2.1. Fabuła
Fabuła –szkielet konstrukcyjny. Jest czymś w rodzaju scenariusza. Składa się z trzech części:
1. początek,
2. środek,
3. koniec.
Podstawową regułą jest to, że fabuła musi stanowić logiczny ciąg wydarzeń tzn. wydarzenia muszą wynikać z siebie nawzajem. Każdy scenariusz powinien zmierzać w określonym kierunku i odpowiadać na pytanie fabularne postawiane na początku. W kryminałach jest ono najbardziej wyraźne: kto zabił? W innych gatunkach pytanie nie musi być tak wyraźne, może to być tylko: i co dalej?
Ważne by przyciągało uwagę i to do samego końca. Od wydarzenia do wydarzenia, w nieustannej pogoni za… Tu wpisz własne cele: może to być przygoda, rozrywka, przyjemność, poznanie, co tylko chcesz.
Fabuła to swoisty ciąg kostek domina: każda przyczyna prowadzi do określonego skutku jak u Czechowa: jeśli w pierwszym akcie na ścianie wisi strzelba to w ostatnim akcie powinna wypalić. Na początku pojawia się więc pytanie a na końcu odpowiedz na nie. Oczywiście sama fabuła to nie wszystko. Nie ma opowieści bez działających bohaterów. Oni są bowiem motorem napędowym akcji, budują fabułę, nastrój, sprawiają, że czytelnik identyfikuje się z którymś z nich, co doskonale uwierzytelnia opowiadaną historię.
Studium przypadku.
Amerykański dramat obyczajowego z 1977 roku Herberta Rossa na podstawie scenariusza Arthur Laurenty -Punkt zwrotny. W 1977 roku został ten dramat największym przegranym gdyż otrzymał 11 nominacji do Oskarów i żadnej statuetki. Opis fabuły filmu był następujący:
Deedee i Emma były kiedyś przyjaciółkami. Parę lat wcześniej walczyły o miano najlepszej primabaleriny. Deedee zrezygnowała z kariery dla rodziny. Wyszła za mąż i wychowuje dzieci. Emma poświęciła się karierze i jest niekwestionowaną gwiazdą baletu. Jedna zazdrościła drugiej życia. Ich losy znów się krzyżują – córka Deedee, Emilia postanawia zostać baletnicą i trafia pod opiekę Emmy.
GayMOVIE