Ewangelia według świętego Mateusza.pdf

(292 KB) Pobierz
Ewangelia według świętego Mateusza
Ewangelia według świętego
Mateusza
CZĘŚC I RODOWÓD I LATA DZIECIĘCE ZBAWICIELA (l,1 - 2,23)
RODOWÓD P. JEZUSA.
POCZĘCIE I NARODZENIE JEZUSA.
POKŁON TRZECH MĘDRCÓW.
UCIECZKA DO EGIPTU.
RZEŹ NIEWINIĄTEK.
POWRÓT ŚWIĘTEJ RODZINY DO NAZARETU.
CZĘŚC II (3,1- 25,46) ŻYCIE PUBLICZNE PANA JEZUSA
I. Okres przygotowania
JAN GŁOSI POKUTĘ
CHRZEST PANA JEZUSA.
POST NA PUSTYNI I KUSZENIE.
II. Działalność P. Jezusa w Galilei (4,12 -18,35)
1. PIERWSZE KROKI (4,12-25)
CHRYSTUS ZACZYNA NAUCZAĆ.-
POWOŁUJE PIERWSZYCH UCZNIÓW.
SŁAWA CUDÓW.
2. KAZANIE NA GÓRZE (5,1 - 7,29)
CHRYSTUS GŁOSI OSIEM BŁOGOSŁAWIEŃSTW.
NAZYWA APOSTOŁÓW SOLĄ I ŚWIATŁEM.
PRZYSZEDŁ UDOSKONALIĆ ZAKON.
UCZY NIE GNIEWAĆ SIĘ NA BLIŹNIEGO.
O POŻĄDLIWOŚCI, ZGORSZENIU I CUDZOŁÓSTWIE.
O PRZYSIĘDZE.
JAK SIĘ ZŁEMU SPRZECIWIAĆ?
UCZY MIŁOWAĆ NIEPRZYJACIÓŁ.
JAK WYKONYWAĆ DOBRE UCZYNKI, JAŁMUŻNĘ?
JAK SIĘ MODLIĆ?
MODLITWA PAŃSKA.
JAK POŚCIĆ?
O SKARBIE NIEBIESKIM.
O UFNOŚCI W BOGU.
NIE NALEŻY SĄDZIĆ.
ZALECA MODLITWĘ.
O DRODZE WĄSKIEJ I SZEROKIEJ.
O PRAWDZIWIE DOBRYCH UCZYNKACH.
O MOCNYM BUDOWANIU.
3. STWIERDZENIE NAUKI PRZEZ SZEREG CUDÓW (8,1 - 9,34)
OCZYSZCZENIE TRĘDOWATEGO.
UZDROWIENIE SŁUGI SETNIKA.
INNE UZDROWIENIA W KAFARNAUM.
O DOSKONAŁYM WYRZECZENIU SIĘ.
UŚMIERZENIE BURZY.
UZDROWIENIE OPĘTANYCH GERAZEŃCZYKÓW.
UZDROWIENIE PARALITYKA.
POWOŁANIE MATEUSZA.
UZDROWIENIE CIERPIĄCEJ KRWOTOK I WSKRZESZENIE CÓRKI JAIRA.
LECZY DWÓCH ŚLEPYCH I NIEMEGO.
4. WYBÓR APOSTOŁÓW I DANE IM NAUKI (9,35 -10,42)
LITUJE SIĘ NAD LUDEM I PRAGNIE DLAŃ PASTERZY.
WŁADZA I IMIONA APOSTOŁÓW.
MAJĄ EWANGELIZOWAĆ IZRAELA W UBÓSTWIE I POKOJU.
ZAPOWIADA PRZEŚLADOWANIA.
KOGO NALEŻY SIĘ BAĆ?
NIE POKÓJ, ALE WOJNĘ OGŁASZA.
5. A ZATEM JEZUS JEST MESJASZEM (11,1-30)
ŚWIADCZĄ O TYM CZYNY JEGO.
ŚWIADCZY JAN, KTÓRY ZASŁUGUJE NA WIARĘ.
A WIĘC BIADA NIEWIERNYM.
BIADA, ZWŁASZCZA ZATWARDZIAŁYM.
A BŁOGOSŁAWIENI WIERZĄCY.
6. MNOŻĄCE SIĘ SPRZECIWY (12,1-50)
SPÓR O SZABAT.
UZDRAWIA USCHŁĄ RĘKĘ W SZABAT.
PROROCTWO IZAJASZA O SŁODYCZY CHRYSTUSA.
BLUŻNIERCZE OBELGI FARYZEUSZÓW.
GRZECH PRZECIWKO DUCHOWI ŚW.
ZNAK JONASZA.
TAKTYKA DUCHA NIECZYSTEGO.
KTO MATKĄ I BRATEM JEZUSA?
7. NAUCZANIE W PRZYPOWIEŚCIACH (13,1-53)
PRZYPOWIEŚĆ O SIEWCY.
4236688.001.png
CZEMU PRZEZ PRZYPOWIEŚCI NAUCZA.
WYJAŚNIA PRZYPOWIEŚĆ O SIEWCY.
PRZYPOWIEŚĆ O KĄKOLU.
O ZIARNIE GORCZYCZNYM I O KWASIE.
WYJAŚNIA PRZYPOWIEŚĆ O KĄKOLU.
PRZYPOWIEŚĆ O SKARBIE, PERLE I NIEWODZIE.
8. RÓŻNE PODRÓŻE, PRZEPLATANE CUDAMI (13,54 -17,20)
JEZUS WZGARDZONY W NAZARECIE.
ZAMORDOWANIE JANA CHRZCICIELA.
PIERWSZE ROZMNOŻENIE CHLEBA.
JEZUS CHODZI PO MORZU.
USTAWY FARYZEJSKIE NALEŻY ODRZUCIĆ.
UZDRAWIA CÓRKĘ CHANANEJKI.
CZYNI LICZNE CUDA.
POWTÓRNIE CHLEB ROZMNAŻA.
O KWASIE FARYZEUSZÓW I SADUCEUSZÓW.
WYZNANIE PIOTRA, JEGO PRYMAT.
PRZEPOWIEDNIA MĘKI.
KONIECZNOŚĆ ZAPARCIA SIĘ.
PRZEMIENIENIE PAŃSKIE.
PRZYJŚCIU ELIASZA.
UZDROWIENIE LUNATYKA.
9. OSTATNI POBYT W KAFARNAUM (17,21-18,35)
DANINA NA ŚWIĄTYNIĘ.
CHRYSTUS ZALECA POKORĘ.
GROZI GORSZYCIELOM.
ZGUBIONA OWCA.
UPOMNIENIE BRATERSKIE.
NIEMIŁOSIERNY SŁUGA-DŁUŻNIK.
III. Chrystus w Jerozolimie z okazji ostatniej wielkanocy (19,1 - 25,46)
1. PO DRODZE DO JERUZALEM (19,1 - 20,34)
NAUKA O MAŁŻEŃSTWIE I CZYSTOŚCI.
BŁOGOSŁAWI DZIECIOM.
BOGATY MŁODZIENIEC.
NIEBEZPIECZEŃSTWO BOGACTW.
NAGRODA UBÓSTWA.
PRZYPOWIEŚĆ O ROBOTNIKACH W WINNICY.
PONOWNA ZAPOWIEDŹ MĘKI.
PROŚBA SYNÓW ZEBEDEUSZOWYCH.
ŚLEPI W JERYCHO.
2. W JEROZOLIMIE (21,1- 25,46)
WJAZD TRIUMFALNY.
WYRZUCA KUPCZĄCYCH Z ŚWIĄTYNI.
PRZEKLINA FIGĘ.
UTARCZKI Z FARYZEUSZAMI.
PRZYPOWIEŚĆ O DWU SYNACH.
PRZEWROTNI DZIERŻAWCY WINNICY.
GODY KRÓLEWSKIE.
CZY PŁACIĆ PODATKI?
O ZMARTWYCHWSTANIU.
KTÓRE PRZYKAZANIE NAJWIĘKSZE.
MESJASZ PANEM DAWIDA.
KARCI PYCHĘ FARYZEUSZÓW.
OŚMIOKROTNE BIADA NA OBŁUDNIKÓW.
ŻAL NAD JEROZOLIMĄ.
ZAPOWIEDŹ ZBURZENIA JEROZOLIMY I KOŃCA ŚWIATA.
KONIEC ŚWIATA.
POTRZEBA CZUJNOŚCI.
PANNY MĄDRE I GŁUPIE.
PRZYPOWIEŚĆ O TALENTACH.
SĄD OSTATECZNY.
CZĘŚĆ III (26,1 - 28,20) MĘKA I ZMARTWYCHWSTANIE PANA JEZUSA
1.MĘKA (26,1 - 27,66)
NOWA PRZEPOWIEDNIA MĘKI.
UCZTA W BETANII.
ZDRADA JUDASZA.
USTANOWIENIE EUCHARYSTII.
PRZEPOWIEDNIA UPADKU PIOTRA.
KONANIE JEZUSA W OGROJCU.
POJMANIE JEZUSA.
JEZUS PRZED RADĄ.
ZAPARCIE SIĘ PIOTRA.
U PIŁATA.
ROZPACZ JUDASZA.
BARABASZA CZY JEZUSA?
SKAZANY NA ŚMIERĆ I UBICZOWANY.
UKRZYŻOWANIE.
JEZUS UMIERA.
POGRZEB P. JEZUSA.
STRAŻ PRZY GROBIE.
2. ZBAWICIEL ZMARTWYCHWSTAŁY (28,1-20)
NIEWIASTY SPIESZĄ DO GROBU.
4236688.002.png
JEZUS UKAZUJE SIĘ NIEWIASTOM.
STRAŻ PRZEKUPIONA.
ZJAWIENIE SIĘ JEZUSA NA GÓRZE.
CZĘŚC I
CZĘŚC I
RODOWÓD I LATA DZIECIĘCE ZBAWICIELA
(l,1 - 2,23)
1
RODOWÓD P. JEZUSA.
1 Księga rodowodu Jezusa Chrystusa, syna Dawidowego, syna
Abrahamowego.
2 Abraham zrodził Izaaka. Izaak zaś zrodził Jakuba. A Jakub zrodził Judę i
braci jego.
3 Juda zaś zrodził Faresa i Zarę z Tamary. A Fares zrodził Ezrona. Ezron zaś
zrodził Arama.
4 A Aram zrodził Aminadaba. Aminadab zaś zrodził Naassona. A Naasson
zrodził Salmona.
5 Salmon zaś zrodził Booza z Rahaby. A Booz zrodził Obeda z Ruty. Obed
zaś zrodził Jessego. A Jesse zrodził Dawida króla.
6 A Dawid król zrodził Salomona z tej, która była Uriaszowa.
7 Salomon zaś zrodził Roboama. A Roboam zrodził Abiasza. Abiasz zaś
zrodził Azę.
8 A Aza zrodził Jozafata. Jozafat zaś zrodził Jorama. A Joram zrodził
Ozjasza.
9 A Ozjasz zrodził Joatama. Joatam zaś zrodził Achaza. A Achaz zrodził
Ezechiasza.
10 Ezechiasz zaś zrodził Manassesa. A Manasses zrodził Amona. Amon zaś
zrodził Jozjasza.
11 A Jozjasz zrodził Jechoniasza i braci jego, w przeprowadzeniu do
Babilonu.
12 A po przeprowadzeniu do Babilonu, Jechoniasz zrodził Salatiela. Salatiel
zaś zrodził Zorobabela.
13 A Zorobabel zrodził Abiuda. Abiud zaś zrodził Eliakima. A Eliakim zrodził
Azora.
14 Azor zaś zrodził Sadoka. A Sadok zrodził Achima. Achim zaś zrodził
Eliuda.
15 A Eliud zrodził Eleazara. Eleazar zaś zrodził Matana. Matan zaś zrodził
Jakuba.
16 A Jakub zrodził Józefa, męża Maryi, z której się narodził Jezus, którego
nazywają Chrystusem.
17 Tak więc wszystkich pokoleń, od Abrahama aż do Dawida, pokoleń
czternaście i od Dawida aż do przeprowadzenia do Babilonu pokoleń
czternaście, a od przeprowadzenia do Babilonu aż do Chrystusa, pokoleń
czternaście.
POCZĘCIE I NARODZENIE JEZUSA.
18 Z narodzeniem zaś Chrystusa tak było: Gdy była poślubiona matka jego
Maryja Józefowi, pierwej nim się zeszli, znaleziona jest, jako mająca w
żywocie z Ducha Świętego.
19 Józef zaś, mąż jej, będąc sprawiedliwy i nie chcąc jej zniesławiać, chciał
ją potajemnie opuścić.
20 Gdy zaś o tym myślał, oto Anioł Pański ukazał mu się we śnie, mówiąc:
Józefie, synu Dawidów, nie bój się przyjąć Maryi, małżonki swej; albowiem
co się w niej poczęło, z Ducha Świętego jest.
21 Porodzi zaś syna i nazwiesz imię jego Jezus; albowiem on zbawi lud swój
od grzechów ich.
22 To wszystko zaś się stało, aby się wypełniło, co jest powiedziane od Pana
przez proroka mówiącego:
23 "Oto panna będzie mieć w żywocie i porodzi syna i nazwą imię jego
4236688.003.png
Emanuel," co się wykłada: Bóg z nami.
24 Józef zaś wstawszy ze snu, uczynił jak mu rozkazał Anioł Pański, i
przyjął żonę swoją.
25 I nie poznawał jej, aż porodziła syna swego pierworodnego; i nazwał
imię jego Jezus.
2
POKŁON TRZECH MĘDRCÓW.
l Gdy więc narodził się Jezus w Betlejem Judzkim, za dni króla Heroda; oto
Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy,
2 mówiąc: Gdzie jest, który się narodził, król żydowski? Albowiem
ujrzeliśmy jego gwiazdę na wschodzie i przybyliśmy pokłonić się j emu.
3 Król zaś Herod usłyszawszy to, zatrwożył się i cała Jerozolima z nim.
4 I zebrawszy wszystkich przedniejszych kapłanów i doktorów ludu,
dowiadywał się od nich, gdzie się miał Chrystus narodzić.
5 A oni mu rzekli: W Betlejem Judzkim; bo tak jest napisane przez Proroka:
6 "I ty Betlejem ziemio judzka, żadną miarą nie jesteś najmniejsze między
książętami judzkimi; albowiem z ciebie wyjdzie wódz, który by rządził
ludem moim izraelskim."
7 Wtedy Herod wezwawszy potajemnie Mędrców, pilnie się wywiadywał od
nich o czas gwiazdy która im się ukazała.
8 I posyłając ich do Betlejem, rzekł: Idźcie i wywiadujcie się pilnie o
dzieciątku; a gdy znajdziecie oznajmijcie mi, abym i ja przybywszy, pokłonił
się jemu.
9 Którzy wysłuchawszy króla, odjechali. A oto gwiazda, którą byli widzieli na
wschodzie, szła przed nimi, aż przyszedłszy, stanęła nad miejscem, gdzie
było dziecię.
10 Ujrzawszy zaś gwiazdę, uradowali się radością bardzo wielką.
11 I wszedłszy w dom, znaleźli dziecię z Maryją, matką jego, i upadłszy,
pokłonili się jemu; a otworzywszy skarby swoje, ofiarowali mu dary: złoto,
kadzidło i mirrę.
12 A otrzymawszy odpowiedź we śnie, aby się nie wracali do Heroda, inną
drogą powrócili do swej krainy.
UCIECZKA DO EGIPTU.
13 Gdy oni odjechali, oto Anioł Pański ukazał się we śnie Józefowi, mówiąc:
Wstań i weźmij dziecię i matkę jego, a uciekaj do Egiptu i bądź tam, aż ci
powiem; bo stanie się, że Herod będzie szukał dziecięcia, żeby je zatracić.
14 A on wstawszy, wziął dziecię i matkę jego w nocy i uszedł do Egiptu.
15 I był tam aż do śmierci Heroda; aby się spełniło, co było powiedziane od
Pana przez proroka mówiącego: "Z Egiptu wezwałem Syna mojego."
RZEŹ NIEWINIĄTEK.
16 Wtedy Herod widząc, że go Mędrcy zawiedli, rozgniewał się bardzo, i
posławszy pozabijał wszystkie dzieci, które były w Betlejem i we wszystkich
granicach jego, od dwu lat i niżej, według czasu, o który się był wypytał od
Mędrców.
17 Wtedy się wypełniło co było powiedziane przez Jeremiasza proroka
mówiącego:
18 "Głos słyszano w Ramie, płacz i krzyk wielki; Rachel płacząca synów
swoich, i nie chciała dać się pocieszyć, bo ich nie ma."
POWRÓT ŚWIĘTEJ RODZINY DO NAZARETU.
19 Gdy zaś Herod umarł, oto Anioł Pański ukazał się we śnie Józefowi w
Egipcie, mówiąc:
20 Wstań i weźmij dziecię i matkę jego, a idź do ziemi izraelskiej; albowiem
pomarli ci, co czyhali na życie dziecięcia.
21 A on wstawszy, wziął dziecię i matkę jego, i przyszedł do ziemi
izraelskiej.
22 Usłyszawszy zaś, że Archelaus królował w Judei w miejsce Heroda, ojca
swego, bał się tam iść; a napomniany we śnie, ustąpił w strony galilejskie.
23 I przyszedłszy, osiadł w mieście, które zowią Nazaret, aby się wypełniło,
co jest powiedziane przez proroków: Że nazwany będzie Nazarejczykiem.
CZĘŚC II
(3,1- 25,46)
ŻYCIE PUBLICZNE PANA JEZUSA
I. Okres przygotowania
(3,1- 4,11)
3
JAN GŁOSI POKUTĘ.
1 W owe zaś dni przyszedł Jan Chrzciciel, każąc na pustyni judzkiej,
2 i mówiąc: Czyńcie pokutę; albowiem przybliżyło się królestwo niebieskie.
3 Ten bowiem jest, który zapowiedziany był przez Izajasza proroka
mówiącego: "Głos wołającego na pustyni: Gotujcie drogę Pańską, proste
czyńcie ścieżki jego."
4 Sam zaś Jan miał odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około
bioder swoich, pokarmem zaś jego były szarańcze i miód leśny.
5 Wtedy wychodziła do niego Jerozolima i cała Judea i cała kraina około
Jordanu.
6 I byli chrzczeni przez niego w Jordanie, spowiadając się z grzechów
swoich.
7 Gdy zaś widział wielu faryzeuszów i saduceuszów przychodzących do
chrztu swego, mówił im: Plemię żmijowe! Któż wam pokazał, że unikniecie
przyszłego gniewu?
8 Czyńcie więc owoc godny pokuty.
9 A nie chciejcie mówić sami w sobie: Ojca mamy Abrahama. Albowiem
wam powiadam, że Bóg ma moc z tych kamieni wzbudzić synów
Abrahamowi.
10 Już bowiem siekiera przyłożona jest do korzenia drzew. Przeto wszelkie
drzewo, które nie daje owocu dobrego, będzie wycięte i w ogień wrzucone.
11 Ja was chrzczę wodą ku pokucie, ale ten, co przyjdzie po mnie,
mocniejszy jest niż ja, którego trzewików nie jestem godzien nosić; on was
chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem.
12 A jego wiejadło w ręce jego i wyczyści boisko swoje i zgromadzi pszenicę
swą do gumna, plewy zaś spali ogniem nieugaszonym.
CHRZEST PANA JEZUSA.
13 Wtedy Jezus przyszedł do Galilei nad Jordan do Jana, aby był przez
niego ochrzczony.
14 Jan zaś go wstrzymywał, mówiąc: winienem być ochrzczony od ciebie, a
ty przychodzisz do mnie?
15 Jezus zaś odpowiadając, rzekł mu: Zaniechaj teraz; albowiem tak się
nam godzi wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy go dopuścił.
16 A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. I oto
otworzyły się dlań niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jako
gołębicę, i przychodzącego nań.
17 A oto głos z niebios mówiący: Ten jest Syn mój miły, w którym sobie
upodobałem.
4
POST NA PUSTYNI I KUSZENIE.
1 Wtedy Jezus był zaprowadzony na pustynię przez Ducha, aby był kuszony
od diabła.
2 A gdy pościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, potem łaknął.
3 I przystąpiwszy kusiciel, rzekł mu: Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz,
aby te kamienie stały się chlebem.
4 On zaś odpowiadając, rzekł: Napisane jest: "Nie samym chlebem żyje
człowiek, ale wszelkim słowem, które pochodzi z ust Bożych."
5 Wtedy go wziął diabeł do świętego miasta i postawił go na ganku
świątyni,
6 i rzekł mu: Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się na dół; albowiem napisane

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin