Numizmatyka Polska Monety Bite W Polsce 1990 - 2000.pdf

(628 KB) Pobierz
Politechnika Śląska w Gliwicach
Politechnika Śląska w Gliwicach
Wydział Mechaniczny Technologiczny
Sebastian Herok
Sem. VII ZMC
28909687.005.png
TERMINOLOGIA
Moneta - znak pieniężny o określonym kształcie (najczęściej krążka, czasem
wielobocznej płytki), wymiarach i ciężarze, wykonany z metalu szlachetnego (złota lub
srebra) o określonej próbie lub innego (najczęściej z miedzi, aluminium, niklu lub ich
stopów albo kombinacji); jest on oznaczony symbolem władzy państwowej (np.
podobizną władcy lub godłem państwowym) i/lub odpowiednim napisem, często także
wzorem plastycznym; wytwarzane są metodą tłoczenia przy pomocy stempli menniczych
wklęsłych lub wypukłych; awers monety zawiera zwykle oznaczenie jej wartości.
Nominał - wartość przyjętego w systemie pieniężnym danego kraju banknotu lub
monety, określona przy pomocy ilości podstawowych (np. złoty, funt, dolar) lub
pomocniczych (grosz, pens, cent) jednostek pieniężnych.
Awers - jedna z dwóch stron monety lub medalu, zwana też stroną główną, nosząca
na stemplu imię i nazwę lub godło zwierzchnika menniczego; w braku tych danych uważa
się za awers stronę o treści lub formie stempla bardziej charakterystycznej, np. dla
starożytnych monet stronę z wyobrażeniem bóstwa; przeciwieństwo rewersu.
Rewers - odwrotna strona monety, na której z reguły umieszcza się rysunek
związany z okolicznością wybicia monety, lub nominał monety.
Stan zachowania - przyjęto 4 stany zachowania monet:
stan I (menniczy) - określa monety, które nie były w obiegu, odp. niem.
stempelglanz, ang. urcirculated
stan II (bardzo dobry) - monety będące bardzo krótko w obiegu, z minimalnymi
śladami użytkowania na wystających elementach rysunku, odp. niem. vorzüglich,
ang. extremely fine
stan III (dobry) - dotyczy monet obiegowych, o niewielkim stopniu zużycia, bez
poważniejszych uszkodzeń, odp. niem. sehr schön, ang. very fine
stan IV (dostateczny) - opisuje monety z obiegu, o znacznym stopniu zużycia
powierzchni. Niewielkie szczegóły rysunku uległy wytarciu, odp. niem. schön, ang.
fine
Stempel lustrzany - moneta wybita takim stemplem posiada idealnie wypolerowane
(lustrzane) tło i matowy rysunek.
28909687.006.png
TERMINOLOGIA
Złoty, zł - polska obrachunkowa jednostka pieniężna dzieląca się na 100 groszy; w XV-
XIX wieku dzielił się na 30 groszy lub 540 denarów, stanowił równowartość w srebrze
złotego dukata; złotego jako realną monetę wykonaną ze srebra (złoty srebrny), bito po raz
pierwszy w latach 1564-1565 za panowania Zygmunta II Augusta, następnie 1620-1622 za
Zygmunta III Wazy i 1631, 1634-1666 za Jana II Kazimierza (tymf); w odróżnieniu od
obiegowego złotego srebrnego, wykonanego ze złota dukata nazwano czerwonym złotym;
za panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego ustalono relację, w której 1 złoty
odpowiadał 4 groszom srebrnym lub 30 groszom miedzianym; w czasie powstania
kościuszkowskiego (1794) wyemitowano banknoty złotówkowe papierowe; w latach
1815-1841 w Królestwie Polskim znajdowały się w obiegu papierowe 1-, 2-, 5-, 10-
złotówki oraz monety 25- i 50-złotowe wykonane ze złota; 1924 na mocy rozporządzenia
Prezydenta RP wprowadzono do obiegu, w miejsce marki, złotego, dzielącego się na 100
groszy, o wartości odpowiadającej 1/31 grama złota; złoty miał 30 procentowe pokrycie w
rezerwach kruszcowo-dewizowych Banku Polskiego; podczas II wojny światowej w
Generalnej Guberni w obiegu znajdował się złoty wyemitowany przez Bank Emisyjny w
Krakowie; przeprowadzone kilkakrotnie po wojnie wymiany pieniędzy miały charakter
denominacji (ostatnia 1995) i zachowały złotego jako podstawową polską jednostkę
pieniężną.
Grosz - moneta srebrna o wadze 4,2 grama, bita od XIII wieku we Włoszech i Francji,
a później także w Czechach i na Węgrzech; zwana także "grubym denarem"; w Polsce
przez kilka lat biła grosze mennica Kazimierza Wielkiego (ważył 3,2 grama i stanowił
równowartość 12 denarów); w miarę upływu czsu jego waga zmniejszała się: 1,8 grama za
panowania Zygmunta I i 0,6 grama w czasach Jana Kazimierza; w latach 1752-1864 bito
grosze i ich wielokrotności (dwugrosze, trojaki, szóstaki) zarówno ze srebra, jak i miedzi;
polska moneta zdawkowa o wartości setnej części złotego.
Mennica - wytwórnia posiadająca wyłączność wybijania pieniędzy metalowych
(monet); często wytwarza również medale, znaczniki pobiercze, ordery, odznaki,
pieczęcie, stemple itp.; w Polsce pierwsza mennica powstała w Wielkopolsce około roku
968 za panowania Mieszka I; w dawnej Polsce obok królewskich istniały także mennice
miejskie; przywilej bicia monet posiadały również osoby prywatne; w Warszwie mennica
została utworzona w 1766 i istniała do 1867; wznowienie działalności mennicy
warszawskiej nastąpiło w 1922 roku.
28909687.007.png
OZNACZENIA ZNAKÓW I SKRUTÓW ZAWARTYCH W TEKSCIE
Ag
srebro
Al
aluminium
Al-Mg aluminium z magnezem
Au
złoto
B
brąz
B-Al
brązal
b.z.
bez znaku mennicy
Cu
miedź
CuNi
miedzionikiel
Fe żelazo
FeNi żelazonikiel
g
gram
GN
stop CuAl5Zn5Sn1
tzw. Golden Nordic
M
mosiądz
Mg
mosiądz magnez
M-Mn mosiądz manganowy
Ni
nikiel
Zn
cynk
28909687.008.png 28909687.001.png 28909687.002.png
TECHNOLOGIA MENNICY POLSKIEJ
Kwalifikacje ludzi muszą być wsparte wysoką technologią, która zapewni uzyskanie
najwyższej wydajności i jakości produktów.
Posiadamy:
prasy monetarne wykonujące 14 monet obiegowych w ciągu jednej sekundy,
urządzenia do mycia i polerowania krążków w luźnym ścierniwie, pastami
polerskimi, całkowicie zautomatyzowane, umożliwiające nam produkowanie monet
kolekcjonerskich w jakości "proof",
piece tunelowe do obróbki półfabrykatów w atmosferze ochronnej,
sterowane komputerowo: grawerki, maszyny do obróbki skrawaniem, do
obróbki elektroerozyjnej,
szereg innych maszyn i urządzeń, które w Polsce spotkać można tylko w mennicy
polskiej.
Mennica stosuje technologie technologie:
produkcji monet bi-kolorowych,
monet z napisami i ornamentami na krawędzi,
monet wielokątnych,
monet z elementami reliefu z "efektem kątowym",
łączenia pierścieni i rdzeni dla monet wielokolorowych,
rozdzielania zużytych monet dwukolorowych,
drążenia elektrochemicznego głębokich matryc medalierskich,
polerowania trudnodostępnych powierzchni w wysokich ciśnieniach przy użyciu
płynnego ścierniwa.
Polska moneta obiegowa o nominale 5 zł - produkt naszego Zakładu Monetarnego
zdobyła światową nagrodę najbardziej zaawansowanej technicznie monety roku 1996.
28909687.003.png 28909687.004.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin