Palmer Diana - Ogień i lód.pdf - Palmer Diana - Agadoo86

Palmer Diana

Ogień i lód

Margie ma dwie wielkie pasje. Uwielbia pisać zmysłowe

romanse historyczne, a także szokować otoczenie. Właśnie

dlatego na spotkanie z przyszłym szwagrem ubiera się bardzo

wyzywająco. Wie, że Cannon, bogaty i konserwatywny

biznesmen, będzie oburzony. Jednak rozwój wypadków

przechodzi jej najśmielsze oczekiwania. Cannon nie tylko

traktuje ją z pogardą, ale zapowiada bardzo zdecydowane

działania. Nigdy nie pozwoli, by brat poślubił dziewczynę z

podejrzanej rodziny. Wywiezie go do posiadłości matki na

Florydę, przemówi mu do rozsądku… Margie jest w swoim

żywiole. Wie, że szykuje się pasjonująca rozgrywka…

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Zajmując stolik w ekskluzywnej restauracji w Atlancie, Margie

Silver świetnie wiedziała, że ściągnie na siebie pełne uznania

spojrzenia mężczyzn. Żywa zieleń jej satynowej sukni była

wystarczającym powodem, ale prawdziwą atrakcją był wymyślny

krój. Obcisła kreacja z długimi wąskimi rękawami miała głęboki

dekolt, zebrany w talii szerokim pasem. W połączeniu z długimi

czarnymi włosami i szmaragdowozielonymi oczami Margie, efekt był

piorunujący. Rozcięcie u dołu sięgało ponad kolano, ukazując

kształtne nogi w nylonowych pończochach oraz drobne stopy w

seksownych czarnych sandałkach na wysokim obcasie.

Margie popijała piwo imbirowe, trzymając szklankę długimi

szczupłymi palcami o pomalowanych na jaskrawy róż paznokciach.

Wyglądała na top modelkę, lecz w istocie zarabiała na życie pisaniem

pełnych namiętności romansów historycznych pod pseudonimem

Silver McPherson. Ale dziś nie wolno jej było nawet o tym

wspomnieć, fakt ten bowiem mógłby zaszkodzić świetlanej

przyszłości jej młodszej siostry Jan. Margie przeczuwała, że to

nieoczekiwane zaproszenie na kolację może mieć związek z

poznaniem przez nią przyszłego szwagra, narzeczonego Jan, bajecznie

bogatego, potentata przemysłowego z wielce konserwatywnej rodziny,

więc celowo postanowiła prowokować, poczynając od wyboru śmiałej

sukni.

Wydęła z irytacją pełne czerwone wargi. Była zajęta pisaniem

szczególnie trudnej sceny, gdy Jan zadzwoniła z żądaniem, aby

spotkała się z nią o siódmej w restauracji. Dochodziło prawie wpół do

ósmej, Jan nie przychodziła, Margie zaś zaczynała się niecierpliwić.

Z rozbawieniem spojrzała na swoją ekstrawagancką suknię. Jan

będzie przerażona. Usiłowała wytłumaczyć starszej siostrze

konserwatyzm rodu Van Dyne'ow i negatywne nastawienie brata jej

narzeczonego do wyzywająco ubranych kobiet. Ostrzegła Margie, że

powinna się ubrać jak najskromniej. Wobec tego Margie, która

zawsze robiła na przekór i nie cierpiała rozkazów, wyjęła z szafy

najbardziej prowokującą toaletę i umalowała się przesadnie jak

podstarzała kokota.

Wyobraziła sobie reakcję Jannie wspominając o młodym Andrew

Van Dyne i jego starszym bracie - i w jej oczach ukazały się wesołe

iskierki. Jeśli jej siostra na poczekaniu wymyśliła to niefortunne

spotkanie, zamierzała się przynajmniej świetnie bawić.

„Och, Margie, nie zachowuj się jak dziecko!" - jęczała Jan, gdy

Margie robiła coś szczególnie pociesznego, na przykład postawiła

posąg nagiej Wenus pośrodku ogrodu, gdzie mogła go widzieć stara

pani James, która wychodziła pod wieczór podlać posadzone na

swoim terenie kwiaty. Jan zagroziła, że wyjedzie z kraju, gdy Margie

oznajmiła, że chce zamieścić na skrzydełku okładki swoje zdjęcie w

negliżu. Ostatecznie skończyło się na zwykłej fotografii.

Jednak Margie w żadnym razie nie zamierzała rezygnować ze

swoich przyzwyczajeń i niestrudzenie wymyślała sposoby szokowania

Jan. Jej krótkie małżeństwo było główną przyczyną tych

wyzywających zachowań. Błazenada skrywała głęboką wrażliwość.

Nagła śmierć jej męża po dwóch długich miesiącach małżeństwa była

niemal ulgą; Margie raz na zawsze została pozbawiona złudzeń co do

miłości i mężczyzn. Nauczyła się także, że nie można poznać

człowieka, póki się z nim nie zamieszka. Zamierzała o tym pamiętać.

Myślała, że kocha Larry'ego Silvera. Był młody, sympatyczny i

jako adwokat miał przed sobą obiecującą przyszłość. Krótko się

spotykali, po czym wzięli ślub i odkryli, że kompletnie do siebie nie

pasują. Gdy dwa miesiące później Larry zginął w katastrofie lotniczej,

jej żałoba nie trwała zbyt długo. Działo się to przed pięciu laty, gdy

Margie miała zaledwie lat dwadzieścia; od tamtej pory przestała

traktować życie na serio. Powaga jest mentalnym samobójstwem,

głosiła, choć czasem miała wrażenie, że młodsza siostra przejrzała ją

na wylot.

Upiła łyk piwa i westchnęła. Jeśli Jan i Andy nie zjawią się w

ciągu dziesięciu minut, wyjdzie z restauracji. Za miesiąc mijał

ostateczny termin oddania powieści, nie miała czasu na pogawędki z

nieznajomymi.

Rozejrzała się dyskretnie dokoła. Wiedziała, że „potentat", jak go

nazywała, nie pochwala związku swojego młodszego brata z Jan. Jan

pracowała jako sekretarka w kancelarii prawnej. Potentat życzył sobie,

aby jego brat związał się z kimś z chicagowskich elit, a nie ze

skromną sekretarką z Atlanty. Ród Van Dyne'ow był potęgą na rynku

odzieżowym, najlepiej gdyby przyszła żona brata pochodziła z

rodziny właścicieli sieci domów towarowych. Przede wszystkim liczy

się dbałość o interesy!

Poczuła mrowienie na karku, a gdy się obejrzała, napotkała

świdrujący wzrok stojącego w progu mężczyzny. Siła tego spojrzenia

omal nie wytrąciła jej z rąk szklanki. Mężczyzna był olbrzymi, miał

dużą kształtną głowę, niczym wyrzeźbioną w drewnie tekowym.

Czarne oczy łypały wrogo. Margie była zafascynowana; czemu obcy

człowiek miałby ją mierzyć tak niechętnym wzrokiem?

Niewiele myśląc, wydęła kusząco wargi i posłała mu pocałunek,

mrugając przy tym długimi rzęsami. Uśmiechnęła się kącikiem ust i z

powrotem odwróciła głowę.

Odstawiła piwo, ż trudem tłumiąc śmiech. Mina nieznajomego

była warta milion dolarów. Wcześniej znudzona i zirytowana, teraz

zaczynała się dobrze bawić. Jan dozna szoku, gdy się dowie, jak jej

siostra zabijała czas oczekiwania.

Nieznajomy stanął nad nią z twarzą tak surową, że mógłby

wstrzymać ruch uliczny.

- Prawdziwa Mount Rushmore - mruknęła Margie z krzywym

uśmieszkiem. Zmierzyła mężczyznę prowokującym spojrzeniem. -

Wypij ze mną drinka, skarbie - rzuciła.

Nie uśmiechnął się do niej. Może nie potrafił. Patrzył na nią

krytycznie.

- Dziękuję. Przyszedłem na spotkanie z pewną młodą damą -

podkreślił ostatnie słowo, jakby chciał wyrazić, że nie stosuje się ono

do Margie.

Podobał jej się jego głos. Niski, lekko schrypnięty, bardzo męski i

kulturalny.

Palmer Diana - Ogień i lód.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: