Naklejanie plansz i map na tekturę Do wykonania plansz nadaje się wyłącznie tektura biała. Grubość tektury zależy od wymiarów planszy. Obiekty naklejane smarujemy klajstrem dwu lub trzykrotnie, zależnie od grubości papieru. Warstwa klajstru musi być cienka i równomiernie rozłożona na całej powierzchni. Z chwilą gdy papier przestanie się skręcać, możemy przystąpić do przyklejania go na tekturę. Duże formaty, od A2 wzwyż, powinny nakładać dwie osoby. Do brzegu tektury przykłada się brzeg podłużny, a następnie lekko naciągając, składa się cały arkusz. Pęcherze powietrza, które mogły pozostać pod papierem usuwamy przesuwając dłońmi przez papier od środka ku bokom, zawsze wzdłuż kierunku włókien papieru. Jeśli papier, rozciągnie się nierównomiernie i powstaną fałdy, należy podnieść róg lub brzeg aż do miejsca sfalowania i położyć ponownie. Po usunięciu pęcherzy powietrza przycieramy mocno przez papier dłońmi lub równo złożoną ściereczką. Drugą stronę tektury podklejamy (kaszerujemy) jawą lub natronem o kierunku zgodnym z kierunkiem naklejonego papieru. Papier użyty do podklejenia powinien mieć tę samą siłę przy kurczeniu się co .papier obiektu. Jeżeli będzie on zbyt słaby, tektura po wyschnięciu będzie wygięta, co spowoduje konieczność powtórnego podklejenia. Po naklejeniu jednej strony tekturka pod wpływem wilgoci rozszerzy się i podklejenie zawsze ma mniejszą siłę ściągającą. Mając więc słabszy papier do podklejenia, najpierw podklejamy tekturę, a następnie przyklejamy obiekt. W ten sposób unika się dwukrotnego podklejania (podkaszerowania). Trudniejszym sposobem wykonania plansz jest lamowanie odpowiednio przyciętych tektur przed naklejaniem obiektu. W tym przypadku lamowanie przykrywamy brzegami obiektu, pozostawiając widoczne płótno na szerokość 2-3 mm. Przy krojeniu tektury trzeba wziąć pod uwagę rozszerzanie się obiektu pod wpływem wilgoci. Jeżeli plansze oklejamy czystym papierem, możemy go podwinąć na drugą stronę tektury, unikając lamowania. Lamowanie lub podwinięcie brzegu zapobiega rozdzieleniu się warstw tektury ściąganej z obu stron .przez kurczące się przyklejone papiery.
Zawieszenie planszy można wykona różnymi sposobami: I. Na górze planszy wybija się dziurkaczem lub wycina maszynką do oczkowania dwa okienka, w które za .pomocą maszynki zakłada się oczka i przywiązuje sznurek. 2. Z tyłu planszy przykleja się zawieszki. Przy tekturach lamowanych zawieszki przykleja się przed podklejeniem tektury.
Naklejanie map i tablic na płótno Do podklejania map, tablic itp. używa się surówki czysto bawełnianej. Surówka z domieszką sztucznego włókna nie nadaje się do tego celu, a płótno bielone jest słabe i szybko ulega zniszczeniu. Surówkę rozpinamy na dykcie odpowiedniego formatu. Po przybiciu na rogach naciągamy ją lekko i przybijamy gwoździkami co 3 cm na całej długości boków. Kierunek osnowy płótna musi być prostopadły do kierunku włókien papieru. Należy pamiętać, aby pomiędzy brzegami naklejanego obiektu a gwoździami pozostała odległość około 10 cm. Przy mniejszej odległości podczas przycierania można łatwo pokaleczyć dłonie. Przybitą surówkę zwilżamy i pozostawiamy do wyschnięcia. Na tak przygotowany podkład naklejamy obiekt, smarując go klajstrem i przycieramy przez papier dłońmi. Przy brzegach naklejonego obiektu przeciągamy surówkę wodą klajstrową. Wysuszony obiekt przycinamy ręcznie nożem przy linii, zostawiając z boku 1/2 cm surówki. Boki te smarujemy klajstrem i zakładamy na brzegi, tworząc lamówkę zabezpieczającą przed strzępieniem się. Przy mapach zwijanych na wałki pozostawiamy przy brzegu górnym i dolnym pasek surówki o szerokości średnicy wałka. Półwałki powinny być oszlifowane i zapoliturowane lub barwione farbą odporną na działanie wody. Do półwałka umocowujemy za pomocą tasiemek 2 kółka do zawieszenia. Końce tasiemek długości około 30 cm służą do zawiązywania mapy po zwinięciu. Z cienkiej ceraty lub kaliko przycinamy podłużny pas szerokości 30 cm, o długości równej górnemu brzegowi mapy. Pas ten przyklejamy klejem do półwałka na całej długości. Jest to tzw. fartuch chroniący zwiniętą mapę przed uszkodzeniem. Na fartuch przyklejamy brzeg surówki znajdujący się na górze mapy. Między samą mapą a wałkiem należy zostawić 3 milimetrową odległość. Drugi półwałek posmarowany klejem przykładamy na wierzch i przybijamy gwoździami bez łebków. Na dole mapy chwytamy brzeg surówki między dwa półwałki. Całość zwijamy mapą do środka, zaczynając od dołu.
Mapy składające się z kilku arkuszy przed przyklejeniem przycinamy tak, aby zachodziły na siebie po 2 mm, nie zasłaniając druku. Kleić zaczynamy od środka ku bokom. Jeżeli kupiona mapa była sklejona z kilku części, trzeba je rozkleić i każdą część przyklejać na surówkę osobno. Przy smarowaniu należy zwracać uwagę, aby wszystkie arkusze były jednakowo zwilżane. Zapewnia to równomierne rozciągnięcie się papieru i umożliwia dokładne dopasowanie rysunku. Mapy składane obcina się, zostawiając dookoła biały margines. Mapy mają czasem kształt trapezu. Przycinając je do prostokąta, pozostawiamy margines w najwęższych miejscach szerokości 10 mm. Następnie całość rozcinamy na 4, 6, 8, lub więcej części, zależnie od żądanego formatu. Przy klejeniu pomiędzy odcinkami mapy pozostawiamy odstępy 1, 2 lub 3 mm, w zależności od grubości materiału i papieru oraz ilości zbiegających się załamań. Załamanie wzdłuż całej mapy dajemy węższe, a załamanie, które obejmuje więcej warstw, musi być szersze. Po wysuszeniu mapy, przycięciu i zalamowaniu przez podwinięcie brzegów surówki składamy mapę, a na wierzchu naklejamy drukowany tytuł i legendę. Wykończoną mapę kładziemy między tektury oraz deski i obciążamy.
kaasiuuniaab