauważasz wyciągnięte w twoją stronę ręce bliźniego?
4. Ofiarowanie
Życie Maryi i Józefa było otwarte na Boga. Dla nich właśnie Bóg był najważniejszy. Oddawali Bogu nie tylko okruchy swojego życia. Potrafili oddać Bogu wszystko.
Twoje życie upływa. Mijają kolejne dni i tygodnie. Tak często brakuje w nich chwili modlitwy. Tak często brakuje w nich niedzielnej Mszy świętej. Tak często brakuje w nich czasu dla Boga. I dlatego trzeba, żebyś sam siebie zapytał: Co ofiarowałeś Bogu? Czy Bóg cokolwiek od ciebie otrzymał?
5. Odnalezienie
W tym ogromnym, wielotysięcznym tłumie szukali tylko Jezusa. Byli zdenerwowani, bo zgubili Go po drodze, bo bardzo chcieli Go odnaleźć.
Jesteś człowiekiem, któremu ciągle się spieszy, któremu ciągle brakuje czasu. Dokąd tak naprawdę biegniesz? Czego tak naprawdę szukasz? Co chciałbyś w życiu odnaleźć? Czy jesteś człowiekiem, który naprawdę szuka Jezusa?
Tajemnice Światła
1. Chrzest
W życiu Chrystusa nie było słów rzucanych na wiatr, nie było pustych deklaracji, gestów bez pokrycia. Nad Jordanem św. Jan Chrzciciel powiedział o Nim: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata”. Grzech świata, a więc także twój grzech.
W momencie, kiedy kapłan udzielał ci sakramentu chrztu, twoi rodzice wyrzekli się szatana, wszystkich jego spraw. Zrobili to w twoim imieniu, jakby w twoim interesie. To miał być program twojego życia. Czy go realizujesz?
2. Kana Galilejska
Ewangelia Maryi jest nieprawdopodobnie krótka, skondensowana, bardzo konkretna, nie pozostawiająca niedomówień. W Kanie Galilejskiej Maryja powiedziała do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Ona dobrze wiedziała, że od małego posłuszeństwa zaczynają się wielkie rzeczy.
Masz już za sobą tyle ważnych chwil, ważnych wydarzeń. Otrzymałeś sakrament chrztu, przyjąłeś Pierwszą Komunię Świętą, a potem sakrament bierzmowania. W każdej z tych chwil, w każdym z tych wydarzeń do czegoś się zobowiązałeś. Czy realizujesz przyjęte zobowiązania? Bo tylko wtedy „woda” stanie się „winem”.
3. Nauczanie
Jakże dziwne i niezrozumiałe bywa zachowanie uczniów na lekcjach. Niby są obecni, niby wszystko widzą i słyszą, a potem okazuje się, że niczego nie zapamiętali, niczego się nie nauczyli, nie zatrzymali dla siebie. Słowa są jak woda. Mogą spłynąć po człowieku i nie pozostawić po sobie żadnego śladu.
Tyle razy brałeś udział w rekolekcjach. Byłeś na tak wielu Mszach świętych. Tyle razy słuchałeś Chrystusowej Ewangelii. Wysłuchałeś tak wielu kazań. Czy coś z tego pozostało w twoim życiu?
4. Przemienienie
W budowaniu wiary można by wyszczególnić dwa zasadnicze etapy: po pierwsze, etap teoretyczny, czyli poznawanie Jezusa, zgłębianie Jego nauki, poznawanie Jego Ewangelii; po drugie, etap praktyczny, czyli budowanie życia według poznanej Prawdy.
Apostołowie mieli ochotę zatrzymać się na górze Tabor, na Górze Przemienienia. Byli oczarowani ogromną ilością i czystością Światła, niepowtarzalną atmosferą chwili. Ale Chrystus kazał im zejść na równinę, opuścić odludne miejsce i pójść tam, gdzie mieszkają ludzie. Bo wiara to nie patrzenie na Jezusa, nawet z radością, nawet w zachwycie. Wiara to opowiadanie o Jezusie. Czy już potrafisz o Nim mówić?
5. Eucharystia
Dziwne, przedziwne, zaskakujące, wręcz szokujące są pomysły Boga. Najpierw opuścił niebo, aby zamieszkać na ziemi. Będąc Bogiem, stał się zwyczajnym, niemal nic nie znaczącym człowiekiem. Jakby tego było mało, pozwolił się ukrzyżować, zmartwychwstał, a potem wrócił do nieba. A do tego jeszcze stał się Chlebem. Nie chciał być oglądany i podziwiany. Chciał być spożywany. Przecież powiedział wyraźnie: „Bierzcie i jedzcie...”.
Wielcy tego świata chcą sami siedzieć przy stole. Chrystus chce siedzieć przy stole z ludźmi – wszystkimi bez wyjątku. Bo chce, aby wszyscy dzielili Go między siebie.
Tajemnice Bolesne
1. Ogrójec. Przed Piłatem
Tłum krzyczał: „Ukrzyżuj Go! Ukrzyżuj! Na krzyż z Nim!”. Piłat wydał wyrok. On nie umiał popatrzeć na Chrystusa swoimi oczami. On nie chciał zauważyć prawdy. Gdyby ją zauważył, musiałby stanąć w jej obronie, musiałby stanąć po stronie Chrystusa, musiałby sprzeciwić się ludziom, byłby sam przeciwko wszystkim. Piłat nie chciał zauważyć prawdy, gdyż tak było dla niego wygodniej.
Człowiek, który staje po stronie prawdy, staje po stronie Chrystusa. Czy ty jesteś człowiekiem, który walczy o prawdę? Czy nie rezygnujesz z prawdy dla tak zwanego świętego spokoju?
2. Biczowanie
To była dla Chrystusa trudna chwila. Bo cierpienie nigdy nie jest łatwe. Ale przecież nie da się go wyeliminować, jest wpisane w życie człowieka, stanowi jakby jego część.
Jest cierpienie, które daje Bóg. Ale istnieje też cierpienie, które pochodzi od ludzi. Ono bywa trudniejsze do przyjęcia, gdyż zazwyczaj jest niesprawiedliwe, niezrozumiałe.
A czy ty umiesz przyjąć cierpienie? Czy nie jesteś człowiekiem pełnym pretensji skierowanych do Boga?
3. Koronowanie cierniem
I żołnierze, i ludzie stojący wokół uważali, że Chrystus wygląda śmiesznie. Ta korona cierniowa, ten szkarłatny płaszcz, ta trzcina w ręce... Dlatego śmiali się z Niego. Dlatego pokazywali Go palcami.
Dzisiaj także wielu ludzi pokazuje się palcami. Dzisiaj także wielu ludzi wywołuje salwy śmiechu. Ciągle jeszcze człowiek śmieje się z człowieka. Ciągle jeszcze człowiek śmieje się z Chrystusa. Nic się nie zmieniło, chociaż od tamtej chwili minęło już tyle wieków.
4. Dźwiganie krzyża
Ludzie skarżą się na swoje życie. Mówią, że zbyt długie, że ciężkie, że szare i nieciekawe, że ponad siły. A przecież każdy człowiek otrzymuje krzyż na swoją miarę.
Człowiek przymuszony do dźwigania krzyża czuje jego ciężar jakby zwielokrotniony. Człowiek podejmujący krzyż z miłości prawie wcale nie odczuwa jego ciężaru. Życie potwierdza tę prawdę niemal na każdym kroku.
5. Śmierć na krzyżu
Są takie chwile w życiu, które całkowicie człowieka demaskują. Są takie chwile w życiu, kiedy człowiek pokazuje swoją prawdziwą twarz. Są takie chwile w życiu, kiedy można zobaczyć człowieka takim, jaki jest naprawdę. Taką chwilą jest śmierć, która zdejmuje wszystkie maski z ludzkiej twarzy.
W chwili swojej śmierci Chrystus powiedział: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”. Miłość wypełniała po brzegi życie Chrystusa. Śmierć na krzyżu była tego potwierdzeniem.
Czym jest wypełnione twoje życie? Co może ujawnić się w chwili twojej śmierci?
Tajemnice Chwalebne
1. Zmartwychwstanie
Jakże często w życiu bywa tak, że człowiek występuje przeciwko Bogu, że człowiek próbuje nawet walczyć z Bogiem, że człowiek wydaje na Boga wyrok. Tak było w życiu Chrystusa. Wydano na Niego wyrok, ukrzyżowano Go, a na Jego grób zatoczono wielki kamień. I zdawało się ludziom, że Chrystus przegrał.
Okazało się jednak, że Chrystus zwyciężył. On zmartwychwstał, a wobec tej prawdy ludzie byli całkowicie bezradni.
2. Wniebowstąpienie
Życie człowieka jest jakby równaniem z jedną niewiadomą. W ciągu kolejnych dni, miesięcy i lat człowiek próbuje to równanie rozwiązać, ale ostateczny wynik, ostateczne rozwiązanie wyłania się dopiero po śmierci.
W życiu człowieka ważny jest każdy dzień, ważna jest każda godzina, bo przecież decydują o wieczności, o zbawieniu czy potępieniu. Bo niebo człowiek może zdobyć tylko tutaj, na ziemi.
3. Zesłanie Ducha Świętego
Apostołowie zamknęli się w Wieczerniku. Byli pełni obaw i lęku. Myśleli teraz przede wszystkim o sobie, o swoim życiu, którego nie chcieli utracić. Jakby zapomnieli o Chrystusie, o powołaniu, o misji nauczania wszystkich narodów, o obowiązku głoszenia Ewangelii. Za zamkniętymi drzwiami czuli się bezpieczni.
Trzeba i nam zstąpienia Ducha Świętego, żebyśmy otworzyli nasze domy, żebyśmy nareszcie przestali się bać, żebyśmy odważnie głosili Chrystusa i Jego Ewangelię, żebyśmy zrozumieli, że wiara jest powołaniem do służby i powołaniem do dawania świadectwa.
Trzeba i tobie zstąpienia Ducha Świętego, żebyś potrafił otworzyć się na Boga i ludzi, żebyś przestał się bać wszystkiego i wszystkich, żebyś i ty stał się głosicielem Chrystusa.
4. Wniebowzięcie NMP
Maryja nie uczyniła ani jednego cudu. Ci, którzy Ją znali, z którymi żyła na co dzień, na pewno nie widzieli w Jej życiu nic nadzwyczajnego. Była zwyczajną, prostą, żydowską kobietą. A jednak to właśnie Ona została wzięta do nieba. Bo Ona umiała usłyszeć Bożą propozycję i umiała dać na nią odpowiedź. Niebo było odpowiedzią Boga na Jej życie.
W Kanie Galilejskiej Maryja powiedziała: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Ten, kto chciałby zdobyć niebo, powinien te słowa wziąć bardzo na serio. Bo niebo jest zawsze odpowiedzią na życie człowieka. Bo niebo jest zawsze nagrodą.
5. Maryja Królową Nieba i Ziemi
Co w twoim życiu jest najważniejsze? Na czym zależy ci najbardziej? Według jakich zasad postępujesz? Kogo słuchasz przede wszystkim: siebie czy Chrystusa i Maryi?
Nie możesz swojego życia ułożyć po swojemu, według własnego widzimisię. Bo życie mogłoby ci przecieknąć przez palce. Bo mógłbyś zmarnować twój największy skarb. Niech Chrystus stanie się twoim Królem, a Maryja twoją Królową. Wtedy będziesz mógł być spokojny o siebie, o swoją doczesność. Wtedy będziesz mógł być spokojny o swoją wieczność.
4
e1997