pro4.pdf

10 Wiadomości Rudzkie

promocja

START SZKOLNY

„W każdym działaniu najważniejszy jest początek.”

PLATON

Szanowni Państwo!

1 września to szczególna data dla każdego z nas. Wszyscy kojarzą ją ze szkołą, gdyż rozpoczyna się nowy rok szkolny. Każdy ma inne wspomnienia. Jedne

są z dzieciństwa, inne związane z pójściem do szkoły naszych dzieci. Zawsze towarzyszyły i nadal towarzyszą temu wydarzeniu wielkie emocje. Z jednej

strony strach, obawa, niepewność jak to będzie. Z drugiej zaś strony radość ze spotkania z kolegami, nowe perspektywy, ciekawe wiadomości, nadzieja. Naj-

większy stres przeżywają rodzice „pierwszaków”. To przecież pierwszy najważniejszy „próg”, który przekracza dziecko w drodze do dojrzałości. Rozpoczyna

się proces „oddawania dziecka światu”. Ono musi nauczyć się żyć w grupie społeczej, grupie rówieśników. A to czasem jest trudne. Myślę, że w tym pierwszym

okresie pobytu dziecka w szkole ogromną rolę odgrywa postawa rodziców i nauczycieli. Musi ona być spójna, ukierunkowana na dobro dziecka. Dziś przeczy-

tacie jakie problemy pojawiają się na „starcie szkolnym”, jak je złagodzić, czy wyeliminować. Życzę wszystkim dzieciom i rodzicom, aby szkoła dawała ra-

dość myślenia, satysfakcję odkrywania świata i możliwości realizacji marzeń.

„Nie wystarczy światło, żeby widzieć. Potrzeba jeszcze odwagi, żeby otworzyć oczy”.

I takiej odwagi na nowy rok szkolny 2008/2009 życzę wszystkim uczniom, nauczycielom i rodzicom.

Pozdrawiam

Cecylia Gładysz

Jak co roku w pierwszym dniu

września szkolny dzwonek przywi-

tał gromady uczniów, jednak szcze-

gólnie zabrzmiał w uszach pierw-

szoklasistów. Z pewnością

pierwszaka zachwycił kolorowy ro-

żek pełen słodyczy, obecny w na-

szej tradycji, jak również wybrany

przez siebie tornister, różnobarwny

piórnik i zakupione książki.

Ta nowa sytuacja życiowa małe-

go ucznia jest niewątpliwie powo-

dem do radości, zarówno dla niego,

jak i rodziców.

Na początku szkolnej kariery

dzieci nie zdają sobie sprawy, że w

szkole, obok miłych niespodzianek,

osiągnięć i powodów do zadowole-

nia, czekają je również trudności,

niepowodzenia i rozczarowania.

Dziecko siedmioletnie dysponuje

niewielkim zasobem umiejętności

przystosowawczych. Jego układ

nerwowy cechuje niska odporność,

za to wysoka wrażliwość i męczli-

wość.

Adaptacja dziecka do szkoły

traktowana jest jako proces rozło-

żony w czasie, zaś przebieg tegoż

procesu uzależniony jest od wielu

czynników. Ważną rolę pełnią

czynniki wewnętrzne, np. płeć, in-

dywidualne cechy układu nerwo-

wego, stan zdrowia, ogólny poziom

rozwoju psychoruchowego dziec-

ka, jak również czynniki zewnętrz-

ne, związane ze środowiskiem do-

mowym oraz z nowym

środowiskiem, do którego ma się

ono przystosować.

Bez czynnej pomocy domu i

szkoły niełatwo jest dziecku same-

mu sprostać i prawidłowo funkcjo-

nować w nowych warunkach.

Dzieci w różnym stopniu osią-

gnęły gotowość i dojrzałość szkol-

ną w poszczególnych sferach roz-

woju. Poziom ogólnych wiadomości

przewidzianych dla siedmiolatków

jest czasem wysoki, ale często też

rażąco niski, wręcz ubogi. Wiele z

nich nie potrai odpowiedzieć na

dość proste pytania, dotyczące ota-

czającej rzeczywistości. Słabo ob-

serwują świat, otoczenie, stąd nie-

umiejętność jego odtwarzania.

Wykazują braki w sprawnościach

manualnych, słabo manipulują do-

minującą ręką. Niepokój budzi nie-

wielka orientacja społeczna, sposób

porozumiewania się z innymi, wy-

powiadania swoich myśli.

Równie ważne jest zachowanie

się siedmiolatków. Niektóre są nad-

miernie pobudzone, hałaśliwe,

mało skupione, inne zbyt bierne,

nieśmiałe, a nawet lękliwe.

W prawidłowo rozwijającym się

siedmiolatku zachodzi wiele zmian,

sprzyjających procesowi adaptacji

do warunków szkolnych oraz pro-

cesowi uczenia się. Działalność

dziecka nastawiona jest nie tylko na

samą czynność, lecz także na do-

prowadzenie jej do końca. Koniecz-

Szczególnie rodzice powinni pa-

miętać, że dla dzieci rozpoczął się

niezmiernie ważny i nowy etap ży-

cia. Oby przebiegał on w spokoju,

radości, a nie w przeciążaniu dodat-

kowymi zajęciami, związanymi z

uczeniem pozaszkolnym. Nowy

krąg obowiązków i wymagań jest

wystarczający dla najmłodszego

ucznia. Bardzo ważne jest trwałe i

żywe zainteresowanie postępami i

działalnością dziecka w szkole

przez rodziców.

Ważną rolę w procesie adaptacji

dziecka do wymagań szkoły pełni

nauczyciel. Doświadczony i wraż-

liwy nauczyciel doskonale potrai

wyłonić te dzieci, które wymagają

dłuższego czasu na oswojenie się z

Jak pomóc dziecku

się uczyć?

Rodzicu

1. Daj dziecku swój czas i uwagę! Zachęcaj je do nauki, rozmawiaj

na temat jego pracy w szkole, pytaj czego się nauczyło? Co jest

dla niego łatwe, a co trudne? Ciesz się jego najmniejszymi osią-

gnięciami!

2. Stwórz dziecku odpowiednie warunki do nauki:

- stałe miejsce do pracy (w którym dziecko może przechowywać

książki, zeszyty i przybory szkolne)

- stół oraz krzesło powinny być dostosowane do wymiarów ciała

dziecka

- miejsce pracy powinno być dobrze oświetlone, ze światłem pa-

dającym z lewej strony

- pomieszczenie powinno być dobrze przewietrzone

- w „kąciku pracy” powinien panować ład i porządek, czystość i

estetyka

- niezbędna dla nauki jest cisza - gwar rozprasza uwagę

- ważne jest ułożenie książki w stosunku do oczu, książka nie po-

winna leżeć płasko na stole, aby przy czytaniu nie pochylać gło-

wy.

3 Zadbaj, by pora odrabiania pracy domowej była stała - najodpo-

wiedniejszą jest czas między godziną 16.00 a 18.00.

4 Zorganizuj przerwy w nauce (muszą być one wprowadzone w

odpowiednim momencie i nie za długie, tak, aby dziecko po

przerwie łatwo wróciło do dalszego odrabiania zadania).

5 Ukierunkowuj dziecko, a nie podawaj gotowych rozwiązań.

6 Zadbaj, by zadanie domowe dziecko odrobiło w tym samym

dniu, w którym zostało zadane, lepiej wówczas zapamięta mate-

riał opracowany przed kilkoma godzinami na lekcji.

7 Nie odrabiaj zadań domowych za dziecko! To jest ogromnie

szkodliwe! Hamuje samodzielność dziecka, przyzwyczaja do

nieuczciwości i unikania wysiłku.

8 Nie płać dziecku za dobre stopnie – pozbawisz go zadowolenia

ze zdobytej wiedzy, ucząc w zamian interesowności. Warto nato-

miast nagrodzić całoroczny trud i wysiłek dziecka niespodzian-

ką!

9 Nie bij dziecka za złe oceny czy przyniesioną uwagę. Stres i lęk

nie sprzyja zdobywaniu wiedzy! Zastanów się dlaczego Twoje

dziecko otrzymało słabą ocenę i jak możesz mu pomóc.

10. Jeśli nie wiesz jak pomóc dziecku w nauce zwróć się do nauczy-

ciela lub pedagoga szkolnego, który udzieli Ci fachowej porady.

ne jest więc stworzenie odpowied-

nich warunków, co umożliwi

prawidłowy rozwój uwagi, umie-

jętności skupienia się.

Należy pamiętać o tym, iż w

okresie wczesnoszkolnym dziecko

nie tylko się uczy, ale powinno

mieć czas na swobodną zabawę,

gry i zabawy z rówieśnikami. Praw-

dą jest, że nie potrai ono jeszcze

samodzielnie zorganizować sobie

czasu wolnego, tak więc pomoc i

ingerencja rodziców w zagospoda-

rowanie i racjonalne wykorzystanie

czasu wolnego wydaje się koniecz-

na. Pozwoli to zminimalizować

stres związany ze szkołą, jak rów-

nież ułatwi dziecku przejście z

okresu i wieku zabawy, do następ-

nego etapu, w którym ono samo

będzie pełnić nową rolę – rolę

ucznia.

nową sytuacją. Z pewnością bardzo

szybko nowy auturytet, w osobie

nauczyciela, potwierdzi możliwo-

ści wszystkich uczniów w klasie, a

fascynacja dzieci „naszą Panią” po-

może im rozwinąć motywację do

nauki i przyśpieszy ich szkolną

adaptację.

Sprawna i prawidłowa adaptacja

do warunków szkolnych zależy

więc od predyspozycji siedmiolat-

ków, jak również od nas, dorosłych.

Pomoc rodziców i nauczycieli w

tym zakresie jest niezbędna. Wła-

ściwy jej przebieg zagwarantuje

pozytywne nastawienie najmłod-

szych uczniów do obowiązków

szkolnych oraz czynne i prawidło-

we funkcjonowanie w procesie

szkolno – lekcyjnym.

mgr Bernadeta Szincel – Piorun

psycholog

Poświęcony dziecku czas i uwaga w trakcie odrabiania zadań domo-

wych da mu poczucie bezpieczeństwa, zadowolenia i wzmocni istnieją-

cą między Wami więź.

Atmosfera miłości, poszanowania pracy i wysiłku dziecka utwierdzi

go w przekonaniu, że to, co robi, jest ważne i potrzebne.

Rodzicu, pamiętaj, że poprzez Twoje zainteresowanie nauką szkolną

dziecka (rozmowy, objaśnianie) kształtujesz jego postawę systematycz-

ności, pilności i sumienności.

Alina Szulirz, pedagog

Stronę opracowała Miejska Komisja Rozwiązywania Problemów

Alkoholowych pod redakcją Cecylii Gładysz

STRES CZY RADOŚĆ?

17.09.2008 r.

Adaptacja siedmiolatków do warunków szkolnych

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: