stendhal-_cytaty.doc

Stendhal

·         Abyśmy mogli być szczęśliwymi, trzeba, aby naszemu szczęściu zawsze czegoś brakowało.

·         Aby znać człowieka, wystarczy poznać samego siebie; aby poznać ludzi, trzeba żyć pośród nich.

·         Boga może usprawiedliwić tylko to, że nie istnieje.

·         Dla garstki szczęśliwych. (Inne tłumaczenie: Nielicznym szczęśliwcom)

o        To a happy few (ang.)

o        Źródło: Historia malarstwa we Włoszech, 1817.
Występuje również w zakończeniu powieści Czerwone i czarne, 1830 i Pustelni Parmeńskiej, 1839

·         Gaduła, nim coś powie, mówi najpierw przez pięć minut.

·         Grzeczność to tylko brak odruchów złego wychowania.

·         Iluż mężczyzn nie umie inaczej poruszyć serca kobiety, jak tylko je raniąc.

·         Im powszechniej się ktoś podoba, tym płycej się podoba.

·         Jedynie wielka dusza waży się na styl prosty.

·         Kłamstwo jest jedyną ucieczką słabych.

·         Kobiety nadzwyczaj piękne już mniej zadziwiają drugiego dnia.

·         Kobiety w pewnym wieku, które miały kochanków, sądzą, że naprawią swą reputację, okazując surowość wobec błędów, które są im już niedostępne.

·         Krystalizacją nazywam czynność myśli, która we wszystkim, co widzi, odkrywa nowe przymioty ukochanej osoby.

o        Źródło: O miłości, 1,2,1822
 

·         Miłość jest rozkosznym kwiatem, ale trzeba mieć odwagę zerwać go na krawędzi przepaści.

·         Miłość własna czai się nawet w sercach będących świątynią najdostojniejszej cnoty.

·         Myślałem, że będę miał zaszczyt być pochowanym w Żaganiu.

·         Niewinność to śmieszna cnota.

·         Piękno jest tylko obietnicą szczęścia.

·         Powieść jest to zwierciadło, które obnosi się po gościńcu.

o        Źródło: Czerwone i czarne, motto jednego z rozdziałów
tłum. Tadeusz Boy-Żeleński
W tym brzmieniu słowa te prawdopodobnie są autorstwa samego Stendhala, chociaż przypisał on je Césarowi Vichard Saint – Réalowi.

·         Prawdziwym polem dla cnót kobiecych to pokój chorego.

·         Pruderia to rodzaj skąpstwa i to najgorszy ze wszystkich.

·         Rdza niszczy żelazo, a kłamstwo duszę.

·         Szczęście to to, czego prawdopodobnie w życiu nie osiągniemy, ale na jego szukanie warto poświęcić całe życie.

·         Trudno uniknąć choroby swojego stulecia.

·         Trzeba być samotnikiem, aby czuć własne serce i aby kochać; ale trzeba być światowcem, aby mieć powodzenie w miłości.

·         Tylko skazanie na śmierć wyróżnia człowieka od innych; to jedyna rzecz, której nie da się kupić.

·         Wszystko można nabyć w samotności, prócz charakteru.