do-pastereczki-siedzacej-na-druidow-kamieniach-w-pornic-nad-oceanem.pdf

(75 KB) Pobierz
748859670 UNPDF
Ta lektura , podobnie jak tysiące innych, jest dostępna on-line na
stronie wolnelektury.pl .
Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez
JULIUSZ SŁOWACKI
Do pastereczki siedzącej na Druidów
kamieniach w Pornic ¹ nad oceanem
Jak ty mi jesteś wdzięczna²,
Duszeczko moja mała,
Słoneczna i miesięczna,
Prawie bez krwi i ciała.
Gdyś wysoko siadała
Z główką w zorzy pierścieniach,
Na Druidów³ kamieniach,
Śród jałowcowych krzaków
Ćwieki twoich chodaków
Błyskały mi na lice
Jako dwa półksiężyce
Czerwoną zorzą ranną;
I byłaś mi zarazem
Chłopeczką i Dyjanną⁴,
Zjawieniem i obrazem,
Kochanką i dziecięciem,
Smutkiem — i niebowzięciem.
Włoski twoje jak zboże
Złote i przezroczyste
Wiatr unosił na morze,
A we włoskach ogniste
Ranunkuły⁵ z doliny,
Jak maki Ukrainy,
¹ Pornic — miasteczko w Bretanii w płn-zach. Francji; w XIX w. popularne kąpielisko.
² ak t mi jeste wdziczna — W później ustalonej wersji wiersza (w: Juliusz Słowacki, Dzieła wszyst-
kie, red. J. Kleiner, Wrocław , t. XII, cz., s. ) tekst poniższy poprzedzony jest dwiema strofami:
Boże, błogosław tej małej pasterce/ Na druidycznych siedzącej kamieniach,/ Tak że jej głowa w zorzo-
wych płomieniach/ Była… a za nią morza pas — po serce./ A jej chodaki na białych krzemieniach/
Podkute jasnym ćwiekiem w półmiesiące,/ A włoski złote z wiatrem igrające,/ A jakieś przeszłe aniel-
stwo w spojrzeniach. Błogosław miejscu, gdzie ona usiadła/ I o swej nędzy mówiąc łzy perłowe/ Lała —
i perły te nieszczęsne jadła,/ Albowiem w dziecku tym słychać królowę/ Ducha, która tu w nieszczęście
popadła/ I na ciernisku położyła głowę.
³ druid — a. druida; staroż. kapłan celtycki; druidzi przewodniczyli obrzędom rel., sprawowali sądy
oraz przepowiadali przyszłość.
⁴ Djanna — właśc. Diana, rzym. odpowiedniczka bogini Artemidy w mit. gr.; bliźniaczej siostry
Apollina, dziewiczej bogini łowów, lasów, zwierząt i dzikiej przyrody.
⁵ ranunku — rodzaj kwiatu o barwie żółtej lub pomarańczowej.
748859670.001.png
 
Zdawały się ogniami,
Które tobie do lica
Przypięła upiorzyca
Śpiąca w grobie pod nami.
Za tobą — szafir mórz
Dzielił kibić⁶ na dwoje;
Nad głową — jak zawoje
Jutrzenki pełne róż
I chwasty w dyjamentach
Około ciebie skrzyły,
A ty na monumentach
Stróżka — i duch mogiły,
Z niewinnością na licach,
Z nóżkami na księżycach.
Księżyc
⁶ kii — tułów kobiety od ramion do bioder; stan, talia.
Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że
możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest do-
datkowymi materiałami (przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te
dodatkowe materiały udostępnione są na licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa – Na Tych
Tekst opracowany na podstawie: Słowacki, Juliusz (-), Dzieła. Pierwsze krytyczne wydanie
zbiorowe, t. I., Wiersze drobne, wyd. Bronisław Gubrynowicz, Lwów ; Pierwodruk: z autografu
wyd. Gubrynowicz, Lwów , t. I., s. -. Poszerzenie o  wersów wstępnych: J. Słowacki,
Dzieła wszystkie, red. J. Kleiner, Wrocław , t. XII, cz., s. .
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cy-
owa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Opracowanie redakcyjne i przypisy: Marta Niedziałkowska, Aleksandra Sekuła.
Do pastereczki siedzącej na druidów kamieniach w Pornic nad oceanem
748859670.002.png

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin