Łysienie a rak prostaty.pdf

Wczesne łysienie zwiĄzane z ryzykiem raka prostaty

Panowie, którzy zaczynają łysieć około dwudziestki mają podwyŜszone ryzyko zachorowania na

raka prostaty w przyszłości - zaobserwowali naukowcy z Francji.

MęŜczyźni ci mogą odnieść szczególne korzyści z badań w kierunku wykrywania tego

nowotworu, uwaŜają autorzy pracy na łamach pisma "Annals of Oncology".

Jak przypominają we wstępie do artykułu, łysienie typu męskiego (tzw. androgenne) dotyka ok.

50 proc. męŜczyzn w róŜnym wieku. Zazwyczaj dotyczy starszych panów, ale moŜe teŜ pojawić

się przedwcześnie, nawet u 16-latka. Zaczyna się utratą włosów w okolicy skroniowo-czołowej

oraz na czubku głowy.

Z badań wynika, Ŝe ten typ łysienia jest silnie związany z wysokim poziomem krąŜącego w

organizmie męŜczyzny dihydrotestosteronu (aktywnej formy testosteronu), bądź teŜ z

podwyŜszoną liczbą lub wraŜliwością receptorów, za pośrednictwem których wpływa on na

komórki m.in. mieszków włosowych.

Wysoki poziom tego androgenu działa teŜ pobudzająco na rozwój i wzrost raka gruczołu

krokowego.

Wiadomo teŜ, Ŝe lek stosowany w leczeniu łysienia androgennego, finasteryd, który hamuje

enzym 5-alfa reduktazę typu II przekształcającą testosteron w aktywną postać, obniŜa

jednocześnie ryzyko raka prostaty.

Mimo to, badania naukowe nie dowiodły jednoznacznie istnienia bezpośredniego związku

między łysieniem androgennym a rakiem gruczołu krokowego. Naukowcy zaczęli więc

podejrzewać, Ŝe ryzyko raka prostaty moŜe się róŜnić w zaleŜności od wieku, w którym

męŜczyzna zacznie tracić włosy.

Aby zweryfikować ten pogląd badacze z Uniwersytetu Kartezjusza oraz Europejskiego Szpitala

im. Georgesa Pompidou w ParyŜu porównali dane zebrane w grupie 388 męŜczyzn leczonych - w

przeszłości lub obecnie - na raka prostaty z grupą kontrolną 281 zdrowych panów. Obie grupy

były dobrane pod względem wieku oraz rodzinnego ryzyka raka prostaty i łysienia typu

męskiego. Lekarze prowadzący pacjentów dostarczyli informacji na temat wieku, w którym

wykryto u nich nowotwór, stadium jego rozwoju w momencie diagnozy oraz rodzaj zastosowanej

terapii.

Panowie mieli wskazywać na fotografiach wzorzec łysienia, jaki występował u nich w wieku 20,

30 oraz 40 lat. Zdjęcia pokazywały cztery stadia łysienia: pierwsze, gdy łysiny nie są jeszcze

widoczne, drugie, które objawia się utratą włosów w okolicy skroniowo-czołowej, trzecie, gdy

łysina pojawia się na czubku głowy i czwarte, gdy utrata włosów dotyczy zarówno okolic nad

czołem, jak i czubka głowy.

Okazało się, Ŝe męŜczyźni, u których zdiagnozowano raka prostaty dwukrotnie częściej niŜ

zdrowi zaczęli łysieć około dwudziestki. Wypadanie włosów zaczynające się w wieku 30 lub 40

lat nie powodowało zwiększonego ryzyka tego nowotworu.

Wcześniejsze łysienie nie miało natomiast związku z diagnozą raka prostaty w młodym wieku,

jak równieŜ z jego agresywnością. Na ryzyko zachorowania na ten nowotwór nie wpływał teŜ

wzorzec wypadania włosów. Ale to moŜe się wiązać z bardzo niewielką liczbą panów, którzy w

wieku 20 lat mieli 3. lub 4. stadium łysienia, zastrzegają autorzy pracy.

"Obecnie nie ma twardych dowodów dowodzących jakiejkolwiek korzyści z badań

przesiewowych w kierunku wykrywania raka prostaty w ogólnej populacji - przypomina

kierujący badaniami prof. Philippe Giraud. - Dlatego, niezbędne są metody identyfikacji

męŜczyzn, którzy mają podwyŜszone ryzyko zachorowania na ten nowotwór i którzy mogliby

być poddawani badaniom przesiewowym, a takŜe leczeniu prewencyjnemu przy pomocy leków

anty-androgennych, jak finasteryd".

Zdaniem specjalisty, łysienie w wieku 20 lat moŜe być jednym z takich łatwo rozpoznawalnych

czynników ryzyka raka prostaty. Teraz potrzeba więcej badań, by to potwierdzić. (PAP)

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: