Faworyt - Dodd Christina.pdf - Romanse - Picante

Christina

Faworyt

przełożył

Piotr Maksymowicz

Warszawa 2005

ROZDZIAŁ

Szkocja, 1800

Ktoś przykładał mu nóż do gardła

Ian Fairchild gwałtownie obudził się z głębokiego

snu. Leżał spokojnie z zamkniętymi oczami, oddy

chając równo w tej parodii wypoczynku.

Ktoś przykładał mu nóż do gardła - już nie po raz

pierwszy - lecz tym razem dał się zaskoczyć. Jeszcze

nie zdążył zrobić sobie wrogów w Szkocji. Przybył

dopiero dzisiaj i odszukał ojca, jedynego człowieka

w tym kraju, który z chęcią by go zabił, jednak był

zbyt chory, żeby wstać z łóżka.

Któż więc zakradł się do jego komnaty w samym

środku nocy?

Ostrożnie rozchylił powieki i spojrzał w twarz ducha.

Piękny duch kobiety, jak mu się zdało, pełen gwał

townej determinacji.

Otworzył szerzej oczy.

- Ale z ciebie idiota, Ian - powiedział na głos, nie

widząc nic złego w rozmawianiu z duchem. Brzmienie

własnego głosu podziałało nań uspokajająco. - To tyl

ko sen. - Na poparcie tej tezy próbował się poruszyć.

To jednak okazało się niemożliwe. Duch siedział

mu na piersi i miał nad nim pełną władzę.

Przypuszczał, że to typowy przebieg wydarzeń we

śnie. Gdyby tylko to ostrze, przystawione do jego

gardła, nie było takie zimne, takie realistyczne. Gdy

by tylko nie czuł się tak... dziwnie: wciąż zaspany, ale

dziwnie zrelaksowany, mimo świadomości grożącego

niebezpieczeństwa.

Zamrugał, koncentrując wzrok na duchu. Kosmy

ki włosów zwisały bezładnie z głowy kobiety. Miała

kanciaste rysy twarzy - kwadratową szczękę, mocno

zaznaczone kości policzkowe, szerokie usta. Jej oczy

i brwi unosiły się skośnie do góry, zadarty nos koń

czył się szpiczastym czubkiem. Była to twarz fascynu

jąca, twarz pełna charakteru i pewności siebie. I wca

le niepodobna do ducha.

- Wiem, kim jesteś. Ty nie żyjesz. Jesteś lady Alanna.

Obiema dłońmi ściskała rękojeść noża. Widział to

kątem oka, poczuł, jak zadrżały na dźwięk jej imie

nia.

Na krótką chwilę strach przywrócił mu jasność

myślenia. Czubek tego wyimaginowanego noża był

niezwykle dobrze naostrzony.

- Ostrożnie. Przecież nie chcemy, aby wydarzył się

jakiś krwawy wypadek.

- Żaden wypadek. - Mówiła ochrypłym głosem

z domieszką zadziornego, szkockiego akcentu.

Brzmiało to bardzo realistycznie.

Był to najbardziej żywy sen w jego życiu.

- Lady Alanna. Nie sądziłem, że cię spotkam. Je

steś piękniejsza niż na portrecie.

- Komplement od Fairchilda. - Ostrze mocniej

przywarło do jego szyi. - Cenię go tak, jak na to za

sługuje.

Ironiczna, rozważna, a zarazem piękna. Na obra

zie została sportretowana jako dziewczynka u progu

dorosłości, wypatrująca dnia, gdy odziedziczy dwór

Fionnaway. Jednak w przededniu swoich siedemna

stych urodzin znikła i od tamtej pory nikt jej nie wi

dział.

Magia snu sprawiła, że teraz Alanna zjawiła się

przed nim jako dorosła kobieta. Świeczka u wezgło

wia łóżka oświetlała jej ostre rysy i pełne kształty.

Włosy lśniły płomienną rudością, a wielkie oczy bar

wą morza przed nadciągającym sztormem.

Jednak przypatrywała mu się ostrożnie, tak jak pa

trzy się na wilka w potrzasku.

Całkiem zasadnie. Mógł być niebezpieczny, choć

sama nie zdołała się o tym przekonać. Ta przezor

ność wynikała ze znajomości jego ojca, a także z za

służonej reputacji, jaką cieszyli się Fairchildowie.

Członkowie jego rodziny byli równie sławni jak Bor-

giowie - i to z tych samych powodów. Kierowała ni

mi żądza bogactwa i władzy. Żadne morderstwo nie

było ohydne, o ile popełniano je w imię fortuny Fair-

childów.

Każdy, kogo napotkał tego dnia, uważnie mu się

przyglądał, czekając, aż zrzuci maskę uprzejmości

i okaże się równie godny pogardy, jak jego ojciec.

Przynajmniej dzisiaj udało mu się przywołać te war

tości, które wpoiła mu matka. Lecz lady Alan

na i mieszkańcy Fionnaway mieli prawo traktować

go z rezerwą; czasami krew Fairchildów brała górę.

Na przykład teraz ogarnęło go niemalże nie dają

ce się opanować pragnienie, żeby krzyknąć „buu".

Powstrzymał go jedynie ten nóż, trzymany nerwo

wym, oburęcznym chwytem.

- Wydajesz się niespokojna. Co się stało, moja

słodka damo?

- Miałeś spać.

- Mam lekki sen.

- Tak, ale dym powinien był...

Faworyt - Dodd Christina.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: