Języki Obce w Szkole nr. 2006-03.pdf

(2788 KB) Pobierz
9566881 UNPDF
 hiszpański
 łaciński
  niemiecki
  polski
  rosyjski
 włoski
Nr 3/2006
maj/czerwiec
Rok L 3(256)
ISSN 0446-7965
Spis treści
JĘZYK I KULTURA
Anna Lesiewicz – Którego języka angielskie-
go uczyć?  ................................................   3
Marek Derenowski  – Elementy kulturowe  
w nauczaniu języka obcego ......................   4
Andrzej Wierus – Przymiotniki złożone  ...   7
Zygmunt Borowski  – Polskie intensiva  
i deminutiva oraz ich ekwiwalenty  
w języku niemieckim  ............................... 11
PODSTAWY GLOTTODYDAKTYKI
Magdalena Jałowiec-Sawicka  – Pozytywny 
wpływ nauki języka obcego na rozwój 
dziecka .................................................... 15
Iwona Janowska  – O podejściu zadaniowym 
w nauczaniu języków obcych .................... 19
Katarzyna Karpińska-Szaj – Znaczenie  
języka pisanego w rozwijaniu sprawności 
uczenia się języka obcego – wykorzystanie 
metod terapeutycznych ............................ 27
Anna Drzewińska –  Internetowe kursy  
języków obcych  ....................................... 65
Marzena Żylińska –  Wideokonferencje na 
lekcjach języka obcego ............................. 71
SZKOŁA PODSTAWOWA, GIMNAZJUM
Aleksandra Walewska  – Nauka przychodzi 
łatwiej, gdy wykonujemy coś samodzielnie 
– o indywidualnej pracy z uczniem............ 79
Marta Chrabąszcz  – Koncepcja podręcznika 
kartkowego – o indywidualnej pracy  
z uczniem................................................. 85
Daria Muzyczka –  Zabawy komunikacyjne  
w gimnazjum ........................................... 88
Katarzyna Czubała  – Niemieckie smakołyki 
na zajęciach koła języków obcych, czyli 
przez żołądek do serca i umysłu ucznia ..... 90
Z DOŚWIADCZEŃ NAUCZYCIELI
Joanna Kosowska –  Prawa człowieka  
a humanistyczne podejście w nauczaniu  
języka angielskiego  .................................. 93
Gabriela Gniewek  – Piosenka polska  
w tłumaczeniu angielskim  ........................ 98
Elżbieta Gesing  – Przysłowia na lekcji języka 
rosyjskiego ............................................... 99
Ewa Pobiedzińska  –   O navis… – Trzy różne 
interpretacje pieśni Horacego ................. 101
Halina Szwajgier  – Omawiamy poważne 
problemy na lekcji języka niemieckiego ... 106
Olga Aleksandrowska  – W podróży po Austra-
lii i Nowej Zelandii – pomysły na lekcję...... 109 
Janina Skrzypczyńska  – Pomoce wizualne na 
lekcjach języka angielskiego  ................... 115
Halina Rzeźnik-Konopa  – Frankofonia na 
lekcjach języka francuskiego ................... 120
Maria Feja –   Lekcja interdyscyplinara  
z języka francuskiego i historii  ................ 123
METODYKA
Monika Grabowska –  Ranek, wieczór, dzień  
i rok w języku francuskim ........................  34
Katarzyna Baumann  – Kreatywny nauczyciel 
– jeszcze o interesujących lekcjach  ...........  42
Alicja Burkat –  Gry i zabawy jako element 
wspomagający nauczanie języków obcych ...45
Z PRAC INSTYTUTÓW
Beata Walkiewicz  – Opiekun praktyk  
pedagogicznych w szkole  ......................... 49
Agnieszka Król  – Inicjatywa FELS  ............ 53
Anna Jaroszewska  – Nowe egzaminy Instytu-
tu Goethego. Część IV –  Start Deutsch 2  .......55
KOMPUTERY, INTERNET, MULTIMEDIA
Dorota Karczewska  – Platforma MOODLE  61
  angielski
  francuski
9566881.005.png 9566881.006.png
MATERIAŁY PRAKTYCZNE
Marcin Mizak – Tongue twisters – Zungenbre-
cher - virelangues – skorogovorki , czyli  
jak ćwiczyć wymowę języka obcego przy  
pomocy łamańców językowych  .............. 129
Izabela Uściłko –  Ćwiczenie czyni 
mistrza .................................................. 133
Katarzyna Kuczborska-Przybylska –
À propos de la correspondance française. 
Część III: Faisant  suite  à  votre  demande ...
/ correspondance commerciale /  ............. 137
Leszek Wróbel –  Detektiv Spatz na tropie: 
Ende eines Jagdausflugs . Praca z tekstem . .... 145
Małgorzata Stelmach –  Przydatne dla 
nauczycieli  ............................................ 163
SPRAWOZDANIA
Katarzyna Czubała –  Konkurs  Rosja daleka
i bliska ....................................................... 165
Zuzanna Bednarska –  Niezapomniane 
spotkanie w Raciborzu ........................... 166
Jolanta Wilga, Anna Afanasjew, Katarzyna
Krawcewicz  –  Das Wochenende mit Deutsch
 – Weekend z językiem niemieckim  ........ 168
Małgorzata Korczyńska – Śpiewają  
Okudżawę  ............................................. 173
Irina Modrzycka, Iwona Frankiewicz
 Turniej języka niemieckiego dla studentów 
– aspekt interkulturowy........................... 174
Wanda Grzymkowska –  Będąc w Moskwie 
miałam szczęście .................................... 178
Ewa Rysińska –  Kultura szkocka 
w Edynburgu ......................................... 180
CZYTELNICY PISZĄ
Ewa Dobija –  Lekcja otwarta języka 
niemieckiego ......................................... 150
Elżbieta Kazimierska –  Atrakcyjność  
projektów w nauczaniu języków obcych .. 151
Ewa Szmidt-Sabat –  Przeżyjmy to razem  
z projektem  Das Bild der Anderen
i programem  Młodzież .............................. 152
Janusz Leśniak –  Kilka refleksji o wyko-
rzystaniu elementów technicznego języka 
angielskiego w średnich szkołach 
technicznych .......................................... 154
Anna Jaworowska  – Jak rozwijam 
sprawność mówienia w nauczycielskim 
kolegium językowym  ............................. 157
Marzena Wysocka  – Zrobić dobre  
wrażenie  ............................................... 160
RECENZJE
Paweł Sobkowiak – Hurray! 1 .................. 182
Maciej Nietrzebka  – Punkt – nowy 
podręcznik do nauki języka niemieckiego 
w szkole podstawowej – analiza i ocena .. 185
Katarzyna Wądołowska-Lesner  –  Россия
сегодня  ................................................. 188
Bożena Banach – Angielski. Trening 
błyskawiczny  ......................................... 190
Ewa Rysińska  – Kontynuacja tradycji, 
czyli dlaczego lubię słownik Longmana ... 191
Centralny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli
ZESPÓŁ REDAKCYJNY:  Maria Gorzelak – redaktor naczelna i redaktor działu języka angielskiego,  
Jolanta Zając – redaktor działu języka francuskiego, hiszpańskiego i włoskiego, Grażyna Czetwer-
tyńska – redaktor działu języka łacińskiego. Hanna Bawej-Krajewska – redaktor działu języka  
niemieckiego, Mikołaj Timoszuk – redaktor działu języka rosyjskiego.
Prenumerata:  Renata Dzięcioł – tel./faks (48 22) 345 37 92,   E-mail:  renata.dzieciol@codn.edu.pl
ADRES REDAKCJI:  Centralny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli, Aleje Ujazdowskie 28. 00-478 Warszawa,  
Tel. (48 22) 345 37 41, faks 621 48 00, 622 33 46, E-mail:  jows@codn.edu.pl  Internet: www.codn.edu.pl
Redakcja nie zwraca nadesłanych artykułów i zastrzega sobie prawo do dokonywania formalnych zmian
w tekstach artykułów; nie odpowiada za treść wydrukowanych reklam.
Ilustracje: Maja Chmura,
Skład, druk i oprawa:                      ul. Składowa 9, 15-399 Białystok,
Nakład 2300
9566881.007.png 9566881.008.png
JĘZYK I KULTURA
Anna Lesiewicz 1)
Uniwersytet Śląski
Którego języka angielskiego uczyć?
Na pięciu kontynentach językiem angiel-
skim posługuje się ponad 700 milionów użyt-
kowników. Ponad 130 milionów osób uczy się
tego języka. Angielski zadomowił się na dobre
w mediach, sporcie, reklamie, naukach ścisłych,
muzyce, interesach, transporcie, dyplomacji,
medycynie i technologii. Stanowi bezprece-
densowy środek umożliwiający międzynaro-
dową komunikację i współpracę. W czasie gry
tłumaczenie jest wciąż niepraktyczne, Ryba
Babel Douglasa Adamsa wciąż pozostaje mitem,
uniwersalny język wydaje się więc być jedynym
rozwiązaniem. Skoro angielski jest już tak po-
pularny, powinno się go uczyć odpowiednio
do celów, jakim ma służyć, ale którego języka
angielskiego należy uczyć?
Angielskijako lingua franca
Wychodząc z założenia, że materiał,
którego należy uczyć, powinien zależeć od
potrzeb językowych uczących się, okazuje się,
że powinni być oni uczenia języka funkcjonal-
nego, a nie jego odmian geograficznych. Język
powinien być środkiem do porozumiewania
się a nie identyfikacji osób, które go używają.
Termin A ngielski jako lingua franca ( English as
Lingua Franca, np. Jenkins, 2000) wraz z jego
wymiennie stosowanymi odpowiednikami,
takimi jak Angielski jako język międzynarodowy
( English as an international language – EIL, np.
Widdowson, 1997), G lobalny angielski ( Global
English – Crystal, 1997), czy Ogólny angielski
(General English – Ahulu, 1997), uwzględnia
wszystkie rodzaje języka angielskiego używane
do komunikacji międzykulturowej, niezależnie
od tego, czy w jednym kraju, czy globalnie.
Któryangielski?
Autorzy różnią w opiniach na temat sto-
sunku ilościowego rodzimych do nierodzimych
użytkowników języka angielskiego. Pewne jest
jednak, że ci drudzy stanowią większość. Nie
zmienia to faktu, że kodyfikacja języka ma
miejsce prawie wyłącznie w krajach, gdzie język
angielski jest językiem dominującym ( Wewnętrz-
ny Krąg Kachru, patrz: Crystal, 1997:54). To tam
opracowuje się słowniki i podręczniki. A przecież
większość uczących się języka z pozostałych krę-
gów nigdy albo prawie nigdy nie ma kontaktu
z rodzimymi użytkownikami. Nasuwa się więc
wniosek, że nie powinno się uczyć wyłącznie
brytyjskich i amerykańskich norm językowych.
Nauczanieangielskiegojako
języka międzynarodowego
(TEIL–TeachingEnglishasan
InternationalLanguage)
Nauczanie angielskiego jako języka
międzynarodowego w przeciwieństwie do
nauczania angielskiego jako języka obcego czy
nauczania angielskiego jako języka drugiego
zakłada, że rodzimi użytkownicy tak samo jak
inni użytkownicy języka potrzebują pomocy
w komunikacji międzykulturowej. Nie są już
1) Autorka jest asystentem naukowo-dydaktycznym na wydziale Filologii Angielskiej Uniwersytetu Śląskiego i doktorantką.
9566881.001.png 9566881.002.png 9566881.003.png
oni uważani za wzorce językowe, gdyż zdarza
się, że nie są w stanie porozumieć się między
sobą. Ponadto, jak wykazały badania, rodzimi
użytkownicy jezyka angielskiego są w grupie
najmniej zrozumiałych użytkowników tego języ-
ka (Smith, 1983:52). Niezrozumienie to nie jest
już przypisywane niedostatecznej znajomości
języka, gdyż może ono się pojawić nawet przy
bardzo zaawansowanym poziomie znajomości
angielskiego. To zaskakujące odkrycie sugeruje,
że wszyscy bez wyjątku użytkownicy języka po-
winni pracować nad wymową, tak aby można
ich było bez problemu zrozumieć.
jednak podkreślić, że dotychczasowe wyniki
badań nie są jeszcze wystarczające, aby na
ich podstawie zmienić tradycyjne koncepcje
nauczania jezyka angielskiego.
Jako że podstawowe właściwości języka
angielskiego jako lingua franca nie zostały jeszcze
w pełni opisane, nie można go jeszcze skutecz-
nie uczyć. Niemniej jednak pełny ich opis jest
tylko kwestią czasu. Można by obstawać przy
tym, że niezmiennie należy uczyć tego samego
angielskiego, faktem jest jednak, że język ten
nie jest już własnością jego rodzimych użyt-
kowników. Jest on używany na całym świecie
do niezliczonej liczby celów, a biegła jego zna-
jomość nie jest już definiowana bezwzględnym
stosowaniem norm językowych akceptowanych
przez wykształconych rodzimych użytkowników.
Język angielski jest obecnie środkiem do wyra-
żania wielokulturowości, i tak go powinno się
zacząć uczyć.
Bibliografia
Ahulu, Samuel (1997), „General English: A consideration
of the nature of English as an international medium”,
w: English Today 13:1, 17-23.
Crystal, David (1997), English as a Global Language, Camb-
ridge: CUP.
Jenkins, J. (2000), The Phonology of English as an International
Language. Oxford: OUP.
Seidlhofer, Barbara (2003), A concept of International
English and related issues: From ‘real English; to ‘re-
alistic English . Language Policy Division, Council of
Europe, Strasbourg. Available online: http://www.coe.
int/T/E/Cultural_Co-operation/education/Languages/
Language_Policy/Policy_development_activities/Studies/
List.asp [Accessed 06.12.05].
Smith, L. E., red, (1983), Readings in English as an Interna-
tional Language , Oxford: Pergamon.
Widdowson, H. G. (1997), „EIL, ESL, EFL: global issues and
local interests” w: World Englishes 16:135-146.
(luty 2006)
Co obejmuje nauczanie
angielskiego jako języka
międzynarodowego?
Jenkins (2000) zdołała wyróżnić dźwięki
Angielskiego jako lingua franca , które stanowią
podstawę do zrozumienia mówiącego. Nie są
to jednak, jak można by oczekiwać, dźwięki
charakterystyczne dla angielskiego. Inne cechy
mające wpływ na zrozumienie, to np. długość
samogłosek, akcent wyrazowy czy pomijanie
dźwięków. A jako że nauczanie powinno kon-
centrować się przede wszystkim na cechach
podstawowych dla zrozumienia, należałoby
zmodyfikować materiał nauczania.
Pokrewne badania są obecnie prowadzo-
ne na uniwersytecie w Wiedniu. Koncentrują się
one na angielskiej leksyce, gramatyce i dyskur-
sie, a mają na celu określenie tych właściwości
języka, które są niezbędne do zrozumienia.
Ponadto mają na celu wyróżnienie tych błędów,
które nie powodują niezrozumienia, więc nie
powinny skupiać uwagi nauczyciela. Należy
Marek Derenowski 1)
Konin
Elementy kulturowe w nauczaniu języka obcego
Do napisania tego artykułu skłoniła
mnie jedna z ostatnio obserwowanych lekcji
o sławnych postaciach ze świata muzyki i filmu.
Nauczyciel wprowadzał nowy temat, wykorzy-
1) Dr Marek Derenowski jest wykładowcą metodyki w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej i nauczycielem języka angielskiego
w III Liceum Ogólnokształcącym w Koninie.
9566881.004.png
stując fotografie znanych piosenkarzy i aktorów.
Jakiś czas temu sam prowadziłem podobne
zajęcia i niestety z przykrością stwierdzam, że
wyniki naszych starań były w obu przypadkach
dokładnie takie same. Większość uczniów nie
potrafiła rozpoznać na zdjęciach takich sław, jak
John Lennon czy Kurt Cobain, nie mówiąc już
o takich postaciach jak James Dean czy Marlin
Monroe. Uderzyło mnie, jak mało uczniowie
wiedzą na ich temat, bo przecież w dobie Inter-
netu i nieograniczonego dostępu do informacji
wydawać by się mogło, że tego typu zadanie nie
powinno sprawić żadnego kłopotu.
Oczywistym jest przecież, że język, którym
się posługujemy, wyraża kulturę, z której się
wywodzi. Finnocchario (1964:8) definiuje język
jako „system, który pozwala wszystkim reprezentan-
tom danej kultury oraz osobom, które opanowały
ten system językowy danej kultury, na komunikację
i interakcję” . Jeżeli tak, to logiczne powinno być
stwierdzenie, że wraz z poznawaniem języka
obcego nasi uczniowie powinni automatycznie
poszerzać swoją wiedzę kulturową. Nie od dzisiaj
wiadomo, że prezentacja elementów kulturowych
na zajęciach z języka obcego wpływa pozytyw-
nie na naukę i zwiększa motywację. Znajomość
języków obcych ma pozwolić naszym uczniom
na swobodną komunikację z przedstawicielami
innych nacji, a ta nie będzie w pełni możliwa bez
zrozumienia różnic kulturowych oraz zdolności
przyswajania odmiennych wizji otaczającego nas
świata, poglądów i opinii innych osób.
Powyższe stwierdzenia nasuwają mi na
myśl kilka pytań:
Dlaczego jest tak źle, skoro jest tak dobrze?
Jakie korzyści płyną z wprowadzania elemen-
tów kulturowych na lekcji języka obcego?
O czym należy pamiętać, wprowadzając ele-
menty kulturowe na lekcji języka obcego?
Co należy zrobić, żeby poszerzyć wiedzę
kulturową naszych uczniów?
W dobie nieograniczonego dostępu do
informacji (Internet, książki, czasopisma, wy-
miany uczniowskie, programy unijne, podróże)
ogólna wiedza naszych uczniów o otaczającym
nas świecie i kulturze powinna być przynajmniej
wystarczająca. Tym bardziej, że w szkołach na za-
jęciach językowych coraz więcej miejsca poświę-
ca się właśnie prezentacji aspektów kulturowych.
W podręcznikach bez trudu znajdziemy wyod-
rębnione sekcje poświęcone kulturze wybranego
obszaru językowego. Dodatkowym czynnikiem,
który powinien sprzyjać rozwijaniu świadomości
uczniowskiej na temat kultury wybranego obsza-
ru językowego, jest bardzo pozytywny odbiór
poszczególnych krajów, np. USA czy Anglii.
Niestety, rzeczywistość jest w dużej mierze inna.
Wydaje mi się, że przyczyn takiej sytuacji należy
upatrywać w kilku miejscach.
Po pierwsze – dostęp do źródeł informacji nie
oznacza automatycznie ich wykorzystania. To,
że nasi uczniowie spędzają wiele godzin przy
ekranie komputerowym i telewizyjnym nie
oznacza, że wykorzystują ten czas na posze-
rzanie swoich horyzontów.
Po drugie – wśród uczniów panuje ogólny brak
zainteresowania światem zewnętrznym.
Po trzecie – pozytywny odbiór krajów z
wybranego obszaru kulturowego kojarzy się
naszym uczniom w dużej mierze z możliwoś-
cią wyjazdu zarobkowego.
Oczywiście krzywdzącym byłoby stwier-
dzenie, że wina za tak znikomy poziom wiedzy
kulturowej leży tylko i wyłącznie po stronie
uczniów. Część odpowiedzialności za obecną
sytuację ponosimy my, nauczyciele.
Po pierwsze – nadal zdarza się, że część na-
uczycieli języków obcych nie widzi potrzeby
rozwijania wiedzy kulturowej swoich ucz-
niów, uważając, że gramatyka i słownictwo
to jest to, co uczniowie muszą znać, ucząc
się języka.
Po drugie – często w natłoku materiału
językowego aspekty kulturowe schodzą na
dalszy plan.
Po trzecie – czasami nauczyciele nie widzą
potrzeby rozwijania swojej własnej wiedzy
kulturowej – wystarcza im to, co jest w pod-
ręczniku.
Niezależnie od tego, czy zgadzamy się
z powyższymi stwierdzeniami, czy też nie, należy
pamiętać o kilku niepodważalnych korzyściach
płynących ze świadomego wprowadzania ele-
mentów kulturowych. Język jest odzwierciedle-
niem kultury. Nie można w pełni nim władać,
jeżeli nie jesteśmy w stanie dostrzec, zaakcepto-
wać i przyswoić sobie różnic kulturowych. Jeśli
o nich nie mówimy, to trochę tak, jak byśmy
uczyli kogoś chodzić na jednej nodze. Ponadto
promowanie elementów kulturowych wpływa
Zgłoś jeśli naruszono regulamin