bezpieczenstwo_publiczne_wyklady_calosc(2)mun.doc

(322 KB) Pobierz
T

a. działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego,

b. wymiarowi sprawiedliwości, wyborom i referendum, porządkowi publicznemu, wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, jeżeli pozostają w związku             z korupcją lub działalnością godzącą w interesy ekonomiczne państwa,

c. finansowaniu partii politycznych, jeżeli pozostają w związku z korupcją,

d. obowiązkom podatkowym i rozliczeniom z tytułu dotacji i subwencji jeżeli pozostają w związku z korupcją lub działalnością godzącą w interesy ekonomiczne państwa,

2. kontrolę, mającą na celu:

a. ujawnianie i przeciwdziałanie przypadkom nieprzestrzegania przepisów ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne;

b. ujawnianie przypadków nieprzestrzegania określonych przepisami prawa procedur podejmowania i realizacji decyzji w przedmiocie: prywatyzacji i komercjalizacji, wsparcia finansowego, udzielania zamówień publicznych, rozporządzania mieniem jednostek lub przedsiębiorców oraz przyznawania koncesji, zezwoleń, zwolnień podmiotowych i przedmiotowych, ulg, preferencji, kontyngentów, plafonów, poręczeń i gwarancji kredytowych;

c. kontrolę prawidłowości i prawdziwości oświadczeń majątkowych lub oświadczeń o prowadzeniu działalności gospodarczej osób pełniących funkcje publiczne,

3. działalność analityczną: zjawisk występujących w obszarze właściwości CBA oraz informowanie w tym zakresie Prezesa Rady Ministrów, Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz Sejm i Senat.

ORGANIZACJA CBA

Kierownictwo:   Szef ,dwóch zastępców

Jednostki organizacyjne: Zarząd Operacyjno-Śledczy Zarząd Postępowań Kontrolnych Zarząd Operacji Regionalnych Zarząd Analiz i Ewidencji Zarząd Techniki Operacyjnej Gabinet Szefa Departament Ochrony Departament Kadr i Szkolenia Departament Finansów Departament Logistyki Samodzielny Wydział Prawny Samodzielny Wydział Inspekcji Zespół Audytu Wewnętrznego

 

SŁUŻBA WYWIADU WOJSKOWEGO

Służba Wywiadu Wojskowego (SWW) jest służbą specjalną, właściwą w sprawach ochrony przed zagrożeniami zewnętrznymi dla obronności Państwa, bezpieczeństwa i zdolności bojowej SZ RP oraz innych jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej

Do ustawowych zadań SWW należy:

1.          uzyskiwanie, gromadzenie, analizowanie, przetwarzanie i przekazywanie właściwym organom informacji mogących mieć istotne znaczenie dla:

a) bezpieczeństwa potencjału obronnego RP,

b) bezpieczeństwa i zdolności bojowej SZ RP;

c) warunków realizacji, przez SZ RP, zadań poza granicami państwa;

2.          rozpoznawanie i przeciwdziałanie:

a) militarnym zagrożeniom zewnętrznym godzącym w obronność RP,

b) zagrożeniom międzynarodowym terroryzmem;

3.  rozpoznawanie międzynarodowego obrotu bronią, amunicją i materiałami wybuchowymi oraz towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także rozpoznawanie międzynarodowego obrotu bronią masowej zagłady i zagrożeń związanych z rozprzestrzenianiem tej broni oraz środków jej przenoszenia;

4.  rozpoznawanie i analizowanie zagrożeń występujących w rejonach napięć, konfliktów i kryzysów międzynarodowych, mających wpływ na obronność państwa oraz zdolność bojową SZ RP, a także podejmowanie działań mających na celu eliminowanie tych zagrożeń;

5.  prowadzenie wywiadu elektronicznego na rzecz SZ RP oraz przedsięwzięć z zakresu kryptoanalizy i kryptografii;

6.  współdziałanie w organizowaniu polskich przedstawicielstw wojskowych za granicą;

7.  uczestniczenie w planowaniu i przeprowadzaniu kontroli realizacji umów międzynarodowych dotyczących rozbrojenia;

8.  podejmowanie innych działań przewidzianych dla SWW w odrębnych ustawach, a także umowach międzynarodowych, którymi Rzeczpospolita Polska jest związana.

Powyższe zadania  są realizowane poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Działalność SWW na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może być prowadzona wyłącznie w związku z jej działalnością poza granicami państwa.

 

SŁUŻBA KONTRWYWIADU WOJSKOWEGO

Podstawowe zadania SKW:

rozpoznawanie, zapobieganie oraz wykrywanie popełnianych przestępstw przez żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową, funkcjonariuszy SKW i SWW oraz pracowników SZ RP i innych jednostek organizacyjnych MON,  - współdziałanie z Żandarmerią Wojskową i innymi organami uprawnionymi do ścigania przestępstw,- realizowanie, w granicach swojej właściwości, zadań służby ochrony państwa,+,uzyskiwanie, gromadzenie, analizowanie, przetwarzanie i przekazywanie właściwym organom informacji mogących mieć znaczenie dla obronności państwa, bezpieczeństwa lub zdolności bojowej SZ RP lub innych jednostek organizacyjnych MON, oraz podejmowanie działań w celu eliminowania ustalonych zagrożeń, +,prowadzenie kontrwywiadu radioelektronicznego oraz przedsięwzięć z zakresu ochrony kryptograficznej i kryptoanalizy; +uczestniczenie w planowaniu i przeprowadzaniu kontroli realizacji umów międzynarodowych dotyczących rozbrojenia; + ochrona bezpieczeństwa jednostek wojskowych, innych jednostek organizacyjnych MON oraz żołnierzy wykonujących zadania służbowe poza granicami państwa, + ochrona bezpieczeństwa badań naukowych i prac rozwojowych zleconych przez SZ RP i inne jednostki organizacyjne MON oraz produkcji i obrotu towarami, technologiami i usługami o przeznaczeniu wojskowym zamówionymi przez SZ RP i inne jednostki organizacyjne MON, + podejmowanie działań, przewidzianych dla SKW, w innych ustawach, a także umowach międzynarodowych, którymi Rzeczpospolita Polska jest związana.

SŁUŻBA  KONTRWYWIADU  WOJSKOWEGO         

Zadania SKW obejmują również rozpoznawanie oraz wykrywanie przestępstw, popełnionych we współdziałaniu z żołnierzami pełniącymi czynną służbę wojskową, funkcjonariuszami SKW i SWW lub pracownikami SZ RP i innych jednostek organizacyjnych MON.

Działalność SKW poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej może być prowadzona w związku z jej działalnością na terytorium państwa wyłącznie w zakresie realizacji zadań określonych w ustawie

 

Służba Kontrwywiadu Wojskowego przy realizacji swoich działań współdziała:

    ze Sztabem Generalnym Wojska Polskiego i innymi komórkami organizacyjnymi Ministerstwa Obrony Narodowej oraz dowódcami rodzajów SZ RP, okręgów wojskowych, garnizonów wojskowych i jednostek wojskowych,

    odpowiednimi organami, służbami i instytucjami podległymi ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych,

    odpowiednimi organami i jednostkami organizacyjnymi podległymi ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych,

           odpowiednimi organami, służbami i instytucjami podległymi ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych,

           innymi organami, służbami i instytucjami uprawnionymi do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych.

SŁUŻBA KONTRWYWIADU WOJSKOWEGO

Szef SKW kieruje podległą służbą bezpośrednio lub przez swoich zastępców oraz dyrektorów (kierowników) jednostek organizacyjnych SKW

W skład SKW wchodzą następujące jednostki organizacyjne: Gabinet Szefa SKW Zarząd Studiów i Analiz Zarząd Operacyjny Zarząd Ochrony  Sił  Zbrojnych Biuro Ochrony Informacji Niejawnych Biuro Techniki i Obserwacji Biuro Radiokontrwywiadu

Biuro Łączności i Informatyki Biuro Bezpieczeństwa Teleinformatycznego Biuro Spraw Wewnętrznych Biuro Logistyki Biuro Finansów Biuro Ewidencji i Archiwum Biuro Kadr i Szkolenia Biuro Prawne Biuro Pełnomocnika Ochrony Zespół Audytu Wewnętrznego

Inspektoraty SKW:

Gdynia Kraków Lublin Poznań Warszawa

 

PAŃSTWOWA STRAŻ POŻARNA

- zawodowa, umundurowana i wyposażona w specjalistyczny sprzęt formacja, przeznaczona do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami.

Do podstawowych zadań Państwowej Straży Pożarnej należy:

  1)   rozpoznawanie zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń,

  2)   organizowanie i prowadzenie akcji ratowniczych w czasie pożarów, klęsk żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń,

  3)   wykonywanie pomocniczych specjalistycznych czynności ratowniczych w czasie klęsk żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń przez inne służby ratownicze,

  4)   kształcenie kadr dla potrzeb Państwowej Straży Pożarnej i innych jednostek ochrony przeciwpożarowej oraz powszechnego systemu ochrony ludności,

  5)   nadzór nad przestrzeganiem przepisów przeciwpożarowych,

  6)   prowadzenie prac naukowo-badawczych w zakresie ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony ludności,

  7)   (1) współpraca z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych  w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.

ORGANIZACJA PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ

 

SYSTEM  KSZTAŁCENIA  PSP TWORZĄ:

    15 ośrodków szkolenia w komendach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej

    1 Szkoła Podoficerska Państwowej Straży Pożarnej w Bydgoszczy

    3 szkoły aspirantów Państwowej Straży Pożarnej w Krakowie, Częstochowie i Poznaniu  (w randze szkół policealnych) kształcące           w zawodzie technik pożarnictwa

    1 Szkoła Główna Służby Pożarniczej w Warszawie, kształcąca na studiach pierwszego stopnia - inżynierów pożarnictwa oraz na studiach drugiego stopnia - magistrów inżynierów pożarnictwa

 

KRAJOWY SYSTEM RATOWNICZO-GAŚNICZY (KSRG)

Zaczął funkcjonować w Polsce od 1995 r.

Podstawowy cel:

ochrona życia, zdrowia, mienia lub środowiska poprzez: walkę z pożarami i innymi klęskami żywiołowymi, ratownictwo techniczne, chemiczne i od 1997 r. również poprzez ratownictwo ekologiczne i medyczne
Założenie w budowie systemu :

stworzenie jednolitego i spójnego układu, skupiającego powiązane ze sobą różne podmioty ratownicze, tak aby można było podjąć skutecznie każde działanie ratownicze

Zadania:
(KSRG) stanowi integralną część bezpieczeństwa wewnętrznego państwa, obejmującą: prognozowanie, rozpoznawanie i zwalczanie pożarów, klęsk żywiołowych lub innych miejscowych zagrożeń

 

Konstrukcja systemu zakłada, że zasady realizacji podstawowych zadań ratowniczych są niezmienne i dostosowane do specyfiki wszelkiego rodzaju zdarzeń, również zdarzeń masowych lub klęsk żywiołowych, kiedy siły i środki ratownicze są niewystarczające, a organizacja działań ratowniczych wymaga modyfikacji priorytetów oraz dokonania uproszczeń w procedurach działania

OBRONA CYWILNA (OC)

                                                                   CEL:

    ochrona ludności, zakładów pracy i urządzeń użyteczności publicznej, dóbr kultury

    ratowanie i udzielanie pomocy poszkodowanym w czasie wojny

    współdziałanie w zwalczaniu klęsk żywiołowych i zagrożeń środowiska oraz usuwaniu ich skutków *

Podstawowe jednostki organizacyjne: formacje obrony cywilnej

Formacje tworzą w drodze rozporządzenia ministrowie, a wojewodowie, starostowie, wójtowie lub burmistrzowie (prezydenci miast) – w drodze zarządzenia, uwzględniając w szczególności: skalę występujących zagrożeń, rodzaj formacji, ich przeznaczenie oraz stan osobowy i organizację wewnętrzną

Formacje obrony cywilnej mogą tworzyć także pracodawc

 *Zgodnie z art. 137 ustawy z dnia z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej                (tekst jednolity, Dz.U. 2004, Nr 241, poz. 2416 z późn. zm.)

 

STRUKTURA OC :Szef Obrony Cywilnej Kraju Szef obrony cywilnej województwa Szef obrony cywilnej powiatu

Szef obrony cywilnej gminy  Szefowie obrony cywilnej: w instytucjach w przedsiębiorstwach w społecznych organizacjach ratowniczych

w innych jednostkach organizacyjnych działających na obszarze gminy

ZADANIA OC:

 służba ostrzegawcza ewakuacja przygotowanie i organizowanie schronów obsługa środków zaciemnienia ratownictwo

służby medyczne, włączając w to pierwszą pomoc oraz opiekę religijną walka z pożarami wykrywanie i oznaczanie stref niebezpiecznych

odkażanie i inne podobne działania ochronne dostarczanie doraźnych pomieszczeń i zaopatrzenia

doraźna pomoc dla przywrócenia i utrzymania porządku w strefach dotkniętych klęskami doraźne przywrócenie działania niezbędnych służb użyteczności publicznej doraźne grzebanie zmarłych pomoc w ratowaniu dóbr niezbędnych dla przetrwania

dodatkowe rodzaje działalności, niezbędne dla wypełnienia któregoś z zadań wyżej wymienionych, w tym planowanie i prace organizacyjne

 

Wykład 3 T.3. SYTUACJE KRYZYSOWE I KRYZYSY BEZPIECZEŃSTWA ORAZ SPOSOBY ZAPOBIEGANIA IM

OKRESY (STANY) FUNKCJONOWANIA PAŃSTWA W KONTEKŚCIE BEZPIECZEŃSTWA

Sytuacja kryzysowa na tle okresów funkcjonowania państwa

Kryterium rozróżniania okresów funkcjonowania państwa jest występowanie (lub jego brak) bezpośredniego zagrożenia jego żywotnych interesów (narodowych) oraz skala tego zagrożenia

Pokój jest pojęciem najczęściej używanym w nauce i praktyce stosunków międzynarodowych - i to w różnych kontekstach oraz znaczeniach

Pokój – okres normalny funkcjonowania państwa ,tj. bez zagrożenia jego żywotnych interesów, w którym może ono osiągać zamierzone cele polityczne

Dwa  rozróżnienia pokoju:

           negatywny- przeciwieństwo wojny;

    pozytywny- oprócz wojny, oznacza również:brak wrogości miedzy państwami pokojowe współistnienie i przyjazne stosunki

eliminacja nierówności społecznych, mogących prowadzić do konfliktów ustanowienie sprawiedliwych struktur społecznych w państwach

ELEMENTY  TEORII  KRYZYSU

1.Pojęcie sytuacji kryzysowej i kryzysu.Przyczyny stanów krytycznych.Mechanizm  procesu kryzysowego  .Perspektywy badawcze w badaniach nad kryzysami

Wyróżniamy dwa , hierarchiczne stany krytyczne:                               

           kryzys i  sytuacja kryzysowa

Stany krytyczne są związane z funkcjonowaniem całej rzeczywistości. Dotyczą wszystkich poziomów organizacji świata:

podorganicznego - przyrody martwej organicznego - przyrody żywej nadorganicznego człowieka i społeczeństwa

 

DEFINICJE  SYTUACJI  KRYZYSOWEJ  I  KRYZYSU(państwa)

Sytuacja kryzysowa – okres  funkcjonowania państwa , w którym  zaczyna  się i jest kontynuowany proces  jego destabilizacji

Obejmuje :

           okres wzrostu nieefektywności,

           okres kryzysu  (w wypadku interwencji - wprowadzenia zmiany relewantnej (właściwej),

           okres jego przezwyciężania (powrotu do normalności)

Kryzys – okres najwyższej destabilizacji ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin