GMDSS OGÓLNIE:
1. OGÓLNE ZAŁOŻENIA I CEL WPROWADZENIA GMDSS:
Ogólne założenie – alarmowanie stacji ratowniczej oraz statków w pobliżu miejsca katastrofy, komunikacja statków w pobliżu miejsca katastrofy, komunikacja dla celów pilnych i zapesnienia bezp. żeglugi, rozp. inf. bezpieczeństwa
Cele systemu: - nadawanie sygnałów alarmowania w relacji statek – ląd za pomocą przynajmniej 2 różnych środków
- odbiór sygnałów alarmowych w relacji ląd – statek (łączność koordynacyjna)
- nadawania i odbiór sygnałów alarmowania statek – statek
- nad. i odb. informacji koordynacji, poszukiwania i ratowania
- komunikacja na miejscu katastrofy
- informacje do lokalizacji miejsca katastrofy
- nadawanie i odb. MSI
- nad. i odb. inf. ogólnych
- komunikacja między mostkami
2. OBSZARY:
A1 – obszar morski będący w zasięgu przynajmniej jednej stacji nadbrzeżnej VHF, z którego możliwa jest ciągła i skuteczna łączność alarmowania za pomocą DSC na k. 70. Zasięg około 20 – 30 Nm
A2 – obszar morski poza obszarem A1 będący w zasięgu przynajmniej jednej stacji nadbrzeżnej MF, w którym możliwa jest ciągła i skuteczna łączność alarmowania za pomocą DSC MF (2187,5 kHz). Zasięg około 150 Nm
A3 – obszar morski poza obszarem A1 i A2 z którego możliwe jest ciągłe i skuteczne realizowania alarmowania za pomocą morskiego satelitarnego systemu INMARSAT. Zasięg 70 N – 70 S
A4 – obszar poza A1, A2, A3
3. PODSYSTEMY SKŁADOWE GMDSS:
- INMARSAT – satelitarny morski system radiokomunikacyjny
- COSPAS – SARSART – sat.system alarmowania i lokalizacji obiektów w niebezp. (EPIRB)
- DSC
- NBDP
- radiotelefonia SSB w MF i HF
- radiotelefonia FM w VHF
- system transmisji ostrzeżeń nawigacyjnych i meteo. NAVTEX i NAVAREA HF
- sat. syst. Wywołań grupowych EGC
- SART
4. URZĄDZENIA WYMAGANE NA STATKACH:
Na wszystkich:
- VHF z DSC (umożl. komunikację na RT ch. 6, 13, 16)
- DSC z odb. na k. 70 watch receiver (ciągły nasłuch)
- EPIRB
- SART (2 sztuki)
- podręczne VHF (3 sztuki)
- panel kontrolny do wysyłania sygnałów w niebezp.
- urządzenie autom. aktualizujące pozycję statku
Dodatkowo:
A1: - zdublowane VHF z DSC lub możliwość naprawy na lądzie
A2: A1 + MF RT z DSC + DSC MF 2187,5 kHz watch receiver + możliwość naprawy na lądzie
A3: a) opcja INMARSAT: A1+A2+ GMDSS INMARSAT SES + zdublowane INM SES lub DSC MF/HF + możliwość naprawy na lądzie
b) opcja HF: A1+ MF/HF DSC i telex + DSC scanning MF/HF watch receiver + zdublowane MF/HF RT z DSC i telex + możliwość naprawy na lądzie
A4: A1 + MF/HF DSC i telex + DSC scanning MF/HF watch receiver + zdublowane MF/HF RT z DSC i telex + możliwość naprawy na lądzie
5. PRZEPISY REGULUJĄCE GMDSS:
- SOLAS, STCW, IMO GMDSS Handbook, ISM Code, rezolucje IMO, konwencje ITU
6. URZĄDZENIA WYMAGANE DLA ŚRODKÓW RATUNKOWYCH:
- RT VHF
- SART w miejscu z którego można go szybko umieścić w jednostce ratunkowej
7. SPOSOBY ALARMOWANIA: polega na zawiadomieniu o niebezpiecznym wypadku, skierowanym do służb ratowniczych i statków mogących udzielić pomocy.
A1: DSC VHF; EPIRB 406 MHz lub EPIRB VHF z SART
A2: MF DSC; EPIRB 406 MHz
A3: MF/HF DSC; EPIRB 406 MHz; NBDP HP, INMARSAT
A4: MF/HF DSC; Epirb 406 MHz; NBDP HF
8. ŁĄCZNOŚĆ KOORDYNACYJNA – polega na koordynacji działań statków I lotnictwa które uczestniczą w akcji SAR. Koordynacja prowadzona jest przez RCC, które komunikuje się z OSC przekazując informację. Prowadzona jest przy użyciu RTF, NBDP, INMARSAT lub ich kombinacji
9. LOKALIZACJA I NAPROWADZANIE – polega na pomocy w określeniu pozycji jednostki w niebezpieczeństwie. Stosuje się radiopławy EPIRB oraz transpondery radarowe SART
10. ŁĄCZNOŚĆ NA MIEJSCU AKCJI – łączność miedzy jednostką zagrożoną i jednostkami uczestniczącymi w akcji SAR oraz między jednost. uczestniczącymi w akcji. Prowadzona jest za pomocą RTF na częstotliwości niebezpieczeństwa w VHF. Łączność z jedn. powietrznymi utrzymywana jest na 123,a MHz i kanale 06
DSC:
11. JAKIE INFORMACJE ZAWIERA ALARM W NIEBEZP. W DSC? KTÓRE Z NICH WPROWADZA OPERATOR?
- MMSI (9 cyfr, 10 znak zawsze 0 : MID + 6 cyfr)
- rodzaj niebezpieczeństwa (1 – pożar, 2 – przeciek, 3 – kolizja, 4 – mielizna, 5 – przechył, 6 – toniecie, 7 – niezdolny do żeglugi, 8 – opuszczenie statku, 9 – inne, 10 – MOB, 11 – piractwo)
- pozycja zagrożenia: 10 cyfr
1 cyfra – ćwiartka globu (0 – NE, 1 – NW, 2 – SE, 3 – SW)
2, 3, 4, 5 cyfry – φ w stopniach i minutach
6, 7, 8, 9, 10 cyfry – λ w stopniach i minutach
jeżeli nie może być podana lub starsza niż 24h to nadaje same 9
- czas pozycji UTC: 4 cyfry: 1, 2 – godzina; 3, 4 – minuta
jeżeli nie może być podany to 8888
- rodzaj dalszej komunikacji – 1 cyfra
Operator wprowadza: rodzaj zagrożenia, rodzaj dalszej komunikacji, pozycję i czas jeżeli nie jest uaktualniana automatycznie
12. OPISZ KOD STOSOWANY W DSC:
- system wykorzystuje ITA no.5 27 – 128 ciągów
- 10 elementowy kod detekcyjny
- kod składa się z pola informacyjnego (7 bitów) i pola detekcji błędów (3 bity)
- pole informacji zawiera binarne rozwinięcie symbolu
1
01
0
- pole detekcji błędów zawiera informację o ilości „0” w polu informacji
20 21 22 23 24 25 26 22 21 20
Pole informacyjne p. det. bł.
13. OPISZ PROCEDURĘ NADAWANIA PRZEZ STATEK OSTRZEŻENIA NAW. Z UŻYCIEM MF DSC
a) DSC:
- przygotować nadajnik DSC do pracy na częstotliwości 2187,5 kHz
- wybrać wywołanie do wszystkich statków, do określonego obszaru lub indywidualne
- wybrać kategorię wywołania (SAFETY)
- wybrać rodzaj dalszej komunikacji oraz częstotliwość dalszej komunikacji
- nadać wywołanie DSC
b) RTF:
- przygotować RTF do nadania wiadomości na wyznaczonej częstotliwości
- nadać komunikat:
SECURITE x 3
ALL STATIONS x 3
THIS IS (MMSI + c/s lub nazwa)
Tresć komunikatu
14. OPISZ PROCEDURĘ ŁĄCZNOŚCI PONAGLENIA . Z UŻYCIEM MF DSC
- wybrać kategorię wywołania (URGENCY)
PAN PAN x 3
15. OPISZ PROCEDURĘ NADAWANIA PRZEZ STATEK ALARMU Z UŻYCIEM HF DSC
- przygotować nadajnik DSC do pracy na częstotliwości niebezpieczeństwa w HF
- wybrać: rodzaj niebezpieczeństwa, ostatnią znaną pozycję statku + UTC
- przygotować RTF do nadania wiadomości w niebezp. na częstotliwości do komunikacji w niebezp. w paśmie w którym nadano wywołanie DSC
- nadać komunikat w niebezpieczeństwie
Można nadawać na dwa sposoby:
- nadać na jednej częstotliwości i oczekiwać na potwierdzenie alarmu, w przypadku braku potwierdzenia alarmowanie powtórzyć na innej częstotliwości
- nadać alarm na kilku częstotliwościach jednocześnie
- podstawowym pasmem jest pasmo 8 MHz
16. OPISAĆ SPOSÓB OKREŚLANIA OBSZARU GEOGRAFICZNEGO W SYSTEMIE DSC:
- określa się za pomocą 10 cyfr
1 – ćwiartka globu NW punktu (0 – NE, 1 – NW, 2 – SE, 3 – SW)
2, 3 – φ NW krawędzi
4, 5, 6 – λ NW krawędzi
7, 8 - ∆φ [°]
9, 10 - ∆λ [°]
17. PODAJ I SCHARAKTERYZUJ RODZAJE CZĘSTOTLIWOŚCI DSC STOS. W KORESPONDENCJI PUBLICZNEJ:
a) częstotliwość do wywołań międzystatkowych – 2177 kHz lub CH. 70
b) międzynarodowe częstotliwości wywoławcze – przezn. do wywołań między stacjami statkowymi i stacjami nadbrzeżnymi innej przynależności państwowej
St. statkowe: [kHz]: 458,5 2177 4208 6312,5 8145 12577 ch. 70
St. nadbrzeżne: [kHz]: 455,5 2177 4219,5 6331 8436,5 12567 ch. 70
c) narodowe częstotliwości wywoławcze – do wywołań między stacjami tej samej przynależności państwowej, wyznaczane z zakresów:
415 – 526,5 kHz (Regiony 1 i 3)
415 – 525 kHz (Regiony 2)
1606,5 – 4000 kHz (Regiony 1 i 3)
1605 – 4000 kHz (Regiony 2)
4000 – 27500 kHz
156 – 174 MHz
d) częstotliwości charakterystyczne – międzynarodowe częstotliwości do alarmowania w niebezpieczeństwie i wyw. bezpieczeństwa DSC
18. PROCEDURA ODWOŁANIA FAŁSZYWEGO ALARMU W HF DSC:
- wyłączyć nadajnik
- włączyć i nadać komunikat na częstotliwości do komunikacji w niebezpieczeństwie we wszystkich pasmach HF:
ALL STATIONS x3
Pozycja statku + UTC
CANCEL MY DSC DISTRESS ALERT OF (data, czas UTC)
MASTER OF nazwa OVER
19. PODAJ ZALECENIA DOTYCZĄCE TESTOWANIA DSC W PASMACH VHF, MF, HF
VHF – nie wolno przeprowadzać żadnych testów na kanale 70; testuje się poprzez wysłanie sygnału wywołania rutynowego do własnej stacji
MF - należy unikać częstotliwości 2187,5 kHz; testuje się poprzez wysłanie wywołania testowego do stacji nadbrzeżnej, po potwierdzeniu odbioru przez stację żadna inna komunikacja nie powinna być prowadzona między stacjami
- nastroić nadajnik na częstotliwości 2187,5 kHz
- wybrać format wywołania testowego
- wybrać 9 – cyfrowy numer stacji nadbrzeżnej
- nadać wywołanie po upewnieniu się, że nie prowadzone są na tej częstotliwości żadne inne wywołania
- czekać na potwierdzenie odbioru wywołania testowego
20. SCHARAKTERYZUJ EMISJĘ STOSOWANĄ W DSC:
MF/HF – F1B z przesuwem częstotliwości wynoszącym 170 Hz i szybkością modulacji 100 bodów; sygnał podnośny o częstotliwości 1700 Hz z kluczowaniem +/- 85 Hz
VHF – modulacja częstotliwości z preemfazą 6dB/okt i przesuwem częstotliwości 1300 Hz, podnośna 1700 Hz
W celu zwiększenia skuteczności wywołania, zastosowano dwukrotne nadawanie sygnałów na Dx i Rx, przesunięcie MF/HF = 400 ms; VHF = 33,3 ms. Czas trwania wywołania: MF/HF = 6,2 – 7,2 s; VHF = 0,45 – 0,63 s
21. W JAKICH SYTUACJACH STATEK, KTÓRY ODEBRAŁ ALARM W NIEBEZP. W DSC MOŻE NADAĆ POTWIERDZENIE?
RT VHF: a) gdy nie odebrano potwierdzenia ze stacji nadbrzeżnej
+ nie jest prowadzona komunikacja w niebezp.
+ alarm jest ponawiany
b) gdy odebrano potwierdzenie ze stacji nadbrzeżnej lub jest prowadzona kom. w niebezp.
+ nasz statek jest w stanie udzielić pomocy
RT HF: nie potwierdza się odebrania sygnału, jeżeli statek może udzielić pomocy należy skontaktować się z RCC przez najefektywniejszy środek komunikacji
22. W JAKICH SYTUACJACH STATEK NA HF DSC MOŻE NADAĆ POTWIERDZENIE NA DSC?
HF: - nie uzyskano potwierdzenia z RCC
+ nie jest prowadzona kom. w niebezp.
+ powiadomiono RCC i uzyskano od niej zgodę na wysłanie potwierdzenia DSC w celu zaprzestania wysyłania ponownych alarmów
VHF/MF: jw.
23. WYJAŚNIJ POJĘCIE I OPISZ SPOSÓB FAZOWANIA W DSC:
Fazowanie – służy dostrojeniu pracy odbiornika DSC do momentów wysyłania sygnałów
a) synchronizacja bitowa – informacja dla odbiornika pozwalająca na zatrzymanie dalszego przeszukiwania.
- składa się z występujących na przemian bitów 0 i 1.
- trwa HF i MF – 200 b dla DISTRESS, DISTRESS ACKN., MAYDAY RELAY, do st. statkowych; 20 b dla potwierdzenia innych niż wyżej + wywołanie do st. nadbrzeżnych
- trwa w VHF 20 b dla wszystkich wywołań
b) synchronizacja blokowa – następuje po synchronizacji bitowej, służy uniknięciu błędnej synchronizacji spowodowanej błędem pojedynczych bitów w synchronizacji bitowej. Na częstotliwości Dx i Rx nadawane są naprzemiennie symbole, na Dx liczba 125, na Rx 111 à 104. Synchronizacja jest osiągnięta po odebraniu Dx – Rx – Dx, Rx – Dx – Rx lub 3 x Rx na odpowiednich pozycjach.
24. WYJAŚNIJ RÓŻNICĄ MIĘDZY KATEGORIĄ, A SPECYFIKATOREM FORMATU W DSC
Specyfikator formatu – określa postać całej sekwencji, w zależności od rodzaju wywołania. Symbol nadawany jest dwukrotnie na częstotliwościach Dx i Rx. Określa rodzaj adresu zamieszczonego w dalszej części wywołania. 112 – Distress; 116 – all stations; 114 – group; 120 – individual; 102 – geogr. area;
Kategoria – określa priorytet wywołania
25. WYMIEŃ INFORMACJE WCHODZĄCE W SKŁAD WYWOŁAŃ DSC W KORESPONDENCJI PUBLICZNEJ
- MMSI
- kategoria wywołania – zwykła
- rodzaj dalszej komunikacji
- częstotliwość do dalszej komunikacji
26. WYMIEŃ METODY ZABEZPIECZENIA PRZED BŁĘDAMI W DSC
- 10 elementowy kod detekcyjny (7 pól inform. + 3 pola detekcji błędu)
- zastosowanie dwukrotnej transmisji na Dx i Rx
- zastos. Terror Checz Charakter – symbol detekcji błędu całej sekwencji
27. WYMIEŃ SPOSOBY ADRESOWANIA W DSC:
- indywidualne
- do określonego obszaru geograficznego
- grupowe (do stacji o wspólnym przeznaczeniu)
- do wszystkich statków
28. PODAJ OGÓLNY FORMAT WYWOŁANIA W DSC ORAZ PRZEZNACZENIE POSZCZEGÓLNYCH PÓL
a) SEKWENCJA FAZUJĄCA – synchronizacja bitowa – ma na celu zatrzymanie dalszego śledzenie częstotliwości przez odbiornik
- synchronizacja blokowa – na Dx nadawane są 125 na Rx 111 à 104 – ma na celu synchronizację odbiornika z czasem nadawania. Synchronizacja jest prawidłowa gdy odbierze się Dx – Rx – Dx, Rx – Dx – Rx lub 3 x Rx na odpowiednich pozycjach.
b) SPECYFIKATOR FORMATU – zawiera informację jaki jest rodzaj wywołania, nadawany jest dwukrotnie na Dx i Rx, określa format dalszej części wywołania
c) ADRES – określa do kogo adresowana jest wiadomość (individual, group, area, all stations, (distress nie ma adresu))
d) KATEGORIA – określa priorytet wywołania
e) SAMOIDENTYFIKACJA – ident. statku wywołującego
f) WIADOMOŚĆ – składa się z 3 podwiadomości
g) ZNAK KOŃCA SEKWENCJI
h) ZNAK DETEKCJI BŁEDÓW – ostateczne zabezpieczenie przed błedami
INMARSAT
29. OMÓW PRZEZNACZENIE I ZASADY UŻYWANIA LOGIN W INM-C:
Login ma na celu zgłoszenie przez stację SES gotowości do pracy w danym obszarze oceanicznym. Odbiornik DCE synchronizowany jest z częstotliwością kanału wspólnego w odpowiedniej stacji NCS. W efekcie terminal jest gotowy do odbioru informacji w tym kanale. Przed użyciem login należy użyć logout żeby wylogować się z poprzedniego obszaru (poinformować NCS, że statek nie będzie już odbierał informacji na wspólnym kanale w poprzednim obszarze)
30. OMÓW PRZEZNACZENIE I ZASADY UŻYWANIA LOGOUT:
Procedura informuje NCS, że dana SES nie jest zdolna do odbioru informacji i będzie odmawiać nadawcy, wskazując że jest niedostępna. Nie wyrejestrowanie przez wyłączeniem powoduje, że nadawca wielokrotnie ponawia próby połączenia przez daną CES.
Należy przeprowadzać logout, gdy: statek zmienia obszar pracy INM; gdy statek wyłącza urządzenia w celu serwisu
31. OPISZ FUNKCJE SYSTEMU EGC:
- automatyczne przesyłanie na statki inf. MSI (ostrzeżenia naw., meteo., prognozy pogody)
- SAFETY NET – rozpowszechnianie MSI
- FLEET NET – jednostronna łączność komercyjna, związana z przesyłaniem inf. handlowych
32. OPISZ PODZIAŁ TERMINALI INM-C KA KLASY ZE WZG. NA EGC:
Klasa 1 – terminal bez możliwości odb. EGC
...
dariusz.lipinski