Zawodowe choroby sk˘ry u rolnik˘w indywidualnych.doc

(255 KB) Pobierz
Zawodowe choroby skóry u rolników indywidualnych

Zawodowe choroby skóry u rolników indywidualnych

Radosław Śpiewak

Instytut Medycyny Wsi w Lublinie

Źródło: Śpiewak R. Zawodowe choroby skóry u rolników indywidualnych. Post Dermatol Alergol 2004; 21 (6): 278-285.

 

Streszczenie: Informacje na temat zawodowych chorób skóry u rolników indywidualnych są w oficjalnych statystykach bardzo skąpe. Krajowy Rejestr Chorób Zawodowych nie wyróżnia grupy rolników indywidualnych, mimo odrębnej instytucji ubezpieczeniowej i fundamentalnych różnic w statusie zatrudnienia. W statystykach Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego brakuje istotnych danych medycznych. Celem niniejszych badań było wypełnienie tej luki poprzez opracowanie szczegółowej statystyki dermatoz zawodowych u rolników indywidualnych. Do analizy włączono wszystkie przypadki zawodowych chorób skóry stwierdzonych u rolników indywidualnych w latach 1991-1999.

Wyniki: pierwszy przypadek dermatozy zawodowej u polskiego rolnika indywidualnego odnotowano w 1992 roku. Do końca roku 1999 stwierdzono 101 przypadków. Wyraźny był trend wzrostowy, od 0 w 1991 roku do 27 przypadków w 1999 roku. Najczęściej (86%) rozpoznawano alergiczne kontaktowe zapalenie skóry. Uszczerbek na zdrowiu wyniósł od 2 do 36% (mediana 20%). Najczęściej czynnikami sprawczymi były pyły roślinne i alergeny zwierzęce, a następnie metale, pestycydy oraz składniki gumy. Mimo że stwierdzonych przypadków szybko przybywa, istnieją przesłanki wskazujące, że wykrywa się zaledwie niewielki odsetek wszystkich przypadków. Przyczyną tego stanu rzeczy jest brak badań wstępnych i okresowych w rolnictwie indywidualnym, ograniczona dostępność rolników do świadczeń medycyny pracy oraz brak wiedzy na ten temat zarówno wśród rolników, jak i lekarzy praktykujących na terenach wiejskich.

Słowa kluczowe: rolnicy indywidualni, zawodowe choroby skóry, dermatozy zawodowe, analiza statystyczna, rozpoznania, etiologia, wykrywalność.

Abstract
Reprint (PDF)

Rolnictwo należy do gałęzi gospodarki o najwyższym ryzyku zawodowych chorób skóry [1, 2, 3, 4]. W ramach reformy ubezpieczeń, z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w 1991 roku wydzielono Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS). W nowej sytuacji prawnej zaistniała potrzeba rejestracji i analizy chorób zawodowych u rolników indywidualnych. Jednak w miarę przybywania przypadków uwidocznił się brak odpowiednich statystyk. W Rejestrze Chorób Zawodowych prowadzonym przez Instytut Medycyny Pracy w Łodzi, zawód chorego kodowany jest według Europejskiej Klasyfikacji Działalności (EKD) [5]. Klasyfikacja ta nie wyróżnia rolników indywidualnych. Statystyki publikowane przez KRUS [6] mają głównie charakter finansowy i zawierają niewiele danych istotnych z punktu widzenia lekarskiego. Przypadki chorób zawodowych są w nich uporządkowane według daty przyznania odszkodowania, a nie według bardziej istotnej daty stwierdzenia, przy czym opóźnienia między tymi zdarzeniami mogą dochodzić do kilku lat. Powyższy opis uzmysławia, że dostępne statystyki mają ograniczoną przydatność w analizie zawodowych chorób skóry u rolników indywidualnych. W celu uzyskania brakujących danych podjęto badania przedstawione w niniejszej pracy.

Materiał i metodyka

W 1999 roku KRUS ubezpieczał 3,7 mln rolników wraz z rodzinami [7]. Z tej grupy, ubezpieczenie od wypadków przy pracy i chorób zawodowych obejmowało 1,4 mln aktywnych zawodowo rolników indywidualnych [8]. W archiwach KRUS wyszukano wszystkie przypadki dermatoz zawodowych stwierdzonych od powstania tej instytucji (rok 1991) do końca 1999 roku. Następnie w oddziałach regionalnych KRUS wypożyczono pełną dokumentację tych przypadków. Dokumentację tę przeanalizowano pod kątem danych istotnych z punktu widzenia dermatologii zawodowej. Szczególną uwagę zwrócono na rozpoznanie kliniczne, przyczyny chorób, umiejscowienie zmian skórnych, okres narażenia na czynnik chorobotwórczy oraz wielkość uszczerbku na zdrowiu. Przypadki uporządkowano według daty decyzji Państwowych Inspektorów Sanitarnych stwierdzających chorobę zawodową. W analizie rozmieszczenia przypadków zastosowano nowy podział administracyjny kraju z 1999 roku. Informacje wyszukane w dokumentacji ubezpieczeniowej zakodowano i poddano analizie statystycznej z użyciem programu Statistica dla Windows 5.1 PL (StatSoft Inc). Wyliczone wskaźniki skonfrontowano z danymi z Rejestru Chorób Zawodowych oraz statystykami publikowanymi przez KRUS.

Wyniki

W okresie 1991 - 1999 zawodową chorobę skóry stwierdzono u 101 rolników indywidualnych: 63 kobiet i 38 mężczyzn w wieku od 36 do 71 lat (mediana 44 lata). Przeciętna liczba nowych przypadków stwierdzanych rocznie wyniosła w analizowanym okresie średnio 0,079 na 10 tys. ubezpieczonych rolników indywidualnych. Wyraźny był trend wzrostowy: od 0 w 1991 roku do 0,189/10 tys. w 1999 roku (Tabela 1). Najwięcej przypadków w przeliczeniu na ubezpieczonych stwierdzono w województwie podkarpackim: w latach 1991 - 1999 było to 0,300/10 tys./rok przy średniej krajowej 0,079 (Tabela 2).

Jak pokazuje tabela 3 najczęstszą dermatozą zawodową u rolników indywidualnych było alergiczne zapalenie skóry, które rozpoznano u 87 osób (86% wszystkich przypadków). Prawie połowę tej grupy (41 osób) stanowili rolnicy cierpiący na wyprysk rąk. U 26 osób (26%) lokalizacja zmian na odsłoniętych okolicach skóry sugerowała rozpoznanie wyprysku powietrznopochodnego. Uszczerbek na zdrowiu wynosił od 2 do 36% (mediana 20%). Wśród przyczyn wyprysku dominowały alergeny roślinne i zwierzęce (Tabela 4), stosunkowo częste były również dermatozy wywoływane przez metale (głównie chrom), pestycydy (malation) oraz składniki gumy (Tabela 5). W dokumentacji 67 osób podano okres zatrudnienia: do chwili stwierdzenia dermatozy zawodowej przepracowali oni w rolnictwie od 7 do 57 (mediana 23) lat. W 9 przypadkach dostępna była także informacja o czasie trwania choroby zanim stwierdzono jej etiologię zawodową: 7 - 15 (mediana 9) lat.

Tab. 1. Dermatozy zawodowe wśród rolników indywidualnych w Polsce w latach 1991-1999

Rok

Nowe przypadki

Ubezpieczeni

Nowe przypadki/10 tys./rok

EKD 01.30

KRUS

1991

0

1 750 000

0

-

-

1992

1

1 662 500

0,006

-

-

1993

5

1 642 818

0,030

-

-

1994

4

1 517 234

0,026

-

-

1995

12

1 447 080

0,083

13

9

1996

9

1 398 260

0,064

29

11

1997

23

1 419 494

0,162

25

15

1998

19

1 418 929

0,134

30

26

1999

27

1 426 393

0,189

35

22

Nowe przypadki: dane z własnych analiz - liczba stwierdzonych w danym roku przypadków zawodowej choroby skóry (wg daty decyzji Państwowego Inspektora Sanitarnego). Ubezpieczeni: liczba rolników indywidualnych objętych ubezpieczeniem od następstw wypadków przy pracy i chorób zawodowych [8]. EKD 01.30: liczba przypadków chorób zawodowych skóry przypadających na kategorię 01.30 Europejskiej Klasyfikacji Działalności ("mieszana produkcja roślinna i zwierzęca") w rejestrze chorób zawodowych IMP w Łodzi. KRUS: liczba przypadków dermatoz zawodowych, za które KRUS po raz pierwszy wypłacił odszkodowania w poszczególnych latach - dane publikowane od 1995 roku [6].

 

Tab. 2. Dermatozy zawodowe wśród rolników indywidualnych w poszczególnych województwach w latach 1991-1999

Województwo

Liczba przypadków 1991-1999

Ubezpieczeni w 1999 roku

Średnio na 10 tys. ubezp./rok

Podkarpackie

20

74 133

0,300

Pomorskie

6

47 368

0,141

Małopolskie

13

125 406

0,115

Zachodniopomorskie

3

31 236

0,107

Lubelskie

15

166 420

0,100

Podlaskie

9

101 670

0,098

Warmińsko-mazurskie

4

49 157

0,090

Dolnośląskie

4

67 627

0,066

Łódzkie

6

123 974

0,054

Świętokrzyskie

3

71 362

0,047

Kujawsko-pomorskie

4

106 960

0,042

Mazowieckie

8

216 678

0,041

Wielkopolskie

5

147 547

0,038

Opolskie

1

40 009

0,028

Śląskie

0

38 859

0

Lubuskie

0

17 987

0

W całym kraju

101

1 426 393

0,079

Średnią roczną liczbę nowych przypadków w przeliczeniu na 10000 ubezpieczonych w poszczególnych województwach obliczono przez podzielenie liczby nowych przypadków przez liczbę ubezpieczonych oraz przez czas trwania obserwacji (9 lat). W obliczeniach przyjęto nowy podział administracyjny kraju oraz liczby ubezpieczonych w 1999 roku [8].

 

Tab. 3. Dermatozy zawodowe u rolników indywidualnych w latach 1991-1999: rozpoznania

Rozpoznanie

Liczba przypadków

Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry

- ręce (i ewentualnie przedramiona)

41

- ręce i inna niż przedramiona okolica ciała

14

- zmiany rozsiane (3 lub więcej okolice anatomiczne)

12

- brak informacji o umiejscowieniu zmian

20

Kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia

- ręce (i ewentualnie przedramiona)

2

- ręce i twarz

1

Pokrzywka

2

Grzybica skóry

- grzybica głęboka brody

2

- grzybica głęboka karku

1

- grzybica skóry gładkiej

1

- brak informacji o umiejscowieniu i postaci klinicznej

1

Drożdżyca

- drożdżakowe zapalenie wałów paznokciowych

2

- drożdżyca rąk

1

Guzki dojarek

2

Uwaga: u 1 rolnika alergiczne kontaktowe zapalenie skóry współwystępowało z drożdżakowym zapaleniem wałów paznokciowych.

 

Tab. 4. Substancje pochodzenia roślinnego i zwierzęcego powodujące dermatozy zawodowe u rolników

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin