ROZWAŻANIA RÓŻAŃCOWE
Tajemnice Radosne
Bóg wkroczył w życie Maryi. Wyznaczył Jej drogę. Na słowa anioła Maryja odpowiedziała: „Jestem służebnicą Pańską ...”. Wytrwała na tej drodze, chociaż nie zawsze było to dla Niej łatwe.
Bóg również mnie wyznacza drogę. Czy zastanowiłem się jednak jakie są Boże zamiary względem mnie? Czy pytam o nie w modlitwie? Czego szukam w swoim życiu, czego chcę dokonać, ku czemu dążę? Czy mógłbym za Maryją odpowiedzieć na Boże wezwanie: „Jestem sługa, służebnicą Pańską?”
Tajemnica II – Nawiedzenie św. Elżbiety
Maryja zanosi swojej krewnej, św. Elżbiecie Boga – Człowieka, Jezusa Chrystusa.
Ja też mam dawać Boga światu, który u mnie, Jezusowego wyznawcy, oczekuje pomocy w dochodzeniu do Niego. Niestety, często moje świadectwo jest nieudolne, lub wręcz zniechęcające drugiego człowieka. Co jest przyczyną tej nieudolności? Może za dużo Boga na zewnątrz, na ustach – a za mało w życiu, w sercu?
Tajemnica III – Narodzenie Jezusa
Przyszedłeś Panie na świat, by zapewnić nas o miłości Ojca i pouczyć, że oczekuje On odpowiedzi na swoją miłość w dobroci świadczonej ludziom. „My miłujemy ponieważ Bóg sam pierwszy nas umiłował” (1J 19). Czy dbam o wzrost i rozwój miłości? Czy na miłość Boga odpowiadam życzliwością, bezinteresownością, dobrocią dla drugiego człowieka?
Tajemnica IV – Ofiarowanie Jezusa
Tajemnica V – Odnalezienie Jezusa
Matka też zmuszona była Go szukać. Bóg pozostanie zawsze tajemnicą dla człowieka. Człowiek nastawiony na doświadczenie, na pewność, boleśnie odczuwa swoje tragiczne nieraz pomyłki, zagubienia, oddalenia i niepokoje na drodze wiodącej do Niego. Czasem zapomina, że właśnie szukanie w niepewności i lęku jest prawdziwą, ludzką drogą do Boga.
Tajemnica I – Chrzest Jezusa w Jordanie
Chrześcijanin ma się upodabniać do Jezusa, „dążyć do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi” (Kol 3,2). Wypełniając zadanie chrześcijańskie, ma zdążać ku życiu wiecznemu, aby gdy ukaże się Chrystus, razem z Nim ukazać się w chwale (por. Kol 3,4).
Tajemnica II – Objawienie Jezusa na weselu w Kanie
Jezus uczynił pierwszy cud. Przemienił wodę w wino. Wino jest symbolem radości i wzajemnej miłości. Miłość, jak wino, może się wyczerpać. Potrzebny jest Jezus w życiu małżonków, w życiu każdego człowieka, aby zapobiegał zanikaniu miłości. Z Nim nasze codzienne życie, jak woda, będzie przemieniało się w wino, które będzie dawało człowiekowi radość, a Bogu chwałę. Umiejmy dostrzec obecność Boga w codziennych wydarzeniach.
Tajemnica III – Głoszenie Królestwa Bożego
Jezus wzywa ludzi do królestwa Bożego: Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie (Mt 4,7). Królestwo Boże rozpoczyna się w sercach ludzkich. Nawracanie się polega na przemianie wewnętrznej. Trzeba przyłożyć siekierę do korzenia własnego drzewa (por. Mt 3,10), bo źródło zła jest w człowieku, w źle używanej wolności (por. Mk 7,21). Nie bierzmy przykładu z tego świata, lecz przemieniajmy się przez odnawianie umysłu, abyśmy umieli rozpoznać wolę Bożą: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe (por. Rz 12,2). Kto przyjmie ducha Chrystusa, ten stanie się nowym człowiekiem i zacznie już żyć w wieczności. Módlmy się: „Przyjdź , Królestwo Twoje!”.
Tajemnica IV – Przemienienie na Górze Tabor
Boża bliskość, które Apostołowie doświadczyli na górze Tabor, miała umocnić ich wiarę i wlać odwagę na drodze za Jezusem. Naszemu życiu, pełnemu trudu, cierpienia i doświadczenia wiary przyświeca Ewangelia o przemienieniu Jezusa. Doznamy przemiany. Będziemy razem z Jezusem.
Matko Jezusa, pomagaj nam, abyśmy zawsze potrafili słuchać Twojego Syna i chętnie naśladować na drodze, na której się cierpi i umiera, ale także zwycięża.
Tajemnica V – Ustanowienie Eucharystii
Jak życie naturalne potrzebuje do wzrostu i istnienia pokarmu, tak życie duchowe potrzebuje Boskiego pokarmu. Takim pokarmem jest Eucharystia. Skąd nam to szczęście nie wysłowione, że Bóg pokarmem naszym się stał, że Jego serce z naszym złączone, że na tej ziemi niebo nam dał. Anielski Chlebie, witamy Ciebie, wieczny i żywy, Tyś Bóg prawdziwy. Tobie dzięki, miłość, cześć.
Tajemnica I – Modlitwa Jezusa w Ogrójcu
Po Ostatnie Wieczerzy Pan Jezus idzie do Ogrójca, gdzie modli się i krwawym potem oblewa powtarzając: „Ojcze nie moja, ale Twoja niech się stanie wola”. Jezus wie co Go czeka i trwoga napełnia Jego serce, ale zgadza się z wolą Ojca.
Słabi jesteśmy, ale Bóg żąda od nas heroizmu w przezwyciężaniu własnej słabości.
Panno Święta, pocieszaj wszystkie serca strwożone i dodaj siły słabej naturze ludzkiej do niesienia ciężaru!
Tajemnica II – Biczowanie Jezusa
Piłat każe Pana Jezusa biczować. Okrutni kaci biją Go bez litości. Jezus cierpliwie znosi razy, aby zadośćuczynić za grzechy ciała naszego, szczególnie za grzechy przeciw czystości.
Błagamy Cię Boże o nawrócenie grzeszników, zwłaszcza tych którzy gorszą innych i którzy pogrążeni są w nałogach pijaństwa i nieczystości, a dla siebie - o prawdziwą skromność w całym postępowaniu.
Tajemnica III – Cierniem Ukoronowanie Jezusa
Żołnierze wkładają na głowę Jezusa cierniową koronę. Sprawia Mu ona nieznośny ból, a do tego żołnierze przyodziawszy Go w szkarłatny płaszcz, drwią z Niego, nazywając Go Królem. Jezus znosi ten ból i upokorzenie za naszą pychę: pychę rozumu, woli i serca.
Umartwiajmy nasze zmysły, opanujmy miłość własną, upokorzmy się przed Bogiem!
Tajemnica IV – Dźwiganie Krzyża
Jezus skazany na śmierć dźwiga na Kalwarię krzyż, na który ma umrzeć. Krzyż jest ciężki. Jezus trzykrotnie upada.
Gdy cierpienie nas przygniata, trzeba ten krzyż przyjąć spokojnie, ochotnie i z radością, wierząc, że to cena odkupienia. Duchu Święty, Duchu Miłości, prawdy i męstwa, rozpal serca nasze miłością w przyjmowaniu krzyża i daj światło dla umysłów i serc naszych.
Tajemnica V – Śmierć Jezusa na Krzyżu
W mękach kona Pan. W ten sposób Baranek Boży gładzi grzechy świata. Niepojęta jest miłość Boga ku nam! W tej miłości przebaczającej musimy uczestniczyć, jeżeli chcemy dostąpić odkupienia. Bóg będzie dla nas miłosierny, pod warunkiem, że i my będziemy miłosierni. Prawem chrześcijańskiej miłości jest prawo przebaczenia!
Miłość Boga i miłość bliźnich niechaj uprosi nam Ta, która pod krzyżem została nam dana za Matkę i stała się Pośredniczką łask wszelkich. Prośmy Ją o to!
Trzeciego dnia po śmierci Pan Jezus zmartwychwstał w chwale i nieśmiertelności. Zwyciężył śmierć i grzech, piekło i szatana, a z Nim, przez Niego i w Nim, my zwyciężymy i zmartwychwstaniemy.
Czy wierzysz, że tak jest? Dlaczego jesteśmy tacy leniwi w służbie Bożej, jeżeli naprawdę wierzymy? Posilajmy się często Chlebem z nieba i przystępujmy do Komunii św. aby wiara nasza była stała! Prośmy o silną i żywą wiarę!
Tajemnica II – Wniebowstąpienie Jezusa
Czterdziestego dnia po zmartwychwstaniu Pan Jezus wstępuje do nieba. Aby „przygotować nam miejsce”. Niebo – to cel naszej wędrówki, to nasza ojczyzna prawdziwa. Na ziemi jesteśmy tylko przechodniami i niezależnie od tego, jakie jest nasze życie, czy urządziliśmy się tu wygodnie, czy nie, musimy ziemię opuścić.
Starajmy się czynić jak najwięcej dobra w tym okresie próby, jak najwięcej miłości okazywać ludziom, aby rozpowszechniać miłość ku Bogu, który nieskończenie jest wart miłości. Wzbudźmy w naszych sercach tęsknotę za niebem, prośmy o nią!
Tajemnica III – Zesłanie Ducha Świętego
W dzień Zielonych Świąt, Duch Święty w postaci ognistych języków zstępuje na Maryję i Apostołów, gdy są zatopieni w modlitwie.
Pamiętajmy o tym, że jesteśmy świątynią Ducha Świętego, który mieszka w nas. Starajmy się o skupienie ducha i czystość serca; przystępujmy często do sakramentów świętych, aby Duch Święty stale mieszkał w nas. Bądźmy wierni Jego natchnieniom.
Tajemnica IV – Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Matka Najświętsza z duszą i ciałem zostaje wzięta do nieba przez aniołów. Z nieba Maryja spogląda na nas nieustannie i zsyła nam łaski.
Zwracajmy się do Maryi o pomoc i opiekę na tym ziemskim padole, a zasłużymy sobie za Jej przyczyną na szczęśliwą śmierć. Matko dobrej śmierci, módl się za nami!
Tajemnica V – Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny w niebie
Maryja, Królowa nieba i ziemi, ukochana Córka Ojca Niebieskiego, Matka Najmilsza Syna i Oblubienica Ducha Świętego zostaje wyniesiona nad wszystkie stworzenia! Wielu ludzi nie chce uznać Jej panowania i obraża Ją swymi grzechami. Poprzez modlitwę różańcową i pokutę, do których wzywała nas Maryja w Fatimie, starajmy się przyspieszyć Jej triumf we wszystkich duszach na całym świecie, aby była w pełni Królową świata tak, jak jest Królową nieba!
Przyrzekamy zrobić wszystko, co leży w naszej mocy! Matko łaski Bożej, umocnij nas!
1
e1997