Stany przedrakowe i raki in situ(2).doc

(49 KB) Pobierz

Stany przedrakowe i raki  in situ

 

 

Stany przedrakowe

              Definicja: zmiany skórne z których mogą rozwijać się nowotwory złośliwe. Nastepuje aktywacja onkogenów

(v-ras), mutacja genów supresorowych. Następuje proliferacja keratynocytów.

 

              Stany przednowotworowe, z których częściej rozwijają się nowotwory:

1)       Zmiany związane z działaniem światła i promieniowania UV

a)        rogowacenie słoneczne i róg skórny

b)       skóra pergaminowa i barwnikowa

c)        przewlekłe uszkodzenie rentgenowskie skóry

2)       rogowacenie chemiczne

3)       rogowacenie białe w obrębie błon śluzowych i półśluzówek jamy ustnej oraz narządów płciowych

 

Stany przednowotworowe, z których nowotwory rozwijają się stosunkowo rzadko:

1)       przewlekłe stany zapalne z bliznowaceniem

2)       przerosłe blizny po oparzeniach

 

 

Rogowacenie słoneczne (rogowacenie starcze) (Keratosis actinica)

              Definicja: przylegające do skóry  nawarstwienia hiperkeratotyczne, na podłożu uszkodzonym działaniem promieniami słonecznymi lub skóry starczej, głównie na twarzy i  innych odsłoniętych okolicach.

              Etiopatogeneza: przewlekłe naświetlanie (290-320) powodują zmiany skórne o cechach:

- szarożółte zabarwienie z przebarwieniami i odbarwieniami

- zmniejszona sprężystość

- suchość i złuszczanie

- grube zmarszczki i pobruzdowania skóry

- zgrubienie skóry

- rozszerzenie powierzchownych naczyń

Rogowacenie słoneczne rozwija się po kilkunastu-kilkudziesięciu latach.

              Objawy i przebieg: żółtobrunatne nawarstwienia rogowe mają suchą, nierówna powierzchnię, w poziomie skóry lub nieznacznie wyniosłe. Po odsłonięciu lekko krwawiące. Liczne na czole w okolicy skroniowej, na głowie, małżowinach usznych, grzbietach rąk, przedramionach i podudziach. Okres trwania jest wieloletni, może być punktem wyjścia raków kolczysto komórkowych lub podstawno komórkowych, raków typu Bowena.

Na początek rozwoju  nowotworu wskazuje: powiększenie się wykwitu; pojawienie się nacieczenia podstawy; nadżerka lub powierzchowny rozpad.

Rozpoznanie: silnie przylegające do skóry nawarstwienia hiperkeratotyczne; w okolicach odsłoniętych; cechy skóry uszkodzonej słońcem lub starczej.

Leczenie: krioterapia, tretinoina 0,1% krem przez kilka miesięcy, 5% maść 5-fluorouracylowa, skojarzone leczenie z retinoidami, 5% imikwimod w kremie.

 

Róg skórny (Cornu cutaneum)

              Definicja: twór rogowy  rozmaitego kształtu, nacieczona podstawa, odmiana rogowacenia starczego, może występowac u dzieci.

              Etiopatogeneza: skóra uszkodzona przez słońce lub starcza, stany zapalne, długotrwałe drażnienie.

              Objawy i przebieg: rozmaity kształt, żółtobrunatny, chropowata powierzchnia, podstawa nacieczona. Najczęściej na twarzy, owłosiona skóra głowy, części odsłonięte kończyn.

              Leczenie: chirurgiczne, elektrokoagulacja.

 

Skóra pergaminowa ta i barwnikowa (Xeroderma pigmentosum XP)

              Definicja:występuje rodzinnie, nadwrażliwość na światło słoneczne. Zmiany skórne typu plam soczewicowatych i piegowatych, odbarwień, zaników i teleangiektazji. W ich obrębie rozwijają się różnego typu  nowotwory.

              Etiopatogeneza: dziedziczone AR, nadwrażliwość na promienie rumieniotwórcze, związane z defektem endonukleazy. Jest 9 odmian XP i jeden wariant w którym nie ma defektu endonukleazy.

              Objawy i przebieg: bardzo nasilone piegi, większe plamy barwnikowe, skóra wykazuje zanik, odbarwienie i teleangiektazje. Najczęściej na twarzy i w okolicach odsłoniętych. Pojawiają się we wczesnym dzieciństwie, po  pierwszym nasłonecznieniu . Rozwój nowotworu  już w dzieciństwie. Zmiany oczne dotyczą spojówek, rogówki, soczewki.

              Leczenie: aromatyczne retinoidy doustnie, ochrona skóry ( protekcja 60).

 

Uszkodzenia porentgenowski skóry (Radiodermitis)

Powstają pod wpływem przewlekle stosowanych naświetleń RTG. Nierównomierne stwardnienie skóry z odbarwieniami, przebarwieniami, teleangiektazjami, zanikami  bliznowymi.

              Objawami  transformacji są: brodawkowaty przerost powierzchni; naciek podstawy; rozpad z tworzeniem się popękań i owrzodzeń.

              Leczenie: chirurgiczne , krioterapia, 5% maść 5-fluorouracylowa, imikwimod.

 

 

Rogowacenie chemiczne (arsenowe i smołowcowe) (Keratosis arsenicalis et picea)

              Definicja: zmiany skórne typu rogowacenia słonecznego. W przpadku arsenu wykwity są głównie na rękachi stopach, w przypadku smoły pogazowej na rękach, twarzy i mosznie.

              Etiopatogeneza: zażywanie trójwartościowego arsenu, nadmierna zawartość arsenu w wodzie do picia, kontakt z arsenem w pracy. Rogowacenie smołowcowe – kontakt w pracy.

              Objawy i przebieg: rogowacenie arsenowe – zajęte dłonie i podeszwy, twarz, tułów, siateczkowate odbarwienia i przebarwienia.

              Rozpoznanie: hiperkeratotyczne ogniska typu rogowacenia słonecznego; wywiad dotyczący pracy.

              Leczenie: chirurgiczne, krioterapia, jeśli wykwity  są liczne to maść 5-fluorouracylowa. W rogowaceniu arsenowym profilaktycznie można podać acitretiną dziennie 0,3 mg/kg lub izotetioninę 0,3 mg/kg.

 

Rogowacenie białe (Leukoplakia)

              Definicja: białe plamy o gładkiej lub nieco brodawkującej powierzchni w obrębie błon śluzowych i półśluzówek jamy ustnej lub narządów płciowych.

              Etiopatogeneza: stałe drażnienie, marskość sromu lub żołędzi.

              Objawy i przebieg: białawe plamy lub smugi zgrubiałego nabłonka o opalizującym odcieniu, niewielkie stwardnienie podstawy, bruzdowanie powierzchni. Najczęściej  na: jamie ustnej (policzki w pobliżu kąta ust i  w lini zgryzu), błona śluzowa sromu , rowek zażołędny i wewnętrzna powierzchnia napletka. Częstrze u  mężczyzn po 40 rż.

              Objawami przejścia nowotworowego są: brodawkowaty przerost powierzchni, zwiększenie nacieku podstawy, obwódka zapalna oraz rozpad.

              Leczenie: usunięcie czynników drażniących, tretionina A – 0,05-0,1%, krioterapia, chirurgiczne.

 

Raki  in situ

Zaliczamy tutaj chorobę Bowena oraz erytroplazje Queyrata. Są to raki przedinwazyjne o charakterystycznej  budowie histologicznej: zaburzone rogowacenie, tworzenie się komórekwkazujących  różny stopień arytmii jąder oraz rogowaceniem pojedynczych komórek warstw żywych naskórka przy zachowanej błonie podstawnej.

 

Choroba Bowena (Morbus Bowen)

              Definicja: pojedyncze lub mnogie ogniska, dobrze odgraniczone, barwy  brunatnej, hiperkeratotyczna lub gładka powierzchnia.

              Etiopatogeneza: w obrębie narządów płciowych – obecne potencjalne onkogenne wirusy HPV 16, w zmianach skórnych DNA HPV.

              Objawy i przebieg: płasko wyniosłe, odgraniczone, szerzą się pełzakowato, nieregularne kształty, w części środkowej  nadżerki.

              Rozpoznanie: pełzakowate, płaskie, wyniosłe , odgraniczone ogniska; naciek podstawy; brak  obwodowego wału; przewlekły przebieg.

              Leczenie: krioterapia, laser, chirurgiczne, 5% maść 5-fluorouracylowa, terapia fotodynamiczna.

 

Erytroplazja Queyrata (Erythroplasia Queyrata)

              Definicja: pojedyncze, płaskie, odgraniczone ognisko, sino czerwone, gładka, błyszcząca powierzchnia, niewielki naciek podstawy.

              Etiopatogeneza: choroba Bowena błon śluzowych narządów płciowych.

              Objawy i przebieg: mężczyźni żołądź i napletek, kobiety – błony śluzowe warg sromowych.

              Rozpoznanie: odgraniczone ogniska o zaczerwienionej, błyszczącej, wilgotnej powierzchni, nieznaczny naciek, wieloletni okres trwania.

              Leczenie: krioterapia, laser, imikwimod.

 

1

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin