Polski standard TV analogowej D1.pdf

Polski standard TV analogowej D1

Standard D1 telewizji analogowej powstał w Polsce wraz z wprowadzeniem fonii NICAM. Próbne

transmisje sygnału telewizyjnego TVP z fonią NICAM zapoczątkowano w 1994 r., zaś regularną

emisję rozpoczęto w styczniu 1997 r. Aby umożliwić transmisję fonii NICAM na podnośnej 5,85

MHz, w standardzie D ograniczono prawą wstęgę wizji z 6 do 5 MHz, kształtując sygnał składowy

wizji tak, jak dla standardu B i G, zachowując jednak nominalną szerokości kanału 8 MHz i

niezmienione parametry fonii podstawowej. Tak zmodyfikowany standard D znany jest jako

standard D1. Oznaczenie „D1” pojawiło się od drugiej połowy lat dziewięćdziesiątych w

publikacjach Instytutu Łączności, w wymaganiach technicznych Ministra Łączności, a także w

koncesjach nadawczych.

Tę zmianę standardu z D i K na D1 wprowadzono niepostrzeżenie, gdyż najczęściej nie wiązało się

to z jakimikolwiek modyfikacjami technicznymi u nadawców. Już bowiem znacznie wcześniej

nadawcy bezwiednie stosowali nie nazwany jeszcze standard D1, a to za sprawą producentów

urządzeń nadawczych i modulatorów dla potrzeb telewizji kablowej, którzy od dawna używali

jednego typu filtrów kształtujących sygnał składowej wizji, uniwersalnych dla standardów B, G, D i

K. Dobrowolnie ograniczali w ten sposób górną wstęgę wizji do 5 MHz i to niezależnie od tego czy

i jakie sygnały składowe fonii analogowej i (lub) cyfrowej zawierał sygnał telewizyjny. Było to

zresztą uzasadnione faktem, że w tamtym czasie w zasadzie nie było już na rynku odbiorników,

które byłyby w stanie odebrać pełne wizyjne pasmo 6 MHz, gdyż w odbiornikach (przeważnie

zresztą wielosystemowych) stosowano dla standardów B, G, D i K również uniwersalne, 5

megahercowe filtry kształtujące częstotliwość pośrednią wizji.

Parametry polskiego standardu TV analogowej D1 oraz jego modyfikacji dla praktycznego

stosowania w TVK

PARAMETR D1 w eterze D1 w TVK

1. Sygnał składowy wizji:

Jak dla standardów:

B, G

Jak dla standardów:

B, G

1.1. Nominalna szerokość górnej wstęgi bocznej: 5,0 MHz

5,0 MHz

1.2. Nominalna szerokość dolnej wstęgi bocznej: 0,75 MHz

0,75 MHz

1.3. System chrominancji PAL:

+ 4,43 MHz

1.4. System chrominancji SECAM:

Nie stosuje się

+ 4,25 i + 4,41 MHz

1.5. Rodzaj i polaryzacja modulacji wizji:

C3F neg.

2. Sygnał składowy fonii analogowej:

Jak dla standardów:

D, K

Jak dla standardów:

D, K

2.1. Rodzaj modulacji:

F3E

2.2. Częstotliwość nośnej fonii analogowej w

stosunku do nośnej wizji:

+ 6,5 MHz

2.3 Preemfaza

50 µs

2.4. Stosunek mocy wartości szczytowej nośnej wizji

i nośnej fonii analogowej:

20:1

2.5. Częstotliwość nośna drugiej fonii analogowej

(stereo A2) w stosunku do nośnej wizji:

Nie stosuje się

6,258 MHz

2.6. Stosunek mocy wartości szczytowej nośnej wizji Nie stosuje się

100:1

i nośnej drugiej fonii analogowej (stereo A2):

3. Sygnał składowy fonii cyfrowej:

NICAM

3.1. Rodzaj modulacji:

DQPSK

3.2. Przepływność bitowa:

728 kbit/s

3.3. Częstotliwość nośnej fonii cyfrowej w stosunku

do nośnej wizji:

+ 5,85 MHz

3.4. Stosunek mocy wartości szczytowej nośnej wizji

i nośnej fonii cyfrowej:

100:1

4. Najniższa granica kanału w stosunku do nośnej

wizji:

- 1,25 MHz

5. Plan kanałów w. cz.:

Jak dla standardów D,

K w eterze

Jak dla standardów D,

K w TVK

5.1. Nominalna szerokość pasma kanału TV:

8 MHz

5.2. Dolne pasmo specjalne:

Nie stosuje się

S01...S08 (110...174

MHz)

5.3. Pasmo VHF, 3 zakres:

K6...K12 (174...230

MHz)

K06...K12 (174...230

MHz)

5.4. Górne pasmo specjalne:

Nie stosuje się

S09...S17 (230...302

MHz)

5.5. Pasmo specjalne rozszerzone:

Nie stosuje się

S18...S38 (302...470

MHz)

5.6. Pasmo UHF, 4 zakres:

21...37 (470...606

MHz)

K21...K37 (470...606

MHz)

5.7. Pasmo UHF, 5 zakres:

38...60 (606...790

MHz)

K38...K60 (606...790

MHz)

5.8. Pasmo UHF, 5 zakres rozszerzony:

Nie stosuje się

K61...K69 (790...862

MHz)

Uwagi:

1. System koloru SECAM jest nieodmiennie związany z niektórymi sygnałami TV analogowej

pochodzącymi z zagranicy, występuje więc z konieczności w niektórych kanałach TVK, zamiast

systemu PAL.

2. W standardzie „D1” analogowy system dwóch dźwięków (tzw. „czeska” stereofonia A2), może

występować nie tylko zamiennie, ale także równocześnie z fonią cyfrową NICAM. Niektórzy

producenci oferują modulatory TV do stacji czołowych TVK w standardzie D1, umożliwiające

równoczesną transmisję dźwięku dwukanałowego w standardach A2 „czeskim” i NICAM.

Modulatory te standardowo wytwarzające sygnał telewizyjny z fonią A2 „czeską”, mogą być

dodatkowo wyposażone w moduł fonii NICAM. Przy wprowadzeniu modułu fonii NICAM,

oczywiście nie likwidowana jest fonia podstawowa 6,5 MHz, aby prawidłowo pracowały odbiorniki

MONOFONICZNE nie wyposażone w możliwość odbioru fonii NICAM. Przy wprowadzeniu

modułu fonii NICAM nie musi być też likwidowana fonia dodatkowa 6,258 MHz, aby prawidłowo

pracowały również odbiorniki STEREOFONICZNE nie wyposażone w możliwość odbioru fonii

NICAM.

3. Łatwo zauważyć w planie kanałów brak numeracji poniżej K6. Historycznie w planie OIRT

występowały kanały 1...5 oznaczone jako R1...R5:

• Pasmo VHF, 1 zakres: R1 (48,5... 56,5 MHz), R2 (58...66 MHz)

• Pasmo VHF, 2 zakres: R3…R5 (76...100 MHz)

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: