Czaszka przeznaczenia - Przepowiednie 2012.pdf - przepowiednie i proroctwa - enka67

KRYSZTAŁOWE CZASZKI

Według indiańskich podań istnieje trzynaście starożytnych kryształowych czaszek naturalnej wielkości z

ruchomą żuchwą. Wszystkie ponoć mówią lub śpiewają. Są one jakoby nośnikami ważnych informacji o

pochodzeniu, celach i przeznaczeniu rodzaju ludzkiego, odkrywają też niektóre największe tajemnice życia i

wszechświata. Informacje te mają istotne znaczenie dla przyszłości planety jak również dla przetrwania rodzaju

ludzkiego. Według owych starodawnych legend pewnego dnia wszystkie czaszki zostaną odkryte i zgromadzone

w jednym miejscu, dzięki czemu uzyskamy dostęp do ich zbiorowej mądrości. Jednak aby to nastąpiło ludzkość

musi osiągnąć określony poziom moralnego i duchownego rozwoju, w przeciwnym bowiem razie ta wiedza

ulegnie rozproszeniu.

W latach dwudziestych taka czaszka została odnaleziona w zagubionych w belizejskiej dżungli ruinach

starożytnego miasta Lubaantun, co w języku Majów oznacza " Miasto Spadających Kamieni ". Jej pochodzenie

nie jest znane. Odnaleziono ją w jednej z piramid. Zalicza się do odkryć, które wywracają do góry nogami nasze

pojmowanie historii, gdyż święcie wierzymy, iż nasza cywilizacja jest nieporównywalnie bardziej rozwinięta niż

kultury naszych prymitywnych przodków. Przez tysiąclecia cywilizacja podlegała ewolucji, a my stoimy na

szczycie tego rozwoju. Istnienie kryształowej czaszki przeczy temu poglądowi, gdyż czy możliwe jest aby

prymitywny lud wykonał tak doskonałe dzieło? Miasto, w którym została znaleziona uważane jest za starsze niż

kultura Majów, co wynika z odmiennego stylu budowli niż inne znane nam miasta wzniesione przez tą

cywilizację. Historycy zwracają uwagę, iż styl budowy jest zbliżony do techniki budowlanej starszej cywilizacji

Inków, której budowle można podziwiać w Peru. Widać olbrzymie podobieństwo Lubaantun do Machu Pichcu

położonego tysiące kilometrów dalej w Andach. Mogło tak być, iż zarówno Majowie jak Inkowie przejęli ten

styl po innych, starszych od nich cywilizacjach. Powstaje więc pytanie, czy czaszki zostały również wykonane

przez te tajemnicze, nie znane nam cywilizacje?

Kryształowa czaszka przyciągnęła uwagę nie tylko archeologów. Korzystając ze zgody jej właścicielki na

poddanie czaszki badaniom naukowym postanowiono skorzystać z okazji. Na początku sprawdzono, czy czaszka

jest wykonana na pewno z górskiego kryształu, gdyż istnieje dużo substancji podobnych do niego, lecz nie

mających z nim nic wspólnego. Podczas pierwszej próby zanurzono ją w alkoholu benzylowym o dokładnie

takiej samej gęstości i współczynniku załamania jak czysty kwarc. Po zanurzeniu czaszka stała się niewidoczna

co oznaczało, że została wykonana z niezwykle czystego rodzaju kwarcu, natomiast po skierowaniu na nią

spolaryzowanego światła dało się dostrzec ledwo dostrzegalne cienie - welony świadczące o tym, iż kryształ

górski jest naturalny. Obecność tych welonów świadczyła również o tym, iż do zrobienia czaszki musiano

znaleźć bryłę kryształu o niespotykanej wielkości, co prawda powstało założenie, że zrobiono ją z kilku

kryształów i połączono ze sobą, lecz badanie światłem wykluczyło tę możliwość, mało tego - wykazało, że

ruchoma żuchwa jest wykonana dokładnie z tego samego kawałka skały. Wszystko to wprawiło badaczy w

zdumienie, ponieważ kryształ kwarcowy jest jedną z najtwardszych substancji mineralnych, ustępując jedynie

diamentowi. Z tego też powodu jest niezwykle trudnym do obróbki tym bardziej, że jest łamliwy i w czasie

obróbki się kruszy. Uczeni stwierdzili, że przy użyciu dzisiejszych narzędzi praca nad wykonaniem takiej

czaszki trwałaby rok. Odkryto inną niewiarygodną rzecz - doszli do wniosku, że przy użyciu diamentowych

elektrycznych wierteł wyrzeźbienie tak skomplikowanego szlifu byłoby prawie niepodobieństwem, gdyż

drgania, wysoka temperatura i tarcia wytwarzane przez te narzędzia spowodowałyby, że czaszka uległaby

skruszeniu. Jeden z badaczy powiedział wprost : " Ta czaszka nie miała prawa powstać! " Dalsze testy dowiodły,

że na powierzchni czaszki w nawet największym powiększeniu nie dostrzeżono śladów polerowania co

potwierdza to, co uczeni zakładali wcześniej - czaszkę wykonano ręcznie! Ten kto ją zrobił musiał mieć do

dyspozycji bryłę kryształu, trzykrotnie większą od czaszki. Piasek użyty do jej wytworzenia trzeba było

dokładnie sortować, używając grubszego do nadania kształtu i bardzo drobnego, miałkiego jak puder do jej

szlifowania. Gdyby końcowym etapie szlifowania dostało się zbyt grube ziarnko piasku całą pracę trzeba by

było rozpoczynać od nowa. Uczeni nie są w stanie określić wieku czaszki, gdyż kryształ górski nie koroduje, nie

ulega erozji i nie zmienia się w miarę upływu czasu, więc nie można przeprowadzić żadnych testów

pozwalających na określenie jego wieku. Zdaniem uczonych czaszka może być stara jak sama Ziemia, jej wiek

może sięgać początku czasu. Odkryto jeszcze jedną tajemnicę czaszki: kwarc z którego ją wykonano jest

szczególną, pizoelektryczną odmianą dwutlenku krzemu, stosowaną w dzisiejszej elektronice. Właściwości tego

kwarcu zostały odkryte dopiero w końcu XIX wieku, natomiast ten fakt oznacza, iż czaszka ma biegun dodatni i

ujemny. Oznacza to również, że poddana ciśnieniu może wytworzyć energię elektryczną natomiast przyłożenie

do niej ładunku elektrycznego powoduje zmianę jej kształtu nie zmieniając przy tym masy i gęstości. Czaszka

jest spolaryzowana pionowo, czyli przyłożony prąd na jej szczycie popłynie prosto do znajdującej się pod nią

ziemi. Światło znajdujące się pod czaszką skupia się w oczodołach co oznacza ukierunkowanie osi optycznej

czaszki, jako że krystaliczny kwarc ma zarówno oś elektryczną jak i optyczną, czyli światło przepływa przez nią

w jednym kierunku szybciej niż w innym. I na tym właściwie kończą się odkrycia współczesnej nauki dotyczące

czaszki.

Obecnie odnaleziono kilka podobnych czaszek, jednakże wiadomo, że w czasie wykopalisk pojawiły się czaszki

fałszywe, robione współcześnie, więc nikt chyba nie potrafi określić, ile ich jest i które są autentyczne, może z

wyjątkiem kilku co do których pochodzenia nie ma raczej wątpliwości, to znaczy wiadomo, iż nie są robione

współcześnie. Ludzie szczególnie zainteresowani tym tematem szukali prawdy o czaszkach u wielu źródeł,

zdobywając różne informacje które jednakże były pod wieloma względami do siebie podobne. Jest to o tyle

zagadkowe, iż dla potomków Majów czaszki są bardzo ważne, i choć wiadomo, iż plemiona te posiadają na

pewno takie czaszki to nikt nie wie ani ile ich jest ani też gdzie się znajdują. Majowie uchodzący za twórców

czaszek sami się za nich nie uważają, twierdzą, iż dostali je od swoich przodków. Ciekawy jest fakt, iż również

Indianie północnoamerykańscy znają historię czaszek i są one dla nich tak samo ważne jak dla Majów, którzy

przecież zamieszkiwali półwysep Jukatan, dla wszystkich potomków dawnych cywilizacji mezoamerykańskich

czaszki owe mają takie samo, mistyczne niemalże znaczenie. Zatem prześledźmy to wszystko, co badaczom

udało się dowiedzieć. Niejednokrotnie są to niewiarygodne opowieści, lecz nie oznacza to, że są pozbawione

sensu.

Kryształ górski czyli kwarc w przeciwieństwie do innych substancji kontroluje energię elektryczną i drga ze

stałą, ściśle ustaloną częstotliwością. Oznacza to, iż przynajmniej w teorii czaszka może przechowywać energię

elektryczną, która może stanowić potencjalną informację a także wysyłać impulsy elektryczne, czyli drgające

fale informacji. Jeszcze jedną właściwością tego typu kwarcu jest zdolność do oscylowania, dzięki czemu jest

niezbędny do zastosowania w urządzeniach, gdzie konieczna jest ścisła kontrola częstotliwości, chociażby w

zegarkach elektronicznych. Kwarc jest stosowany we wszystkich dziedzinach nowoczesnej technologii, użyto go

w zegarach atomowych do badania teorii Einsteina. Kwarc znajdujemy również w informatyce. Kryształ więc

jest motorem napędowym największej rewolucji technologicznej w dziejach świata. Nikt nie zaprzeczy, że

jesteśmy uzależnieni od urządzeń w których on dominuje, bez niego cywilizacja w obecnej formie nie mogłaby

istnieć. Zatem pojawia się pytanie: dlaczego czaszka została wykonana właśnie z takiego osobliwego materiału,

którego możliwości niedawno dopiero poznaliśmy i potrafimy wykorzystać? Jak wytłumaczyć fakt, że nasi

"prymitywni" i "nieuczeni" przodkowie wiedzieli, iż czaszkę należy wyrzeźbić z tego materiału? Czy to

przypadek, czy też znali co oni coś, o czy myśmy nie wiedzieli? Czy czaszka rzeczywiście jest swego rodzaju

magazynem informacji jak głosi legenda, której my nie umiemy odczytać? Niemożliwe? Naukowcy nie

wykluczają takiej możliwości, gdyż skoro malutki kwarc w komputerze zawiera ogromną porcję informacji to

czyż duży kwarc z którego zrobiono czaszkę nie może ich zawierać? Teoretycznie może, choć nikt obecnie nie

znalazł sposobu zapisywania i odzyskiwania danych z kawałka naturalnego kwarcu co jednak nie oznacza, iż jest

to niemożliwe. Krystalografowie uważają, iż można wydobyć informacje z czystego kwarcu drogą bezpośredniej

łączności z ludzkim umysłem. Przeprowadzono eksperymenty które jednoznacznie dowiodły, że ludzie

sparaliżowani potrafią kontaktować się bezpośrednio z komputerami dzięki elektronicznym połączeniom z ich

mózgiem, nie używając klawiatury. Każdy kto zaczynał pracę z komputerem miał na początku problemy z

dotarciem do właściwego pliku z interesującymi go informacjami, co nie oznaczało, że plik ten nie istnieje,

oznaczało natomiast, iż jego wiedza jest zbyt mała aby go odnaleźć. Czy zatem nasza wiedza jest zbyt mała, aby

odkryć tajemnicę czaszek? Współczesna informacja nie jest materialna, nie ma trwałej statycznej formy, choć

jest przechowywana w komputerze to nie da się jej dotknąć ani zobaczyć. Nasuwa się swoista analogia z

człowiekiem z epoki kamiennej który znalazł komputer i dowiedział się, że zawiera on cenne informacje. Nie

znając zasady jego działania i nie mogąc ich odczytać nie uwierzy, że mała skrzynka może cokolwiek zawierać.

Być może więc czaszki zawierają informacje dla nas niezrozumiałe, gdyż nie znamy systemu zapisu informacji

więc nie możemy go odczytać. Jeden z badaczy - Frank Dorland - który poświęcił czaszce ponad sześć lat badań

twierdzi, że nie znamy jeszcze wszystkich właściwości kwarcu i kiedy je poznamy będziemy mogli odkryć

tajemnicę czaszek. Jego zdaniem czysty kwarc może wpływać na nasz stan świadomości, gdyż zarówno kwarc

jak ciało ludzkie wysyłają sygnały elektromagnetyczne o częstotliwości niższej do fali głosowej. Zwraca uwagę,

iż człowiek wykrywa mniej niż 2 % całego promieniowania, zatem większość fal energii elektromagnetycznej

nie jest dostępna naszym zmysłom. Słońce wytwarza całą gamę energii promienistej z której my znamy tylko

dwa zakresy: promieniowanie podczerwone i światło widoczne dla oczu. Dorland uważa, że ciało i umysł mogą

odbierać szeroki zakres przekazów elektromagnetycznych z kawałka kwarcu, choć nie uświadamiamy sobie tego

podobnie jak nie zdajemy sobie sprawy z przepływu promieniowania mikrofalowego. Sugeruje, iż choć

mechanizm programowania kwarcu wiadomościami nie jest nam jeszcze znany, to właśnie tak uczynili

starożytni z czaszkami, które mogą stanowić klucz do rozległej starożytnej wiedzy.

Oddajmy zatem na chwilę głos Indianom.

"Według filozofii Indian czas i przestrzeń nie są odrębnymi jednostkami. Jawią się nam w ten sposób, ponieważ

postrzegamy je przez obiektyw świata materii. Kryształowe czaszki są w jakimś sensie odmiennym rodzajem

obiektywu. Wszystko jest ze sobą wzajemnie powiązane, jeśli nie na poziomie materialnym to przynajmniej na

poziomie nie fizycznym, na którym wszystko łączy się ze sobą i z całością. Dlatego w światopoglądzie Indian

obiekty nie istnieją w konkretnym miejscu i czasie. Nie istnieją wyłącznie w naszym fizycznym wymiarze. Są

inne poziomy rzeczywistości, inne wymiary, w których rzeczy i zdarzenia wywierają subtelny, acz wyraźny

wpływ na inne obiekty, niejednokrotnie odległe w czasie i przestrzeni. Wszelako rzeczy istniejące w innych

wymiarach oraz wpływ, jaki mogą wywierać na nasz fizyczny świat niekoniecznie podlegają prawom

materialnego wymiaru. Nie można ich zatem tłumaczyć prawami dwudziestowiecznej fizyki. W tym sensie w

świecie i wszechświecie zachodzi znacznie więcej zjawisk i znajduje się znacznie więcej obiektów, niż zdolne są

dojrzeć nasze oczy. Dlatego też my, jako istoty fizyczne i zwykli śmiertelnicy nie potrafimy dostrzec, nie

mówiąc już o zrozumieniu tego, co się dzieje w owych innych światach lub wymiarach ducha. Każdy aspekt

stworzenia, choćby z pozoru najmniej znaczący, wywiera niezatarty wpływ na inne aspekty stworzenia.

Wszyscy i wszystko wiąże się ze sobą, po części za pośrednictwem wymiarów, trudnych dla nas do pojęcia. A

więc każda część wszechświata jest powiązana z resztą w ten czy inny sposób. Na pewnym poziomie każda

rzecz ma świadomość i pamięć. A poprzez wszechobejmującą świadomość i pamięć stworzenia każda jego część

mieści w sobie także całość. Kryształowe czaszki pomagają nam lepiej to zrozumieć." Bez sensu? Uważamy, że

jedynie nasz punkt widzenia na rzeczywistość jest jedynie słuszny. Być może z tego powodu ludzie z Zachodu

tak gorliwie starali się zdepresjonować kulturę rdzennych mieszkańców obu Ameryk, zagrażała ona bowiem

naszym tradycyjnym poglądom na rzeczywistość. Wiele odkryć szczególnie w dziedzinie fizyki kwantowej

stawia przed nauką pytanie, jak naprawdę funkcjonuje wszechświat. Do niedawna uczeni zajmowali się

tłumaczeniem świata na płaszczyźnie szerszej niż atom i jądro. Fizyka kwantowa poświęciła się badaniom na

poziomie wnętrza atomu, tradycyjna nauka nie umie wytłumaczyć zachodzących tam zjawisk. Pierwsze rysy na

zachodnim światopoglądzie pojawiły się w trakcie eksperymentów z techniką holograficzną. Hologram to

trójwymiarowy obraz, niejako "zaszyfrowany" w specjalnym gatunku szkła. Jego niezwykłość polega na tym, że

choć jest wytrawiony na dwuwymiarowej powierzchni, to pod odpowiednim kątem i w promieniu lasera jawi się

ludzkiemu oku jako obraz trójwymiarowy. Światło lasera w przeciwieństwie do zwykłego jest jednokierunkowe,

czyli w promieniu lasera fotony poruszają się zawsze w tym samym kierunku i nie ulegają rozproszeniu na

wszystkie strony. Obiekt holografowany jest umieszczany w ciemności i podświetlany laserem. Promień lasera

ulega rozszczepieniu i jego część odbija się od obiektu a druga od lustra. Fotony wracają w połowie odbite od

konturów obiektu a w połowie od gładkiej powierzchni lustra i padają na światłoczułą płytę holograficzną.

Cząsteczki szkła zmieniają barwę lub odcień, a powstały w ten sposób obraz po oświetleniu całym promieniem

lasera ma trójwymiarową postać. Zdarzył się wypadek, i jeden z takich hologramów rozleciał się na kawałki.

Uczeni doznali wstrząsu gdy zobaczyli, co się stało z potłuczoną płytą holograficzną. Sądzono, że będzie można

ją złożyć w całość jak puzzle, tymczasem okazało się, że każdy nawet najmniejszy odprysk szkła zawiera w

sobie obraz całości! Z punktu widzenia tradycyjnej fizyki jest to niemożliwe, gdyż cząsteczki w każdym

kawałku szkła zmieniły z nieznanych powodów swoją strukturę. Wynikałoby stąd, iż w pewnym niefizycznym

poziomie proste cząsteczki szkła znają swoją rolę, mają swoistą "świadomość" dzięki której wiedzą, jakie jest

ich miejsce w całości, zupełnie jak gdyby istniała jakaś zbiorowa pamięć i potrafią się ze sobą porozumiewać.

Skąd inaczej każda z nich wiedziałaby jak ma się przegrupować? W przyrodzie istnieje wiele przykładów

świadczących o tym, że najmniejsze cząstki zawierają wiedzę o całości, a najlepszym przykładem są komórki

organizmu ludzkiego, które w cząsteczkach DNA zawierają wzorzec całości organizmu dzięki czemu "wiedzą",

jak mają się rozwijać i jaka część organizmu ma z danej komórki powstać. Problemem są komórki

nowotworowe, które rozwijają się tak, jak gdyby zapomniały o swym przeznaczeniu i nie wiedziały, czym mają

się stać. Wprawdzie zawierają genetyczną instrukcję, ale nie potrafią się nią posługiwać. Same w sobie są

nieszkodliwe, ale ponieważ nie funkcjonują jako całość przeszkadzają w rozwoju innych elementów. Może więc

to co mówią Indianie nie jest tak zupełnie bez sensu w świetle powyższych odkryć naukowych ? Oddajmy znów

głos Indianom.

"Podobnie jak DNA kryształowe czaszki są zestawem instrukcji, planem lub wzorcem ludzkości we

wszechświecie. Są nie tylko wzorcem ciał fizycznych, ale osobowości. Kryształowe czaszki są "lustrem naszej

duszy", niosą ze sobą informację jaki powinien być prawdziwy człowiek. Podobnie jak komórki na poziomie

fizycznym mogą stać się wszystkim czym zechcą tak my na poziomie mniej fizycznym możemy stać się tym,

czym zechcemy. Ale tak jak fizyczne komórki ludzkiego organizmu my także musimy posiadać i rozumieć

informację o całości, bo dopiero wtedy możemy rozwinąć się w zdrową jej część. Kryształowe czaszki

pozwalają nam ujrzeć obraz całości, wszystkie nasze możliwości ale i ograniczenia. Uczonym nie udało się

wyjaśnić na jakiej zasadzie funkcjonujemy w całej zbiorowości stworzenia. Przedstawiają nam model

wszechświata jako zbioru nieożywionych, odrębnych i czysto materialnych rzeczy, które łączą związki

mechaniczne i funkcjonalne. Zachowania owych rzeczy zdeterminowane są wyłącznie odkrytymi dotychczas

prawami fizyki i chemii, a dodatkowo ograniczają je pojęcia czasu i przestrzeni. Ale w głębi duszy każdy z nas

czuje, że chodzi tu o coś więcej".

Warto nadmienić, iż niektórzy fizycy kwantowi kwestionują koncepcję wszechświata jako zbiorowiska

mniejszych, odrębnych obiektów pozbawionych wrodzonej pamięci, świadomości i celowości.

Dawniej uważano, że wszystko składa się z malutkich elementów zwanych cząstkami, których wzajemne

odniesienia mają charakter czystko materialny, czyli mechaniczny. Ale chociażby fal radiowych nie sposób

wytłumaczyć w ten sposób. Przekazanie informacji wysłanej drogą radiową nie odbywa się za pośrednictwem

ruchu cząsteczek które pokonują wybraną drogę lecz poprzez falę energii która niesie ze sobą daną informację.

Dzieje się tak dlatego, iż pobudzone cząstki wibrują z określoną częstotliwością a ich ruch udziela się cząstkom

znajdującym się w pobliżu. Zjawisko to zatacza coraz szersze kręgi, aż dotrze do miejsca przeznaczenia i jest

podobne do kręgów na wodzie po wrzuceniu kamyka. Fizyka od niedawna zna dwa fundamentalne pojęcia:

cząstek materii z jednej strony i fal energii z drugiej. Sadzono, że efekty działania obu są zjawisk są

przewidywalne, jednak wiadomo, że chociażby światło nie mieści się w naukowych metodach badań czasami nie

potrafiąc przenikać przez stojące na jego drodze przedmioty, w niektórych zarazem sytuacjach zachowuje się jak

fala energii i przenika przez obiekty stałe, jeśli są przezroczyste. W pewnym sensie materia jest energią, energia

zaś materią, zdaniem profesora Deutscha z Oxford University będącego światowym ekspertem w dziedzinie

mechaniki kwantowej pojedyncze cząstki zachowują się tak jak gdyby były częścią fali energii lub informacji

dlatego, że istnieją "równoległe wszechświaty". Fundamentalnym prawem mechaniki kwantowej jest zasada

"nieoznaczoności". Wszystko na świecie tworzą nieokreślone cząstki o nieoznaczonej lokalizacji. Ujmuje się to

tak, że "pojedyncza cząstka może w każdym momencie z dużą dozą prawdopodobieństwa znajdować się

zarówno w tym, jak i w każdym innym miejscu". Profesor wyjaśnia, że "mechanika kwantowa to w gruncie

rzeczy teoria wielu równoległych wszechświatów. Niektóre są podobne do naszego, inne są zupełnie odmienne.

Najbliższy wszechświat może się różnić od naszego tylko jednym fotonem, inne, bardziej odległe mogą być

zupełnie różne. W pewnym sensie każda cząstka istnieje w swoim własnym, odrębnym wszechświecie, ale te

wszystkie wszechświaty nakładają się na siebie tworząc wszechświat, który my fizycznie widzimy lub

postrzegamy. Rzeczywistość nie składa się z jednego wszechświata". I w ten oto sposób za pośrednictwem

uznanego autorytetu naszej nauki zbliżyliśmy się do światopoglądu Indian jak również do przekazów,

uzyskanych z czaszek przez osoby mające zdolności medialne za pośrednictwem telepatii. Rdzenni mieszkańcy

Ameryk od dawna wierzą, że obiekty mogą istnieć w jednej fizycznej przestrzeni jako cząstki a równocześnie w

innym miejscu oddziaływać jak fala. Zgodnie z tą koncepcją obecność czaszek daje się odczuć jednocześnie

wszędzie, a one same pomagają nam w łączności z innymi poziomami rzeczywistości, które współcześni fizycy

zaczynają dopiero odkrywać. Zataczając koło od indiańskich legend do współczesnej nauki doszliśmy do

wniosku, iż Indianie wyprzedzają nowoczesną naukę w pojmowaniu wszechświata. Indianie wierzą, że na

pewnym poziomie człowiek może nawiązywać kontakt z przedmiotami nieożywionymi, na przykład z

kryształowymi czaszkami, uważają, że w ten sposób otwierają się przed nami światy zamieszkane przez duchy

czyli owe "równoległe wymiary" współczesnych fizyków, dzięki czemu możemy przekroczyć granice czasu i

przestrzeni. Skonfrontujmy to ze współczesną nauką. Otóż prowadzone współcześnie eksperymenty w

dziedzinie cząstek elementarnych potwierdzają tę hipotezę. Jeden z nich dowodzi, że umysł ludzki jest w stanie

nawiązać taki kontakt na poziomie tych właśnie cząstek. Profesor Wolf aby pomóc nam zrozumienie tego

eksperymentu posłużył się analogią do naczynia z wodą którą chcemy zagotować, chodzi o powszechnie znany

fakt, że jeśli wpatrujemy się w wodę ona nie chce się gotować. Uczeni obserwowali tysiące atomów berylu

uwięzionych w polu magnetycznym i poddanym działaniu fal radiowych. Im częściej uczeni obserwowali

atomy, tym więcej czasu było potrzeba aby doprowadzić atomy berylu do "wrzenia". Zdaniem doktora Wolfa

było to spowodowane "efektem obserwatora", który polega na tym, że "im dłużej obserwuje się system

mechaniki kwantowej w danym stanie, tym bardziej prawdopodobne jest, iż system ten pozostanie w

niezmienionym stanie". Zasada ta jest obecnie dobrze znana w fizyce kwantowej. Według doktora najważniejsze

są zamiary obserwatora, gdyż jeśli chce się aby dany obiekt pozostał w stanie początkowym obserwator musi

chcieć go w tym stanie widzieć. Należy jednakże rozróżnić między "zamiarem" a "intencją", gdyż ważne jest

właściwe działanie. Eksperymentalnie zatem udowodniono, że oddziaływanie umysłu człowieka może mieć

bezpośredni wpływ na zachowanie cząstek elementarnych, czyli możliwy jest pewien rodzaj łączności z

obiektami nieożywionymi, nasze myśli mogą wpływać na otaczające nas przedmioty w sposób

niewytłumaczalny w kategoriach zwykłych praw fizyki. Wygląda na to, jak gdyby atomy wiedziały, że są

obserwowane i w zależności od tego zmieniały swoje zachowanie lub swój stan. Jeśli uznamy, że czaszki są

systemem kwantowym to czy w świetle powyższych naukowych badań hipoteza o ich oddziaływaniu lub

komunikowaniu się w pewien sposób z ludzkim umysłem jest w dalszym ciągu absurdalna ? Jednak obecni

właściciele czaszek i Indianie uważają, że chodzi tu o coś więcej.

Zanim wrócimy do oficjalnej nauki oddajmy głos samym czaszkom. W czasie ich badań poddawano je nie tylko

naukowym doświadczeniom, choć te akurat bezpośrednio niewiele wniosły o czym pisałem na początku całej

historii, natomiast spróbowano nawiązać z nimi łączność poprzez medium będące w stanie transu

hipnotycznego. Hipnoza i telepatia są dość ciekawymi zjawiskami, oczywiście badanymi i uznanymi przez

współczesną naukę. Seanse takie przeprowadzano kilkakrotnie, z różnymi osobami mającymi zdolności

medialne, które nawzajem nie znały wyników swoich seansów. A więc teraz przedstawię fragment jednego z

takich doświadczeń, dzięki któremu uzyskano łączność telepatyczną z czaszką. Niektóre fragmenty tego

przekazu są bardzo zbliżone do tego, co mówią Indianie. Jest oczywiście możliwe, że ludzie łączący się

telepatycznie z czaszkami tak naprawdę mówią to, czego się wcześniej nauczyli czytając wypowiedzi Indian,

jednak znając strukturę hipnozy i telepatii można poddać taką ewentualność w wątpliwość.

"Naczyniu nadano tę formę, aby zachęcić umysły do jedności i zmniejszyć dążenie do rozszczepienia Wasze

umysły pragną odrębności Pragnęliśmy przekazać wam pojęcie jedności, lecz wasze umysły chcą tylko

odrębności i dlatego proces rozszczepienia już się rozpoczął. Już zaczęliście się oddzielać, ale to dopiero

początek. Pragniecie odrębności, ale ona przywiedzie was do zguby Odrębność powoduje unicestwienie i

śmierć. Odczuwamy już wpływ rozszczepienia jako przemoc Na waszej planecie jest coraz więcej przemocy.

Przemocy przeciwko człowiekowi, przeciwko naturze. przemocy skierowanej przeciwko Ziemi. Jest to początek

zniszczenia. Idea rozdziału umocniła się na dobre, zaszły poważne zdarzenia. Wasi uczeni zaczęli bawić się

wysyłaniem fal dźwięku i światła i tego, co nazywacie cząstkami do atmosfery. Powinniście zwrócić uwagę, że

waszą atmosferę bombarduje teraz wiele niszczących fal. Jeszcze więcej szkód przyniesie wtrącanie się do

atmosfery, zaburzenia pór roku i gwałtowne zmiany klimatu. Wasi uczeni i rządy bawią się zabawkami których

nie rozumieją, bawią się światłem i tym co nazywacie "promieniowaniem" i " cząstkami" a to prowadzi do

katastrofy. Jak już powiedziałam, aktualny umysł dąży do rozdarcia. Pragniecie go aż do samozagłady. To ten

sam umysł, który spowodował Wielki Potop, a w jego wyniku zginęło wiele lądów. Ale ten sam proces zagłady

rozpoczął się na nowo, a my w naszym świecie odczuwamy jego skutki. Jednak wy nie zdajecie sobie sprawy z

rozszczepienia, bo sami jesteście jego przyczyną. Ale my wam mówimy, że Ziemię czekają ogromne przemiany.

Będzie to katastrofa o fatalnych skutkach. Życie na planecie zacznie umierać. Stwierdzicie, że to co rośnie w

ziemi spowoduje wiele zmian, a to, co się pasie na ziemi umrze. Stwierdzicie wiele zniszczeń w wyniku tego, co

nazywacie "promieniowaniem". Zaczną się zmiany w pogodzie, rozdarcie atmosfery. Będą wiały wiatry, a bydło

będzie padało w wielkich ilościach. Zmieni się polaryzacja magnetyczna, już zaczęła się zmieniać. Atmosfera

wchodzi w stan zanieczyszczenia, to z powodu waszej negatywnej energii na Ziemi. Oto dlaczego zostawiliśmy

te naczynia dla was, według waszego czasu "dawno temu". Wiedzieliśmy, że z powodu katastrofy znajdą się

tacy, którzy przywołają wspomnienia z poprzednich wcieleń. Będą uzdrawiać, doradzać i kochać oszalały świat,

świat pozbawiony sensu i nadziei, rządzony pożogą zniszczenia. W tym naczyniu które wam zostawiliśmy i w

innych znajdziecie wszystko, co potrzebne".

To oczywiście tylko duży skrót z tych seansów, natomiast i tak jest dość wyrazisty. Jest to zapis sesji która

odbyła się w latach osiemdziesiątych ubiegłego już stulecia. Kilka miesięcy po tej sesji w jednym z numerów

"New Scientist" podano, że istotnie zmiany w polaryzacji magnetycznej Ziemi są faktem, naukowcy

przepowiadają, że oś magnetyczna Ziemi może ulec odwróceniu. I tutaj trafiamy do przepowiedni Majów i roku

2012. W tym miejscu należy oddać głos potomkom Majów, aby wyjaśnili skąd pochodzą czaszki. Oto jak

przedstawia to jeden z kapłanów Majów.

" Moi przodkowie, Itza, Majowie Itza przynieśli czaszki ze sobą. Zbudowali wiele świętych miejsc, jak w

Chichen Itza i w Tulum. A my poznawaliśmy czaszki dzięki naukom ludu Itza, który był znany jako wielcy

Majowie Itza, i to oni wyjaśnili nam znaczenie kryształowych czaszek. Moi przodkowie, lud Itza pochodzą z

Atlantydy i to od nich wiemy, jak rozumieć kryształowe czaszki. Oni powiedzieli nam i Itzamnie i o tajemnicach

wszechświata. Wy mówicie Atlantyda, ale w języku Majów to jest Atlantiha. Lud Itza powiedział nam, skąd

pochodzi i wyjaśnił, że to miejsce jest w wodzie. Powiedzieli nam też, jak posiedli wiedzę o kamieniach i

kryształach, a tę wiedzę przynieśli razem z kryształowymi czaszkami. Dostęp do tej wiedzy i tych miejsc można

uzyskać poprzez kryształowe czaszki. Dlatego wierzymy, że istnieje jeszcze wiele innych czaszek w miejscu,

które nazywacie Atlantydą. Jak już wam wyjaśniłem, kryształowe czaszki będą potrzebne w każdym świętym

miejscu, ponieważ są ich najważniejszą częścią, częścią piramid. Oczy współczesnej cywilizacji widzą tylko

krótki przedział czasu. Dla umysłu człowieka Zachodu pięćset lat to dużo czasu. Ale dla Majów pięćset lat to

nic. W czasie i pamięci Indian zapisane jest, że nasze Słońce znowu wzejdzie. Moi przodkowie, lud Itza

prorokowali, że Majowie znowu powrócą. Powiedziane jest, że wiedza Majów znowu zatriumfuje, a teraz widać,

że ona powraca. Kultura przyniesiona przez Europejczyków nie służy ludzkości. Jest w niej wiele zła. Nie

szanujemy tego co nas otacza - wiatru, chmur, rzek. Nie szanujmy ludzkości. Bo w tej kulturze nie ma nic

dobrego, oni nie wiedzą, nie chcą niczego szanować. Dlatego znowu się jednoczymy i zaczynamy mówić, bo

Majowie otrzymali i zrozumieli kosmiczną kulturę, a w niej szanuje się wszystko co istnieje".

Indianie uważają, że czas ma cykliczny charakter i nie przebiega w linii prostej od przeszłości do przyszłości,

przedstawiają czas w postaci koła i dlatego wierzą, że komunikacja w czasie jest możliwa zarówno do przodu

jak i do tyłu. Ujmują to tak: " Ludzie Zachodu jeszcze pięćset lat temu uważali, że Ziemia jest płaska, dopóki nie

odkryli Ameryki. Wtedy dopiero przekonali się, że jest okrągła. To doprawdy wstyd, że waszym uczonym

kolejne pięćset lat zabrało uświadomienie sobie, że czas także nie jest płaski. On też ma cykliczny przebieg". Po

raz kolejny wygląda więc na to, że współczesna nauka dopiero zaczyna odkrywać wiedzę, którą starożytni

Indianie posiedli przed tysiącami lat. Powstaje pytanie o rolę czaszek w tym przekazywaniu przez czas i

przestrzeń. Indianie wspominają o istnieniu jakiejś formy krystalicznego kwarcu głęboko w jądrze Ziemi.

Okazuje się, że ta koncepcja również nie jest obca współczesnemu środowisku naukowemu. Nasze obecne

Czaszka przeznaczenia - Przepowiednie 2012.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: