Zoszczenko Michaił - Agitator.pdf - Zoszczenko Michaił - Zabr7

TYTUL: Agitator

AUTOR: Michail Zoszczenko

TLUM.: Halina Pilichowska

OPRACOWAL : Jaroslaw Basaj (jeremias@mp.pl)

-----------------------------------------------------------------

----------

Wo—ny szkoły lotniczej, Grigorij Kosonosow, pojechał na urlop

na wieś. - Cóż, towarzyszu Kosonosow - mówili doń przed

odjazdem przyjaciele - pojedziecie, to już, tego ten,

poagitujcie ano trochę w tej wsi. Powiedzcie kmiotkom, że to,

uważacie, lotnictwo rozwija się... Może kmiotkowie na aeroplan

się złożą.

- Możecie być pewni - powiedział Kosonosow - poagituję. Co jak

co, ale o lotnictwie rzeknę, nie trapcie się.

Do wsi przyjechał Kosonosow jesienią i pierwszego zaraz dnia

udał się do sowietu.

- ńyczenie takie mam - powiada - poagitować. ńe to z miasta

poniekąd przyjechałem. Czy nie można by zebrania zwołać?

- Czemu nie - powiada przewodniczący. - Było nie było, zbiorę

jutro kmiotków.

Nazajutrz zebrał kmiotków koło szopy strażackiej.

Grigorij Kosonosow wyszedł do nich, ukłonił się i nieśmiało,

jako że niezwyczajny był tego, zaczął mówić drżącym głosem:

- A to tego tak... - rzekł Kosonosow - lotnictwo, towarzysze,

właśnie... ńe to wy ludziska, wiadomo, ciemni, to tego, o

polityce powiem. Tu, powiedzmy, Niemcy, a tu Cherson. Tu Rosja,

a tu... w ogóle... - Ty niby tu o czym, mileńki? - nie

zrozumieli kmiotkowie. - O czym? - obraził się Kosonosow. -

O lotnictwie przecie. Rozwija się, uważacie, lotnictwo. Tu

Rosja, a tu Chiny.

Kmiotkowie ponuro słuchali.

- Nie marud—! - krzyknął ktoś z tyłu.

- Ja nie marudzę - rzekł Kosonosow. - Ja o lotnictwie...

Rozwija się, towarzysze włościanie... Budują aeroplany i latają

potem. Po powietrzu niby. No, poniektóry, wiadomo, nie utrzyma

się - buchnie w dół. Na ten przykład towarzysz Jermiłkin. Frunąć

- frunął, a potem jak fiknął kozła, to aż bebechy wyleciały...

- Nie ptak przecie - powiedzieli kmiotkowie.

- Toż powiadam - ucieszył się Kosonosow - wiadomo, nie ptak.

Ptak spadnie, otrząśnie się, jak gdyby nigdy nic i dalej... A

tu naści, użyj... Drugi, także lotnik, towarzysz Michał Iwanycz

Popkow. Poleciał pięknie, ładnie, bęc - z motorem klapa... Jak

fiknie...

- Ejże?... - spytali chłopi.

- Dalibóg... A jeden jeszcze nadział się na drzewo. I wisi

nieboraczek... Spietrał się, drze się, opera... Rozmaite bywają

wypadki... A raz znów krowa u nas pod śmigła się napatoczyła.

Szast-prast i na miazgę. Gdzie rogi, a gdzie w ogóle brzuch -

niepodobna rozpoznać... Psy także czasem wpadają...

- A konie? - spytali chłopi. - To i konie wpadają? Powiedz

nam, miły. - I konie - powiedział Kosonosow. - Całkiem jasne.

- Ciewy, dranie, pies im mordę lizał - rzekł ktoś. - A to

wymyślili! Konie patroszyć... I cóż, miły, rozwija się toto?

- Powiadam przecie - rzekł Kosonosow - rozwija się, towarzysze

włościanie... Wy, tego ten, zbierzcie się do kupy i ochfiarujcie

co. - Niby na co, kochanie, ochfiarować? - spytali chłopi.

- Na aeroplan - rzekł Kosonosow.

Z ponurym śmiechem zaczęli się chłopi rozchodzić.

Zoszczenko Michaił - Agitator.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: