Ahern Jerry - Krucjata 03 - Poszukiwanie.pdf - ebooki Wojenne (piotredmundowicz3) - piotredmundowicz3

Jerry Ahern

Poszukiwanie

Krucjata 3

Przełożyła: Barbara Miruszewska

Dla Leslie – najwspanialszej czytelniczki książek!

Rozdział I

„Sarah, Michael, Ann... żyją. Boże!” – myślał Rourke. Szedł szybko przez las, zostawiając w tyle

zgliszcza swego domu. Kartka, którą Sarah przybiła na drzwiach stodoły, tkwiła teraz w jego

portfelu. Ale do czego potrzebny mu był teraz portfel? Prawo jazdy, legitymacja ubezpieczeniowa,

zezwolenie na broń... Szedł dalej, z Pythonem w skórzanym futerale na prawym biodrze, z dwoma

pistoletami typu Detonics pod kurtką, coltem CAR-15 w kaburze pod prawym ramieniem.

Prawie wszystko, co miał teraz w portfelu, wydało mu się bezużyteczne. Banknot studolarowy

z patrzącym zagadkowo Franklinem, karta CIA, karty kredytowe. Jedyną rzeczywiście ważną rzeczą

było zdjęcie żony – Sarah, syna Michaela i córki Ann. To zdjęcie i świstek papieru z nabazgraną

wiadomością były dla niego jedynymi realnymi rzeczami od wybuchu wojny. Spojrzał w górę, na

niebo i poprawił się: gwiazdy również były rzeczywiste i ziemia pod nogami – ale jak długo jeszcze

– nie wiedział. Dziwne chmury kłębiły się na nocnym niebie, zachody słońca co wieczór stawały się

bardziej czerwone, pogoda wyraźnie się zmieniała. Ile pocisków zostało wystrzelonych, ile bomb

zrzuconych tamtej, pierwszej nocy III wojny światowej? „Tak – pomyślał – będzie to

najprawdopodobniej ostatnia wojna w dziejach Ziemi”.

Zatrzymał się i znów spojrzał w górę. Niebo intrygowało go. Kiedy studiował medycynę,

interesował się tym, co pobudza człowieka do życia. Później, w tajnych służbach CIA, zajął się

czymś zgoła przeciwnym – zabijaniem. Nie stałby się przecież ekspertem od broni palnej przez

zwykły przypadek czy na korespondencyjnym kursie. Później, jako ekspert od spraw przeżycia, zajął

się znów tym, jak utrzymać pracę organizmu w trudnych, nietypowych warunkach. Paląc cygaro

zastanawiał się, czy Sarah i dzieci też patrzą na gwiazdy tej nocy. Czy gdzieś istnieje jeszcze zdrowy

rozsądek? Czasami żałował nawet, że on, Rourke, jest zupełnie normalny i zdrowy na umyśle – przez

to było mu ciężej.

Pomyślał o Paulu Rubensteinie, młodym żydowskim chłopaku z Nowego Jorku, lub raczej

miejsca, które kiedyś było Nowym Jorkiem. Paul tak bardzo różnił się od niego: nigdy nie jeździł na

motorze, nigdy nie strzelał. Rourke uważał go za swego największego sprzymierzeńca i przyjaciela.

John nie lubił jeździć motocyklem w ciemności. Jego Harley Low Rider był w doskonałym

stanie, ale Rourke przyzwyczaił się jeździć w goglach, a teraz miał tylko okulary przeciwsłoneczne.

Spojrzał na zegarek. Świetlista, czerwona tarcza wskazywała 6.30. Na horyzoncie zauważył

czerwonawą linię, nad nią kłębiły się gęste, białe chmury. Pył radioaktywny? Przypomniał sobie, że

musi sprawdzić licznik Geigera przymocowany do motoru. Drugi licznik zostawił Paulowi.

Był już kilka kilometrów od miejsca, gdzie ukrywał się ranny Paul, doskonale uzbrojony:

„Schmeisser”, browning typu High Power oraz karabin Steyr Mannlicher.

Obserwował horyzont. Słońce migotało za czerwieniejącymi chmurami. Ta czerwień niepokoiła

go. Poczuł nagły ścisk w żołądku: jak potoczy się życie, gdy znajdzie już Sarah, Michaela i Ann? Czy

zawsze już będą żyć w jego kryjówce, jak pierwotni ludzie? I w jakim świecie będą dorastały

dzieci?

Rourke wyobraził sobie, jak mówi któregoś dnia do syna:

– Michael, zostawiam ci opustoszałe i skażone tereny, na których nic nie wyrośnie przez wieki.

Skażoną wodę, której nie można pić, zatrute powietrze, którym nie można oddychać, ostatni ocalony

egzemplarz Encyklopedii, bo nie ma już nikogo, kto napisałby nową. Zostawiam ci też wspaniałą

znajomość języka, ale nie masz, niestety, do kogo mówić. Oto super motocykl – brakuje jednak

benzyny. Masz tu zestaw najlepszych pistoletów, jakie dotychczas wyprodukowano, ale skończyła się

amunicja. Ptaki i pszczoły, o których ci kiedyś opowiadałem, już wymarły. Jeśli znajdziesz kiedyś

dziewczynę, która nie stała się jeszcze morderczynią ani nie wpadła w obłęd, możecie przedłużyć

istnienie gatunku ludzkiego. Chociaż z pewnością będzie on ohydnie zdeformowany...

Popatrzył na wschód słońca. Czy będzie jeszcze następny? Słońce wschodziło, bo Ziemia

obracała się, ale gdy się zatrzyma? Pomyślał o tym, jak zakończy swoją wypowiedź do syna, gdy ten

osiągnie już wiek dojrzały:

– Baw się dobrze...

Rourke zatrzymał motor. Szarość na wschodzie kontrastowała z kolorem horyzontu, mgła o lekko

zgniłym zapachu układała się faliście nad ziemią. Nagle usłyszał strzały. Zgasił silnik, przełożył colta

CAR-15 do prawej ręki, zacisnął palce, zsiadł z motoru i ukrył się za drzewem. Przed nim rozciągała

się płaska równina, a dalej skupisko skał, gdzie ukrywał się Paul. Odgłos strzałów stawał się coraz

wyraźniejszy. Ujrzał zbliżające się postacie – kilkunastu mężczyzn, uzbrojonych, brudnych

i najwyraźniej – wyczerpanych.

Posuwali się powoli w kierunku skał. Strzelali, a Paul odpowiadał im ogniem. Twarz Rourke’a

rozjaśniła się w uśmiechu.

– Zaraz was dopadnę – wyszeptał do siebie.

Ahern Jerry - Krucjata 03 - Poszukiwanie.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: