CZʌ V iedy program Apollo zosta pomylnie zrealizowany i ogoszono wikszoc wynikw bada, okazao si, e istniej fakty, ktre mog wskazywa, i nie tylko Ziemia, lecz i cz naszego ukadu sonecznego bya przed wielu tysicami lat zniszczona w wyniku wojny atomowej. Jednake jeli chodzi o interpretacj odkrytych faktw, opinie uczonych sa podzielone. Staranny przegld literatury dotyczcej bada przestrzeni kosmicznej wydaje si wiadczy, e uczeni zakopotani s wynikami uzyskanymi zarwno w radzieckich, jak i amerykaskich programach badawczych. Z drugiej strony obserwuje si istnienie take tendencji do ignorowania lub wrcz pomijania tych danych naukowych, ktre wskazywa by mogy, e olbrzymie kratery na Ksiycu, Marsie, Merkurym i Wenus nie powstay w wyniku natyralnych zjawisk, takich jak upadki meteorytw, asteroidw, komet lub dziaalnoci wulkanicznej, lecz w wyniku eksplozji nuklearnych, miliony razy potniejszych ni te, jakich oczekiwa mona po najpotniejszych bombach wodorowych dnia dzisiejszego. Pomimo ldowania ludzi na Ksiycu, nie wiemy dotychczas, co byo przyczyn zniszczenia jego powierzchni oraz powstania na niej tak olbrzymiej iloci kraterw. Uczeni amerykascy przyznali (Scientific American, lipiec 1974 r.), e jaki nieznany kataklizm musia spowodowa zniszczenie powierzchni Ksiyca i planet. Brytyjski astronom o wiatowej sawie, Gilbert Fiedler z zespoem wsppracownikw podda analizie statystycznej pooenia i czstotliwoci karaterw na powierzchni Ksiyca. Uzyskane wyniki wskazuj wyranie, e kratery nie pokrywaj powierzchni Ksiyca w sposb bezadny i przypadkowy, czego mona by oczekiwa przy zaoeniu, i powstay one w wyniku dziaania si naturalnych. Okazuje si, e kratery te tworz okrelone i logiczne wzory. Wystpuj mianowicie w parach lub tworz acuchy, szeregi oraz rwnolegoboki. Pary kraterw lub kratery bliniacze skadaj si z dwch niecek o tej samej wielkoci. Uczeni zauwayli, e w miar jak redni promie tych kraterw zwiksza si, ronie wwczas rwnie odlego midzy nimi. Zjawisko to jednake jest trudno wytumaczy na gruncie teorii o naturalnym ich pochodzeniu. Z drugiej strony, jeli na Ksiycu miaa miejsce wojna nuklearna, wwczas padajce bomby mogyby tworzy na jego powierzchni okrelone wzory lejw. W takim przypadku, oczywicie, im wiksze byyby zrzucane bomby, tym wiksza odlego midzy nimi byaby potrzebna dla uzyskania maksymalnego efektu destrukcyjnego. Liczne kratery tej samej wielkoci tworz take cigi lub acuchy, uoone wzdu jednej linii i skierowane w okrelonym kierunku. Istnieje wyrane podobiestwo midzy tymi acuchami kraterw na Ksiycu, a acuchami lejw po bombach zrzuconych w Wietnamie przez amerykaskie bombowce B52. Kratery ksiycowe wystpuj rwnie w grupach po cztery jednakowej wielkoci tworzc rwnolegoboki. Wyranie wida, e im wiksze s ich rednice, tym wikszy tworz one rwnolegobok. Niektre rwnolegoboki pokrywaj obszar tysicy kilometrw ksiycowej powierzchni. W przypadku wojny jdrowej celem tworzenia takich "figur geometrycznych" byoby cakowite zniszczenie ycia w ich obrbie. Wspczesne rakiety bojowe, zarwno radzieckie jak i amerykaskie, wyposaone s przynajmniej w cztery gowice nuklearne kada i zaprogramowane prawdopodobnie w taki sposb, aby ich eksplozje tworzyy rwnolegobok. Powszechnie niemal wiadomo, e okoo 90 proc. wszystkich kraterw na widocznej stronie Ksiyca oraz na niektrych obszarach Marsa (regiony otaczajce morze Hellas) koncentruje si na wyynach lub kontynentach, niewiele znajdujemy ich natomiast na morzach. Fakt ten, trudny do wyjanienia w inny sposb, z punktu widzenia teorii o staroytnej wojnie nuklearnej staje si zupenie zrozumiay. Jeli bowiem w ksiycowych i marsjaskich morzach znajdowaa si kiedy woda, to ycie inteligentne skupia si musiao na ldach oraz brzegach zbiornikw wodnych. Std obecno lejw i kraterw na tych obszarach jest w peni uzasadniona, jako rezultat morderczej wojny, w ktrej niszczono przede wszystkim due skupiska mieszkacw w gbi ldu oraz miasta portowe i nadbrzene. Twierdzenie niektrych geologw, e kratery, ktre kiedy pokryway powierzchnie ksiycowych i marsjaskich mrz, ulegy zniszczeniu przed milionami lat w wyniku stopienia w skrajnie wysokich temperaturach, wydaje si mao prawdopodobne, tym bardziej e przyczyna powstania tego pieka o temperaturze milionw stopni cigle stanowi tajemnic. Nie mona ponadto pomin faktu, e okoo 10 proc. ksiycowych kraterw jest zlokalizowana wanie na terenie mrz i nie ulegy one jednak stopieniu. By moe, powstay wwczas, gdy zniszczono podwodne miasta. W kadym razie teoria stapiania w dalszym cigu nie wyjania wystpowania kraterw w parach, szeregach, rwnolegobokach itd. Jednym z najdziwniejszych rodzajw kraterw obserwowanych na Ksiycu s te, ktre posiadaj "promienie" o dugoci setek kilometrw. Niektrzy uczeni utrzymuj, e takie otwory, jak Tycho, Kopernik i Arystarch powstay w wyniku eksplozji, ktre miay miejsce nad powierzchni Ksiyca. Poniewa ich promienie przebiegaj po powierzchni innych kraterw, jest moliwe, e stanowi to rezultat wybuchu specjalnego typu bomb, ktre zrzucono pod koniec wojny nuklearnej w celu ostatecznego zniszczenia, ocalaych do tego czasu, resztek ycia. Po tysicach lat te jasne "promieniste" niecki wci jeszcze emituj znaczne iloci promieniowania. Badania powierzchni Ksiyca w czasie zamienia za pomoc przyrzdw optycznych czuych na podczerwie, przeprowadzone przez naukowcw NASA, wykazay, e te wanie obszary wydzielaj wicej ciepa i promieniowania ni tereny ssiednie. Astronomowie tacy jak Fiedler, Shoemaker i Barosh od lat twierdzili, e nieregularne linie obserwowane wok ksiycowych kraterw przypominaj bardzo linie rozchodzce si promienicie od kraterw pozostaych po prbnych wybuchach jdrowych w Yucca Flats. Oczywicie, naukowcy ci utrzymuj, e podobiestwo to jest przypadkowe, za same linie powstay na Ksiycu w wyniku dziaania naturalnych si niewiadomego pochodzenia. Ju jednak w latach 40tych astronomowie brytyjscy zaatakowali pogld, i przyczyn powstania ksiycowych kraterw, niecek i wgbie byo dziaanie wulkanw. Wykazali oni, e nie istnieje ani jeden przykad prawdziwego stoka wulkanicznego na widocznej stronie Ksiyca. Dwadziecia lat pniej amerykascy astronauci take nie mogli znale adnego dowodu aktywnoci wulkanicznej na Ksiycu. Na pocz tku lat 60tych grupa radzieckich astronomw, pracujca pod kierunkiem E. L. Krynowa, po zbadaniu istniejcych w naszym systemie sonecznym asteroidw i meteorytw oraz uwzgldnieniu komet, a nastpnie obliczeniu redniej liczby takich cia, ktre trafiaj w kul ziemsk, dosza do wniosku, e podczas minionych miliardw lat maksymalna liczba tych cia niebieskich, jaka spada na Ksiyc, nie moga przekroczy 16000, nawet biorc pod uwag brak na nim atmosfery. Istniej tam jednak dosownie miliony kraterw, za liczba samych tylko bardzo duych znacznie przekracza 16 tysicy, podczas gdy na powierzchni najbliszego ssiada Ksiyca Ziemi znale ich mona niewielk zaledwie liczb. Natomiast na planetach Merkury, Wenus i Mars istniej setki tysicy kraterw niemoliwe jest wic, by powstay one wskutek uderze meteorytw. Nie mo na zatem znale adnego konwencjonalnego dla ksztatu i rozkadu kraterw, tych niewinnie wygldajcych, jakby pozostaych po ospie znakw, tworzcych krajobraz ksiycowy. Z jakich powodw kratery te s pytkie i zgrupowane na okrelonych obszarach powierzchni ksiyca. Jedna z przedstawionych w ostatnich latach teorii wydaje si wyjania wiele spord dotychczas niezgbionych tajemnic Ksiyca. Teoria ta zostaa opracowana Jedna z przedstawionych w ostatnich latach teorii wydaje si wyjania wiele spord dotychczas niezgbionych tajemnic Ksiyca. Teoria ta zostaa opracowana przez dwch wybitnych uczonych radzieckich: Michaia Wasina i Aleksandra Szczerbakowa i przedstawiona w ksice "Ksiyc nasz tajemniczy pojazd kosmiczny". Przyjmuje ona, e Ksiyc w ogle nie jest naturalnym satelit Ziemi, lecz stanowi wydron w rodku konstrukcj, zbudowan przez jak wysoko rozwinit cywilizacj, ktra wprowadzia go na orbit okooziemsk, jako sztucznego satelit, w nieokrelonym czasie dalekiej przeszoci. Ta zaskakujca idea szokuje w pierwszej chwili, ale zanim wydamy na ni wyrok skazujcy, zbadajmy niektre spord kopotliwych problemw, jakie owa miaa i niekonwencjonalna teoria rozwizuje. Naturalnie, jeli Ksiyc zosta sztucznie wprowadzony na orbit okooziemsk, to wyjanienie jego prawie doskonale koowej orbity staje si zupenie oczywiste, podobnie jak fakt, i orbita ta nie przebiega w paszczynie rwnikowej Ziemi, odmiennie od wszystkich innych ksiycw istniejcych w naszym ukadzie sonecznym. Rzucajc si w oczy cech powierzchni Ksiyca jest istnienie na niej mrz. Stanowi one wyrane, jasne, paskie powierzchnie prawie pozbawione kraterw; niemal wszystkie morza znajduj si na zachodniej czci Ksiyca, skierowanej ku Ziemi. To wanie przelatujc nad niektrymi z tych mrz, wyprawa Apollo 8 odkrya obecno maskonw, stacjonarnych pl grawitacyjnych, tak silnych e zakcay one tory sond okooksiycowych. Ten fakt oraz wyliczony ciar waciwy Ksiyca i analiza jego ruchu, przeprowadzona przez Gordona McDonalda z NASA, wydaj si wskazywa, e Ksiyc nie jest ciaem homogenicznym, co oznacza, i zachowuje si on bardziej jak wydrona w rodku kula, ni jak jednolite ciao niebieskie. Inne, ostatnio odkryte fakty wydaj si wspiera t hipotez. Przede wszystkim istnieje po drugiej stronie Ksiyca ogromne wybrzuszenie na jego powierzchni, tak wielkie, e mogoby ono wywoa powstanie n...
jozekb2