Elmar R. Gruber - Tajny Świat Parapsychologii.pdf

(4068 KB) Pobierz
72707106 UNPDF
Podziękowania
Podczas sporządzania rękopisu tej książki wiele osób udzieliło mi wsparcia, a ich cenne
wskazówki stanowiły znaczącą pomoc w mojej pracy. Moje szczególne podziękowania należą się
doktorowi Deanowi Radinowi, prof. Dickowi Biermanowi oraz Jameso-wi Spottiswoode'owi, którzy
udostępnili mi swoje najnowsze i niepublikowane jeszcze prace. Wielu kolegów z innych krajów
poświęciło mi swój czas i podzieliło się wiedzą w licznych dyskusjach dotyczących
najważniejszych, przeprowadzonych przez nich doświadczeń i badań psi. Osoby, którym
chciałbym tutaj serdecznie podziękować, to: Carlos Alvarado, doktor Richard Broughton, doktor
Keith Harary, doktor Kimiko Kawano, Hideyuki Kokubo, Hong Zhang, doktor Stanley Krippner,
prof. Andrei Lee, Li Zhi Nan, prof. Oshio Machi, Leszek Matela, doktor Edwin May, prof. Robert
Morris, Alejandro Parra, Tom Porter, doktor Hal Puthoff, Yoichiro Sako, Paul Smith, doktor Tonu
Soidla, Ingo Swann, prof. Charles Tart, doktor Wei Nengrun, doktor Mikio Yamamoto.
Jestem również zobowiązany do złożenia podziękowań wydawcom czasopism “Journal of
Parapsychology" (doktorowi Johnowi Palmerowi) oraz “Journal of Scientific Exploration"
(Marshowi Simsowi), który zezwolili mi na publikację ilustracji z prac Jamesa Spottiswoode'a, a
także wydawcy “Journal of the International Society of Life Information Science" (doktorowi Mikio
Yamamoto), który umożliwił mi wykorzystanie zdjęcia termograficznego pochodzącego z jednego
z eksperymentów z użyciem Qigong.
Szczególne podziękowania należą się mój emu przyjacielowi Marco, który swoimi cennymi
pomysłami i radami przyczynił się do sporządzenia rękopisu. Moja żona Dagmar, jak zwykle w
takich przypadkach, potrafiła nie tylko dostarczyć ważnych wskazówek dotyczących treści
książki, ale również tak perfekcyjnie zorganizować moje codzienne życie, że w odpowiednim
czasie mogłem przygotować ten rękopis. Serdecznie dziękuję również Hannah i Clausowi
Samtlebenom oraz Clausowi Vesterowi za ich uważną korektę.
Prolog
Spotkania z niewytłumaczalnymi zjawiskami od zawsze uskrzydlały fantazję człowieka. Ze
wszystkich epok, kultur i ze wszystkich warstw społecznych pochodzą informacje o
nadzwyczajnych anomaliach, które mają związek z ludzką świadomością; anomaliach, które w
popularnym rozumieniu kojarzone są z wyrażeniami “nadprzyrodzony", “paranormalny",
“mistyczny", “duchowy". Stanowią one nierozłączny składnik ludzkiego doświadczenia.
Nauka, która zajęła się studiami nad tym zjawiskiem, musiała stoczyć długą walkę z
łatwowiernymi zwolennikami wszystkiego, co “nadzmysłowe", oraz walkę z tymi, którzy bez
sprawdzenia zaprzeczają wszystkiemu, co paranormalne. Przetrwała konfrontacje i zamierza
zająć bezsporne miejsce w obrębie nowej nauki o świadomości – ostatnim niezbadanym
terytorium naszego poznania.
Nie słyszałeś jeszcze nigdy o AC, AMP, polu całości czy też DMILS? A może nie słyszałeś też
o AFMK lub CRV? Prawdopodobnie nie zwróciłeś uwagi, jak w ciągu ostatnich lat rozwinęły się
badania naukowe w dziedzinie zjawisk paranormalnych. Tego faktu nie zauważyło wiele osób,
ponieważ badania psi w znacznym stopniu były utajnione. Może dzięki temu osiągnęły swoje
trzecie i decydujące stadium historyczne.
Początkowo parapsychologia była terenem działania dyletantów. Później – w epoce wielkich
pionierów – postarano się, aby przynajmniej częściowo została uznana przez nauki ścisłe. Mimo
to pewną istotną część badań nadal przeprowadzali zainteresowani niefachowcy. Od około
dwudziestu lat badaniami psi zajęły się osoby z gruntownym i odpowiednim wykształceniem.
Obecnie badacze posługują się skomplikowanymi teoriami przyrodniczymi oraz podejmują
eksperymenty niezrozumiałe dla laika. Należy tylko żałować, że nie traktowano parapsychologii
poważnie, była bowiem wykorzystywana przez dziennikarzy jako źródło taniej sensacji.
Rozwój parapsychologii stanowił w zasadzie początek przełomu. Nie nastąpił dzięki
niewątpliwym udokumentowanym nadzwyczajnym osiągnięciom osób uzdolnionych para-
psychologicznie, lecz polegał na zmianie stylu, wytyczeniu innych, niż można się było
spodziewać, szlaków poszukiwań naukowych, które dążyły do rozwikłania zagadki współdziałania
umysłu i materii na najniższym poziomie.
W ostatnich latach przełom ten rzeczywiście nastąpił – niezauważony przez wielu. Ironicznie
określanie istniejących badań parapsychologicznych mianem pseudonauki należy już do
przeszłości.
Minęła era pionierów parapsychologii, silnych osobowości takich jak: Joseph Banks Rhine
(1895-1980), twórca badań ilościowo-statystycznych we własnym Instytucie Parapsychologii
(Instytute for Parapsychology) w Durham w Północnej Karolinie; Holender Wilhelm H.C. Tenhaeff
(1894-1981), który łączył ze sobą psychologię głęboką i parapsychologię; żona Rhine'a – Louisa
Ella Rhine (l 890-1983), wniosła duże zasługi dla analizy przypadków spontanicznych; wreszcie
nestor niemieckiej parapsychologii – Hans Bender (1907-1991), założyciel Instytutu Obszarów
Granicznych Psychologii i Psychohigieny (Institut fur Grenzgebiete der Psychologie und
Psychohygiene) we Fryburgu; na końcu największy włoski parapsycholog i psychoanalityk Emilio
Servadio (1904-1995). Ich badania cieszyły się rozgłosem zarówno w kraju, jak i poza jego
granicami. Pozostawili po sobie pustkę, brakuje ich niepowtarzalności i zaangażowania.
Laboratoria jednak nie opustoszały. Tam właśnie odbywa się przełomowa przemiana,
umożliwiająca najbardziej pomysłowym badaczom parapsychologii zwrócenie uwagi na ostatnie
granice wysokiej technologii – maszynę przyszłości, reagującą na bezpośrednie oddziaływanie
między świadomością! materią.
Tymczasem nauki uniwersyteckie darzą szacunkiem parapsychologię, a czasopisma fachowe
coraz chętniej zamieszczają na swoich łamach nowatorskie artykuły parapsy-chologiczne. Można
je znaleźć w takich renomowanych czasopismach, jak “Foundations of Physics", “Physical
Review", “American Psychologist", “Psychological Bulletin", “Statistical Sciense", “Brain and
Behavioral Sciences" czy “Perceptual and Motor Skills". Przedstawiaj ą one sukcesy nowych
badań parapsychologicznych i proponują włączenie ich do świata nauki. Dowodami
dokumentującymi ten trend są także zmienne nastawienia najbardziej znanych krytyków. Musieli
bowiem oni uznać, że doświadczenia osiągnęły wysoką jakość, a ich wyników nie da się już po
prostu zlekceważyć.
Z punktu widzenia naukowców nowoczesna parapsychologia nie musi już przedkładać
dowodów na istnienie zjawisk, które bada. Może się teraz całkowicie poświęcić problemowi ich
rozumienia, zaszeregowania i wykorzystania. Dla parapsychologów, którzy musieli dowodzić
prawa do istnienia swoich badań, jest to równoznaczne ze zmianą orbitalu kwantowego. Całą
energię mogą teraz skierować na zrozumienie zjawisk.
Zajmująca się statystyką Jessica Utts, profesor na Uniwersytecie Kalifornijskim, stwierdza w
swojej oficjalnej ekspertyzie dotyczącej nowoczesnych badań psi: “Statystyczne wyniki
opiniowanych studiów znajdują się daleko poza tym, czego oczekuje się od wartości
przypadkowych. Można jednoznacznie odrzucić argumenty twierdzące, że dane rezultaty mogą
opierać się na metodycznych błędach poczynionych podczas doświadczeń... Zaleca się, aby
doświadczenia wykonywane w przyszłości koncentrowały się na zrozumieniu działania danego
zjawiska i możliwości jego maksymalnego wykorzystania. Nie uzyska się wielu korzyści z
dalszego ustawiania doświadczeń dostarczających wyłącznie dowodów." 1
Rozwój parapsychologii nie jest jeszcze zauważany przez znaczną część ludności, dużą
popularnością cieszą się natomiast zjawiska nadzwyczajne i niesamowite. Stacje telewizyjne
prześcigają się nawzajem w przedstawianiu zjawisk fantastycznych – historii z pogranicza faktów
i fikcji. Podsycane są obawy i nadzieje na istnienie nadzwyczajnych zdolności paranormalnych.
Zjawiska nadzwyczajne występują w rzeczywistości – jednak prawie nigdy w formie widocznych
fenomenów – zazwyczaj niespostrzeżenie, jako cicha, niewidoczna wymiana między
świadomością i materią. Wydaje się, że to niewiele, a jednak jej ranga porównywalna jest z
rewolucją w naszym pojmowaniu świadomości i jej oddziaływania w świecie. To, co uważamy za
przypadek, w rzeczywistości nie jest przypadkowe. Przypadek ma bowiem ukrytą organizację,
która nosi nazwę psi. Psi to jeden z przejawów tego, w jaki sposób zorganizowana jest przyroda.
W tej książce chciałbym przedstawić nowe enklawy stworzone przez parapsychologię.
Pokazać laboratoria twórczych naukowców, ich kompleksowe doświadczenia, sposób myślenia i
znaczenie rezultatów, jakie uzyskali. To, dlaczego wyniki te stanowią taką sensację, mogli
dotychczas docenić i zrozumieć jedynie fachowcy, obserwowane efekty są bowiem niewielkie w
porównaniu z wywierającymi głębokie wrażenie przypadkami, które przyczyniły się do wątpliwej
popularności parapsychologii. A jednak: podczas gdy oczywistość przemawiająca na korzyść
wspaniałych przypadków znika, a wiele zadziwiających zjawisk znajduje naturalne
wytłumaczenie, to istniej ą niewidoczne efekty niepodważalnych badań laboratoryjnych – prawie
niezauważalne, anomalne wpływy na urządzenia elektroniczne i układy żywe, które umożliwiły
pojawienie się czynnika psi jako faktu potwierdzonego w sposób naukowy.
Tajny świat parapsychologii jest najmłodszym, ciekawym, ale nadal nieznanym wynikiem
badań empirycznych. Przedstawiam tutaj nie tylko amerykańskie i europejskie laboratoria
badawcze, ale również zamknięty do tej pory świat rosyjskich, chińskich i japońskich badań
parapsychologicznych.
Protokoły psi są projektami badawczymi objętymi najwyższą tajemnicą, które zostały
zainicjalizowane przez CIA na początku lat 70. To tajny program rządu Stanów Zjednoczonych,
który w ciągu 23 lat pochłonął ponad 20 milionów dolarów. Prace wykonywane były przez przede
wszystkim fizyków. Stworzyli w swoich laboratoriach liczne układy, które wprowadziły istotne
innowacje do badań psi.
Ich praca miała jednocześnie naturę czysto pragmatyczną: psi miało zostać zastosowane do
celów szpiegowskich pro wadzących do uzyskania gotowości bojowej. Obecnie udostępniono
część wówczas tajnych dokumentów. Pokazują one, jak wielkiego znaczenia nabrały badania
nad psi w pokazach siły między mocarstwami. Przedstawiaj ą również sukcesy i granice
zastosowania psi.
Od kiedy zacząłem działać jako badacz psi, zaprzyjaźniłem się ze wszystkimi naukowcami,
którzy kierowali tajnym projektem psi, oraz z wieloma osobami o zdolnościach paranormalnych,
uczestniczącymi w eksperymentach. Jest to przyjaźń, która umożliwiła mi udokumentowanie
prawdziwej historii szpiegów psi, ich wzlotów, sukcesów i upadków.
Do zmienionego obrazu badań psi należą nowe wyrażenia, których używam w mojej książce
na zmianę z terminami dotychczas stosowanymi. Nowe terminy i koncepcje zostaną wyjaśnione
w momencie, gdy będzie o nich mowa. Niektóre, te często powtarzające się, wymagają jednak
krótkiego wytłumaczenia.
Psi jest zbiorowym określeniem wszystkich zjawisk paranormalnych. Obejmuje postrzeganie
pozazmysłowe i psychokinezę. W przypadku postrzegania pozazmysłowego (AS W) informacje
uzyskiwane są w sposób niewytłumaczalny. Psychokineza (PK) oznacza wywieranie wpływu na
świat materialny w sposób niewytłumaczalny. Postrzeganie pozazmysłowe obejmuje telepatię
(wymianę informacji między ludźmi bez środków pomocniczych w normalnym znaczeniu),
jasnowidzenie (uzyskiwanie informacji o oddalonych obiektach i sytuacjach bez pośrednictwa w
normalnym znaczeniu) oraz prekognicję (wiedza o przyszłych wydarzeniach bez pozyskiwania
informacji na normalnej drodze).
Sama parapsychologia określana jest jako nauka o “anomalnych zjawiskach mentalnych"
(AMP). Postrzeganie pozazmysłowe nazywa się “kognicją anomalną" (AC). Ponieważ w
badaniach laboratoryjnych nad psychokinezą uczeni koncentrują się na mikroefektach w tak
zwanym układzie stochastycznym (przypadkowym), preferowane są dwa terminy określające
takie działania: “anomalna perturbacja" (AP) lub “interakcja świadomości i materii" (BMI).
Zjawiska psi określane sąjako “anomalne", ponieważ stanowią anomalie w naszym
współczesnym, naukowym i psychologicznym pojmowaniu świata. Anomaliami są zjawiska
(jeszcze) niewytłumaczone, ale całkowicie realne. Zjawiska anomalne nie mają nic wspólnego ze
zjawiskami anormalnymi lub nienormalnymi, gdyż te dwa wyrażenia wskazują na zachowanie
odbiegające od przyjętych norm, także w znaczeniu patologicznym.
W języku potocznym w Stanach Zjednoczonych nowe słowo “Remote Viewing" (RV) w ciągu
kilku lat wyparło stare określenie “postrzeganie pozazmysłowe". Remote Viewing oznacza
“dalekie widzenie" lub “dalekie postrzeganie". Określenie to pozostawiam w oryginale, ponieważ
wydaje się, że wejdzie ono na stałe do terminologii międzynarodowej.
Kognicją anomalna jest badana doświadczalnie za pomocą dwóch metod. Jedna z nich
została nazwana “metodą wyboru wymuszonego" (forcedchoice). Polega ona na “odgadnięciu"
aktualnego obrazu ze znanych wcześniej obrazów docelowych, które ułożono w przypadkowej
kolejności. Pierwotną formę tego testu wprowadził J.B. Rhine w latach 30. w Durham w Pomocnej
Karolinie. Używał on do gry kart symbolizujących krzyż, koło, linie faliste, kwadrat i gwiazdę.
Wśród 25 rozłożonych kart za każdym razem znajdowało się 5 z tych symboli. Osoby biorące
udział w doświadczeniu miały “odgadnąć" położenie kart. Jeżeli po wyeliminowaniu czynnika
przypadku udało im się wymienić właściwe karty, stanowiło to wskazówkę o ich możliwościach
paranormalnych.
“Metoda swobodnych odpowiedzi" (free-responce) polega na pracy z nieznanymi dotychczas
obrazami, obiektami i miejscami docelowymi. W dowolnych wypowiedziach osoby poddawane
doświadczeniu maj ą możliwość przedstawienia swoich wrażeń dotyczących celu.
W ostatnich latach naukowcy skłaniają się coraz bardziej ku metodzie swobodnych
odpowiedzi. Dzięki niej można lepiej poznawać mechanizmy psi.
W przypadku doświadczeń podlegających analizie statystycznej najpierw stwierdza się, czy w
ogóle istnieje poszukiwany efekt. W tym celu sprawdza się, czy wynik jest “istotny". Istotność j est
charakterystyką wyniku, który osiągnął pewną wartość progową powyżej lub poniżeń oczekiwań
wartości losowych. W takim przypadku wychodzi się z założenia, że wynik taki nie może już
nastąpić w sposób przypadkowy, lecz na podstawie wielkości oddziaływania. O wyniku istotnym
statystycznie mówi się zazwyczaj wówczas, gdy z 95% pewnością można stwierdzić, że
obserwowana wartość odzwierciedla prawdziwe, kryjące się za nią oddziaływanie.
Porównanie stosunków dwóch wielkości umożliwia uzyskanie ich korelacji. Korelacja podaje
rozmiar zależności. Wysokie korelacje oznaczają ścisłą zależność. Wzrost wielkości mierzonej i
równoczesny wzrost wielkości porównywanej uznaje się za korelację dodatnią. Wysoka korelacja
ujemna także odzwierciedla systematyczną zależność dwóch wielkości mierzonych. W takim
przypadku jedna wielkość wzrasta, podczas gdy druga ulega zmniejszeniu. Korelacja ujemna
istnieje na przykład pomiędzy wiekiem i zdolnością reakcji: wraz z wiekiem spada zdolność
reakcji.
Jeżeli w tej książce będzie mowa o “sygnałach psi" czy “radarze psi" to będą to obrazowe
określenia procesów, których natura okryta jest jeszcze głęboką tajemnicą; jeśli natomiast będzie
mowa o “świadomości", to nie będzie ona rozumiana jako przeciwieństwo nieświadomych
procesów psychicznych, lecz jako całokształt duchowo-psychicznych sposobów wyrażania się
człowieka.
Część l
Wywiad i parapsychologia: Historia Remote Viewing i szpiegów psi
“Nigdy nie miałem ochoty na prowadzenie dyskusji ze sceptykami,
ponieważ ktoś, kto nie wierzył w Remote Viewing,
nie wypełniał swoich zadań.
Nie wiedzieliśmy, jak to wytłumaczyć,
ale byliśmy bardzo zainteresowani nie tyle wyjaśnianiem,
co zastosowaniem tego w praktyce" 2 .
Generał-major Ed Thompson
Uzbrojenie paranormalne
Zgłoś jeśli naruszono regulamin