pani bovary.odt

Pierwsza powieść Flauberta została opublikowana w 1857 roku. Książka wstrząsnęła ówczesną Francją. Wielu czytelników i krytyków literackich poczuło się na tyle urażonych treścią Pani Bovary, iż zarówno autor, jak i wydawca powieści, zostali posądzeni o zamach na moralność publiczną i religię. Głównym zarzutem wobec Flauberta było propagowanie cudzołóstwa.

Od 1 października do 15 grudnia 1856 roku, na łamach gazety „La Revue de Paris” w odcinkach ukazała się Pani Bovary. Dzięki temu zabiegowi oraz bardzo gorącej dyskusji społecznej na temat jej treści, książka już pierwszego dnia (7 lutego 1857 roku) obecności na rynku stała się bestsellerem. Obecnie Pani Bovary jest uważana przez wielu znawców tematu za pierwowzór znanego nam dziś gatunku literackiego – powieści realistycznej.

Gustave Flaubert często mawiał „Madame Bovary, c'est moi”, zdanie to na pierwszy rzut oka wdaje się być absurdem. Jednak pomimo wszystkich różnic pomiędzy życiorysem pisarza a bohaterki jego najsłynniejszego dzieła, należy przyznać, iż istnieją między nimi zasadnicze podobieństwa. Emma Bovary jest ogarnięta ideą romantycznej, idealnej miłości - przypomina to uczucie, jakie Flaubert żywił pod adresem swojej pierwszej wielkiej miłości – Elizy Schlessinger. Obydwie postaci cierpiały choroby na tle nerwowym, a także często popadały w depresje czy pesymizm. Zarówno Flaubert jak i Emma nie mogli zaspokoić swoich wielkich życiowych pragnień.

Nienawiść do klasy mieszczańskiej i wartościom, którym ta hołdowała, jest bardzo widoczna w Pani Bovary. Za życia Flauberta Francja przeżywała gwałtowne przemiany. Wspomnienie Rewolucji z 1789 roku oraz rządów Napoleona wciąż było bardzo żywe w społeczeństwie. Upadek arystokracji doprowadził do wybicia się nowej klasy – burżuazji, czyli miejskich kupców nastawionych na zrobienie zysku. Jako członek intelektualnej elity Flaubert nie mógł znieść moralnego konserwatyzmu, braku dobrych manier i smaku oraz bezguścia nowej klasy. Atakiem wymierzonym w burżuazję miały być dwie powieści: Pani Bovary oraz Szkoła uczuć.

Emma Bovary – tytułowa bohaterka powieści. Została wychowana na wsi, nauki pobierała w małej przyklasztornej szkole. W bardzo młodym wieku wyszła za mąż za wdowca Karola Bovary’ego. Przez całe życie marzyła o romantycznych przygodach, wyrafinowanych uciechach i pasji. Jednak żywot niczym z romansu nie był jej pisany, przez co często popadała w depresję.

Podczas wspaniałego balu urządzonego przez markiza d'Andervilliers zasmakowała obcowania w wyższych sferach. Była przekonana, że właśnie takiego życia pragnęła, lecz ostatecznie okazało się, iż było to główną przyczyną jej zguby. Kobieta urodziła córeczkę Bertę, jednak nie zajmowała się jej wychowaniem, pozostawiając je pod opieką służby domowej. Jednak od czasu do czasu myśl o swym cudownym dzieciństwie pod opieką wspaniałego ojca prowadziła ją do wyrzutów sumienia. W takich chwilach postanawiała, że zmieni swoje życie i będzie lepszą matką i żoną. Szybko jednak dopadła ją nuda i zapominała o danych sobie przyrzeczeniach.

Naturalny pęd do przygód i ekstrawagancji prowadzi ją do dwóch romansów. Pierwszym jej kochankiem został arystokrata Rudolf Boulanger, a drugim Leon Dupuis. Zamiłowanie do luksusu prowadzi ją do ruiny finansowej. Dług zaciągnięty u kupca Lheureux z czasem osiągnął rozmiary tak duże, że bohaterka wolała sprzedać swoje ciało niż pozwolić, by jej mąż został obciążony jego spłatą. Ostatecznie przygnieciona problemami finansowymi postanowiła popełnić samobójstwo.

Karol Bovary – mąż głównej bohaterki powieści. Wiejski doktor o bardzo ograniczonych zdolnościach o czym świadczy nieudana operacja na szpotawej stopie Hipolita zakończona amputacją.

Fakt, iż został lekarzem zawdzięczał swojej matce, która miała nad nim zupełną kontrolę od najmłodszych lat. To ona wybierała dla niego szkoły i zawód, który miał wykonywać. Na uczelnię medyczną dostał się dopiero za drugim razem, co świadczyło o tym, że nie posiadał predyspozycji do bycia lekarzem. Również matka zeswatała go ze starą i bogatą wdową Heloizą Dubuc.

Jako lekarz w maleńkiej miejscowości Tostes zakochał się w przepięknej córce swojego pacjenta, Emmie Rounault. Po śmierci Heloizy szybko ożenił się z młodą dziewczyną.

Nieświadomy jej zdrad i nieszczęścia, przez całe życie bardzo kochał żonę. Uważał ją za idealną małżonkę, choć nigdy nie zadał sobie trudu, by tak naprawdę ją zrozumieć. Przez cały czas pozostawał pod jej wpływem nie podejrzewając nawet, iż na każdym korku jest przez nią oszukiwany, nawet finansowo. Po śmierci Emmy nie mógł pogodzić się ze startą. Gdy zorientował się ze znalezionych listów, że małżonka zdradzała go od lat z dwoma mężczyznami, doznał ataku serca i zmarł.

Leon Dupuis – drugi kochanek Emmy. Był to młody adept prawa, którego pani Bovary poznała w nudnym Yonville. Połączyła ich wspólna, romantyczna wizja świata i zamiłowanie do sztuki. Przed wyjazdem do Paryża na studia prawnicze zakochał się w Emmie, ale nie potrafił nawiązać romansu z zamężną kobietą. Dopiero gdy po latach spotkali się w Rouen okazał się być bardziej stanowczy i pewny siebie. W oczach Emmy był wówczas ucieleśnieniem kosmopolityzmu i nowoczesności. Po powrocie z Paryża nie odczuwał już zahamowań i wdał się w romans z panią Bovary. Z początku był bardzo namiętny, ale z czasem stracił na zapale i stał się nudny. Poproszony o pomoc finansową przez Emmę odmawia jej, czyniąc wymówki. Niedługo po śmierci pani Bovary ożenił się.

Rudolf Boulanger – pierwszy kochanek pani Bovary. Bogaty arystokrata, którego posiadłość mieściła się niedaleko Yonville. Niezwykle egocentryczny mężczyzna zamierzał uwieść Emmą, by dołączyć ją do swojej długiej listy „zdobyczy”. Dokładnie zaplanował zaloty wobec pani Bovary i bez skrupułów oszukując ją dopiął swego celu. Zerwał znajomość z bohaterką po trzech latach romansowania, gdy ta napisała w liście, że myśli o ucieczce wraz z nim.

Stara pani Bovary – matka Karola. Starsza kobieta za wszelką cenę pragnęła kontrolować życie swojego syna. To ona nakłoniła go by wybrał zawód lekarza, a także wybrała mu pierwszą małżonkę. Nie popierała pomysłu małżeństwa Karola z Emmą. Bezskutecznie usiłowała nakłonić syna, by ten zaczął kontrolować wydatki swojej rozkapryszonej żony.

Berta – jedyne dziecko państwa Bovary. Córka Karola i Emmy była dzieckiem niechcianym i wychowywanym głównie przez służbę. Jej narodziny okazały się dla matki rozczarowaniem, ponieważ marzyła o synu. Przez rozrzutność Emmy dziewczynka została skazana na życie w biedzie i niepewną przyszłość. Po śmierci rodziców kilkuletnia Berta trafiła do ciotki, która miała zamiar wykorzystać ją w przędzalni wełny.

Lheureux – kupiec z Yonville, u którego zadłużyła się Emma. Bezwzględnie dążył do odzyskania swoich pieniędzy od bohaterki. Po jego szantażu pani Bovary popełniła samobójstwo.