badanie wodoprzepuszczalnosci gruntu w aparacie ITB_ZWK.doc

(88 KB) Pobierz

Wyznaczenie wskaźnika wodoprzepuszczalności gruntów niespoistych w aparacie typu ITB-ZW-k2 

OPIS TEORETYCZNY

Zdolność gruntu do przepuszczania wody siecią kanalików, utworzonych z jego porów, nazywa się wodoprzepuszczalnością.
Opór jaki stawia grunt przepływającej wodzie przy jej przepływie, zależy w głównej mierze od:

o        uziarnienia gruntów,

o        porowatości gruntów,

o        składu mineralnego szkieletu gruntowego i rodzaju kationu wymiennego,

o        temperatury wody (lepkości).

Miarą wodoprzepuszczalności gruntu jest tzw. stała k, zwana również stałą Darcy'ego, określająca zależność między spadkiem hydraulicznym i a prędkością przepływu wody w gruncie v:

v=ki

gdzie:

v - prędkość przepływu wody [m/s],
i - spadek hydrauliczny (liczba niemianowana),
k - współczynnik wodoprzepuszczalności, posiada miano prędkości [m/s];

Współczynnik wodoprzepuszczalności k równy jest prędkości przepływu v przy i = 1.

Stała k jest wielkością charakterystyczną dla danego ośrodka gruntowego, określa prędkość przepływu wody przez grunt przy temperaturze t=10oC.

Stała k gruntów drobnoziarnistych (gliny, iły) dochodzić może nawet do 10-12m/s, dla żwirów przekracza niekiedy 10-3m/s i może przyjmować wartości kilku mm na sekundę.

Współczynnik wodoprzepuszczalności dla gruntów niespoistych wyznacza się w celu oceny ich przydatności w drogownictwie (podsypka pod nawierzchnię), w budownictwie (obniżenie zwierciadła wody gruntowej przy pracach fundamentowych).
Znajomość stałej k dla gruntów spoistych jest potrzebna m.in. przy ekranizacji zapór ziemnych, grobli.

Współczynnik wodoprzepuszczalności oznacza się za pomocą:

o        badań laboratoryjnych,

o        badań polowych,

o        wzorów empirycznych.

CEL ĆWICZENIA

Celem ćwiczenia jest określenie wodoprzepuszczalności gruntu niespoistego. 

SPOSÓB WYKONANIA BADANIA

I Przygotowanie próbki do badania

Oznaczanie wykonuje się na próbkach o nienaruszonej strukturze. W razie niemożności pobrania próbki o nienaruszonej strukturze można oznaczenie wykonać na próbce naruszonej tzn. wsypanej do pierścienia. Wcześniej należy grunt wysuszyć do stałego ciężaru w temperaturze 105 - 110oC i schłodzić do temperatury pokojowej. Porowatość umieszczonej w pierścieniu próbki powinna być zbliżona do porowatości gruntu w warunkach naturalnych.

II Wykonanie badania

·         należy określić rodzaj badanego gruntu w wyniku przeprowadzonej analizy makroskopowej,

·         przed zamontowaniem pierścienia z próbką w aparacie należy pomierzyć wysokość i średnicę pierścienia oraz obliczyć powierzchnię przepływu A i wpisać te dane do formularza,

·         ułożyć na dnie pierścienia siatkę o wymiarach oczek kwadratowych 0,2 mm,

·         po wypełnieniu pierścienia gruntem, przykryciu drugą siatką i przykrywką od góry, wkładamy go do aparatu i przyciskamy obciążnikiem,

·         przeciągamy na zewnątrz rurkę odpowietrzającą,

·         dokręcamy cztery śruby,

·         rozpoczynamy napełnianie aparatu wodą. Wodę należy doprowadzić poprzez dolny dopływ do szerszego, zewnętrznego cylindra,

·         regulując dopływem (kran) i odpływem (zacisk) doprowadzamy do ustalenia się poziomu wody w zewnętrznym cylindrze na wysokości "6 cm",

·         jednocześnie kontrolujemy szczelność układu przez prawidłowe dokręcenie 4 śrub,

·         woda przepływająca przez próbkę "z dołu do góry" powinna po jakimś czasie (około 20 min.), wypełnić cylinder wewnętrzny a jej poziom ustali się sam na wysokości "1 cm",

·         po ustaleniu się zwierciadła wody w obydwu komorach aparatu, należy wykonać pięć pomiarów objętości wody Qi (w cylindrach szklanych) w czasach Ti,

·         jednocześnie dokonujemy pomiarów temperatury wody,

Rys. 1. Schemat przepływu wody "z dołu do góry"

·         następnie należy przeprowadzić to samo badanie przy odwrotnym kierunku przepływu wody tzn. przepływ przez próbkę będzie się teraz odbywał "z góry na dół" . W tym celu regulując dopływem i odpływem ustalamy poziom zwierciadła wody w cylindrze wewnętrznym na wysokości "9 cm". Woda będzie teraz przepływać przez próbkę od góry i przedostanie się przez nią do cylindra zewnętrznego. Po pewnym czasie poziom wody w cylindrze zewnętrznym ustali się sam na wysokości "1 cm".

Rys. 2. Schemat przepływu wody "z góry na dół"

·         podobnie jak poprzednio, lecz przy innym spadku hydraulicznym, dokonujemy pięciu pomiarów objętości wody Qi w czasach Ti,

·         mierzymy temperaturę wody,

·         obliczamy wyniki.

III Obliczanie wyników

Wskaźnik wodoprzepuszczalności kt przy temperaturze t [oC] należy obliczyć według wzoru:

gdzie:
Q - objętość wody [m3], która przepłynęła przez próbkę w czasie T [s],
A - powierzchnia przekroju próbki [m2],
i - spadek hydrauliczny, Dh/h,
Dh - różnica poziomów wody w cylindrach, [m]
h - wysokość próbki [m],

Otrzymany wskaźnik kt należy przeliczyć w odniesieniu do temperatury 10oC według wzoru:

w którym t oznacza temperaturę wody podczas badania.

Dla wszystkich pomiarów należy obliczyć współczynnik wodoprzepuszczalności. Wyniki przy tym samym spadku hydraulicznym nie powinny się różnić więcej niż o 5%. Wartości k10 przy przepływie "od dołu" i przy przepływie "od góry" nie powinny się różnić więcej niż 10%.
Ostatecznie przyjmujemy wartość k10 jako średnią arytmetyczną ze wszystkich wyników i porównujemy ją z wartościami "wzorcowymi".

 

3

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin