Karuzela waszyngtońska.pdf

„Karuzela waszyngtońska”

W lipcu 1952 roku przez dwie noce z siedmiodniową przerwą odbywał się prawdziwy balet

powietrzny UFO. W sobotę 19 lipca 1952 roku o godzinie 23.40 rozpoczęła się pierwsza seria

obserwacji. Trwała ona do godziny 5.30 nad ranem. Pierwszy odebrał zjawisko radar o dalekim

zasięgu – ARTC – 110 km. Zarejestrował on siedem odbić w odległości 15 mil na południowy

zachód. Szef kontroli ruchu powietrznego Harry Barnes zeznaje:

„Od razu wiedzieliśmy, że to coś bardzo dziwnego. Ruchy obiektów różniły się zasadniczo od

ruchów zwykłych samolotów”.

Obiekty te można było śledzić tylko na odległość pięciu kilometrów. Znikały z ekranu jak po

gwałtownym przyśpieszeniu. Po sprawdzeniu sprawności radaru Barnes połączył się ze swym

kolegą w centralnej wieży kontrolnej odległej o 400 m i odpowiedzialnej za lądowania. Howard

Cocklin potwierdził, że nie tylko jego radar odnotował również te obiekty, ale i on sam zobaczył

jeden z nich – błyszczące pomarańczowe Strefało – na własne oczy. Obiekty rozciągnęły się po

całym sektorze. Barnes połączył się z wojskową bazą powietrzną w Andrews, położoną 16 km na

wschód, na drugim brzegu Potomaku. Pilot William Brady widział gołym okiem w odległości około

dwóch kilometrów od bazy dużą pomarańczową kulę ognistą o wyraźnych konturach i ze smugą.

Wykonała ruch kolisty, zatrzymała się, a następnie odleciała z niewiarygodną prędkością i w

mgnieniu oka zniknęła.

Diagram UFO śledzonych przez Port Lotniczy w Waszyngtonie, 20 lipca 1952 roku. A: 7 obiektów zbliża

się z południa; B: kilka jest nad Białym Domem i Kapitolem; C: ukazują się nad Bazą Sił Powietrznych

Andrews; D: jedno UFO śledzi samolot pasażerski; E: jedno robi zwrot w prawo po prostokątnej

trajektorii.

Ponieważ oba lotniska, cywilne i wojskowe, wykrywały nadal kolejne UFO, w tym

pomarańczowy błysk na wysokości około 1000 m, ogłoszony został pościg, ale w bazie Andrews

trwały prace remontowe i trzeba było sprowadzić samoloty z bazy Newcastle w stanie Delaware.

Tuż przed przybyciem samolotów – z wielkim opóźnieniem, około godziny 3.00 w nocy – UFO się

ulotniły,... by na nowo pokazać się po ich odlocie! Tymczasem kapitan Pierman lecący na pokładzie

DC-4 linii Capital Airlines obserwował przez czternaście minut aż sześć błyszczących, białych,

szybko poruszających się świateł. Jak podaje kontroler Barnes, obserwacje te pokrywały się w pełni

z pelengiem radarowym. Późno w nocy radar o dalekim zasięgu ARTC zasygnalizował UFO nad

inną wojskową bazą powietrzną, Bolling, położoną nad Potomakiem. Baza ta wykryła z kolei UFO

w postaci okrągłego bursztynowego światłą powoli przemieszczającego się przez kilka minut.

W innym czasie trzy radary ARTC na wieży kontrolnej w Andrews i na wieży kontrolnej w

Waszyngtonie pelengowały przez 30 sekund to samo UFO, które następnie zniknęło jednocześnie z

wszystkich ekranów. I jeszcze dwie relacje dotyczące tej pierwszej nocy. Pierwsza pochodzi od

sierżanta Davenporta, który trzykrotnie widział, jak czerwony obiekt oddziela się z dużą szybkością

od UFO koloru srebrzystobłękitnego, manewrującego na wysokości koron drzew. Drugą relację

złożył inżynier radiowy Chambers. Wczesnym rankiem, nie znając jeszcze nocnych wydarzeń,

zaobserwował pięć poruszających się powoli i swobodnie dysków, które wychylone do przodu

oddaliły się gwałtownie po bardzo stromym torze.

W następnym tygodniu, przed drugą fazą tej fantastycznej „karuzeli”, 26 lipca wieczorem

odnotowano kolejne, jednak znacznie rzadsze obserwacje. Major Fournet z Pentagonu udał się w

towarzystwie elektronika z marynarki wojennej, porucznika Holcomba, na stanowisko radarowe

ARTC na lotnisku. Zastali tam rzecznika prasowego Pentagonu, Alberta Chopa. Wszyscy oni, wraz

z obsługą radaru, mieli w czasie tej drugiej nocy możliwość obserwowania powietrznego baletu

UFO. Lotnisko w Waszyngtonie i baza w Andrews wykryły w krótkim czasie zarówno wizualnie,

jak i na aparatach radiolokacyjnych kilkanaście nie zidentyfikowanych celów we wszystkich prawie

kierunkach. Poruszały się raz powoli, według obliczeń obsługi radaru z prędkością poniżej 160 km/

h, innym razem z niesamowitą prędkością dochodzącą do 11.000 km/h. Pojawiały się

pomarańczowe kule świetlne. O godzinie 22.46 instruktor lotniczy w CAA (Civil Aeronautics

Adyninistration – Zarząd Lotnictwa Cywilnego) zasygnalizował pięć pomarańczowych i białych

świateł nad Waszyngtonem na wysokości około 700 m. Zniknęły po sześciu minutach, ogłoszono

jednak alarm.

Myśliwce nocne F-94 Starfire

Około godziny 23.30 z bazy w Newcastle przybyły myśliwce nocne F-94 Starfire . Pierwszy z

nich poleciał w kierunku szybkich celów, dostrzegł cztery białe światła i ruszył za nimi w pościg.

Tymczasem obiekty skierowały się w jego stronę, towarzyszyły mu przez pewien czas, a następnie

oddaliły się! Pilot poprosił wieżę kontrolną o instrukcje, ale odpowiedzią było grobowe milczenie.

Obsługa radarowa wykryła inne cele obok drugiego myśliwca, jednak pilot niczego nie zauważył.

Kilka minut po tym, jak obsługa radarowa lotniska w Waszyngtonie zgubiła cele na swych

ekranach, dokonano nowych obserwacji, tym razem w regionie Newport News w Wirginii (w

odległości około 180 km na południe, w pobliżu Norfolku). Świadkowie przekazali bazie Langlay

informację o dziwnych jaskrawych światłach sprawiających wrażenie, że obracają się wokół

własnej osi i zmieniają barwę. Pracownicy wieży kontrolnej dostrzegli inny cel i skierowali w jego

kierunku znajdujący się akurat w pobliżu myśliwiec F-94. Pilot widział światło, ale gdy zbliżył się

do niego, natychmiast zniknęło „jak gasnąca lampa”.

Ale co ważniejsze: mimo zniknięcia obiektu załoga samolotu (pilot i radarzysta) namierzyła cel,

jednak po kilku sekundach kontakt ( lock-on ) uległ zerwaniu i obiekt błyskawicznie się oddalił. F-94

pozostawał w strefie jeszcze przez kilka minut i nawiązał dwa nowe kontakty radarowe. Po krótkim

czasie cele pojawiły się ponownie na ekranach krajowego lotniska w Waszyngtonie! Myśliwce F-94

wyruszyły znów w kierunku stolicy. Tym razem obiekty pozostawały widoczne na ekranach

radarowych na ziemi. Kiedy nadleciały samoloty, jeden z obiektów pozostał. Pilot widział światło

dokładnie w miejscu, które wskazał mu radar ARTC. Ruszył w kierunku celu, który jednak zniknął.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: