19.Witamina B17.pdf

Witamina B17"(amigdalina, amygdalina,

laetrile, letril) to lekarstwo na raka...

Występowanie "witaminy B17"

Najwyższe stężenie "witaminy B17" można znaleźć w przyrodzie

Pestkach lub nasionach owoców:

jabłka, moreli, wiśni, nektaryn, brzoskwiń, gruszce, śliwek,

Fasoli:

bób (Vicia faba L.), ciecierzyca, soczewica (skiełkowana), fasola półksiężycowata , mung

(skiełkowana), fasola ozdobna(Phaseolus coccineus).

Orzeszkach:

gorzkie migdały, macadamia(podobne do laskowych), nerkowca

Jagodach :

Niemal wszystkie dzikie jagody. Jeżyny, aronii, żurawiny błotnej, dziki bez (Sambucus L. ),

malin, truskawek.

Nasionach :

lnu, sezamu, chia(Salvia hispanica)- czyli oleiste

Trawach :

Akacja (Acacia Mill.) , alfalfa (skiełkowana), wodnych trawach, sorgo alepejskie (Sorghum

halepense (L.) Pers.) , trojeść amerykańska (Asclepias syriaca), pszenica(trawa).

Ziarnach:

kasz owsa, jęczmienia, brązowego ryżu, gryki, kasz,chia, lnu, prosa, żyta, wyki,

pszenicy(jagody).

I innych:

Pędach bambusa, fuschia roślin, Sorgo (Sorghum Moench) , dzikiej hortensji, cis drzewa

(igieł, świeże liście) (cis jest trujący! nie wiem kto takie rzeczy wmawia ludziom!).

Profilaktyka czyli reguła oparta na doświadczeniu:

Według dr Krebs, są zasady a by przyswoić dzienną dawkę "wit. B17" którą można uzyskać

poprzez jedną z dwóch następujących wskazówek:

Po pierwsze , zjadaj całą zawartość "wit. B17", czyli owoce w całości (nasiona włącznie), ale

nie jedz większej ilości nasion ponda te które były w całym zjedzonym owocu.

Przykład: jeśli jeść dziennie trzy jabłka, nasiona w trzech jabłkach zawierają wystarczającą

ilość "wit. B17". Więc nie będziesz już musiał jeść dodatkowo pestek z jabłek.

Po drugie , jedno jądro pestki z brzoskwini lub moreli na ok 4,5 kg masy ciała uważa się za

więcej niż wystarczająca ilość w profilaktyce raka, choć dokładna liczba może się różnić dla

osoby z indywidualnym metabolizmem i nawykami żywieniowymi.

Na przykład, człowiek o masie 77kg może zużywać 17 jąder pestek moreli lub brzoskwini na

dzień i przyjmować biologicznie rozsądne ilości "wit. B17".

I dwie ważne uwagi: Oczywiście, możesz zjadać dużo czegokolwiek. Ale po zjedzeniu zbyt

wielu jąder pestek lub nasion, można spodziewać się nieprzyjemnych skutków ubocznych. Ta

naturalna żywność powinna być spożywana w racjonalnych ilościach (nie więcej niż 30 do 35

jąder pestek na dzień).

Również wysokie stężenia "wit. B-17" otrzymywane są przez jedzenie naturalnych produktów

spożywczych w ich surowym lub kiełkującym stadium. Nie oznacza to, że umiarkowane

gotowanie i inne ingerowanie zniszczy zawartości "wit. B-17". Na przykład, Żywność

gotowana w temperaturze wystarczającej do przygotowania tradycyjnej chińskiej kolacji, nie

niszczy zawartości "wit. B-17".

źródło: http://www.worldwithoutcancer.org.uk/

NAUKOWCY “ODKRYWAJĄ” WITAMINĘ B17 (LAETRILE)

Grudzień 2000. Australijskie gazety donoszą,, że naukowcy w Londynie odkryli “ naturalny

system produkujący cyjanek potasu, wytwarzany przez rośliny”, którego zadaniem byłoby

lokalizowanie i niszczenie tumorów rakowych u ludzi. Chociaż badacze przedstawiają

kassawe, jako roślinne źródło cyjanku aktywnie niszczącego tumory, to KCN zawarty w

kassawie jest dokładnie taki sam jak i ten znajdujący się w pestkach moreli, czyli źródle

zniesławionej i zakazanej witaminy B 17 Laetrile.

Nie jest to wcale nowe odkrycie, ale tylko lekko zmodyfikowana wersja pracy sławnego

biochemika Ernsta Krebsa, który 40 lat wcześniej zidentyfikował i wyodrębnił witaminę B

17. Krebs i jego współpracownicy zaatakowani zostali wściekle przez AMA ( American

Medical Association) i międzynarodowe kompanie farmaceutyczne przypuszczalnie dlatego,

że jako witamina produkowana z pestek moreli B 17 Laetrile nie mogła zostać opatentowana

w celu dostarczania ogromnych profitów dla udziałowców.

I chociaż obecnie owi “ szanowani” badacze medyczni w Londynie przyznają ostatecznie, że

B 17 może zostać użyta do niszczenia rakowatych narośli, czytelnicy może zechcą

przestudiować poniższy raport badawczy, napisany przez autora w 1994 r. i opublikowany w

1995 r.

CZY RAK JEST JEDYNIE CHOROBĄ WYWOŁANĄ NIEDOBOREM WITAMINY?

Pomimo, że wiele alternatywnych kuracji rakowych odniosło sukces w ostatnich latach,

niewiele było dyskusji na temat możliwych sposobów zapobiegania, czy też tłumienia raka w

zarodku, zanim jeszcze ma on szanse zaatakować, ani też efektywnego kontrolowania go już

po ataku. Istnieje również pytanie dlaczego z każdym kolejnym rokiem stajemy się coraz to

bardziej podatni na wszelkie odmiany raka. Czy istnieje bezpośrednia więź pomiędzy łatwymi

do wykrycia i wciąż narastającymi ilościami chemikaliów i dodatków w naszej żywności i

zapasach wody, czy też należy winić za ten stan rzeczy usuniecie pewnych zasadniczych

składników z naszych rafinowanych zachodnich diet. Faktem jest i istnieje przytłaczająca

ilość dowodów na to, że usunięcie witaminy B 17 z naszej diety odegrało jedną z

najistotniejszych ról w zwiększonej podatności na zachorowanie na raka.

Kilka dekad wstecz – dwie książki dostarczyły nam istotnych wskazówek, co do jednego z

możliwych powodów alarmującej zwyżki występowania wszystkich form raka. Chociaż

adresowane były one do rożnych grup czytelników, obie te książki rozpatrywały możliwe

powiązania pomiędzy niedoborem witamin i chorobą. ” Świat bez raka” Edwarda Griffina z

Kalifornii przedstawia dowody na to, że witamina B 17 wydaje się być zdolna do

zapobiegania atakom przez wszelkie formy raka, podczas gdy druga książka “ Jedz tłusto i

chudnij” doktora Ryszarda MacKarness‟a - proponuje dietę bogatą w tłuszcze dla

zmęczonych próbami utraty wagi według zasady “listka sałaty”.

Na początku jest trudno dopatrzyć się związku pomiędzy tymi dwoma, tak bardzo różniącymi

się tematami, ale związek ten jednak istnieje. Na swój indywidualny sposób obydwie książki

wskazują na dwie odrębne grupy ludzi ( jedna wegetariańska i jedna mięsożerna), które nie

znają przypadku raka lub choroby serca w ogóle, konsumując lokalną żywność w

środowiskach, w ktorych się urodzili. Jest to krytyczny punkt, gdyż bez stwierdzenia

takowego powiązania łatwo uznanym badaczom medycyny sprowadzić ludzi na błędne tory,

zważywszy miliardy dolarów wydawane na badania promocyjne leczenia promieniowaniem i

chemoterapią. W latach 50-tych, po wielu latach badań, znany biochemik nazwiskiem dr

Ernst T.Krebs wyodrębnił nową witaminę, której nadał liczbę B 17 i nazwę “Laetrile”. W

miarę upływu lat tysiące ludzi przekonało się, że Krebs ostatecznie odkrył drogę do

całkowitej kontroli nad wszelkimi formami raka czym wywołał podział na zwolenników i

przeciwników trwający do dzisiaj. Ale w latach 50-tych Ernst Krebs nie miał pojęcia, w jakim

to gnieździe szerszeni ośmielił się zamieszać.

Nie będąc w stanie opatentować B 17 ani też zapewnić sobie wyłącznych praw do witaminy,

międzynarodowa farmakologia przypuściła zmasowany atak propagandowy o niespotykanej

zjadliwości przeciwko Laetrile, pomimo faktu, że niezbite dowody jej skuteczności w

kontrolowaniu raka istnieją.

Dlaczego zapadamy na raka – czy na skutek palenia papierosów, intensywnego

nasłonecznienia, czy też jest to efektem toksycznych dodatków do naszej żywności? Dr Krebs

tak nie myśli. Całość jego udokumentowych badań biochemicznych wskazuje na fakt, że rak

jest po prostu skutkiem niedoboru witaminy B 17, już dawno temu usuniętej z naszych

wysoko rafinowanych, zachodnich diet. Krebs postuluje, że tzw. “ czynniki rakotwórcze” są

jedynie swoistym wentylem, który ostatecznie ukazuje niedobór witaminy B 17 i jego

dewastujące efekty. Wiarygodność twierdzenia Dr Krebsa najlepiej ilustruje przykład

niedoboru witaminy C, znany jako szkorbut. Podobnie jak z rakiem, nie istnieje żadne

wcześniejsze ostrzeżenie o szkorbucie; organizm nie sygnalizuje niczym, że ciału zaczyna

brakować zapasów witaminy C. W jednej minucie pacjent jest zdrową osobą a w następnej

jest już chory. Leczenie szkorbutu przebiega również gwałtownie. W ciągu kilku dni ( a

czasami godzin), stosowania wysokich dawek witaminy C szkorbut zanika, pojawiając się

ponownie tylko wtedy, gdy zapasy witaminy ponownie spadną poniżej pewnego ( nie

udokumentowanego) poziomu. Tak więc, jeśli Ernst Krebs ma racje, alternatywne metody

leczenia (Essiac, tlen i terapie elektromagnetyczne) skazane są z góry na wątpliwe efekty. W

przypadku raka zastąpienie utraconej witaminy B 17 w naszych dietach mogłoby przyczynić

się do większej efektywności innych alternatywnych metod leczenia albo też zupełnie je

zastąpić.

Dowód, który dr Krebs zaprezentował na przestrzeni lat dla poparcia swego twierdzenia o “

utraconej” witaminie B 17 w naszych dietach jest bardzo prosty. Parę wieków temu

zwykliśmy jadąc chleb z domieszką nasion prosa i lnu, bogatych w witaminę B 17, a teraz

chleb pszeniczny i żytni, ktory jadamy nie ma jej wogóle. Przez cale generacje nasze babcie

zwykły dodawać pokruszone nasiona śliwek, czereśni, jabłek, moreli i innych roślin

botanicznej rodziny Rosaceae do swych domowych konfitur i dżemów. Babcia pewnie nie

wiedziała, dlaczego to robi, ale nasiona wszystkich tych owoców są jednym z

najpotężniejszych źródeł witaminy B 17 na świecie. W tropikach, ogromne ilości B 17

znajduje się w gorzkiej kassawie, znanej również jako tropikalny maniok. Badania dowiodły,

że plemię z Himalajów znane jako Hunza, nigdy nie znało przypadku zachorowania na raka,

czy serce ponieważ trzyma się swojej tradycyjnej diety, która jest wyjątkowo obfita zarówno

w morele jak i w proso. Jednakże, po zastosowaniu zachodniej diety Hunzowie stają się

podobnie podatni na te choroby, jak i reszta z nas. Ponieważ Hunzowie jedzą bardzo niewiele

mięsa, mogłoby to zachęcić liczne społeczności wegetariańskie do wzajemnego poklepywania

sie i wygłaszania proklamacji w stylu: “ Widzicie, mieliśmy racje!”

Jednakże, taka radość jest niezbyt uzasadniona. W poszukiwaniu diety możliwej do

zaakceptowania dla tych, co nie życzą sobie przegryzania jednego liścia sałaty na dzień,

Ryszard Mac Karness opracował szczegółowe studium sposobu żywienia się Eskimosów,

żyjących na polarnych lodowcach oraz amerykańskich Indian, spożywających swoją

tradycyjną żywność. W swym naturalnym środowisku obydwie grupy są zasadniczo

mięsożerne, spożywając upolowaną zwierzynę, włączając w to łosia i karibu, wspomaganą

jedynie dzikimi jagodami, kiedy bywają one dostępne w sezonie. Główą rzeczą, którą

MacKarness podkreśla w swej książce “ Jedz tłusto i chudnij” jest fakt, że pomiędzy tymi

ludami nie występuje problem otyłości; jest to interesujący fakt, jako że regularnie zajadają

się oni zwierzęcym tłuszczem nasyconym co najmniej dwa razy na dzień. Ale bardziej

interesującym faktem jest dowód na to, że Eskimosi i Indianie amerykańscy, żyjący w swych

naturalnych środowiskach i spożywający naturalną żywność NIGDY nie zapadają na raka ani

nie chorują na serce, dokładnie tak samo, jak plemię Hunza w Himalajach, pomimo, że

Eskimosi i Indianie amerykańscy są raczej mięsożerni i nie są jaroszami. Dokładne badania

wykazują, że jest to efekt działania witaminy B 17. Mięso karibu jest główną cześcią diety

obydwu grup. Karibu, które żywią się głównie trawą strzałkową, zawierającą ok. 15.000 mg

na kg nitriloside, pierwszorzędnego źródła witaminy B 17. Łososiowe jagody, suszone i

spożywane zarówno przez Eskimosów, jak i Indian na równi, zawierają ogromne ilości

witaminy B 17. Te znacznie różniące się społeczności, wegetariańskie i mięsożerne pozostają

w doskonałym zdrowiu. Jest to szczególnie ważne dla tych, którzy ze względów

środowiskowych nie są w stanie wybrać dowolnie wegetariańskiej diety. Taka dieta byłaby

całkiem niemożliwa w regionach polarnych, czy na pustyni.

Na nieszczęście, w większości “cywilizowanych” zachodnich kultur, trawy i inna żywność,

którą się karmi obecnie zwierzęta domowe, przeznaczone do konsumpcji przez ludzi, rzadko

zawiera więcej, niż jedynie śladowe pozostałości nitriloside, chociaż miały je one w

wystarczającej ilości, dopóki botanicy i biochemicy nie zaczęli wprowadzać genetycznych

zmian w nasze życie roślinne. Oznacza to, że nasze drugorzędne źródło witaminy B 17 (

poprzez konsumpcje mięsa), bardzo szybko wysycha. Podczas gdy Hunzowie i Eskimosi

otrzymują przeciętną, jednostkową dawkę witaminy B 17 w wysokości 250 – 3.000 mg na

dzień, Europejczycy, spożywający “ zdrową” współczesną żywność, przyjmują jej zaledwie 2

mg. Prowadzi to do zaskakujących wniosków. Jeśli byliśmy w stanie kontrolować szkorbut

już wieki temu, jak to się dzieje, że nie jesteśmy w stanie uczynić tego samego z rakiem w

dniu dzisiejszym? Faktem jest, że moglibyśmy, gdyby nasze rządy na to pozwoliły. Na

nieszczęście, większość rządów ugięła się pod presją ze strony międzynarodowej

farmakologii, amerykańskiej FDA ( Food & Drug Administration) i AMA ( American

Medical Association). Te instytucje zorganizowały potężne kampanie odstraszające, oparte na

fakcie, że witamina B 17 zawiera pewne ilości śmiertelnej trucizny – cyjanku potasu,

wygodnie zapominając, że witamina B 12 zawiera również wielkie ilości tej substancji a

istnieje w wolnej sprzedaży we wszystkich sklepach z naturalną żywnością na całym świecie.

Witamina B 17 Laetrile Doktora Krebsa ekstrahowana była z pestek moreli a następnie

syntetyzowana w formę krystaliczną przy użyciu jego własnego, unikatowego procesu. Wtedy

amerykańska FDA zaczęła bombardować media opowieścią o nieszczęsnym małżeństwie,

które zatruło się po zjedzeniu surowych pestek moreli w San Francisco. Opowieść dostała się

na czołówki wszystkich gazet w USA, chociaż kilku podejrzliwym dziennikarzom, którzy

usiłowali ustalić tożsamość nieszczęsnej pary, nigdy się to nie udało, pomimo uporczywych

wysiłków. Nacisk ze strony międzynarodowej farmakologii / FDA / trwał nieubłaganie. Od

tego momentu spożywanie pestek moreli lub B 17 Laetrile stało się jednoznaczne z

popełnianiem samobójstwa. Kiedyś w latach 50-tych Dr Ernst Krebs udowodnił ponad

wszelką wątpliwość, że B 17 była kompletnie nieszkodliwa dla ludzi i to w najbardziej

przekonywujący sposób. Po przetestowaniu witaminy na zwierzętach, napełnił dużą

strzykawkę mega-dozą skoncentrowanej Laetrile, którą następnie wstrzyknął sobie w ramie!

Może był to drastyczny sposób, ale awanturniczy Dr Krebs ciągle żyje i cieszy sie dobrym

zdrowiem.

Witamina jest nieszkodliwa dla zdrowych tkanek z bardzo prostego powodu: każda molekuła

B 17 zawiera jedną jednostkę cyjanku, jedna jednostkę benzaldehydu i dwie jednostki

glukozy(cukru) „zamknięte‟ razem. Po to, aby cyjanek mógł stać się niebezpieczny trzeba

najpierw „otworzyć‟ molekulę, aby go uwolnić, trick którego jest w stanie dokonać jedynie

pewien enzym, zwany beta-glucosidase, który jest obecny w całym ciele ludzkim w

maleńkich ilościach przy czym jego ilość znacznie wzrasta do znacznych ilości ( stukrotnie

wyższych) tylko w jednym miejscu: w siedlisku złośliwego narośla rakowego. Tak więc

cyjanek bywa jedynie jakby „otwierany‟ w miejscu, gdzie znajduje się rak, z drastycznymi

efektami, które całkowicie niszczą komórki rakowe, ponieważ benzaldehyd „otwiera‟ się w

tym samym czasie. Benzaldehyd jest śmiertelnie niebezpieczną trucizną, która wówczas

działa łącznie z cyjankiem, wytwarzając truciznę sto razy silniejszą, niż każdy z nich z

osobna. Połączony efekt tych związków na komórki rakowe najlepiej pozostawić wyobraźni.

Ale co z niebezpieczeństwem dla reszty komórek ciała? Inny enzym, rhodanese, zawsze

obecny w daleko większych ilościach niż „otwierający‟ enzym beta-glucosidase w zdrowych

komórkach, posiada prostą zdolność kompletnego rozdrobnienia i przetworzenia zarówno

cyjanku jak i benzaldehydu w produkty korzystne dla zdrowia. Jak można przewidzieć,

komórki rakowe nie zawierają w ogóle rodanezu, co pozostawia je kompletnie na łasce tych

dwu niebezpiecznych trucizn.

Pokolenia temu nasi eksperci rolni znali już efekt działania beta-glucosidase, tzn. jego

zdolność do uwalniania jednostki cyjanku w molekule B 17 ale wydawało się, że istnieje

mnóstwo wątpliwości odnośnie sposobu podejścia do problemu. Uproszczonym

rozwiązaniem zdawało się wówczas zaklasyfikowanie wszystkich roślin zawierających

molekule B 17 jako “ trujących” a następnie zmodyfikowanie ich genetycznie w celu

kompletnego usunięcia zawartości nitriloside dla bezpieczeństwa zwierząt. Jednym z

klasycznych przykładów tego „poronionego‟ rozwiązania był przypadek z 1940 r., w którym

australijskie owce okazjonalnie zdychały na skutek nadmiaru cyjanku, pochodzącego z białej

koniczyny, o której wiadomo było, że zawiera B 17. Pominięto fakt, że większość owiec

spożywających tę samą koniczynę pozostawała żywa, botanicy usunęli genetycznie nitriloside

z białej koniczyny. Tymczasem owce, które zdechły to było kilka osobników, które

degustowały smakowite fuksje zawierające duże ilości „otwierającego‟ enzymu beta

glucosidase, który reagował natychmiast w owczych żołądkach, powodując ich śmierć. Jeśli

botanicy zneutralizowaliby kilka fuksji zamiast milionów ton białej koniczyny, byłoby

znacznie więcej witaminy B 17 dostępnej dzisiaj dla ludzi poprzez rynek mięsny.

Tak to ogromne ilości witaminy B 17 zostały usunięte z zachodniej żywności i społeczeństwo

stoi teraz przed problemem raka o rozmiarach wcześniej nie spotykanych. Jeśli nawet

przyjmiemy, że niedobór B 17 mógłby być najbardziej prawdopodobną przyczyną zaistnienia

takich warunków, pozostaje wciąż kwestia tego, co robić dalej i jak ów rak rozwija się do

formy zagrażającej zyciu.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: