O KWIATKU I KOLIBRZE
Mały kwiatek (nie wiadomo nawet jego imienia) znalazł na pustyni. Nikt nie wie, jak i skąd. W każdym razie żył i już parę ładnych dni i czekał na deszcz. Wynędzniał strasznie, stracił na wadze, miał nawet trudności z utrzymaniem równowagi. Bał się samotności, żaru z nieba i piaskowych burzy.
O trudnym położeniu kwiatka dowiedział się przypadkowo furczek dwuczuby, z rodziny kolibrów. Udał się więc do większych zwierząt z prośbą o pomoc dla biednego kwiatka. Ale żadne z nich (byk, pies, sroka) nie kwapiło się do udzielenia pierwszej pomocy. W końcu furczek poszedł do mrówki i opowiedział im o tarapatach kwiatka. Te wzięły się natychmiast do roboty, i nie trwało długo, a kwiatek odżył nie poznania: dostał kolorów i nabrał wigoru. A wszystko tylko dlatego, iż furczek zawiadomił kogo trzeba.
Biednemu daj kawałek twego chleba; ale smutnemu daj kawałek twego serca. (chińskie)
Serce ma tylko ten, kto go ma dla innych. (Friedrich Hebbel)
Ten czyni, kto czyni, co może. (Wincenty Ignacy Marewicz)
Założyciela zakonu należy naśladować, ale nie powtarzać. (Jean Guitton)
Każdemu kto ofiarował ci kroplę wody, zapłać nie wysychającym nigdy źródłem. (Denis Diderot)
Gorsze jeszcze od "ułatwionego życia" jest: ułatwione myślenie. (Karol Irzykowski)
lena552