I. POSZUKIWANIE SZCZĘŚCIA i WSPÓLNOTY.doc

Ocena dopuszczająca

Katechizowany: 
– wymienia nowe uwarunkowania w roku szkolnym; 
– wie, dlaczego plany są konieczne;
– wskazuje osoby, które troszczą się o niego; 
– wymienia cechy człowieka szczęśliwego;
– wyjaśnia, co jest wrogiem szczęścia człowieka; 
– określa, od kiedy rozpoczęła się jego przyjaźń z Jezusem; 
– wie, jaki jest największy znak przyjaźni Boga.

Ocena dostateczna

Katechizowany: 
– określa, jaki plan tworzy Bóg względem człowieka; 
– wylicza przymioty Boga; 
– wie, co to jest wspólnota; 
– wyjaśnia, kiedy tworzy się wspólnota eucharystyczna; 
– zna prawo przyjaźni nakreślone przez Jezusa; 
– dostrzega swoich przyjaciół; 
– rozpoznaje znaki sakramentalne; 
– potrafi rozpoznać wartość wspólnoty, szczęścia, przyjaźni.

Ocena dobra

Katechizowany: 
– podejmuje dobre postanowienia;
– wyjaśnia terminy: szczęście, nieszczęście; 
– wylicza uwarunkowania wspólnoty; 
– określa biblijne warunki szczęścia; 
– wylicza cechy przyjaźni; 
– opowiada tekst Łk 24, 13-32; 
– oddaje szacunek znakom obecności Boga; 
– zna tekst J 3, 16-17; 
– tłumaczy, dlaczego Jezus jest największym znakiem przyjaźni Boga.

Ocena  bardzo dobra

Katechizowany: 
– jest pilnym uczniem i dobrym kolegą; 
– zabiega o szczególną wspólnotę z Bogiem i ludźmi; 
– opowiada treść tekstu J 15, 12-17; 
– troszczy się o własną przyjaźń z Bogiem i ludźmi;
– wie, dlaczego Kościół i sakramenty to szczególne znaki obecności Boga; 
– dziękuje za zbawienie; 
– okazuje szacunek Bogu, sobie i bliźnim.