Karta płatnicza to elektroniczny środek płatniczy wydawany przez banki, który stanowi podstawowe narzędzie zdalnego dostępu do pieniędzy zgromadzonych na rachunku bankowym. Pozwala ona na podejmowanie gotówki z bankomatu i/lub dokonywanie bezgotówkowych płatności za towary i usługi. Stanowi ekwiwalent gotówki (nie pieniądza) i umożliwia regulowanie płatności w sposób bezgotówkowy.

Początkowo karta płatnicza była kawałkiem blaszki z wytłoczonymi danymi okaziciela (karta rabatowa). Dziś wykonana jest z masy plastycznej o znormalizowanych wymiarach 54 mm x 86 mm. Karta jest własnością wystawcy (banku). Okazicielowi służy do regulowania płatności na warunkach ustalonych przez jej wystawcę. Uporządkowanie zasad wydawania kart przez wystawców doprowadziło do ustalenia standardów oznaczeń kart poszczególnych systemów.

Pierwsze karty funkcjonujące na podobnych zasadach do kart współczesnych pojawiły się w Stanach Zjednoczonych na początku XX wieku. Ówczesne karty stanowiły upoważnienie do odebrania zamówionego towaru i zapisania kredytu na rachunku klienta. Wydawały je duże sieci sklepów i stacje benzynowe. W 1950 r. powstała firma Dinners Club, która zajmowała się wydawaniem kart umożliwiających bezgotówkowe płatności w restauracjach i hotelach. Posiadacz karty na koniec miesiąca dostawał pocztą zestawienie dokonanych transakcji z prośbą o uregulowanie zadłużenia. W ten sposób powstała pierwsza organizacja zajmująca się wydawaniem kart. Pierwszą kartą kredytową wydaną przez bank była BankAmericard oferowana przez Bank of America od 1958 r.

W Polsce w latach 80. bank Pekao SA wydał pierwsze karty identyfikacyjne i zainstalował pierwszy bankomat. W roku 1990 ze struktur firmy ORBIS wyodrębniono dział zajmujący się akceptacją kart, tworząc spółkę PolCard. Pierwszą kartę Visa wydał w 1991 r. Bank Inicjatyw Gospodarczych SA.

Obecnie największymi organizacjami zajmującymi się wydawaniem kart płatniczych na świecie są:

·       Visa International

·       MasterCard International

·       Dinners Club

·       American Express

·       JCB

Kryteriów podziału kart jest bardzo dużo. Podstawowym wyróżnikiem jest jednak funkcja płatnicza. Rozróżniamy w ten sposób karty płatnicze i niepłatnicze.

Karty niepłatnicze to osobny segment rynku. W Polsce często może to być zwykły kawałek kartki zatopiony w folii, jednak coraz częściej pojawiają się karty rabatowe odpowiadające standardom światowym.

Karta płatnicza w wielu krajach określana jest jako karta kredytowa (dotyczy to zwłaszcza krajów anglosaskich), ponieważ wśród kart wydawanych w tych krajach od początku dominują karty kredytowe. Generalnie jednak karta płatnicza jest pojęciem szerszym niż karta kredytowa.

Karty płatnicze można podzielić ze względu na charakter umowy i rodzaj rozliczeń pomiędzy klientem a organizacją wystawiającą karty na:

·       debetowe – wydawane do rachunku bankowego. Obciążają konto posiadacza kwotą transakcji w momencie jej wykonywania. Kwota transakcji nie może przekroczyć stanu konta posiadacza karty.

·       typu "charge" (tzw. obciążeniowe) – połączenie karty kredytowej i debetowej. Karty te są wydawane posiadaczowi rachunku bankowego. Bank udziela mu kredytu i co jakiś czas (najczęściej w 1 miesiąc) wystawia rozliczenie, którego równowartość pobiera z jego konta.

·       kredytowe – związane z przyznaniem przez bank limitu kredytowego. Bank udziela kredytu posiadaczowi karty (zazwyczaj oprocentowanego). Użytkownik karty okresowo dostaje rozliczenie transakcji wykonanych kartą.

·       przedpłacone – dokonanie transakcji tą kartą wymaga wcześniejszego zasilenia karty kwotą, do wysokości której autoryzowane są transakcje. Karta taka nie jest związana z rachunkiem osobistym i może być wydana „na okaziciela”, tzn. bez personalizacji karty jako np. karta podarunkowa.

Karta debetowa (ang. Debit Card)

To karta wydawana najczęściej do rachunku ROR, niezależnie od wysokości wpływów. Łączy w sobie funkcję płatniczą i bankomatową. Najczęściej kartą debetową można posługiwać się do wysokości aktualnego stanu rachunku ewentualnie powiększonego o dostępny limit zadłużenia (debet lub kredyt).

Niektóre banki wydają jednak karty debetowe funkcjonujące w oparciu o limity (np. tygodniowe lub miesięczne). Wówczas posiadacz może dokonywać transakcji do wysokości przyznanego limitu, niezależnie od aktualnego stanu rachunku. Zdarza się, że banki stosują oba rozwiązania jednocześnie – posiadacz karty może dokonywać transakcji do wysokości przyznanego limitu, jednak nie większej niż wynosi aktualne saldo rachunku. Z reguły ustalony limit dotyczy wszystkich operacji. Niektóre banki umożliwiają jednak ustalenie osobnych limitów dla transakcji gotówkowych i bezgotówkowych.

Opłaty związane z wydaniem takiej karty na rynku polskim wahają się w od 0 do 250 PLN. Samo korzystanie z kart debetowych wiąże się z niewielkimi kosztami. Transakcje bezgotówkowe, a więc wszystkie płatności kartą w punktach handlowo-usługowych są bezpłatne. Jeśli chodzi o wypłatę gotówki, opłaty są już zróżnicowane. Jeżeli wypłata zostanie dokonana w bankomatach banku, w którym prowadzony jest rachunek, to na ogół bank nie pobierze prowizji. Są jednak wyjątki. Niektóre banki za taką operację naliczą opłatę od 1 do 5 PLN. Inaczej sytuacja wygląda, jeśli gotówka będzie wypłacana w bankomacie innego banku. W takim przypadku większość banków nalicza opłatę, określając ją procentowo od wypłacanej kwoty (od 1% do 5%).

Transakcje dokonane przy użyciu tej karty rozliczane są natychmiast po otrzymaniu przez bank informacji o ich przeprowadzeniu, a każda z transakcji na bieżąco obciąża rachunek użytkownika, dzięki czemu może on łatwo kontrolować wydatki. Nie ma jednak możliwości płacenia taką kartą za zakupy telefoniczne czy transakcje internetowe.

Karta obciążeniowa (ang. Charge Card) oraz karta z odroczonym terminem płatności (ang. Deferred Debit Card)

Różnica pomiędzy kartą obciążeniową a kartą z odroczonym terminem płatności uwidacznia się wyłącznie w momencie rozliczania transakcji. W przypadku karty obciążeniowej bank przedstawia posiadaczowi rozliczenie i oczekuje całkowitego spłacenia zobowiązań w przeciągu określonego czasu (np. dwóch tygodni). Natomiast w przypadku karty z odroczonym terminem płatności bank automatycznie pobiera całą należność za wykonane transakcje z rachunku posiadacza karty.

Funkcjonowanie kart typu „charge” opiera się na dwóch podstawowych zasadach:

·       dla każdego posiadacza karty ustala się tzw. miesięczny limit wydatków, do wysokości którego może on dokonywać transakcji w ciągu miesiąca,

·       raz w miesiącu (w dniu rozliczenia karty) bank sumuje wszystkie dokonane transakcje (gotówkowe i bezgotówkowe) i przedstawia je do rozliczenia posiadaczowi karty.

Bank wydaje karty obciążeniowe swoim klientom, którzy już od pewnego czasu (zwykle jest to okres co najmniej 3 miesięcy) posiadają w nim rachunek. W przypadku przenoszenia konta osoba zainteresowana otrzymaniem takiej karty może przedłożyć historię posiadania rachunku z poprzedniego banku. Posiadacz karty korzysta z pieniędzy banku do kwoty ustalonej limitem, który nie jest zależny od bieżącego salda rachunku. Jest to pożyczka, na jaką umawia się klient z bankiem i którą raz w miesiącu zobowiązany jest wpłacić na własne konto wraz z prowizjami – wówczas istotne jest już saldo bieżące rachunku.

Już przy wydaniu karty należy liczyć się z kosztem od 0 do 400 PLN. Większość banków pobiera również prowizję od transakcji zarówno gotówkowych, jak i bezgotówkowych, dokonywanych kartą typu „charge”. Prowizje te są określane procentowo i mieszczą się w przedziale od 0 do 1,5% przy operacjach bezgotówkowych i od 0 do 4% przy wypłacie gotówki, niezależnie od tego, czy wypłata zostanie dokonana w bankomacie banku, który wydał kartę, czy innego banku, opłata zostanie naliczona.

Dla klienta korzystniejsze jest więc posługiwanie się kartą „charge” w przypadku transakcji bezgotówkowych, natomiast wypłata gotówki jest bardziej opłacalna przy użyciu karty innego rodzaju. Karta obciążeniowa umożliwia wykonywanie transakcji telefonicznych i internetowych. W razie kradzieży lub zgubienia karty, jej zablokowanie może okazać się jednak długim procesem.

Dzień rozliczenia karty z reguły ustalany jest przez bank (np. każdego piątego dnia miesiąca). Niektóre banki umożliwiają posiadaczom kart ustalenie odpowiadającego im dnia rozliczenia.

Karta kredytowa (ang. Credit Card)

To typ karty bankowej, której uzyskanie najczęściej nie wiąże się z koniecznością otwierania rachunku w banku. Jedynym warunkiem jej uzyskania jest posiadanie odpowiedniej zdolności kredytowej.

Jeśli karta wydawana jest w ramach istniejącego już rachunku, oznacza to najczęściej, że do karty kredytowej tworzone jest osobne konto kredytowe (w ramach posiadanego rachunku) i wszelkie transakcje wykonane kartą obciążają właśnie to konto.

Na podstawie rozbudowanego formularza o wydanie karty (zawierającego szczegółowe pytania dotyczące sytuacji finansowej przyszłego posiadacza) bank ustala tzw. limit kredytowy – czyli maksymalną kwotę zadłużenia, do wysokości której posiadacz może dokonywać transakcji swoją kartą.

Opłaty za wydanie karty są zróżnicowane i wynoszą od 0 do nawet 900 PLN. Często jednak są one wydawane w ramach promocji bezpłatnie, ale już za wznowienie karty zostanie pobrana opłata.

Wszystkie transakcje bezgotówkowe są bezpłatne, ale bank pobiera prowizję za każdą wypłatę gotówki (od 0 do 4%). Przy korzystaniu z kart kredytowych należy się również liczyć z dodatkowym kosztem, jakim jest oprocentowanie kredytu na karcie. W zależności od banku wynosi ono od 12,5 do 22%. Niektóre banki oferują promocyjne warunki i oprocentowanie od 0 do 9,9%, ale dotyczy ono zwykle pierwszych 6 miesięcy od dnia podpisania umowy. Tu należy zwrócić uwagę na to, jakie będzie oprocentowanie po okresie promocyjnym.

Zwykle naliczanie odsetek rozpoczyna się po pewnym czasie, który wynosi od 46 do 61 dni. Nie zawsze jednak jest to okres nieoprocentowanego kredytu. Większość z banków nalicza odsetki od wszystkich wypłat gotówkowych, jak również wówczas, gdy spłacona zostanie tylko wymagana kwota minimalna (5–10%). Kredyt nieoprocentowany dotyczy więc sytuacji, kiedy dokonywane są tylko transakcje bezgotówkowe i całe zadłużenie zostanie spłacone w wyznaczonym przez bank terminie. Sposób naliczania odsetek czy zasady spłaty kredytu ustalane są indywidualnie przez każdy bank.

Raz w miesiącu bank wysyła posiadaczowi karty zestawienie transakcji i informuje o kwocie zaciągniętego kredytu przy jej użyciu. Banki z reguły wymagają stałej, comiesięcznej spłaty części zaciągniętego kredytu, pozostałą część traktując jako wysokooprocentowany kredyt.

Kredyt przyznany posiadaczowi karty jest kredytem odnawialnym, czyli każda spłata zadłużenia zwiększa dostępny limit do dokonywania dalszych transakcji z użyciem karty.

Karta kredytowa jest opłacalna dla banku, ponieważ oprócz pobieranych opłat za wydanie karty czy prowizji od transakcji, bank czerpie zyski również z udzielonego kredytu, którego oprocentowanie jest z reguły dużo wyższe od przeciętnego. Wydawanie kart kredytowych wiąże się jednak ze znacznym ryzykiem, ponieważ jest to kredyt bez zabezpieczenia.

Jak widać, koszty związane z użytkowaniem kart płatniczych są bardzo zróżnicowane i uzależnione nie tylko od ich rodzaju, lecz także od banku wydającego karty. Najniższe koszty wiążą się z korzystaniem z karty debetowej. Najwyższe opłaty dotyczą kart do rachunków firmowych oraz niektórych kart prestiżowych do rachunków wirtualnych.

Aby dokonać najlepszego wyboru, trzeba o kartach wiedzieć nieco więcej niż rzeczy podstawowe. Taka wiedza opłaca się, szczególnie że dziś prawie w każdym sklepie można taką kartą zapłacić, na każdym rogu stoi bankomat, a portfele mamy coraz grubsze od pieniędzy… tyle że plastikowych.

Zgodnie z Ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe, karta płatnicza – to karta identyfikująca wydawcę i upoważnionego posiadacza, uprawniająca do wypłaty gotówki lub dokonywania zapłaty, a w przypadku karty wydanej przez bank lub instytucję ustawowo upoważnioną do udzielania kredytu – także do dokonywania wypłaty gotówki lub zapłaty z wykorzystaniem kredytu. Często jednak karty płatnicze nazywa się kartami kredytowymi, mając na myśli wszystkie rodzaje kart. Nie tylko te karty kredytowe sensu stricto, ale także debetowe, obciążeniowe czy przedpłacone. Wynika to częściowo z tradycji (karty kredytowe były pierwszymi kartami, jakie zostały wprowadzone do użycia), a częściowo z braku orientacji w rodzajach kart. Wiele sklepów internetowych deklaruje możliwość płacenia kartami kredytowymi. W rzeczywistości sklepy te oferują możliwość płacenia także innymi kartami, jak choćby tymi kartami debetowymi, które mają możliwość dokonywania płatności zdalnych. Jednak takie pomieszanie pojęć funkcjonuje i jest dosyć częste.Warto zdawać sobie z tego sprawę. Choćby dlatego, aby zdawać sobie sprawę, gdzie i czym naprawdę uda nam się zapłacić.

Rodzaje kart płatniczych:

Karty debetowe – to karty z pomocą których masz dostęp do pieniędzy na swoim rachunku bankowym. Płacąc kartą debetową w sklepie lub innym punkcie usługowym automatycznie obciążasz swój rachunek bankowy. Stąd możesz wydać tylko tyle pieniędzy, ile masz na swoim koncie w banku.

Karty kredytowe – płacąc kartą kredytową zaciągasz kredyt w ciężar karty. Okres bezodsetkowy trwa do dnia rozliczeniowego. W dniu rozliczeniowym możesz spłacić cały zaciągnięty kredyt lub rozłożyć spłatę w czasie, ale wtedy zmuszony już jesteś płacić odsetki od takiego kredytu.

Karty obciążeniowe – (typu: charge) – karta obciążeniowa powiązana jest z rachunkiem bankowym (tak jak karta debetowa), ale swoim działaniem bardziej przypomina kartę kredytową, ponieważ posiadacz karty korzysta z przyznanego przez bank limitu kredytowego (dokonując zakupu kartą obciążeniową nie musisz posiadać środków na rachunku). W odróżnieniu jednak od karty kredytowej, po zakończeniu okresu rozliczeniowego, w wyznaczonym dniu spłaty, zaciągnięty kredyt musi zostać spłacony w całości (nie ma możliwości tylko spłaty minimalnej).

Karty przedpłacone – nazywane także elektronicznymi portmonetkami – nie wymagają posiadania rachunku bankowego, ponieważ nie są powiązane z rachunkiem. Są to karty na okaziciela, które możesz zasilać (przedpłacać) środkami w pewnej wysokości i płacić nimi do wyczerpania się środków na karcie. Są to raczej karty do drobniejszych zakupów. Elektroniczny odpowiednik gotówki.

Karty wypukłe i karty płaskie

Karta wypukła – (inaczej: karta tłoczona, karta embosowana). Zgodnie z nazwą, karta ta posiada wytłoczone, wypukłe oznaczenia:

·         numer karty,

·         daty ważności,

·         imię i nazwisko (albo nazwa) posiadacza karty.

Z kolei karta płaska te dane ma nadrukowane, nie tłoczone (uwaga: istnieją karty płaskie, na których NIEKTÓRE z tych danych są wytłoczone). Często można spotkać się z przekonaniem, że karty wypukłe umożliwiają dokonywanie transakcji w Internecie, podczas gdy płaskie nie. Nie jest to prawda. Istnieją karty płaskie, którymi z powodzeniem zapłacisz w Internecie. Innym częstym nieporozumieniem jest twierdzenie, że wszystkie karty kredytowe są wytłoczone, podczas gdy debetowe są płaskie. To także nie jest prawdą. Są karty kredytowe płaskie i debetowe wytłoczone. To, co najbardziej odróżnia te dwa rodzaje kart (poza samym embosowaniem, czyli wytłaczaniem wypukłodruku) jest fakt, że kartą płaską nie zapłacisz w sklepach wyposażonych w terminale starego typu, tzw. imprintery (”żelazka”). Ponieważ karty te wymagają autoryzacji w terminalach elektronicznych (POS). Dlatego starając się określić różnice między kartami tłoczonymi i płaskimi należy posługiwać się stwierdzeniami “częściej i “na ogół”. Żelazne reguły trudno tu odnaleźć:

·         częściej embosuje się karty kredytowe, niż płaskie,

·         częściej to karty wytłoczone służą do transakcji zdalnych, choć niektóre płaskie także mają tę funkcjonalność,

·         łagodniejsze kryteria stosuje się na ogół przy wydawaniu kart płaskich,

·         karty wytłoczone są bardziej niż płaskie użyteczne za granicą.

Karty zbliżeniowe Karta zbliżeniowa to odpowiedź na jedną z niedogodności posługiwania się tradycyjnymi kartami płatniczymi. Kto nie zna sytuacji, kiedy stoi w kolejce w sklepie, bardzo się śpieszy, a osoby stojące przed nim jedna po drugiej płącą kartami kredytowymi. Okres oczekiwania na autoryzację kolejnych kart, kiedy terminal łączy się z systemem bankowym, zdaje się w takich sytuacjach dłużyć w nieskończoność. Płatność z użyciem karty zbliżeniowej jest dużo szybsza. Jest nawet szybsza niż płatność gotówkowa. Płacąc kartą zbliżeniową nie musisz wkładać karty do terminalu ani przeciągać jej przez czytnik. Wystarczy, że zbliżysz swoją kartę na odległość kilku centymetrów do specjalnego czytnika, do którego wcześniej wprowadzono kwotę transakcji, a płatność zostanie dokonana. Płatność zostaje dokonana w ułamku sekundy. W przypadku niewielkich wartości transakcji często nie musisz nawet wprowadzać kodu PIN ani składać podpisu. Warto wiedzieć, że czytniki zbliżeniowe uruchamiają się tylko po wprowadzeniu do nich kwoty transakcji. Potem wracają do trybu czuwania. Nie ma więc niebezpieczeństwa dokonania transakcji przypadkowo przesuwając kartę przed czytnikiem. Karta zbliżeniowa to szybka, bezpieczna płatność, która drastycznie skróci kolejki w wielu sklepach.

Karty chipowe i karty magnetyczne Karta z chipem Informacje na kartach płatniczych mogą zostać zapisane przy użyciu różnych technologii. Naturalnie sposób zapisania informacji wymusza potem kompatybilny sposób jej odczytu. Tam, gdzie informacje zapisane są na pasku magnetycznym, mamy do czynienia z kartą magnetyczną. Karty wykorzystujące mikroprocesor to karty chipowe (karty z mikroprocesorem, karty elektroniczne, “smard cards“). Karty, które posiadają zarówno pasek magnetyczny, jak i mikroprocesor (chip), to karty hybrydowe. Karty chipowe posiadają znacznie podwyższoną funkcjonalność: mieszczą więcej danych, są bardziej elastyczne w użytkowaniu, pozwalają na większą ilość zastosowań A przede wszystkim są bezpieczniejsze, gdyż chronią Cię przed skimmingiem.

Jak się chronić przed skimmingiem? Skimming to nielegalne i bez wiedzy właściciela skopiowanie paska magnetycznego karty płatniczej i wykorzystanie tak uzyskanych danych do dokonywania transakcji: do wykonywania płatności za towary i usługi, albo do pobierania gotówki z bankomatów.Na skimming narażeni są przede wszystkim posiadacze kart magnetycznych (gdzie informacje są zapisywane na pasku magnetycznym karty). Kopiowanie takich kart jest bardzo proste, a sprzęt potrzebny do takiej operacji jest stosunkowo niedrogi. Znacznie bezpieczniejsze są karty chipowe (mikroprocesorowe). Na skopiowanie zawartości paska karty narażony jesteś najbardziej podczas dokonywania transakcji w “zainfekowanym” bankomacie. Ponieważ przestępcy mają wtedy możliwość zarówno pozyskania danych z karty, jak i (zwykle dzięki ukrytej kamerze) podejrzenia kodu PIN. Dużo trudniejsze dla przestępców jest dokonanie skimmingu podczas Twoich płatności w sklepach, restauracjach czy innych punktach usługowych. Ponieważ nawet, gdy uda im się skopiować kartę, zwykle nie mają możliwości poznać kodu PIN. Oto kilka wskazówek, które w znaczący sposób poprawią bezpieczeństwo Twojej karty:

·         nigdy nie trać z oczu swojej karty podczas płacenia (nie pozwalaj obsłudze oddalać się z Twoją kartą w ręku, ani sam nie zostawiaj karty w obcych rękach),

·         przed pobraniem gotówki zawsze sprawdź, czy bankomat nie wygląda podejrzanie (podniesiona klawiatura bankomatu, wystające urządzenia przy bankomacie)

·         zawsze zasłaniaj ręką kod PIN, gdy autoryzujesz transakcję, i nigdy nie zapisuj go na karcie i w żadnym innym widocznym miejscu (idealnie, abyś znał swój PIN na pamięć),

·         korzystaj z powiadomień SMS o dokonanych transakcjach. Dzięki temu zawsze będziesz wiedzieć, gdy nieuprawniona transakcja zostanie dokonana i będziesz mieć możliwość reagować natychmiast.

Karta debetowa Karta debetowa to ten rodzaj karty, który standardowo otrzymujesz – najczęściej automatycznie – przy otwieraniu konta bankowego. I jest z tym kontem powiązana. Umożliwia dysponowanie środkami pieniężnymi, jakie posiadasz na swoim rachunku bankowym. To zasadnicza różniaca między kartą debetową a kredytową, bo w przypadku karty kredytowej poruszasz się nie w granicach salda swojego konta, ale w ramach limitu kredytowego przyznanego Ci przez bank wydający kartę. Jeśli bank przyznał Ci overdraft, możliwość zaciągania debetu w rachunku, płacąc kartą debetową możesz korzystać także ze środków postawionych do Twojej dyspozycji w ramach takiej linii kredytowej. Dokonując transakcji kartą, korzystając z salda debetowego zaciągasz jednak kredyt w rachunku (w przypadku karty kredytowej zaciągasz kredyt w ciężar karty). Transakcje kartami debetowymi są autoryzowane, a więc sprawdzana jest autentyczność karty, czy karta nie jest zastrzeżona oraz czy środki wystarczające do dokonania płatności dostępne są na rachunku. W wyniku dokonanej płatności zakładana jest na rachunku bankowym blokada w kwocie równej wydanym środkom, dzięki czemu nie ma możliwości przekroczenia salda dostępnego na rachunku. Przy użyciu karty debetowej z łatwością i wygodnie pobierzesz pieniądze z bankomatu i zapłacisz za zakupy w sklepie, na stacji benzynowej czy w restauracji. Niektóre karty debetowe pozwalają na płatności internetowe.

Karta kredytowa Karta kredytowa nie jest powiązana z kontem osobistym, tak jak ma to miejsce w przypadku karty debetowej. Gdy bank wydaje Ci kartę otwierany jest natomiast rachunek karty, gdzie należy dokonywać spłat kredytu zaciągniętego w ciężar karty. Dokonując płatności kartą kredytową zadłużasz się w ciężar karty, korzystając z przydzielonego Ci przez bank limitu kredytowego. Wysokość tego limitu zależy od Twojej umowy z bankiem i rodzaju karty. Kredyt ten możesz spłacić od razu, albo w dalszym terminie. Spłacając zadłużenie automatycznie odnawiasz dostępny limit kredytowy o kwotę równą wysokości spłaty. Całkowita spłata nie jest obowiązkowa, ale raz miesiącu musisz spłacić przynajmniej część kredytu, tak zwaną “kwotę minimalnej spłaty”. Jej wysokość także zależy od warunków, na jakich udzielona została karta. Na przykład może to być 10%. Pozostałą kwotę możesz spłacić sukcesywnie w przyszłości. Zwykle, jeśli nie korzystasz z możliwości dokonywania spłat częściowych i do dnia obowiązkowej spłaty spłacasz swoje zadłużenie w całości, Twój kredyt jest nieoprocentowany. Korzystasz wtedy z największej zalety karty kredytowej: okresu bezodsetkowego.

Karty płatnicze są dziś w większości rozwiniętych krajów dobrem powszechnym. Korzystają z nich miliony klientów dokonując miliardów transakcji. Trudno sobie wyobrazić rynek, ale i życie zwykłych ludzi, bez możliwości korzystania z kart debetowych i kredytowych. Niedawno karciana ewolucja dotarła także do Polski, i udało nam się w ciągu kilku lat odrobić wieloletnie dystans, jaki dzielił nas w tej dziedzinie od bogatych krajów Zachodu. Mamy już możliwość korzystania z wszelkich zalet, jakie daje nam plastikowy pieniądz.  Choć wcześniej akceptowano u nas w ograniczonym zakresie karty kredytowe, to prawdziwa historia kart w naszym kraju liczy sobie zaledwie 12 lat. Jest to niewiele, jeśli uzmysłowimy sobie, że pierwsze karty płatnicze o charakterze powszechnym pojawiły się ponad 50 lat temu, a sama koncepcja karty płatniczej ma już ponad 100 lat.

Początki  Pierwsze karty płatnicze, funkcjonujące podobnie do kart dzisiejszych, pojawiły się w stosunkach handlowych około roku 1900. Działo się to oczywiście w Stanach Zjednoczonych, których gospodarka powoli wysuwała się na czoło, wśród państw uprzemysłowionych. Karty takie były stosowane jako potwierdzenie uprawnieni...