Fakty i Mity 2003-37.pdf

UMARŁ PRZEZ GŁUPOTĘ

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

Str. 9

http://www.faktyimity.pl

Nr 37 (184) 18 IX 2003 r. Cena 2,20 zł (w tym 7% VAT)

Najpierw zaciągnij księdza do pościeli, a póź-

niej, po 4 lub 5 miesiącach, poduszkę z tej

pościeli wepchnij sobie pod sukienkę... na wy-

sokości brzucha. Efekt murowany!

Taki przepis zastosowała panna Monika W., sku-

tecznie naciągając w ten sposób na wielką ka-

sę kilkunastu jurnych „dusz”-pasterzy. Aż pe-

chowo trafiła na jednego, „co to nic w ogóle”,

i ten prawiczek pobiegł do słynnego detekty-

wa Rutkowskiego. A Rutkowski – do nas...

Str. 3

Czy Bóg jest despotą?

Kościół przeciw kobietom

„Bóg jest dobry i miłosierny” – głoszą

wierzący ślepo i bezgranicznie. Twierdzą przy

tym, że już za życia doświadczają Bożej opie-

ki, a cała miłość Boga do człowieka objawi

się w wieczności. Czy są naiwni, czy może

mają więcej szczęścia niż inni? Faktem jest

bowiem, iż los śmiertelników bywa nierzad-

ko okrutny, często – w ludzkim rozumieniu

– nie do zniesienia. Jeśli się w Niego wie-

rzy, to kogo innego obarczyć za niezawinio-

ne cierpienie, choroby, bestialskie wojny, nie-

sprawiedliwość, śmierć?

Str. 16

Kiedy kobiety domagają się swo-

ich oczywistych, egzystencjalnych praw

– Kościół, który jak zwykle jest po-

nad bzdurną doczesnością, aplikuje

im kolejne umartwienia i nakłada cię-

żary nie do uniesienia. Polscy bisku-

pi – niczym islamscy fundamentali-

ści – najchętniej widzieliby kobiety

zasłonięte od stóp do głów i zamknię-

te na klucz w domach. A tam? Niech

się dzieje, co chce. Prawda, biskupie

Stefanku?

Str. 4

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 37 (184) 12 – 18 IX 2003 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

POLSKA Prezydent oświadczył, że konieczne jest „odejście od etosu

górniczego”, czyli „uprzywilejowanej pozycji górników”. Pieniądze za-

oszczędzone na rozpasanych od rzekomych luksusów górnikach mają

być przeznaczane na likwidację szkód spowodowanych przez górnic-

two. Pracownicy zamykanych kopalń kontynuują tymczasem protest

pod ziemią, na dachach swoich zakładów pracy, a także w Warszawie.

A może likwidację przywilejów rozpocząć od posłów i elit przy-

pałacowych?

III RPomylona

Według pierwszego sondażu preferencji przed wyborami prezydenc-

kimi 2005, zdecydowanie prowadzi Jolanta Kwaśniewska (34 proc.),

przed Lepperem (8 proc.) i Rokitą (6 proc.).

Żeby Lepper była kobietą...

rzeczywistość. O wiele trudniej postawić sensowną dia-

gnozę i wskazać lekarstwo. Ale największy problem w tym,

żeby pacjenci chcieli je wziąć, przyznając się tym samym do

własnej choroby.

Według mnie, kluczem do sukcesu niemal w każdej dzie-

dzinie są: kompetencje i odpowiedzialność. Ciężko z tym u nas,

bo namiastka socjalizmu, którą przeżyliśmy, nauczyła nas

zgoła czegoś innego. Był to czas awansu społecznego nie tyl-

ko dla ambitnych i wykształconych, ale także tłuków i niero-

bów, byle bronili (najczęściej zza biurka) ideałów klasy robot-

niczej. Moja stomatolog opowiadała mi, jak to przed 20 laty

na zebraniu pracowników państwowej lecznicy sprzątaczka

zabrała głos, a właściwie krzyk: – Wszyscy mamy jednako-

we żołądki. Lekarze, pielęgniarki, sprzątaczki i nasze dzieci po-

trzebują jeść tak samo. To i takie same pensje nam się nale-

żą! – wrzeszczała, potrząsając szczotką. I co? I prze-

konała partyjną komórkę zakładową, a pla-

nowane dodatki dla lekarzy dostali wszyscy

po trochu. Ale, z drugiej strony, jeśli pań-

stwo fundowało inteligentom darmowe stu-

dia, a ich inteligencja była – jak to się mó-

wiło – dobrem narodowym, to może nagro-

dą dla lekarza powinien być sam „doktorski”

tytuł i „lekka” praca w ciepłym gabinecie?

Czasy się zmieniły, ale czy na dużo lep-

sze? Co prawda, ludzie z wyższym wykształ-

ceniem są nieco lepiej wynagradzani, ale

większość z nich nie jest na właściwych sta-

nowiskach. Ciągły głód pracy i lęk o nią spra-

wiają, że np. dziewiętnastolatek, który

w genach ma zapisane: humanista, świetne

pióro, urodzony dziennikarz, idzie na informa-

tykę czy inne zarządzanie, bo to modne, na

czasie i łatwiej o pracę. Męczy się później jak

cholera, wreszcie jakoś kończy studia,

ale pożytku z niego nie ma wielkie-

go, o ile w ogóle zagrzeje gdziekol-

wiek miejsce ze swoim abs-

trakcyjnym pojmowaniem ukła-

dów scalonych i liczb binar-

nych. Dzisiaj wykształcenie

oznacza jeszcze mniej kom-

petencji niż kiedyś, co staje się jednym z największych bó-

lów w tym kraju. Mądrzejsza od słowiańskiej (jest dużo wy-

jątków) cywilizacja zachodnia już dawno wymyśliła, że dzie-

ci trzeba szybko sklasyfikować pod względem uzdolnień i pre-

ferencji, a potem kształcić w określonych kierunkach.

W efekcie, chociaż przeciętny trzydziestoletni Polak potrafi wy-

mienić większość stolic Europy, to przeciętny trzydziestoletni

Niemiec ma już kasę na to, żeby te stolice zwiedzić.

Nie jest tajemnicą, że w „Faktach i Mitach” dość łatwo

jest pracę zdobyć, ale jeszcze łatwiej ją stracić. Otóż daję szan-

sę prawie każdemu, kto oprócz odpowiedniego wykształcenia

ma też pewien błysk w oku. Od początku stawiam sprawę

jasno i uczciwie, żeby nikt nie robił sobie wielkich nadziei. Ro-

bię człowieka odpowiedzialnym za jakąś działkę i poznaję go

po owocach. Miesiąc, dwa – i sprawa jest jasna. Na czele

ze mną w „FiM” pracuje też paru „dyletantów”. Jak pokazu-

je bowiem życie, sprzątaczka może mieć większą zdolność

przekonywania niż agent ubezpieczeniowy, a już z całą pew-

nością większą niż lekarz.

Można być zatem zdolnym i odpowiedzialnym, a nie być

kompetentnym. Niestety, często bywa tak, że pracownikom,

a nawet szefom (syndrom Alota) brak jest większości tych

cech lub nie idą one u nich w parze. Oprócz dołowania przed-

siębiorstw ludzie ci powodują całe morze ludzkiej krzywdy.

Oto co ostatnio podejrzałem w telewizorze. W Elblągu dzie-

sięcioletni chłopczyk schronił się przed deszczem w pomiesz-

czeniu transformatora, na placu zabaw. Dziecko, jak to dziecko

– weszło mokre i prąd je powalił. Trzeba było amputować nóż-

kę i rączkę, dosłownie spalone przez prąd. Bogate elbląskie

przedsiębiorstwo energetyczne, które niegdyś pożyczyło bi-

skupowi Śliwińskiemu 150 tys. złotych na wieczne oddanie

i wspaniałomyślnie darowało dług – w przypadku tragedii ma-

leństwa i jego rodziny nie poczuwa się do żadnej winy, czyli

odszkodowania, mimo iż jest zobowiązane wnikliwie sprawdzać

zabezpieczenie transformatorów. A ten drzwi miał otwarte!

Urzędnicy fiskusa mają teraz nowe uprawnienia: mogą pod-

słuchiwać rozmowy, czytać korespondencję, dokonywać re-

wizji, nosić i używać broni. Załóżmy, że wszystko to w intere-

sie publicznym. Słucham dyskusji na ten temat w radiu.

Dzwoni doktor ekonomii, który jeszcze dwa lata temu prowa-

dził małą, ale prężną firmę rodzinną. Pewnego pięknego dnia

przyszła do niego jakaś pani Zosia z Urzędu Kontroli Skarbo-

wej (jak się później okazało – absolwentka technikum ogrod-

niczego) i okazało się, że firma kłamie, kradnie, i to od lat! Pan

doktor tłumaczył kontrolerce, że się myli, gdyż błędnie inter-

pretuje prawo. Nic nie pomogło. Kara tzw. domiaru była tak

wielka, że firma padła, a pozbawiona środków do życia rodzi-

na do dziś spłaca „dług” wobec urzędu skarbowego. Spłaca...

mimo wygranej (po dwóch latach!) sprawy w sądzie, gdzie

przyznano naszemu doktorowi rację i oczyszczono z wszel-

kich zarzutów! Co z tego? Facet jest bankrutem,

a pani Zosia dalej robi kontrole skarbowe, bo-

wiem nie istnieje coś takiego jak odpowiedzial-

ność urzędnika za własny błąd, choćby był

kompetentny jedynie w sianiu marchewki.

Przykład idzie z góry, np. z Sejmu, gdzie

bezkarnie mataczy się w ustawach sej-

mowych. No bo czy jest prawo nakła-

dające restrykcje karne na wielce sza-

nowną panią posłankę za to tylko, że

przeoczyła parę „głupich” słówek, ta-

kich jak: „lub czasopisma” , „lub in-

nych roślin” . Pomylić się – ludzka

rzecz! Na tej zasadzie mylą się też

nagminnie i bezkarnie sędziowie,

elektrycy, kontrolerzy i nieudacznicy

wszelkich branż i zawodów, a cierpią

zawsze ci inni. Od tego ciągłego myle-

nia się niekompetentnych jednostek, nad

którymi nie ma żadnego bata odpo-

wiedzialności – cały nasz kraj stał się

już dawno pomylony.

Pomylenia uczą się już dzieci na

katechezie: za wszelkie zło odpo-

wiedzialny nie jest Jasio, tylko

grzeszna natura Jasia, a spowiedź

do końca załatwia sprawę... Łatwiej też uwierzyć w cuda, np.

że ogrodniczka będzie świetną inspektorką, niż stworzyć fa-

chową kadrę i rozliczać ją z wyników pracy.

A gdyby tak złodzieje i aferzyści odpowiadali długością

pobytu w więzieniu wprost proporcjonalnie do sumy ukra-

dzionych pieniędzy? Taki Wieczerzak dostałby 300 lat ciężkich

robót, a my długo, bardzo długo, czekalibyśmy na jego naśla-

dowców. A kolejne rządy? Kiedy realnie zaczną odpowiadać

za swoje rządzenie? Uderzmy się i my w piersi. Gdybyśmy

wybierali posłów inteligentnych i wykształconych, znających

języki, nie byliby oni (i my!) już teraz pośmiewiskiem w Bruk-

seli. Polityką może oczywiście zajmować się również osoba,

która nie skończyła podstawówki, ale niech, na litość boską,

nie pisze programów, tylko roznosi ulotki. I niech nie wygła-

sza przemówień, tylko trzyma megafon komuś, kto ma trochę

więcej do powiedzenia.

Taka posłanka Beger. Jej mąż z całą pewnością miałby

z niej większą pociechę w gospodarstwie przy macaniu kur

i karmieniu koni owsem, nie mówiąc o upojnych nocach. Lech

Kaczyński powiedział przed tygodniem, że rozdzielenie funkcji

prokuratora generalnego i ministra sprawiedliwości (którym

był) jest złym pomysłem, bo sama Prokuratura Generalna

miałaby zbyt dużą władzę nad ludźmi i partiami politycznymi

(boi się o FOZZ!). Nieważne dla Kaczorka, że większość państw

cywilizowanych cieszy się takim rozdziałem (np. Stany Zjed-

noczone, którymi PiS często się bez powodu zachwyca) i że

jest to jedyny sposób na bezstronność wymiaru sprawiedli-

wości. Otóż stwierdzam z całą odpowiedzialnością, że Ka-

czyński jest głupi i prawdopodobnie dlatego przestał grać

w filmach dla dzieci. Kluczy do polskiego sukcesu jest wiele,

ale póki co obowiązuje u nas klucz partyjny i ustrój katolicki.

I znów skończyło się na narzekaniach. Ale jak tu nie na-

rzekać? No jak?!

Polowanie na SLD trwa. Po przesłuchaniu byłej pracownicy PAP

stwierdzono rozbieżność pomiędzy jej twierdzeniami a wcześniejszy-

mi zapewnieniami minister Jakubowskiej w sprawie zniknięcia z pro-

jektu ustawy o mediach słów „lub czasopisma”. Opozycja domaga

się głowy szefowej gabinetu politycznego premiera. Miller milczy.

Nic dziwnego, kobieta z jajami w rządzie to prawdziwy skarb.

Taka Suchocka też miała jaja, tyle że święcone...

Episkopat Polski w imieniu katolickiego narodu wystosował posła-

nie do państw UE na ręce premiera Berlusconiego. Chodzi oczy-

wiście o chrześcijańskie korzonki, których brak w projekcie konsty-

tucji bardzo biskupom doskwiera. Takoż i „szerokim kręgom spo-

łeczeństwa polskiego” – jak napisali.

Może by tak kochany episkopat napisał posłanie do „trzech

mocarstw”, coby nam długi umorzyły...

WARSZAWA Gubernator Glemp dostał pierdolca na punkcie

swojej wilanowskiej świątyni. Problem w tym, że naród nie chce się

podzielić swoim bogactwem i dać choćby na gołe mury, które mógł-

by poświęcić Papa. Cóż to jest – zebrać 50 mln w tym roku i tyle

samo w przyszłym – dziwi się skąpcom prymas.

W kontekście wszystkich wydatków na wizytę papieża – to rze-

czywiście nic.

Lukratywne kontrakty na wielkie inwestycje miejskie otrzymała

w Warszawie spółka Wojciecha Ławniczaka, biznesmena związa-

nego z Platformą Obywatelską. Takie błogosławieństwo spadło na

Ławniczaka dzięki poparciu radnych PO, a obecnie posłów i poli-

tyków tej partii, m.in.: Bujalskiego, Foglerów, Hertlów i Skolimow-

skiej. Warto zauważyć, że Marta Fogler walczy niestrudzenie w Kon-

wencie UE o katolickie zapisy w eurokonstytucji.

Marto, Marto, troszczysz się o tak wiele...

Rusza kolejna kuźnia kościelnych kadr dla administracji państwowej

i samorządowej, założona przez księży palotynów – Wyższa Szkoła

Nauk Społecznych im. ks. Józefa Majki. Jak podkreślają twórcy, szko-

ła będzie kształcić młodzież „w duchu patriotycznym i katolickim”.

Biblia mówi: nie można dwóm panom służyć. Polsce i Watykanowi.

RZESZÓW W Strzyżowie rozpoczął się proces księdza Tadeusza N.

oskarżonego o spowodowanie wypadku i śmierci 11-letniej Ani („FiM”

20/2002). Duchowny uciekł z miejsca wypadku i nie udzielił pomo-

cy żyjącemu jeszcze dziecku. Grozi mu nawet 12 lat więzienia.

Akurat! Na Podkarpaciu! Babki różańcowe rozebrałyby więzie-

nie cegła po cegle.

SZCZECIN Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego zatrzymała

Elżbietę M., radną z ramienia SLD i byłą wiceprezydent miasta

(z rekomendacji min. Jacka Piechoty). Radna M. jest oskarżona

o działanie na niekorzyść upadłej przed rokiem spółki ESPEBEPE

Holding, której była wiceprezesem. Sprawa pani M. związana jest

ze współpracą ze słynnym „Stella Maris”, wydawnictwem archi-

diecezji gdańskiej: firma ESPEBEPE Holding wystawiała „Stella

Maris” lewe faktury na fikcyjne usługi.

Czy ktoś jeszcze zaprzeczy, że sojusz SLD i Krk jest zbudowany

na solidnych, bo finansowych podstawach?

TORUŃ Kraj poruszyło nagranie wideo, na którym katolicka mło-

dzież z budowlanki pastwi się nad swoim nauczycielem fajtłapą.

Kilkadziesiąt tysięcy uczniów w kilku tysiącach szkół nie wpa-

dło na pomysł z filmowaniem...

UNIA EUROPEJSKA Francuski deputowany Fode Sylla przed-

stawił raport o przestrzeganiu praw człowieka w Unii. Dostało się

głównie Francuzom za rasizm i nierespektowanie mniejszości na-

rodowych, Grekom za dyskryminowanie kobiet i mniejszości reli-

gijnych oraz Włochom za fatalne ustawodawstwo medialne, które

doprowadziło do monopolu Berlusconiego. Parlament UE przyjął

także rezolucję wzywającą kraje członkowskie do nadania związ-

kom gejów i lesbijek tych samych praw co małżeństwom.

A co z nagrodami? Na przykład dla Polaków za oddanie całe-

go kraju we władanie watykańskiej mniejszości?

NIEMCY Trwa dyskusja wokół berlińskiego projektu Centrum Wy-

pędzeń, które pierwotnie miało być poświęcone Niemcom. Pojawi-

ła się koncepcja, aby wybudować Europejskie Centrum Deporta-

cji, które upamiętniłoby wszelkie formy czystek etnicznych.

Bardziej niż czystki wzruszył nas Kieres, kiedy domagał się fi-

nansowego zaangażowania Polski w budowę centrum.

SŁOWACJA Najazdu nawet 250 tys. Polaków spodziewają się

organizatorzy wizyty Papy. Pielgrzymom niestraszne nawet zapo-

wiedzi zamachu na Przenajświętsze życie.

Tacy szyici rozwaleni bombą razem z ajatollahem... poszli z pa-

sterzem prosto do nieba!

IRAK Zarówno prezydent, jak i premier RP, przyznali, że liczą się

z ofiarami po polskiej stronie „w przywracaniu Iraku Irakijczykom”.

Że zginą to pewne; pytanie – ilu?

Takie przewodniczenie NATO albo wysoki stołek w ONZ – to

są, panie, drogie rzeczy...

MEKSYK 4 miliony osób na półwyspie Jukatan (w tym turyści

w luksusowych ośrodkach), a wcześniej Londyn, zostały pozba-

wione prądu. Oto dalszy ciąg zagadkowych przerw w dostawie ener-

gii, jakie w ostatnich tygodniach nawiedziły kilka krajów świata.

A może to po prostu UFO za nisko latają?

JONASZ

B ardzo łatwo przychodzi nam narzekać na chorą polską

Nr 37 (184) 12 – 18 IX 2003 r.

GORĄCY TEMAT

kunastu duchownych

oraz redakcję „Faktów

i Mitów”. Zdrowo namieszała

dzięki urodzie topmodelki, brako-

wi hamulców przed wskakiwa-

niem do łóżka i szczypcie talen-

tu aktorskiego. A na dodatek mia-

ła wspólnika, księdza...

Ksiądz Przemysław I. z diece-

zji radomskiej (parafia Bliżyny) to

mężczyzna nadzwyczaj pechowy. Pi-

sząc „mężczyzna”, mamy na myśli

męskie libido, a pisząc „pechowy”,

współczujemy, że spośród tysięcy uro-

dziwych kobiet musiał trafić akurat

na Monikę W.

Ich związek rozwijał się zwyczaj-

nie, czyli płomiennie i banalnie: ot

wspólne weekendowe wypady, wcza-

sy, sylwestry.

Każdy kto nauk o ludzkim ero-

tyzmie nie pobierał jedynie na lek-

cjach religii wie, że „wspólne” może

być piekielnie niebezpieczne i prę-

dzej czy później zaowocuje potom-

kiem, a pierwej brzuchem.

Z brzuchem właśnie zgłosiła się

do księdza Przemysława Monika

i oświadczyła rozbrajająco: – Bę-

dziemy mieli ślicznego dzidziusia!

Ufny jednak w moc antykoncepcji

Przemek zażądał mało dżentelmeń-

sko dowodów, czyli stosownych za-

świadczeń od medyka. Z okazaniem

takowych Monisia zwlekała, więc

nasz ogier powiedział, że kasy nie

da i już.

Ciąża urojona

talerzu – zaopatrzył knajpę w sys-

temy rejestracji dźwięku i obrazu,

a wśród gości roiło się od jego

agentów.

Pannica przyszła o umówionej go-

dzinie w luźnej, ciążowej sukience,

spod której widać było „siódmy mie-

siąc”, i już na dzień dobry katego-

rycznie zażądała kasy. Przemek nie

zdzierżył, sięgnął dłonią pod poły suk-

ni (tym razem w celach jak najbar-

dziej przyzwoitych) i wyszarpnął stam-

kilkunastu księży, wystawiając ich

wcześniej na pokuszenie i zaciągając

do łóżka. Wielu z nich płaciło żąda-

ne kwoty bez szemrania, bojąc się

skandalu i denuncjacji do biskupa.

– Nie jest wykluczone, że niektó-

rzy z szantażowanych nigdy w życiu

nie przespali się z panią W., a i tak

płacili w obawie przed kompromita-

cją – powiedział „FiM” detektyw Rut-

kowski i dodał, że cała sprawa ma

jeszcze jedno dno i podwójny sma-

czek. Otóż wiele wskazuje na to,

że Monika miała wspólnika w...

księdzu Jerzym A. z Tychów, któ-

ry jeździł do „upolowanych” nie-

szczęśników i namawiał jak swój

swego: „Stary... lepiej zapłać i bę-

dziesz miał spokój”. Prawdopo-

dobieństwo tego założenia pod-

nosi fakt, że ojciec panny Moni-

ki ma szerokie kontakty z klerem.

Jako piekarz dostarcza na przy-

kład smakowite wypieki dla jasno-

górskich paulinów.

No... nic... Pozostaje nam tyl-

ko przeprosić księdza Przemy-

sława, bo różne rzeczy wyprawiał

on z panną Moniką, ale dziecka

to on jej akurat nie zrobił.

Na swoje usprawiedliwienie mu-

simy dodać, że nawet wielebni bisku-

pi dali wiarę Monisi, a odmówili tej

wiary, gdy tłumaczył się przed nimi

ks. Przemek i przenieśli go karnie do

innej parafii.

JOANNA GAWŁOWSKA

Fot. archiwum

Wobec takiego obrotu sprawy

– chcąc przycisnąć nieco kochanka –

panna W. pobiegła do koresponden-

ta „Faktów i Mitów”. Ten obejrzał

stosowne rachunki za wspólne hote-

le, obiadki i wczasy, pooglądał fotki

z tych eskapad (na marginesie dodaj-

my, że bardzo smaczne fotki), pokon-

templował pokaźnych już rozmia-

rów brzuszek i – mając zeznanie na-

ocznego świadka – napisał reportaż.

W odpowiedzi na to ksiądz Prze-

mek pobiegł do detektywa – asa nad

asy – Krzysztofa Rutkowskiego : –

Ratunku! – zawołał od drzwi, a pol-

ski Sherlock Holmes na takie krzy-

ki rozpaczy głuchy nie jest. Monisia

została więc poddana wnikliwej in-

wigilacji, która już po kilku dniach

wprowadziła detektywów w osłupie-

nie. Otóż panna „przy nadziei” raz

była w ciąży... a raz nie, co można

było stwierdzić, obserwując brzuszek

– to rosnący jednego dnia, to znów

malejący kiedy indziej...

Może ekipa Rutkowskiego nie

ma nadzwyczajnej wiedzy o kobie-

cym poważnym stanie, ale jedno wie-

działa na pewno: w ciąży nie moż-

na być tylko trochę i od czasu do

czasu. Ekipa podłączyła do księdza

najnowsze zdobycze elektroniki:

minimikrofon i urządzenie cyfro-

wo nagrywające dźwięk.

Tak „okablowany” Przemysław

6 września udał się na spotkanie

z Moniką. Byli kochankowie wyzna-

czyli je sobie w katowickiej restau-

Zdjęcie operacyjne

racji „Minos”, a wabiem dla oszust-

ki było Przemkowe zapewnienie, że

o żądanej przez nią kwocie 40 tysię-

cy złotych „mogą pogadać”.

Restauracja „Minos” wygląda-

ła tego dnia jak kwatera CIA

w Langley, bo detektyw Rutkow-

ski – chcąc mieć sprawę jak na

tąd pokaźnych rozmiarów poduszkę.

Chwilę później Monisia została za-

trzymana i oddana w ręce policji.

Nie potrzeba było wiele czasu,

aby detektywi ustalili, że panna Mo-

nika W. jest notoryczną oszustką,

która na „numer z poduszką” na-

brała kilku, a możliwe, że nawet

GŁASKANIE JEŻA

przed maturą) przyniósł właśnie ze

szkoły spis lektur – tzw. obowiąz-

kowych – z języka polskiego. Wśród

nich znalazłem m.in.: „Janka Mu-

zykanta”, „Antka” i „Miłosierdzie

gminy” (chłopak chodzi do elitar-

nego liceum w Łodzi, a nie do

szkoły specjalnej) i szczena mi opa-

dła. Wsio paniatna?

Jeśli nowoczesny system eduka-

cji w XXI wieku ma uczyć młodych

ludzi wrażliwości na takich właśnie

wzorcach i lekturach, to nie dziwmy

się, że polskie klasy są dziś niczym

stowarzyszenia umarłych uczniów

– automatów bez dusz, bez serc...

bez sensu. Brrr!

MAREK SZENBORN

Stowarzyszenie umarłych uczniów

W jednym z najgenialniej-

szych, a zarazem najbardziej

wzruszających filmów, jakie wi-

działem – „Stowarzyszenie

umarłych poetów” – nauczyciel,

trochę niedzisiejszy safanduła,

trochę marzyciel, mówi swoim

uczniom: carpe diem (chwytajcie

dzień).

Jakie ten cytat z Horacego nie-

sie z sobą przesłanie? A takie, że

należy żyć pełnią tego, co przynosi

z sobą chwila i być z tą chwilą

w jak największej harmonii.

Ja nie wiem, czy ktokolwiek

w toruńskim technikum czyta Ho-

racego, nie wiem nawet, czy czyta

cokolwiek (i nie wyłączam z tego na-

uczycieli), wiem natomiast, że obrzy-

dliwe wypadki ostatnich dni obna-

żyły całą tragiczną słabość polskie-

go systemu oświaty. Żeby tylko

oświaty... dydaktyki również.

Carpe diem to nie znaczy bo-

wiem chwytaj kosz na śmieci i wsa-

dzaj go swojemu nauczycielowi na

głowę, to nie oznacza chwytaj i wy-

kręcaj mu ręce, to nie oznacza chwy-

taj profesorski stół i wywracaj go

do góry nogami. Dlaczego żaden

pedagog nie miał czasu powiedzieć

o tym uczniom trzeciej klasy? Dla-

czego żaden z nich (i, jasna chole-

ra, nikt z nas) nie zdążył ich o tym

powiadomić?! Teraz jest już tro-

chę za późno... na wszystko za póź-

no i boję się, że takich Toruniów

mamy w Polsce bez liku, że takie

Torunie są w każdym mieście,

a takie klasy i tacy pozbawieni ele-

mentarnych ludzkich uczuć młodzi

ludzie są w każdej szkole... No do-

brze, może w prawie każdej.

Niestety, wypłynięcie owej prze-

rażającej prawdy na powierzchnię

musiało prędzej czy później nastą-

pić. Szkoda, że stało się to „później”

i w tak ohydnym kontekście.

Jeśli czegoś naprawdę nie lubię

w trudnej sztuce erystyki, to zachły-

stywania się swoją niegdysiejszą ra-

cją na zasadzie „a nie mówiłem?”.

Jednak tym razem (przepraszam, ale

muszę to powiedzieć), niestety,

wieszczyliśmy jak Kasandra. Między

innymi Jonasz w swoim redakcyjnym

komentarzu pisał, że młodzi ludzie

zostali odarci z jakichkolwiek auto-

rytetów i pozbawieni wzorców do

naśladowania. Zakończył zaś tak:

„Pamiętam jeszcze dobrze lata sie-

demdziesiąte, ale żadne z tych wspo-

mnień nie przywołuje takiej jak obec-

nie stagnacji i niemocy, wręcz para-

liżu zachowań ludzkich. Przeciwnie,

każdemu chciało się żyć! I po prostu

krew mnie zalewa, kiedy słyszę dzi-

siaj drwiny z czynów społecznych,

z junaków ze Służby Polsce (...). Sam

spędziłem niejedne wakacje na obo-

zach organizowanych przez ZHP, na

których się wypoczywało, pracowało

i zdobywało sprawności. Wieczorem

przy ognisku śpiewaliśmy patriotycz-

ne pieśni (...). Śmieszne? Dzisiaj chęt-

nie wysłałbym na taki obóz mojego

syna, ale z dawnych, leśnych obo-

zów pozostały tylko katolickie oazy

i wycieczki ministrantów. Zamiast

harcerskich sprawności młodzież zdo-

bywa talenty w Lednicy i co rok prze-

chodzi przez tę samą rybę. Polskie

dzieci i młodzież trzeba dziś szczegól-

nie intensywnie edukować, a przede

wszystkim wychowywać na światłych

obywateli Europy, uczyć tolerancji

i szeroko pojętego humanizmu” .

„Uczyć szeroko pojętego huma-

nizmu”? Mój szefie, pięknoduchu...

W swoim felietonie z końca czerw-

ca br. chwytałeś się jak tonący brzy-

twy nadziei, że coś da się jeszcze

zmienić. A ja Ci powiem, że gówno

da się zmienić i jeszcze Ci powiem,

dlaczego...

Moja babcia miała wzorce „sto-

sunkowo proste”: jeśli siedząc na

barykadzie w Powstaniu Warszaw-

skim zobaczyła Niemca, to jej car-

pe diem polegało na dokładnym tra-

fieniu go między oczy. Bo jeśliby te-

go nie zrobiła, zaraz sama miałaby

dziurkę pośrodku czoła. Jej córka,

a moja mama (antykomunistka

z krwi i kości) rzygała na dźwięk

słowa Bierut, lecz uwierzyła i śpie-

wała razem z innymi „O Nowej to

Hucie...”, odbudowując zrujnowany

kraj. To było z kolei jej carpe diem .

Mój żywot był – jeszcze z rozpędu

– kontynuacją takiego sposobu my-

ślenia i owych leśnych obozów, pio-

senek, nocnych ognisk i pierwszych

miłości.

A dziś? Boję się, że nie ma już

żadnego dziś. Podajcie mi – jeśli po-

traficie – choć jeden jedyny wzorzec

do naśladowania i jakiś cel dla mło-

dych ludzi. Oczywiście może nim być

(i jest) pieniądz, tylko że to już nie

ma nic wspólnego z carpe diem , chy-

ba że teraz „chwytaj dzień” ozna-

cza: „bądź bezwzględny i okrutny”,

co w nowym przekładzie brzmi:

„chwytaj kasę i uciekaj”.

Napisałem, że wypadki w To-

runiu obnażyły całą mizerię pol-

skiego systemu edukacji i mam,

proszę państwa, na to dowód. Oto

mój siedemnastoletni syn (rok

PS A co Wy o tym myślicie? Mo-

że ten felieton będzie drożdżami do

twórczej dyskusji? Ciekawe wypowie-

dzi czym prędzej wydrukujemy.

Czysty jak łza

Jak było do przewidzenia

i co prorokowaliśmy w po-

przednim numerze „FiM”,

Prokuratura Rejonowa w To-

runiu (ta sama, która bała się

przesłuchać Rydzyka) odmó-

wiła wszczęcia dochodzenia

przeciwko prawicowemu wice-

prezydentowi Bydgoszczy Ma-

ciejowi Obremskiemu.

Wniosek o jego ściganie zło-

żył wojewódzki konserwator za-

bytków, Marek Rubnikowicz ,

który jest następcą Obremskie-

go. NIK wykrył, że poprzedni

konserwator pozwolił proboszczo-

wi Andrzejowi P. z Mogilna prze-

puścić na przyjemnostki 550 tys.

zł przeznaczone na renowację

XII-wiecznego klasztoru pobene-

dyktyńskiego. Za pieniądze na ra-

towanie zabytku pleban sprawił

sobie luksusową łazienkę z mar-

murami, dwa garaże (także z ła-

zienką!), windę, ekskluzywne po-

sadzki na plebanii i parę innych

drobiazgów. Kary nie będzie, bo

nasz kraj ma kasy jak lodu i kle-

rowi luksusów szczędzić nie po-

zwoli.

R. Kraw.

M onika W. oszukała kil-

KOŚCIÓŁ PRZECIW KOBIETOM

Nr 37 (184) 12 – 18 IX 2003 r.

gram Działania na rzecz

kobiet”. Natychmiast ode-

zwał się biskup Stanisław Ste-

fanek. Z jego wypowiedzi wyni-

ka, że na czym jak na czym, ale

na kobietach i ich potrzebach to

się biskup zna jak nikt inny.

Jak większość kobiet w tym kra-

ju śledzę poczynania rządu w na-

szych, babskich sprawach. Ostatni-

mi czasy lewicowy rząd kobiety ole-

wa i to równo, nawet te, które są

w szeregach Sojuszu.

W czerwcu, na II Kongresie

Kobiet Lewicy, kobiety SLD za-

apelowały o złagodzenie ustawy

aborcyjnej i przygotowały projekt

pod wodzą posłanki Joanny

Sosnowskiej . I co? I nic. Usły-

szały, że to nie najlepszy czas na

nowelizację ustawy. Jedyny poży-

tek z kongresu to chyba wypo-

wiedź marszałka senatu Longina

Pastusiaka , który oświadczył, że

problem statusu kobiet to problem

polityczny i ludzki, bo kobieta to...

człowiek. A u nas na wsi chłopy

mówią, że kobieta to najlepszy

przyjaciel człowieka... I dodają:

– Zaraz po psie.

Sosnowska proponuje, aby ko-

biety miały możliwość przerywania

ciąży ze względów społecznych;

o tym, czy takie względy zachodzą,

miałyby decydować sądy rodzinne.

Decyzję musiałyby wydać w ciągu

trzech dni. W projekcie Sosnow-

skiej jest także mowa o refundowa-

niu środków antykoncepcyjnych

i programie zapłodnień in vitro . Jak

wiadomo, te ostatnie, jako niezgod-

ne z nauką Kościoła, zostały w Pol-

sce bardzo ograniczone i – z po-

wodu wysokiej ceny zabiegu – nie-

wiele osób na nie stać.

Ponieważ baby raz po raz pod-

noszą głowy i głośno domagają się

swoich praw, rząd postanowił

w końcu coś dla nich zrobić. I zro-

bił. Ogłosił 19 sierpnia br., że

przyjmuje do realizacji Krajowy

Program Działań na rzecz Kobiet.

Dodać należy, że to drugi etap reali-

zacji programu, a z pierwszego prak-

tycznie nic nie wyszło. Strach przed

facetami w czerni zrobił swoje.

Program przewiduje m.in., że

do końca roku we wszystkich wo-

jewództwach będą powołani pełno-

mocnicy ds. równego statusu kobiet

i mężczyzn, na listę leków refundo-

wanych (jeszcze w tym roku) zosta-

do najbliższego ośrodka prowadzo-

nego przez siostry zakonne, a tam

już znajdą radę na wszystkie kło-

poty: przebaczenie i modlitwa za

degenerata, a najlepiej na zgodę

urodzić mu następne dziecko. Bi-

skup wyraża dalej ogromne zdzi-

wienie, że miejscem największego

prześladowania kobiet jest rodzina.

Nie ma się co dziwić, biskupie dro-

stary kawaler Stefanek. Mamy już

więc ocenę programu. Ale to jesz-

cze nie koniec. Oświecony biskup

wie bowiem, dlaczego jest w tym

kraju tyle przemocy i co należy ro-

bić: „Źródłem agresji wobec kobie-

ty jest bezrobocie. Największe napię-

się nauką i doświadczeniami ame-

rykańskimi, twierdząc, że propo-

nowane rozwiązania są... bardzo

szkodliwe dla kobiet. I tu podaje

przykład. Taki mianowicie, że lek-

cje na temat seksu prowadzą do

tego, że kobiety stają się ofiarami

agresji seksualnej

ze strony młodych

mężczyzn. Czyli na

zdrowy rozum: jak

się młody facet do-

wie, że kobieta ma

np. macicę i mie-

siączkę, a zwłasz-

cza pochwę, to na-

tychmiast musi ta-

ką kobietę zgwał-

cić. Ciekawe, gdzie

biskup znalazł te

amerykańskie ba-

dania? Z pewno-

ścią w Ameryce

Łacińskiej, ale do-

kładnie... Chcia-

łam go zapytać,

ale nie udało mi

się nawet z sekre-

tarzem porozmawiać, a co dopie-

ro z Jego Eminencją.

– Pornografia, antykoncepcja

i wszelkiego rodzaju seksedukacja

jest działaniem przeciwko kobiecie

i dlatego, jeśli przed kimkolwiek trze-

ba ją bronić, to przed takimi progra-

mami, jak ma zamiar wprowadzić

rząd – orzekła wyrocznia.

A ja jako kobieta mam nadzie-

ję, że rząd po raz kolejny nie oszu-

ka kobiet i ostro weźmie się do re-

alizacji programu. I że żaden bi-

skup czy inny facet w czarnej su-

kience nie będzie miał w tej spra-

wie nic do powiedzenia. Najwyż-

sza pora wywiązać się z przedwy-

borczych obietnic, przynajmniej wo-

bec słabszej płci. Panowie z lewicy,

przyda się Wam poparcie pań. Bo

jak przegracie, większość z nas bę-

dzie musiała emigrować.

Ja to zrobię na pewno. Mnie się

ani Giertych , ani Wrzodak nie po-

doba. EWA ADAMCZEWSKA

Baba z wozu,

księdzu lżej

ną wpisane hormonalne środki an-

tykoncepcyjne najnowszej genera-

cji, a do programów szkolnych

wprowadzi się informacje o nowo-

czesnych metodach planowania ro-

dziny. Działania na rzecz kobiet pi-

lotuje pełnomocnik rządu ds. rów-

nego statusu kobiet i mężczyzn, min.

Izabela Jaruga-Nowacka.

Jeszcze dobrze rząd programu

nie ogłosił, a już faceci w sukien-

kach przystąpili do ataku. Za po-

średnictwem Katolickiej Agencji In-

formacyjnej naskoczył na program

bp Stanisław Stefanek , przewod-

niczący Rady ds. Rodziny Konfe-

rencji Episkopatu Polski. – Jeżeli

przed kimkolwiek trzeba bronić ko-

biety, to właśnie przed takimi pro-

gramami – grzmiał biskup. Zwró-

cił także uwagę na fałszywe zdia-

gnozowanie rzeczywistości w tym

programie: „Czytając założenia i roz-

wiązania tego programu mam wra-

żenie, że Polska jest krajem, w któ-

rym w jakiś szczególny sposób ko-

biety są prześladowane i dyskrymi-

nowane, że aż trzeba specjalnego rzą-

dowego programu, aby je uchronić”.

Pewnie, że nie trzeba. Jak mąż

manto spuści, to najlepiej udać się

gi, wystarczy poczytać raporty po-

licyjne, w których aż roi się od ro-

dzin, gdzie mąż leje żonę równo

i gdzie popadnie.

Biskup zmartwił się założeniem

nowych regulacji prawnych, m.in.

takich, które będą zakazywać zbli-

żania się sprawcom przemocy w ro-

dzinie do ich ofiar: „Nie wiem, jak

to będzie wyglądać w praktyce, czy

na przykład w każdym domu będzie

jakiś państwowy urzędnik, którego

zadaniem będzie ochrona kobiety

przed mężczyzną?” . Tych kpin z ko-

biecej gehenny nawet komentować

się nie chce.

Biskupowi Stefankowi nie po-

doba się też pomysł, aby w każ-

dym województwie powołać urząd

ds. równego statusu kobiet i męż-

czyzn. Uznał ten pomysł za co naj-

mniej dziwny, bo, jak powiedział,

problem przeciwdziałania agresji

na bieżąco powinna rozwiązywać

policja. – Dlaczego oni nie chcą

pomagać maltretowanej kobiecie?

– pyta.

– Cały ten program robi wraże-

nie jakiejś obsesji w wymiarze spo-

łecznym, dopasowywania rzeczywi-

stości do ideologii – podsumowuje

cia rodzą się wśród ludzi bezrobot-

nych. Dlatego nie można propono-

wać ludziom środków antykoncep-

cyjnych, gdy zabiera się im chleb” .

No i już wiemy wszystko. Chłop jak

nie ma roboty, to jest zły. Jak jest

zły, to mu się chce pić. Jak wypije,

to bije. Do tego momentu zgadza-

my się z biskupem. Ale dalej już

nie. Bo jak chłop zbije babę, a ma

co nieco w czubie, to mu się zbie-

ra na seks. A seks po katolicku ma

to do siebie, że są z niego dzieci.

Jak damy chłopu chleba zamiast

prezerwatywy, to nieszczęście goto-

we. Kolejna bójka, kolejne dziec-

ko... mnożenie biedy.

W programie jest mowa o re-

fundowaniu środków antykoncep-

cyjnych i wprowadzeniu do szkol-

nych podręczników rzetelnych in-

formacji na temat seksualności

człowieka i metodach zapobiega-

nia ciąży. W tej kwestii biskup też

wie wszystko najlepiej. Podpiera

Lekarzu – zacznij od siebie!

medycznego jest otwarte mówienie

o błędach w sztuce lekarskiej.

Należy rozważyć przyjęcie na-

stępującego zapisu z kodeksu ame-

rykańskiego: „(...) kierując się uczci-

wością wobec pacjentów i swoich

kolegów, lekarz powinien zachowy-

wać się uczciwie wobec pacjentów

i swoich kolegów i ujawnić każdą

niekompetencję czy defekt charak-

teru oraz demaskować tych, którzy

dopuścili się oszustwa lub wprowa-

dzili kogoś w błąd”.

Mamy nadzieję, że jest jeszcze

czas, by lekarze, którzy nie akcep-

tują zapisów proponowanych przez

katolickich ideologów, znaleźli

w sobie dość siły, by nie dopuścić

do ich przyjęcia. Najwyższy czas,

żeby polscy lekarze, podobnie jak

lekarze w innych krajach rozwinię-

tych, uznali podmiotowość i auto-

nomię pacjenta, jego prawo do

współdecydowania wraz z lekarzem

w sprawie własnego zdrowia i za-

przestali praktyk decydowania za

nas w sprawach, które wychodzą

poza kwestie medyczne.

WANDA NOWICKA

Zdrowie jest zbyt poważną sprawą, by zostawić je wyłącznie w rękach lekarzy

odbędzie się w Toruniu

nadzwyczajny zjazd lekarzy, któ-

ry ma przyjąć nowy kodeks ety-

ki lekarskiej (KEL). Proponowa-

ne zmiany godzą w prawo do

zdrowia polskich kobiet.

Organizacje kobiece zaapelo-

wały do lekarzy o nieprzyjmowanie

wielu proponowanych zmian w ko-

deksie, ponieważ ich wprowadze-

nie będzie miało zasadniczy wpływ

na życie i zdrowie kobiet, a także

na jakość i dostępność świadczeń

oraz możliwość korzystania z praw

pacjenta. Większość zmian ma pod-

łoże ideologiczno-religijne, ale za-

warte w nich przekonania moralne

nie są podzielane przez wszystkich

lekarzy i pacjentów. Proponowane

zmiany często stoją w sprzeczności

z prawem do świadczeń, informa-

cji i decydowania o sobie. Tym sa-

mym sugerują, że środowisko me-

dyczne, wykorzystując pozycję wła-

dzy wobec pacjentów, uzurpuje so-

bie prawo do podejmowania decy-

zji, które powinny zależeć tylko od

pacjentów.

Z drugiej strony – zabrakło

oczekiwanych przez całe społeczeń-

stwo zmian, które wystarczająco

chroniłyby pacjentów przed szko-

dami ze strony lekarzy oraz gwa-

rantowałyby godziwe zadośćuczynie-

nie za poniesione szkody. Nie ma

gwarancji przeciwdziałania korupcji

w środowisku lekarskim, tak dole-

gliwej dla nas, pacjentów. Nieprzej-

rzyste procedury i opacznie pojęta

solidarność zawodowa działają na

szkodę pacjentów i coraz bardziej

obniżają prestiż zawodu. Etyka le-

karska powinna w większym niż

obecnie stopniu wymagać od leka-

rzy poszanowania autonomii pacjen-

tów. W ten sposób będzie mogła

przyczynić się do zbudowania praw-

dziwego partnerstwa między leka-

rzem a pacjentem, partnerstwa opar-

tego na wzajemnym szacunku i za-

ufaniu, które jest niezbędne do oto-

czenia właściwą troską tego dobra,

o które zabiegają i lekarz, i pacjent

– zdrowia. Pacjentem może być

przecież każdy z nas.

Środowiska kobiece proponu-

ją usunąć m.in. artykuł prowa-

dzący do dalszego ograniczenia

dostępności badań prenatal-

nych . Kobiety w ciąży na całym

cywilizowanym świecie mają już

prawo do tych świadczeń! Propo-

nujemy również usunąć artykuł

ograniczający społecznie akcep-

towaną metodę pozaustrojowe-

go zapłodnienia . Organizacje

kobiece rekomendują też usunię-

cie zapisu zakazującego euta-

nazji .

Szczególnie niepokoją artyku-

ły, które ograniczają prawo pa-

cjenta do wiedzy na temat wła-

snego zdrowia – w tym wiedzy

o błędach w leczeniu – a więc pra-

wo pacjenta do informacji, odpo-

wiedniej opieki medycznej i god-

nego zadośćuczynienia. Żadne

względy koleżeńskie nie mogą ogra-

niczać tego prawa. W interesie za-

równo pacjenta, jak i środowiska

R ząd ogłosił „Krajowy Pro-

W dniach 19–20 września

Nr 37 (184) 12 – 18 IX 2003 r.

NA KLĘCZKACH

DO ŻŁOBÓW,

HEJ, PASTERZE!

przed nimi, a nawet modlili. De-

montaż żelastwa wywołał prote-

sty i interwencje u miejscowego

kleru. Ciekawe, czy np. w Iranie

modlą się do półksiężyca na nie-

bie...?

ALLELUJA I DO UNII

Zdaniem Adriana Hiltona , fi-

lozofa religii i brytyjskiego konser-

watysty, jeśli Wielka Brytania pod-

porządkuje się Unii Europejskiej

– przyjmie zwierzchnictwo Watyka-

nu. Hilton uważa, że JPII dąży

wszelkimi sposobami do objęcia pa-

tronatu nad UE. Próba wprowadze-

nia do eurokonstytucji wezwania do

Boga to tylko jeden, oficjalny przy-

kład. Innych, zakulisowych jest, we-

dług Hiltona, mnóstwo.

W ciągu najbliższego roku pol-

ski Kościół ma się zmienić nie do

poznania – donoszą nasze krasno-

ludki w episkopacie (a także m.in.

„Wprost”). Mają odejść podsta-

rzali kardynałowie ( Glemp ,

Macharski , Gulbinowicz ); ma też

zniknąć funkcja prymasa. Na do-

datek najważniejsze stanowiska

obejmą biskupi z Watykanu. Ru-

szyła kampania wyborcza w pol-

skim Kościele oraz w Watykanie,

a głównymi rozgrywającymi są: nun-

cjusz apostolski Józek Kowalczyk

oraz osobisty sekretarz Papy

Stanisław Dziwisz , który ma

chrapkę na stolec biskupi w Kra-

kowie. Niektórzy uważają, że mie-

rzy znacznie wyżej i szykuje się na

szefa Episkopatu Polski. Kowal-

czyk zawalczy o arcybiskupstwo

wrocławskie, ale na drodze mogą

mu stanąć Głódź i Życiński , choć

ten ostatni, zaufany Papy, może

zostać szefem EP. I jeszcze z cie-

kawostek: Episkopat powołał spe-

cjalną komisję ds. porzucania

przez księży stanu kapłańskiego,

ponieważ proceder przybrał nie-

pokojące rozmiary...

A my róbmy swoje!

SL DO KRUCHTY!

lata jego partia przejmie władzę

w Polsce. Podczas wojewódzkiego

zjazdu LPR, który odbył się w gim-

nazjum katolickim w Lęborku, po-

seł Strąk czarował delegatów, że mu

rośnie poparcie w sondażach. LPR

ma już 13 proc., co oznacza – we-

dług Strąka – że w rzeczywistości

ma ich aż 21, tyle co SLD. Ów su-

perwynik Strąk-men przypisuje oko-

liczności, że LPR nie weszło do tej

pory w żadne koalicje oraz że od-

powiedzialnie dobiera swych człon-

ków, bo nie stawia na karierowiczów

i aferzystów (ha, ha, ha!). Nie oby-

ło się też bez ligusowych proroctw.

Pomorska madonna, posłanka

Gertruda Szumska , zawyrokowa-

ła, że Unia Europejska rozpadnie

się jeszcze przed wstąpieniem Pol-

ski w jej struktury, ponieważ chce

w swej konstytucji przyjąć i opierać

się na prawie, które nie uznaje Bo-

ga i wiary. Zapowiedziała, że LPR

niebawem przedstawi swój program

podatkowo-finansowy dla Polski.

Chyba ten program znamy od daw-

na: zero podatków dla watykańskich

okupantów – maksimum państwo-

wych finansów dla kleru.

A.C.

SEKS ANIOŁÓW

Portal Wirtualna Polska prze-

prowadził sondę na temat... płci

aniołów. Przy 5,5 tys. odpowiedzi

wiarę w dobre duchy zadeklarowa-

ło 84 proc. respondentów. Nie wie-

rzyło tylko 16 proc. O tym, że anio-

ły to samce, przekonanych jest 15

proc.; o tym, że samice – 6 proc.

Co trzeci pytany sądzi, że anioły

są bezpłciowe.

Zdecydowanie popieramy opi-

nię o bezpłciowości aniołów. Wy-

obraźcie sobie, że te wszystkie ob-

sesje i dylematy związane z płcią

i seksem przenoszą się do nieba!

Istne piekło!

A.C.

BOSKIE KOPANIE

Jedno z krakowskich gimnazjów

zapragnęło, zgodnie z obyczajem,

mieć patrona. Wśród wielu kandy-

datów ostali się dwaj: oczywiście

JPII i Marek Kotański , za którym

optowali uczniowie. Papa oczywi-

ście zwyciężył. I tu odważna mło-

dzież zaprotestowała: szkół pod we-

zwaniem Papy jak psów, a my chce-

my być oryginalni. Nikt się nie spo-

dziewał, że prawicowa Komisja Edu-

kacji Rady Miasta poprze dziecia-

ki. Nie zaskoczył też SLD-owski pre-

zydent miasta Jacek Majchrowski

(na zdjęciu), który stwierdził, że to

JPII ma być autorytetem dla mło-

dzieży i jedynie wartości przez nie-

go prezentowane prowadzą do zro-

zumienia świata.

M. Psyk

Turcy kochają futbol prawie tak

namiętnie jak Brazylijczycy (ostat-

nio w Izmirze 1 kibic zginął, a 50

zostało rannych). Niesieni emocją

nie zawsze panują nie tylko nad czy-

nami, ale i słowami. Zauważywszy

to, religijni liderzy zwrócili się do ki-

biców muzułmanów, by – zamiast

używać brzydkich wyrazów – do-

pingowali swoich zawodników okrzy-

kami w rodzaju „Maasallah” (niech

cię Allah chroni) lub np. po strze-

lonej bramce: „Barek Allah” (bło-

gosławiony Allah). Może w Turcji...

Bo u nas już od dawna stadion ry-

czy: „Niech go, k..., ch... najjaśniej-

szy strzeli!” albo „Jezu, czemu ten

ch... nie trafił?!”.

NIE CHCĄ JEZUSA

PaS

Na stronie głównej religijne-

go serwisu Wiara co najmniej od

trzech miesięcy w dziale ogłoszeń

pojawia się komunikat: „Kto przyj-

mie figurę Jezusa?” . Wystarczy klik-

nąć, aby obejrzeć jej zdjęcie oraz

odczytać treść anonsu: „Podaruję

kościołowi figurę Miłosierdzia Bo-

żego. Rzeźba w drewnie lipowym,

wys. 140 cm” .

Taka okazja! Czy już żaden pro-

boszcz nie chce Jezusa?! A.K.

J.K.

HJS

WSZYSTKO, CO DZIECI,

OJCU ODDAMY

WIKARY 1000-LECIA

CO POZOSTANIE?

Senacka Komisja Emigracji

i Polaków – od chwili powstania

łożąca na kościoły i plebanie – w

ramach dotacji dla Polonii lek-

ką ręką dała naszym ziomkom

z Argentyny forsę na pomnik dla

Papy. O pieniądze wystąpiła Fun-

dacja Budowy Pomnika Emigran-

ta Polskiego, ta sama, której nasz

Senat odmówił wcześniej dota-

cji na... pomnik emigranta. Ale

pomnik JPII to zupełnie co in-

nego. Pieniądze, które poszły na

pomnik, miały dostać dzieci zza

wschodniej granicy, ale senato-

rowie z SLD nie uznali za słusz-

ne ich dożywić, podleczyć i przy-

jąć na letni wypoczynek. Słusz-

nie, towarzysze, są przecież pew-

ne priorytety!

PaS

6 września katolicki wierny lud

świętował 55-lecie kapłaństwa Ka-

rola Wojtyły. Na tę okoliczność do

parafii w Niegowici, gdzie wika-

rym był ON, przybyły tysiące pąt-

ników z całej Małopolski i Pod-

karpacia, a także pielgrzymki (sic!)

z Włoch i Słowacji. Wojtyłę obmo-

dlono i uczczono pod jego własnym

pomnikiem koncertami, występami,

a nawet specjalną świecą. Gdyby żył

Broniewski , to słowo Stalin w swo-

im wierszu zastąpiłby słowem Woj-

tyła, i zabrzmiałoby to tak: „Wojty-

ła – słowo jak dzwon, Wojtyła, to

on, to on...” .

Coraz częściej Kościoły na za-

chodzie zatrudniają agencje rekla-

mowe, żeby te przyciągnęły ludzi

na msze. Najbardziej radykalni oka-

zali się brytyjscy spece od marke-

tingu. Anglikańskim hierarchom za-

lecili usunięcie z kościołów krzyży

z wiszącym Chrystusem oraz zre-

zygnowanie z czytania wielu biblij-

nych wersetów. Ciekawe, czy kapła-

ni zastosują się do wymogów kam-

panii.

PIELGRZYMKI

PLAŻOWE

WIZJA EUROWIZJI

Suchowola to miasto niewiel-

kie, ale z ambicjami na miarę me-

tropolii. W poprzednim numerze

„FiM” pisaliśmy o planach miej-

scowych władz dotyczących prze-

niesienia tu stolicy zjednoczonej

Europy. Argument: tu jest środek

Europy, a w dodatku... „Suchowo-

la nie jest ograniczona powierzch-

niowo. Dookoła słabe gleby, więc

nic nie stoi na przeszkodzie...” na-

wet budowie lotniska („Gazeta

Współczesna” 29/2003).

Tymczasem można by zorga-

nizować... festiwal Eurowizji. A co?!

Towarzystwo Przyjaciół Suchowo-

li jest za. Za Paradą Miłości przy

okazji też, bo przecież Łódź jej nie

chce. I za księdzem Popiełuszką ,

i za papieżem, Europą... I w ogó-

le za wszystkim... co pozwoli za-

pomnieć o codziennej biedzie.

HJS

Biskupi pielgrzymują, to oczy-

wiste. Ci z Polski wybitnie często do

USA i Europy Zachodniej – to też

oczywiste, bo tam jest najliczniejsza

Polonia. Ale chyba równie często

nosi ich na Karaiby, Majorkę czy

Hawaje. To byłoby też oczywiste, bo

przecież kasy mają jak lodu. Ale

po co z nabytą obłudą opowiadają

później w katolickiej prasie o swo-

ich wyjazdach turystycznych jak

o pielgrzymkach u zabłąkanych

w świecie owieczek? Prawie bez

przerwy podróżuje po świecie bi-

skup Ryszard Karpiński , który

w Episkopacie Polski odpowiada

za... duszpasterstwo emigracji.

Ostatnio Karpiński byczył się...

pardon, duszpasterzował, wśród ro-

daków na Teneryfie (Wyspy Kana-

ryjskie). W 36 numerze „Niedzieli”

chwali się, jakie to ciekawe i głę-

bokie rozmowy prowadził z tam-

tejszym biskupem i dwoma księżmi.

Z pospólstwem się nie spotkał, bo

Polacy na Kanarach raczej nie

mieszkają... I pewnie właśnie o to

chodziło...

PaS

ŚMIERCIONOŚNA

A.C.

W Ermitażu, najsłynniejszym ro-

syjskim muzeum, usunięto z jednej

sali wystawowej obraz, ikonę. Zda-

niem przedstawicieli muzeum, iko-

na spowodowała śmierć trzech pil-

nujących jej pracowników. Powo-

dem miało być „negatywne biopo-

le”, które raziło w promieniu kilku

metrów. Trzeba było od ikony od-

suwać krzesła strażników, bo w prze-

ciwnym razie zaczynały się dolegli-

wości. Kolejny przykład cudowne-

go obrazu?

PaS

OPATRZNOŚĆ

DZIAŁA

WIELEBNY ZŁODZIEJ

Nauczyciele z Drygał (woj. war-

mińsko-mazurskie) zorganizowali

wśród uczniów zbiórkę pieniędzy dla

księdza. Biedaczek tak nieszczęśliwie

remontował plebanię, że doszło do

pożaru, który strawił jego meble.

Pech? Nie w przypadku księdza. Miej-

scowi pedagodzy postanowili wes-

przeć go finansowo, sięgając do kie-

szeni swoich podopiecznych, a wła-

ściwie ich rodziców. Nowe zadania

świeckiej szkoły?

Czy można ukraść 100 tys. zło-

tych i uniknąć kary? Tak, trzeba

tylko być księdzem i mieszkać

w Katolandzie. Lubelska prokura-

tura właśnie umorzyła postępowa-

nie przeciwko ks. Kazimierzowi

J. , („FiM” 13/2003, 27/2003),

byłemu duszpasterzowi policji

(sic!), który ukradł spadek po in-

nym duchownym, profesorze

ATK. Księdzu groziło nawet 5 lat

więzienia, ale szybko oddał pie-

niądze rodzinie zmarłego, a ta,

jak na dobrych katolików przy-

stało, nie chciała karania osoby

duchownej. Na wniosek proku-

ratury i z błogosławieństwem Są-

du Rejonowego w Lublinie spra-

wę umorzono, a złodziej ma

wpłacić jedynie tysiąc złotych na

Towarzystwo Przyjaciół Chorych

w Puławach.

M. Psyk

PaS

W KRZYŻU ŁUPIE?

MEN I MADONNA

Zdaniem części mieszkańców

Zduńskiej Woli, Spółdzielnia

Mieszkaniowa „Lokator” dopuści-

ła się świętokradztwa. Otóż z da-

chu jednego z bloków usunięto kil-

kumetrowy maszt antenowy mają-

cy przypadkowo kształt... krzyża.

Niektórzy mieszkańcy miasta tak

przywykli do dwóch skrzyżowanych

kawałków metalu, że żegnali się

A.C.

Strąk-men, czyli pomorski po-

seł Ligi Polskich Rodzin Robert

Strąk , po raz kolejny wybrany zo-

stał na prezesa pomorskiego okrę-

gu LPR.

Antyaborcyjny zadymiarz, pro-

wodyr łysych pał z Młodzieży

Wszechpolskiej, twierdzi, że za dwa

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: