A.A. - Edda `Poetycka`.pdf

(290 KB) Pobierz
eDDA
PIEŚŃ GRIMNIRA
(GRIMNISMåL)
Krl Hraudung miał dwch synw, zwał się jeden Agnar, a drugi Geirrd. Agnar miał dziesięć zim, Geir-
rd osiem zim, obydwaj wypłynęli łodzią na ryby, każdy miał swoją wędkę. Wiatr popędził ich na morze. W
ciemnościach nocy rozbiła się łdź o skały nadbrzeżne, oni jednak wyszli na ląd i znaleźli jakiegoś osadni-
ka; pozostali u niego przez zimę. Gospodyni wychowywała Agnara, gospodarz zaś Geirrda - i dawał mu
rady. Na wiosnę postarał im się gospodarz o statek, a gdy potem wraz z swoją kobietą odprowadzał ich na
wybrzeże, rozmawiał jeszcze z Geirrdem na osobności. Powiał pomyślny wiatr i przybyli do przystani
swego ojca. Geirrd był u dziobu łodzi, skoczył na ląd i natychmiast odepchnął statek ze słowami: "Jedż, i
niech cię licho porwie!". Statek popędził na morze. Geirrd natomiast poszedł pod grę do grodu. Przyjęto
go dobrze, ojciec jego jednak już nie żył. Geirrd został obrany krlem i stał się sławnym mężem.
Odin i Frigg tronowali na Hildskjalfie i przyglądali się wszystkim światom. Odin rzekł: "Czy widzisz Agna-
ra, twego wychowanka, jak siedzi w piekle i płodzi dzieci z jakąś Olbrzymką? Natomiast Geirrd mj wy-
chowanek jest krlem i rządzi krajem". Frigg rzekła: "On jest tak podłym skąpcem, że katuje gości swoich,
jeżeli ich za wielu przychodzi". Odin rzekł, że to wierutne kłamstwo; poszli o zakład. Frigg wysłała swoją
dworkę, Fullę, do Geirrda, aby ostrzegła krla, by miał się na baczności i nie dał urzec czarownikowi,
ktry tam wylądował; powiedziała, że poznać go można po tym, że żaden pies, choćby najzajadlejszy, nie
rzuci się na niego.
Było to jednak najstraszniejsze oszczerstwo - owo oskarżenie Geirrda o niegościnność. Przez nie kazał
schwytać owego przybysza, ktrego psy nie chciały kąsać. Odziany był w płaszcz błękitny i mienił się
Grimnir, nic jednak więcej o sobie nie powiedział, choć go pytano. Krl posłał go więc na męki, aby wyznał
prawdę, kazał go posadzić między dwa ognie, siedział tam tak przez osiem dni i nocy.
Geirrd miał syna dziesięcioletniego, na imię było mu Agnar, jak niegdyś jego bratu. Agnar poszedł do
Grimnira i podał mu rg pełen napoju i powiedział, że krł źle czyni, męcząc niewinnego. Grimnir wypił;
wtedy ogień rozciągnął się już tak, że kożuch jął się palić na nim.
Wtedy zaczął śpiewać:
1. Gorącyś, ty, niszczycielu! i zbyt wielki;
Idź precz ode mnie, płomieniu!
Przysmala futro, choć je unoszę,
Pali się cały kożuch.
2. Osiem nocy tu między ogniami siedzę,
Nikt pożywienia mi nie dał,
Jedynie Agnar, on będzie rządził
- Geirda syn - Gotami.
3. Błogosławion bądź, Agnar! błogosławieństwa
Wszelakiego Weratyr ci użycza,
Za rg napoju nie otrzymasz nigdy
Lepszej nagrody.
4. Święta jest ziemia, co należy
Do Asw i Alfw;
A w Thrudheimie Thor trwać będzie
Aż do upadku bogw.
5. Ydalir są doliny, gdzie sobie Ullr
Swoje pobudował sale;
A Frey od bogw Alfheim dostał,
Gdy pierwszy ząbek mu wyrsł.
6. Siedziba jest trzecia, gdzie dobrotliwe bogi
Srebrem pokryły sale;
Walaskjalf zwie się ten dwr, wielką pobudował go sztuką
Ktryś z Asw w zaraniu dni.
2
7. Czwarta siedziba - Skkwabekk, tam strumień
Cichą falą szumi,
Z niego Odin i Saga radzi piją co dnia
W złotych pucharach.
8. Gladsheim jest piąty, gdzie zlotem lśniąca
Walhalla obszerna się mieści,
A Hropt tam co dnia tych wybiera,
Co od miecza zginąć mają.
9. Ci, co do dworu Odina śpieszą,
Wraz go rozpoznają;
Trzony dzid ściany tworzą, tarcze kryją dach,
Na ławach leżą pancerze.
10. Ci, co do dworu Odina śpieszą,
Wraz go rozpoznają;
Wilk na zachd od bramy wisi,
Orzeł schyla sie nad nim.
11. Thrymheim jest szsty, gdzie Thjazi żył,
Potężny Olbrzym,
Teraz mieszka Skadi, jasna bogw cra,
W obejściu ojca.
12. Breidablik jest sidmy, gdzie Baldr budował
Sobie swoje sale:
W tym kraju, gdzie - wiem -
Nigdy nie było swawoli.
13. Himinbjrg jest smy, gdzie Heimdall gospodarzy
Świątyń pilnuje,
Tam bogw strż w spokojnej zagrodzie
Wesł dobry mid popija.
14. Folkwang jest dziewiąty, a tam Freyja rządzi,
I miejsca w sali wyznacza:
Połowa poległych jej przypada co dzień,
Połowa - Odinowi.
15. Glitnir jest dziesiąty, złote ma podpory,
Srebrem dach jest kryty:
Forseti większość dni tam spędza,
Umarza wszelkie spory.
16. Noatum jedenasty, gdzie Njrd zbudował
Sobie swoje sale,
Wdz mężw, bez błędw bg
Rządzi strzelistą świątynią.
17 . Krzewem zarasta i wysoką trawą
Widi, kraj Widara;
Lecz syn waleczny kiedyś zsiądzie z konia
I pomści ojca.
18. Andhrimnir, kucharz, w kotle Eldhrimnirze
Gotuje Saehrimnira.
Ta wieprzowina jest najlepsza. Ale mało kto wie,
Czym się bohaterzy raczą.
3
19. Geri i Freki - to wilki, żywi je wojowniczy
Sławny Herjafadir,
Lecz sam jedynie winem
Odin triumfujący wiecznie żyje.
20. Hugin i Munin co dzień latają
Nad ziemią;
Boję się o Hugina, że może nie wrci,
Lecz o Munina jeszcze większą mam troskę.
21. Hyczy Thund wodospad, w rzece Thjodwitnira
Ryba pływa;
Prąd rzeki zdaje się zbyt wartki
Poległym wojom, by przebyć ją w brd.
22. Walgrind zwie się furtka, co stoi koło pobojowiska,
Święta przy świętej bramie,
Prastara to furtka, lecz mało kto wie,
Jak zamek się zatrzaskuje.
23. Pięć set drzwi i jeszcze czterdzieści -
Myślę - jest w Walhalli;
Z każdych drzwi osiem setek wojw
Wyrusza do walki z wilkiem.
24. Pięć set komnat i jeszcze czterdzieści -
Myślę - jest w Bilskirnirze,
Ze wszystkich wspaniałej budowy zamkw
Najewiększy jest syna mego.
25. Heidrun zwie się koza, co w hali stoi,
Laeradu gałązki obgryza,
Wiadro ma wypełnić jasnym miodem -
Nie wyczerpie się napj.
26. Eikthyrnir zwie się jeleń, co w hali stoi,
Laeradu gałązki obgryza,
Z rogw krople mu kapią do Hwergelmira studni,
Tam jest początek wszystkich rzek.
27. Sid i Wid, Skin i Eikin,
Swal i Gunnthro, Fjrm i Fimbulthul,
Rn i Rinnandi,
Gipul i Gopul, Gomul i Geirwimul,
Te opływają bogw świątynie,
Tyn i Win, Tll i H,
Grad i Gunnthorin.
28. Wina zwie sie jedna, a Wegswinn inna,
Trzecia - Thjodnuma;
Nyt i Nt, Nnn i Hrnn,
Slid i Hrid, Sylg i Ylg,
Wid i Wan, Wnd i Strnd,
Gjll i Leipt - te dwie płyną śrd ludzi,
Lecz wpadają do Helu.
29. Krmt i rmt i Kerlaugi dwie,
Przez nie Thor brodzić musi
Co dzień, gdy sądzić idzie
4
Przy jesionie Yggdrasill;
Gdyż most Asw spłonąłby pełnym płomieniem,
Święte by rzeki zgorzały.
30. Konie Gladr i Gyllir, Glaer i Skeitbrimir,
Sylfrintopp i Synir,
Gisl i Falhonir, Golltopr i Lettfeti,
Na tych rumakach jeżdżą Asowie
Co dzień, gdy sądzić jadą
Przy jesionie Yggdrasill.
31. Trzy korzenie sterczą na trzy strony
Pod jesionem Yggdrasil:
Hel mieszka pod jednym, Hrimthursy pod drugim,
Pod trzecim - plemię ludzkie.
32. Ratatosk zwie się wiewirka, co biega
Po jesionie Yggdrasill;
Nowiny od orła nosi z wierzchołka
W dł i Nidhggowi mwi.
33. Cztery też jelenie pączki ogryzają
Wyciągając szyje:
Dain i Dwalin, [...]
Duneyr i Dyrathrr.
34. Więcej leży wężw pod jesionem Yggdrasill
Niżeli głupcy wiedzą:
Goin i Mon synami są Grafwitnira,
Grabak i Grafwllund,
Ofnir i Swafnir będą wciąż - jak myślę -
Drzewa gałązki ogryzać.
35. Jesion Yggdrasill cierpi więcej
Niżeli lud przypuszcza;
Jeleń szczypie w grze, pień prchnieje,
Nidhgg korzeń niszczy.
36. Hrist i Mist chcę by mi rg miodu podały,
Skeggjld i Skogul;
Hild i Thrud, Hlkk i Herjtur,
Raugrid i Radgrid i Reginleif
Przynoszą bohaterom piwo.
37. Arkwakr i Alswidr wywozić w grę mają
Słońce niezmęczenie,
A pod ich łopatki boskie im moce,
Asowie, ziąb żelazny włożyli.
38. Swalin chłodna się zowie - stoi przed słońcem -
Tarcza lśniącego bstwa;
Zgorzałyby - wiem - i gry i morza,
Gdyby spadła.
39. Skll zwie się wilk, Świetlnej towarzyszy
Do Lasu Żelaznego,
A wrogi Hati, Hrodwitnira syn
Okrąża przejasną niebios pannę.
5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin